Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα, διαβάζοντας τα όσα συνέβησαν στη γειτονική Γαλλία, στο διαδίκτυο και όχι μόνο, ένιωσα την ανάγκη να εκφράσω τη γνώμη μου, όχι απλά μέσα από ένα post στο Facebook, αλλά μέσα από αυτό το άρθρο.
Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω… Λέω να ξεκινήσω από το τι μου θύμισε η όλη κατάσταση… Η αιματοχυσία των «απίστων» στο όνομα της θρησκείας… Η βαρβάτη ποδηγέτηση μυαλών, που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία της ομάδας των τζιχαντιστών, με ότι αυτό συνεπάγεται. Μου θύμισε το Βυζάντιο, τότε που οι Εικονολάτρες και οι Εικονομάχοι, σφάγιαζαν το κόσμο στο όνομα των Σταυροφοριών και των εικόνων. Κοινώς, μου θύμισε τη περίοδο 726-842 μ.Χ.
Τόσα χρόνια πίσω βρίσκονται αυτά τα τζιχαντιστικά, μουτζαχεντινίστικα μυαλά που άκμασαν στα τέλη του 20ού αιώνα. Αιώνες πίσω. Τότε που το μορφωτικό επίπεδο ήταν σαφώς κατώτερο από το σημερινό. Άνθρωποι κυρίως απαίδευτοι που εκτελούν συμφέροντα και πειράματα κατά της ανθρωπότητας, στις πλάτες και με τη βοήθεια των ισχυρών και υποτίθεται «καλλιεργημένων».
Η θρησκεία κυρίως μεταφράζεται ως σχέση μεταξύ του ανθρώπου με το «Θείο», υποδηλώνεται δηλαδή ο σχεσιακός χαρακτήρας μεταξύ φυσικού-υπερφυσικού, πνευματικού και υλικού. Ανέκαθεν αποτελούσε ένα μέσο χειραγώγησης των ανθρώπων, άλλοτε για καλούς σκοπούς (π.χ «αγαπάτε αλλήλους») και άλλοτε για την εξυπηρέτηση συμφερόντων (ιερός πόλεμος). Όλοι έχουμε ή μας έχουν προγραμματίσει με την ανάγκη να πιστεύουμε κάπου. Άλλοι πιστεύουν στην επιστήμη και την ορθή λογική και αιτιολόγηση των όσων συμβαίνουν.
Η θρησκεία κυρίως μεταφράζεται ως σχέση μεταξύ του ανθρώπου με το «Θείο», υποδηλώνεται δηλαδή ο σχεσιακός χαρακτήρας μεταξύ φυσικού-υπερφυσικού, πνευματικού και υλικού. Ανέκαθεν αποτελούσε ένα μέσο χειραγώγησης των ανθρώπων, άλλοτε για καλούς σκοπούς (π.χ «αγαπάτε αλλήλους») και άλλοτε για την εξυπηρέτηση συμφερόντων (ιερός πόλεμος). Όλοι έχουμε ή μας έχουν προγραμματίσει με την ανάγκη να πιστεύουμε κάπου. Άλλοι πιστεύουν στην επιστήμη και την ορθή λογική και αιτιολόγηση των όσων συμβαίνουν.
Άλλοι στη θρησκεία, άλλοι στον εαυτό τους και άλλοι στη φύση. Άλλοι σε συνδυασμούς αυτών ή σε κάτι άλλο. Άλλοι πάλι δε πιστεύουν σε τίποτα, αλλά αποτελούν ξεχωριστό κεφάλαιο. Ο μόνος τρόπος για να εξελιχθούμε προς το καλύτερο ως ανθρωπότητα είναι αφενός να αντιληφθούμε το λόγο ύπαρξης μας σε αυτό το πλανήτη, αφετέρου να μη ξεπερνάμε τις ελευθερίες των άλλων. Το νόημα της ζωής συνήθως επιτυγχάνεται μέσα από τις μικρές χαρές της ζωής, οι οποίες διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Για παράδειγμα, για κάποιον που έχει χάσει την όρασή του θα αποτελούσε θαύμα η επαναφορά της. Για κάποιον που δεν έχει λεφτά να φάει, θα αποτελούσε θαύμα να βρει ένα 5ευρο στο δρόμο. Για κάποια μάνα που έχει χάσει το παιδί της ξαφνικά, θα αποτελούσε θαύμα αν προλάβαινε να το αποχαιρετήσει.
Για μια φιλελεύθερη χώρα, όπως η Γαλλία που επέβαλλε πρόστιμο στις γυναίκες που φορούσαν μπούρκα εντός του δημοκρατικού, φιλελεύθερου εδάφους της, θα αποτελούσε θαύμα η Αναγέννηση των οπισθοδρομούντων, (και όχι μόνο για αυτούς). Και τη παραδέχομαι τη Γαλλία για αυτή την επιβολή προστίμου. Όπως εγώ θα ήμουν αναγκασμένη να φορέσω μπούρκα αν επισκεπτόμουν τις μουσουλμανικές χώρες τους, τηρώντας έτσι τα ήθη και τα έθιμά τους, έτσι και αυτοί πρέπει να σεβαστούν τα εδάφη που προσεγγίζουν και τα αντίστοιχα ήθη και έθιμα. Αλλιώς, ας μην έρθουν καθόλου αν δε τους αρέσει. Ας πάνε κάπου αλλού. Τόσες επιλογές υπάρχουν.
Πιο συγκεκριμένα, οι σχιζοφρενικές αντιλήψεις απαίδευτων τζιχαντιστών, που μεταφράζουν το Κοράνι όπως τους συμφέρει, μόνο συμφορές έχουν επιφέρει. Στις χώρες τους, στις χώρες μας, στο κόσμο όλο. Η επίδειξη της επιβολής τους, μέσω των άμεσων υπηρεσιών του διαδικτύου, μόνο ανησυχητικές μπορούν να χαρακτηριστούν. Η ωμότητά τους και ο σφαγιασμός στο όνομα του θεού τους, μόνο εμετό μου φέρνουν. Όπως, επίσης εμετό μου φέρνει το γεγονός ότι θέλουν να στρέψουν τον υπόλοιπο κόσμο στο πλευρό τους.
Σε ένα πλευρό, όπου όλες οι ευρωπαίες γυναίκες θεωρούνται πόρνες ανεξαρτήτως, σε ένα πλευρό όπου τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς θεωρούνται προσβλητικά και η καταστροφή τους κρίνεται απαραίτητη, σε ένα πλευρό όπου όποιος δε συμφωνεί με τα πεπραγμένα και τη θρησκεία τους απλά πεθαίνει με το χειρότερο τρόπο, σε ένα πλευρό που πιστεύουν ότι πρέπει να επεκταθούν τα γεωγραφικά τους όρια και να εξασφαλίσουν την επιβολή των δικών τους νόμων απέναντι στους διαφωνούντες, κατοχυρώνοντας έτσι μια θέση στο παράδεισό τους, όπου και καλά τους περιμένουν οι παρθένες με ανοιχτά τα πόδια, σε ένα πλευρό όπου τα υπαρξιακά προβλήματα οδηγούν σε βιασμούς γυναικών, παιδιών και σε γενικότερες καταδικαστικές πράξεις, αφού επίσης τάσσονται κατά των μουσουλμάνων που δε δέχονται να τους ακολουθήσουν.
Ως αποτέλεσμα, πολλά άτομα έχουν ασπαστεί αυτό τον τρόπο ζωής και έχουν ταξιδέψει από τις χώρες τους στη Συρία, ώστε να ασπαστούν από κοντά το τζιχαντισμό (το Ισλάμ, ο μουσουλμανισμός είναι διαφορετικό πράμα), ενώ ταυτόχρονα, αποστέλλονται μέλη των τρομοκρατικών ομάδων μέσω της πρόσφατης εισροής των προσφύγων στην Ευρώπη, προκειμένου να διενεργήσουν επιθέσεις, είτε σε ατομικό λαϊκό επίπεδο, είτε δεχόμενοι εντολές από το Ισλαμικό κράτος ή την Αλ Κάιντα, είτε υποκινούμενες από άλλα κεφάλια. Ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε, αλλά τόσο καιρό (τα τελευταία 2-3 χρόνια) που υποτίθεται ότι η Αμερική βομβάρδιζε τη Συρία, και ήταν όλα κάτω από τον έλεγχό της, οι ομάδες των τζιχαντιστών μεγάλωναν, τα συμφέροντα για τα πετρέλαια διογκώνονταν και με το που βομβάρδισε ο Πούτιν άρχισαν να συμβαίνουν ακριβώς τα αντίθετα… Τυχαίο? Δε νομίζω…
Σίγουρα οι περισσότεροι από αυτούς που επιλέγουν να αφήσουν τα σπίτια τους στη Συρία, λόγω των βομβιστικών επιθέσεων, με κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους στους ενδιάμεσους υγρούς τάφους, αναζητούν ένα καλύτερο κόσμο, ένα φιλήσυχο περιβάλλον. Όμως, όπως λέει κι η παροιμία, «μαζί με τα ξερά, καίγονται και τα χλωρά». Οι ευρωπαϊκές χώρες κλείνουν τα σύνορά τους η μια μετά την άλλη… Η Γαλλία, η Γερμανία κι η Πολωνία το έχουν ήδη πράξει και τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσουν, προφανέστατα, και οι υπόλοιπες. Η Αυστρία είναι στα όρια να προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο με την Ελλάδα, αφού απείλησε ότι η Ευρώπη θα υψώσει σύνορα απέναντι της και απέναντι στους μετανάστες που θα εισέρχονται στις χώρες τους, αποστέλλοντας τους πίσω στην Ελλάδα, αν δεν ακολουθηθούν συγκεκριμένοι κανόνες. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλαδίτσα μας, που σαφώς δεν είναι σε θέση να δεχτεί παραπάνω άτομα, θα μείνει μόνη της στο έλεος της μοίρας της, να αντιμετωπίσει τη κατάσταση ΜΟΝΗ της. Ως επακόλουθο, το μίσος θα ανθίσει (κάτι που επιδιώκουν οι τζιχαντιστές για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες) και τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής θα αυξηθούν σημαντικά. Και τότε είναι που η κυβέρνηση θα αλλάξει ριζικά, θα κλείσουν τα σύνορά μας για όλους και θα αναιρεθεί μια για πάντα αυτό το ευρωπαϊκό όνειρο της ενότητας…
Σίγουρα οι περισσότεροι από αυτούς που επιλέγουν να αφήσουν τα σπίτια τους στη Συρία, λόγω των βομβιστικών επιθέσεων, με κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους στους ενδιάμεσους υγρούς τάφους, αναζητούν ένα καλύτερο κόσμο, ένα φιλήσυχο περιβάλλον. Όμως, όπως λέει κι η παροιμία, «μαζί με τα ξερά, καίγονται και τα χλωρά». Οι ευρωπαϊκές χώρες κλείνουν τα σύνορά τους η μια μετά την άλλη… Η Γαλλία, η Γερμανία κι η Πολωνία το έχουν ήδη πράξει και τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσουν, προφανέστατα, και οι υπόλοιπες. Η Αυστρία είναι στα όρια να προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο με την Ελλάδα, αφού απείλησε ότι η Ευρώπη θα υψώσει σύνορα απέναντι της και απέναντι στους μετανάστες που θα εισέρχονται στις χώρες τους, αποστέλλοντας τους πίσω στην Ελλάδα, αν δεν ακολουθηθούν συγκεκριμένοι κανόνες. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλαδίτσα μας, που σαφώς δεν είναι σε θέση να δεχτεί παραπάνω άτομα, θα μείνει μόνη της στο έλεος της μοίρας της, να αντιμετωπίσει τη κατάσταση ΜΟΝΗ της. Ως επακόλουθο, το μίσος θα ανθίσει (κάτι που επιδιώκουν οι τζιχαντιστές για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες) και τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής θα αυξηθούν σημαντικά. Και τότε είναι που η κυβέρνηση θα αλλάξει ριζικά, θα κλείσουν τα σύνορά μας για όλους και θα αναιρεθεί μια για πάντα αυτό το ευρωπαϊκό όνειρο της ενότητας…
Γιατί το συγχρονισμένο μακελειό στη γαλλική πρωτεύουσα δεν ήταν απλά μια τρομοκρατική επίθεση. Ήταν ένα επαχθές έγκλημα κατά των δημοκρατικών αρχών και των κοινωνικών αξιών της, πνίγοντας στο αίμα αθώων ανθρώπων τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ατομικές ελευθερίες του Δυτικού πολιτισμού. Έτσι διάβασα κάπου και έτσι θεωρώ ότι είναι. Γιατί οποιοσδήποτε είδους φανατισμός, προκαλεί αρρωστημένους εγκέφαλους, ποσώς δε, όταν είναι υποκινούμενοι.
Για να μη μακρηγορώ και συμφωνώντας απόλυτα με τις δηλώσεις της Αυστραλέζας πρωθυπουργού, οι οποίες ήταν βασισμένες σε ένα πιο ευρύ κείμενο πατριωτισμού, ενός Αμερικάνου βετεράνου μετά την 11η Σεπτεμβρίου, οι εισερχόμενοι μετανάστες, απ’ όπου κι αν προέρχονται, πρέπει να προσαρμοστούν στα δεδομένα της χώρας, όπου αιτούνται πολιτικό άσυλο. Η ελληνική κουλτούρα μας έχει εξελιχθεί για περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια, όπως και οι γενικότερες, φιλελεύθερες κουλτούρες, μετά από προσπάθειες και επιτυχίες εκατομμυρίων αντρών και γυναικών που κατάφεραν να κατακτήσουν την ελευθερία.
Αν, λοιπόν, επιθυμούν οι μετανάστες να γίνουν μέρος αυτών των κοινωνιών, τότε για αρχή, οφείλουν να μάθουν και να μιλούν την γλώσσα της χώρας που εισέρχονται. Οι περισσότεροι Έλληνες, όπως και οι Αυστραλοί, και άλλοι κάτοικοι ευρωπαϊκών χωρών , πιστεύουν στο Θεό, όχι λόγω κάποιας προπαγάνδας, αλλά βασισμένοι στα χριστιανικά ιδεώδη (αγαπάτε αλλήλους κτλ). «Εάν ο Θεός μας σας ενοχλεί, τότε σας προτείνω να σκεφτείτε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη γιατί αυτά τα ιδεώδη, αποτελούν μέρος της κουλτούρας που θα πρέπει να σεβαστείτε. Αυτή είναι η δική ΜΑΣ πατρίδα, η δική ΜΑΣ χώρα, ο δικός ΜΑΣ τρόπος ζωής και ήδη σας επιτρέπουμε να τα απολαμβάνετε όλα. Επομένως, αν δεν είστε ευτυχείς εδώ, τότε έχετε το δικαίωμα να ΦΥΓΕΤΕ. Δε σας υποχρεώσαμε να έρθετε, εσείς επιλέξατε να ΕΡΘΕΤΕ εδώ. Είτε λοιπόν, αποδέχεστε τη χώρα όπως είναι, (είτε λέγεται Γαλλία, είτε λέγεται Αυστραλία, είτε λέγεται Ελλάδα) διότι πραγματικά έχουμε κουραστεί από τις ανησυχίες των εθνών μας μη τυχόν και ενοχλήσουμε μερικούς ανθρώπους ή τη κουλτούρα τους». ΤΑΚΕ ΙΤ ΟR LEAVE IT!
Κλείνοντας …
Οι περισσότεροι Μουσουλμάνοι δεν είναι ευτυχισμένοι
… στην Γάζα, στην Αίγυπτο, στην Λιβύη, στο Μαρόκο, στο Ιράν, στην Υεμένη, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, στην Συρία, στον Λίβανο…
Που είναι λοιπόν ευτυχισμένοι;
... στην Αυστραλία, στην Αγγλία, στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στην Γαλλία, στην Γερμανία, στην Σουηδία, στην Νορβηγία, στην Δανία, σε κάθε χώρα που δεν είναι μουσουλμανική… Ακόμη και στην Ελλάδα, μιας και το μνημόνιο και η οικονομική κρίση δε συγκρίνονται με βόμβες και αίματα...
Και ποιόν κατηγορούν;
Όχι το Ισλάμ! Όχι τους ηγέτες τους! Όχι τους εαυτούς τους!
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΝ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΖΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ…
Και θέλουν να τις αλλάξουν, ώστε να μοιάζουν με τις χώρες στις οποίες ήταν δυστυχείς… Έτσι διάβασα κάπου και το αντιλαμβάνομαι καθημερινά γύρω μου. . .
Τα συμπεράσματα δικά σας…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου