Τρίτη 16 Ιουλίου 2019

Πόσο εύκολα μας χακάρουν την πιστωτική κάρτα



Πόσο εύκολο νομίζετε ότι είναι το να σας υποκλέψουν όλα τα στοιχεία των λογαριασμών σας, μόνο μέσω ενός smartphone;

Δείτε το παρακάτω βίντεο και αναλογιστείτε τι θα γίνει σε περίπτωση που στο σύνολό του το φυσικό χρήμα αντικατασταθεί από τις «κάρτες-πορτοφόλια»:





Τα γλωσσολογικά λάθη που προδίδουν έναν ψεύτη





Σε κανέναν δεν αρέσει να παραπλανάται επειδή έπεσε θύμα ενός ψέματος. Γι' αυτό και είναι χρήσιμο να μπορούμε να διακρίνουμε το πότε κάποιος μας λέει ψέματα και πότε την αλήθεια.
Βέβαια, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι τις περισσότερες φορές τα ψέματα που λένε οι άνθρωποι (και εσείς οι ίδιοι φυσικά!) είναι «αθώα», είναι μικρά ψέματα που δεν προκαλούν προβλήματα.

Και μπορεί να μην υπάρχει κάποιος σίγουρος τρόπος να ανιχνεύσουμε τα ψέματα που μας λένε, σίγουρα όμως υπάρχουν μερικές λεπτομέρειες που προδίδουν έναν ψεύτη.

Ο Noah Zandan, ιδρυτής και επικεφαλής της εταιρείας Qualified Communications, είναι ο εμπνευστής και ο παρουσιαστής του βίντεο που ακολουθεί και στο οποίο μας παρουσιάζει ορισμένα σημεία-κλειδιά στον γλωσσολογικό τρόπο έκφρασης ενός ατόμου, τα οποία μας βοηθούν να αποκρυπτογραφήσουμε αν αυτό το άτομο ψεύδεται ή όχι.

Για παράδειγμα:
Οι ψεύτες αποφεύγουν να αναφέρονται στους εαυτούς τους
Ποια φράση ακούγεται πιο λάθος; «Απολύτως κανένα πάρτι δεν έλαβε χώρα σε αυτό το σπίτι», ή «Δεν φιλοξένησα πάρτι σε αυτό το σπίτι»;
Αν συμφωνείτε ότι η τελευταία ακούγεται πιο ειλικρινής, έχετε δίκιο και αυτό οφείλεται στο ότι οι ψεύτες τείνουν να αποστασιοποιούνται από τις ψευδείς δηλώσεις τους και να μην αναφέρονται στο πρώτο πρόσωπο.

Οι ψεύτες τείνουν να εκφράζονται αρνητικά
Παρά το γεγονός ότι, από τη φύση τους, οι ψεύτες… ψεύδονται, αυτό δεν σημαίνει ότι πολύ συχνά δεν αισθάνονται ενοχές για τις παραπλανητικές ιστορίες τους. Σύμφωνα με τον Zandan, αυτό εξωτερικεύεται και με την γλωσσική τους κλίση προς την αρνητική διατύπωση.

Για παράδειγμα, ένα ψέμα μπορεί να είναι, «Συγγνώμη, το ηλίθιο το τηλέφωνό μου πέθανε από μπαταρία. Το Μισώ αυτό το πράγμα!», με τις λέξεις «ηλίθιο», «πέθανε» και «μισώ» να έχουν σαφώς αρνητική χροιά και να δείχνουν εκνευρισμό.

Χρησιμοποιούν απλούς όρους, αλλά με πολύπλοκη γλώσσα
Δεδομένου ότι οι εγκέφαλοί μας δυσκολεύονται να «χτίσουν» μεθοδικά ένα ψέμα, ο Zandan εξηγεί ότι οι ψεύτες τείνουν να εξηγούν τα γεγονότα της ψευδούς ιστορίας τους με απλούς όρους.

Ωστόσο, παρόλο που μπορεί να έχουν πρόβλημα να εισέλθουν σε βάθος στην ιστορία, θα προσθέσουν συχνά κάποια εντελώς περιττή λεπτομέρεια με περίπλοκη διατύπωση, για να αποσπάσουν την προσοχή του ακροατή από το «κενό» στο ψέμα τους.



Παράξενοι θρύλοι και μυστήρια των Βαλκανίων



Παράξενοι θρύλοι, άταφοι νεκροί, περίεργα φυσικά φαινόμενα, προφητείες, απόκρυφα μυστικά, υπόγειες πόλεις και πολλά άλλα συνοδεύουν για χρόνια την ιστορία των Βαλκανίων κάνοντας πολλούς να μιλούν για παραγωγή περισσότερης ιστορίας από αυτή που μπορεί να καταναλώσει τούτος ο τόπος.

Παρά την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων, το άνοιγμα των συνόρων και την ευρωπαϊκή προοπτική των βαλκανικών χωρών, η βαλκνανική ενδοχώρα φαίνεται να μαστίζεται μέχρι και πρόσφατα από τους παλιούς δαίμονες του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας, οι οποίοι την στοιχειώνουν για πάρα πολλά χρόνια. Ποια είναι όμως τα βαλκανικά αυτά μυστήρια που αναμειγνύουν την γεωπολιτική με την μεταφυσική και την παραδοξολογία στοιχειώνοντας το συλλογικό φαντασιακό της ανθρωπότητας;


Η προϊστορική ουτοπία





Στις λεγόμενες «Σιδηρές Πύλες» του Δούναβη, περίπου 150 χιλιόμετρα από το Βελιγράδι στην περιοχή Τζέρνταπ, ανακαλύφθηκε το 1965, κατά την διάρκεια κατασκευής ενός μεγάλου υδροηλεκτρικού φράγματος, ένας οικισμός που αποδείχτηκε ότι υπήρξε κάποτε το κέντρο ενός από τους σημαντικότερους και λαμπρότερους προϊστορικούς πολιτισμούς. Τα ευρήματα μεγάλης αρχαιολογικής και καλλιτεχνικής αξίας που έφεραν στο φως οι ανασκαφές του αρχαιολόγου Ντράγκοσλαβ Σρέγιοβιτς αποκάλυψαν έναν οικισμό με διάρκεια ζωής από 6.600 – 4500 π. Χ, του οποίου οι κάτοικοι έχτιζαν τα σπίτια τους με βάση κάποιο ιερό σχέδιο. Ο οικισμός αυτός της νεολιθικής εποχής, φαίνεται πως περιλάμβανε σπίτια κτισμένα σε ακριβή γεωμετρικά σχήματα, με δικό τους ιδιότυπο αρχαιολογικό στυλ και με δρόμους παρόμοιους με τους σημερινούς. Ο κλειστού τύπου αυτός πολιτισμός φαίνεται πως εμφάνισε την πρώτη γλυπτική τέχνη στην Ευρώπης και οι κάτοικοί τους ακολουθούσαν μια συγκεκριμένη θρησκεία με ταφικές λειτουργίες και ψαρόμορφες θεότητες.





Όπως μαρτυρούν τα υπολείμματα των σπιτιών φαίνεται πως οι αρχιτεκτονική των κατοίκων απαιτούσε κάποιες γνώσεις «τριγωνομετρίας». Σύμφωνα με αυτά που γράφει ο Σέρβος αρχιτέκτονας Hristivoje Pavlović στο βιβλίο του «Τα σπίτια του Lepenski Vir» : «Οι βάσεις αυτών των σπιτιών είχαν σχήμα τραπεζιού, και το στενότερο μέρος τους ήταν χωμένο στις απόκρημνες πλαγιές του λόφου Košo brdο. Τα δάπεδα των σπιτιών ήταν από κόκκινη λάσπη, η οποία υπάρχει άφθονη στον τριγύρω τόπο. Σε μια γωνιά των σπιτιών βρισκόταν η εστία, στην οποία έριχναν στάχτη, δημιουργώντας έτσι ένα είδος θέρμανσης. Ίχνη φωτιάς ανακαλύφθηκαν και στο κατώφλι των σπιτιών, μάλλον για να κρατήσουν μακριά τα άγρια θηρία […] η στέγη ήταν φτιαγμένη από τρωτό υλικό, κάλαμο, λάσπη ή από κλαδιά δένδρων. Στο πίσω μέρος τους τα σπίτια είχαν, κατά πάσα πιθανότητα, και έναν μικρό τρούλο, και έτσι έμοιαζαν με μικρή σπηλιά ή με έναν μικρό φούρνο, στο οποίο οι κάτοικοι άναβαν φωτιά, ρίχνοντας ξύλα, για να ζεσταθούν ή στάχτη για να την αφήσουν να σιγοκαίει. Οι νεκροί ενταφιάζονταν μέσα στο σπίτι, πράγμα το οποίο μαρτυρεί και ένας σκελετός με κρανίο, που ανακαλύφθηκε σε ένα ερείπιο του σπιτιού, με σκυμμένη στάση του σώματος».

Η οικεία τάφος περιείχε όλα τα αντικείμενα της καθημερινής ζωής του νεκρού και οι μάγοι θάβονταν πάντα καθισμένοι σαν σε στάση διαλογισμού. Ο προσανατολισμός των σπιτιών έμενε πάντα σταθερός. Πριν το κτίσιμο των κατοικιών ακολουθούνταν πάντα ειδικές τελετουργίες». Λίγο αργότερα, γύρω στο 5.500 π.Χ. με την εμφάνιση των πρώτων γεωργικών κοινοτήτων στα βαλκάνια, το ενδιαφέρον των ανθρώπων φαίνεται να στράφηκε περισσότερα στα υλικά αγαθά έτσι ο πολιτισμός αυτός αποτέλεσε παρελθόν.

Η Πυραμίδα της Βοσνίας





«Δεν είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχει καμία πυραμίδα στην Ευρώπη» ήταν τα λόγια της δήλωσης του εξερευνητή, ερασιτέχνη αρχαιολόγου, οικονομολόγου και επιχειρηματία , βοσνιο-αμερικάνου από το Τέξας, Semir Osmanagic ,το 2006, που έκαναν πολλούς να αναρωτηθούν αν πρόκειται για κάποιον τυχοδιώκτη Ιντιάνα Τζόουνς ή τον Ερρίκο Σλήμαν της νέας εποχής. Πιο αναλυτικά ο Osmanagic ισχυρίστηκε πως το βουνό Βισότσιτσα, πίσω από την πόλη Βίσοκο της κεντρικής Βοσνίας, δεν είνι ένα φυσικό πυραμοειδές βουνό αλλά μια πυραμίδα χτισμένη από ανθρώπους πριν από 10.000 με 12.000 χρόνια.





Όταν μετά την δήλωση του Osmanagic, ο R. Schoch, ένας από τους γνωστότερους αμερικανούς πυραμιδολόγους , διδάκτωρ του πανεπιστήμιου της Βοστόνης, παγκοσμίως γνωστός ως ο εξερευνητής της αιγυπτιακής σφίγγας και των Πυραμίδων της Γκίζας μετέβει στο Βίσοκο για να εξακριβώσει τους ισχυρισμούς του. Τότε το θέμα είχε αναφερθεί στους Times σε άρθρο τους στις 15 Μαΐου του 2006 με τίτλο «Άλλοι βλέπουν πυραμίδα στην εικόνα της Βοσνίας άλλοι βλέπουν έναν μεγάλο βράχο» καθώς και το National Geographic στον ιστότοπό του με άρθρο που έφερε τον τίτλο «Πυραμίδα στη Βοσνία, τεράστια απάτη ή κολοσσιαία ανακάλυψη». Μετά την παραμονή ενός μήνα εκεί ο πυραμιδολόγος Schoch, απεφάνθη πως επρόκειτο για φυσική φαινόμενο που συνετέλεσε στην κατασκευή αυτού του πυραμοειδούς λόφου αν και μέχρι σήμερα υπάρχουν ακόμα υπέρμαχοι της άποψης του Osmanagic.

Η Μαντόνα εμφανίζεται πάνω από 2.000 φορές





Έναν από τους μεγαλύτερους αριθμούς υπερβατικών εμφανίσεων που έχει καταγραφεί σε ένα και μόνο μέρος , είναι αυτός της Παναγίας του Μετζουγκόριε. Ήταν 26 Ιουνίου του 1981 όταν έξι παιδιά ηλικίας από 12 έως 16 χρόνων, είδαν μια πανέμορφη γυναίκα με ένα μωρό στα χέρια της η οποία τους καλούσε να πλησιάσουν κοντά τους. Αν και φοβισμένα απομακρύνθηκαν αντί να πλησιάσουν, όλα συμφώνησαν πως η γυναίκα αυτή είχε τη μορφή της Παναγίας. Έκτοτε τους εμφανιζόταν καθημερινά μετατρέποντάς τους σε διάμεσους για την μεταφορά των μηνυμάτων της προς τους κατοίκους της περιοχής. Η Gospa iz Medjugorja , η κυρία από την Μετζουγκόριε, όπως την αποκαλούσαν οι περισσότεροι καθολικοί πιστοί, έγινε έκτοτε γνωστή ως ένα από τα πιο ισχυρά θρησκευτικά θαύματα που προσελκύει δεκάδες χιλιάδες πιστούς από όλο τον κόσμο.





Έτσι το Μετζουγκόριε μετατράπηκε από μικρή και άσημη κωμόπολή της πρώην μεγάλης Γιουγκοσλαβίας σε νούμερο ένα τουριστικό θρησκευτικό προορισμό. Μάλιστα η επισκέπτρια εξ’ ουρανού υποσχέθηκε να μεταδώσει στον καθένα που βλέπει δέκα μηνύματα με δέκα μυστικά, με τα τέσσερα να είναι κοινά για όλη την ανθρωπότητα και τα υπόλοιπα να αφορούν αποκλειστικά το Μετζουγκόριε. Τα μηνύματα αφορούσαν την αγάπη, την πίστη, την μετάνοια την νηστεία και φυσικά την ειρήνη…

Η τσιμεντένια υπόγεια αντιπυρηνική πολιτεία του Τίτο





Ήταν το 1995 όταν στην περίφημη ταινία Underground του διάσημου σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα παρουσιάστηκε ένα μέρος του λαού της Γιουγκοσλαβίας να ζει στα υπόγεια αποκομμένο από την λοιπή πραγματικότητα χωρίς καν να γνωρίζει πως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε! Πέρα από τους καλλιτεχνικούς και πολιτικούς συμβολισμούς του Κουστουρίτσα όμως, ένα πραγματικό δίκτυο υπόγειων τούνελ φαίνεται να είχε κατασκευαστεί από τον Τίτο για να προστατευθεί ο ίδιος και τα ανώτατα στελέχη του γιουγκοσλαβικού κράτους από ενδεχόμενη πυρηνική έκρηξη. Μάλιστα το δίκτυο φημολογείται πως χρησιμοποιήθηκε και από τον Σλόμποταν Μιλόσεβιτς και το επιτελείο του κατά την διάρκεια των Νατοϊκών βομβαρδισμών.

Το 2004 δύο στρατιώτες που φρουρούσαν μια από τις εισόδους ενός συγκροτήματος βρέθηκαν νεκροί από πυροβολισμό. Αν και ο Σέρβικος Στρατός σε ανακοίνωσή του ήθελε τους στρατιώτες να έχουν αυτοπυρποληθεί μια ανεξάρτητη επιτροπή εμπειρογνωμόνων συστάθηκε για να εξακριβώσει τις συνθήκες του θανάτους τους. Το πόρισμά της , διαφορετικό από την επίσημη ανακοίνωση του στρατού, έγινε αφορμή για διάφορες εικασίες. Μια από αυτές ήθελε τους δύο στρατιώτες να είχαν πυροβοληθεί από κάποιον που βγήκε μέσα από τα αυτά τα υπόγεια τούνελ.





Η υπόγεια αυτή πολιτεία του Τίτο, αποτελείται από ένα 6όροφο συγκρότημα 60 μέτρων βάθος, το οποίο είναι ενισχυμένο με τσιμεντένιους τοίχους πάχους 3 μέτρων. Η κεντρική του αίθουσα έχει δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί ως χώρος στάθμευσης φορτηγών και αρμάτων μάχης ενώ τα τούνελ εκτείνονται σε εκατοντάδες μέτρα απόσταση, συνδέοντας χώρους διαμονής και οχυρά, που χωρίζονται μεταξύ τους με ατσάλινες πόρτες ενώ διαθέτει αυτόνομο σύστημα ηλεκτροδότησης και εξαερισμού. Ο σχεδιασμός την υπόγειας πολιτείας ήταν τόσο επιτυχημένος που φημολογείται πως ο Σαντάμ Χουσεΐν είχε προσλάβει γιουγκοσλαβικές κατασκευαστικές εταιρείες για να χτίσουν για τον ίδιο ένα αντίγραφο του συγκροτήματος.

Η τσιμεντένια πολιτεία του Τίτο, χτισμένη τη δεκαετία του ‘60, παρέμενε για χρόνια ένα κρατικό μυστικό γνωρίζοντας την ύπαρξή της μόνο ανώτατοι στρατιωτικοί διοικητές και πολιτικοί της Σερβίας. Ο Σερβικός στρατός άλλωστε δεν θέλησε να αποκαλύψει τα μυστικά του υπόγειου αυτού δικτύου κατηγορώντας δημοσιογράφους και όσους ασχολήθηκαν τότε με το θέμα για παραβίαση κρατικών μυστικών . Την ίδια περίοδο βέβαια κάτοικοι της υπέργειας περιοχής δήλωναν στο Associated Press : «Δεν είχα ιδέα πως ζούσα πάνω σε ένα κρατικό μυστικό , τώρα που αποκαλύφθηκε, θα πρέπει ο στρατός να ανοίξει το συγκρότημα για το κοινό. Θα γινόταν η μεγαλύτερη τουριστική ατραξιόν του Βελιγραδίου».

Χωριό του Διαβόλου και Σέρβικη Πεντέλη





Όχι πολύ μακριά από το Κόσοβο, συναντά κανείς το όρος Ροντάν. Σε υψόμετρο 660-700μ μέτρων η διάβρωση του εδάφους έχει δημιουργήσει 202 λόφους –«πυραμίδες», ύψους 2 έως 15 μέτρων και πλάτους 0,5 έως τρία μέτρα, σε δύο λαγκάδες, το Τζάβολια (του Διαβόλου) και το Πάκλενα (της κολάσεως) . Το ιδιαίτερο αυτών των παράξενων φυσικών κολόνων είναι πως οι κορυφές τους είναι πιο πλατειές μοιάζοντας έτσι με κεφάλια. Εξαιτίας αυτού το χωριό του Διαβόλου, στοιχειώνεται από διάφορους θρύλους. Άλλοι αναφέρουν πως οι βράχοι ήταν μια μεσαιωνική πομπή που πέτρωσε μετά από μια κατάρα, ενώ οι ντόπιοι υποστηρίζουν πως είναι αδύνατον να μείνει κανείς εκεί μετά τα μεσάνυχτα χωρίς να αισθανθεί πως συμμετέχει σε ταινία τρόμου, αφού ακούγονται παράξενοι ήχοι και εμφανίζονται περίεργα φαινόμενα … Σύμφωνα με άλλους θρύλους όποιος συχνάζει στην περιοχή είναι πολύ πιθανόν να πέσει πάνω σε κάποια νεράιδα… Πέρα όμως από την πετρωμένη πομπή και τις συναντήσεις των θνητών με τον νεραϊδόκοσμο, το όρος και η περίεργη γεωλογική σύσταση της περιοχής, αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς ερευνητές με σκοπό να μελετήσουν τα περίεργα αντιβαρυτικά φαινόμενα που επίσης φιλοξενεί. Η Σέρβικη Πεντέλη με τις ανεξιχνίαστες αντιβαρυντικές δυνάμεις κάνει τις πυξίδες να τρελαίνονται ενώ στις δορυφορικές φωτογραφίες παρουσιάζει ανεξήγητα χρυσά σημεία και φωτεινές σφαίρες που ίπτανται παντού.

Οι λιγοστοί τολμηροί ταξιδιώτες που επιχειρούν την ανάβαση αυτού του περίεργου βουνού, κάνουν λόγο για μια δύναμη που έλκει τα πάντα προς την κορυφή του βουνού και μάλιστα επιλέγοντας συγκεκριμένα μονοπάτια. Αρκετοί από τους επίδοξους εξερευνητές έχουν αναφέρει πως κατά την ανάβαση αισθάνθηκαν περίεργες ζαλάδες ή μούδιασμα ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που εγκαταλείπουν την προσπάθεια ανάβασης έντρομοι. Οι πιο ακραίες μαρτυρίες αναφέρουν πως ακόμα κι αν κάποιος ρίξει νερό στο βουνό, αντί να κυλήσει, αρχίζει κι αυτό την ανάβαση…

Ο Δράκουλας των Καρπαθίων





Με όνομα βαρύ και ιστορία που έχει στοιχειώσει το συλλογικό φανταστιακό της ανθρωπότητας ειδικά μετά το ομώνυμο μυθιστόρημα του Μπράμ Στόκερ, ο Δράκουλας είναι κι αυτός άλλη μια ιστορική προσωπικότητα των Βαλκανίων. Ο τρομερός ηγεμόνας της Βλαχίας, Βλάντ Τέπες(1431-1476), πήρε τον τιμητικό τίτλο του δράκουλα από τον πατέρα του, πρίγκιπα της Τρανσυλβανίας και της Βλαχίας, και είναι γνωστός ως ανασκολοπιστής ή πασσαλωτής. Ο πατέρας του Βλαντ είχε χριστεί ιππότης του τάγματος του Δράκου, τάγμα το οποίο ιδρύθηκε για να προστατεύει τα σύνορα της Αυτοκρατορίας από τους αλλόπιστους Οθωμανούς εισβολείς και είχε σαν σύμβολό του έναν δράκο κρεμασμένο από έναν σταυρό. Ο δράκος συμβόλιζε τους επελαύνοντες Οθωμανούς και ο σταυρός την απειλούμενη Χριστιανοσύνη. Οι Οθωμανοί, για να αντιμετωπίσουν το τάγμα αυτό των ευγενών και ηγεμόνων της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης που είχε δημιουργηθεί με σκοπό την αναχαίτιση της οθωμανικής πλημμυρίδας, είχαν δημιουργήσει τη φρουρά της ημισελήνου με πρωτοβουλία του ίδιου του σουλτάνου.





Ο Βλαντ Τέπες ή Βλαντ Δράκουλας ή Βλαντ ο Παλουκωτής, ανατράφηκε την οθωμανική αυτοκρατορία, ως όμηρος και όταν αφέθηκε ελεύθερος επέστρεψε στη Βλαχία όπου απέκτησε τον θρόνο του πατέρα του κατατροπώντοντας τους εχθρούς του. Η φήμη του προέρχεται από τα ανατριχιαστικά βασανιστήρια που επέλεγε ως μέσω για να σκοτώνει τους εχθρούς ενώ το παρατσούκλι ανασκολοπιστής επειδή του Τούρκους αιχμαλώτους που συνελάμβανε τους θανάτωνε με ανασκολοπισμό εκθέτοντας τους στη συνέχεια δημόσια προς εκφοβισμό των υπολοίπων. Ο ίδιος άλλωστε έγραφε σε γράμμα του στο βασιλιά της Ουγγαρίας : «Σκοτώσαμε 23.884 Τούρκους, πέρα από αυτούς που κάψαμε μες στα σπίτια τους ή τους Τούρκους που σκότωσαν οι στρατιώτες. Τώρα ξέρετε μεγαλειότατε ότι δεν υπάρχει πια ειρήνη μεταξύ εμού και του Σουλτάνου». Εξαιτίας αυτού βέβαια πολλοί Ρουμάνοι θεωρούν τον Βλαντ ήρωα που πολέμησε τον Τούρκο κατακτητή.

Η Πυθία της Βουλγαρίας




Η γιαγιά Βάνγκα, μπάμπα βάνγκα, έζησε στην Βουλγαρία λίγα χιλιόμετρα βόρεια των ελληνικών συνόρων κι έμεινε γνωστή ως η τυφλή προφήτισσα των Βαλκανίων. Η Ευαγγελία Πάντοβα Γουστέροβα, γεννήθηκε στις 31 Ιανουαρίου του 1911. Σε ηλικία έξι ετών, φαίνεται να εμφανίστηκε μπροστά της ένας φωτεινός καβαλάρης, ο οποίος την υποχρέωσε να διαλέξει ανάμεσα στα μάτια της ψυχής ή στα φυσικά της μάτια. Διαλέγοντας το πρώτο έγινε μια από τις μεγαλύτερες Ιέρειες της Μαντείας που με την δύναμή της θύμιζε τους αρχαίους τυφλούς μάντεις Πυθία και Τειρεσία.





Για πολλές δεκαετίας προσέλκυε χιλιάδες αρρώστους, απογοητευμένους, ακόμα και άρρωστους που αναζητούσαν βοήθεια. Ανάμεσα στους θαυμαστές της, υπήρξε και ο τότε ισχυρός πρόεδρος της Βουλγαρίας Τόνιορ Ζίβκοβ και η σύζυγός του. Οι περισσότερες από τις προφητείες της σύμφωνα με τους κατοίκους επαληθεύτηκαν. Η μόνη περίπτωση που κατηγορήθηκε από τις βουλγαρικές αρχές ήταν όταν σε όραμά της είδε πως η περιοχή Βάρνα θα καταποντιστεί. Βέβαια αργότερα διαπιστώθηκε πως η Βάρνα βρισκόταν πάνω σε μια τεράστια υπόγεια λίμνη, η Γιαγιά Βάνγκα αφέθηκε ελεύθερη και το χτίσιμο ψηλών κτιρίων απαγορεύτηκε. Σήμερα στο χωριό Ρούπιτε που διέμενε, υπάρχει μια ιδιόρρυθμη εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Παρασκευή, που είναι γνωστή ως ο Ναός της Βάvγκα…

Το εξωγήινο κρανίο




Ήταν 21 Μαΐου του 2011, όταν ο Ρομάν Γκέντσεφ, ένας 38χρονος βούλγαρος από την Φιλιππούπολη, ανακάλυψε σε ένα μικρό λόφο κάπου κοντά στη βόρεια Ροδόπη ένα πολύ αλλόκοτο κρανίο, το οποίο δεν έμοιαζε ανθρώπινο. Όπως δήλωσε ο ίδιος, σ’ αυτή την ανακάλυψε οδηγήθηκε μετά από «υπερβατική καθοδήγηση» πέντε παράξενων ονείρων. Στα όνειρα αυτά είχε δει να τον επισκέπτονταν πέντε λευκοντυμένες ανθρωποειδείς μορφές οι οποίες κρατούσαν μεταλλικές πανοπλίες υποδεικνύοντας του το σημείο στο οποίο ανακάλυψε το κρανίο. Στο τελευταίο μάλιστα από τα πέντε όνειρα που είδε, οι φωτεινές οντότητες τον πληροφόρησαν πως με την ανακάλυψη αυτή θα έκλεινε ο κύκλος της συγκάλυψης, αφού όλη η ανθρωπότητα θα βεβαιωνόταν για την ύπαρξη εξωγήινων. Τις ίδιες λευκοντυμένες οντότητες σύμφωνα με μαρτυρίες είχε δει και η γιαγιά Βάνγκα. Με την ανακάλυψη του κρανίου πολλοί έκαναν λόγο για την μυστική λευκή αδελφότητα , έδρα της οποίας σύμφωνα με κάποιους είναι η περιοχή της Ροδόπης.





Το αλλόκοτο κρανίο που ανακάλυψε ο βούλγαρος αποδέκτης των εξωγήινων ονείρων είχε μέγεθος κεφαλιού μωρού και ζύγιζε 250 γραμμάρια. Η εγκεφαλική του κοιλότητα ήταν όμως αναλογικά πολύ μεγάλη. Διέθετε δύο οπές για μάτια και πάνω από αυτές ακόμη έξι οπές αγνώστου χρησιμότητας. Σύμφωνα με τον παλαιοντολόγο Γιορντάν Γιορντάνοφ ,το κρανίο ηλικίας τουλάχιστον 30.000 ετών, άνηκε σε κάποιο σχετικά μεγάλο όν που δεν υπήρξε σε αυτόν τον πλανήτη. Επίσημα βέβαια, μέσω της Βουλγάρας αρχαιολόγου Κάτιας Μαλάμεντ, ανακοινώθηκε πως το κρανίο δεν άνηκε σε κανένα γνωστό είδος ζώου. Κοντά στο σημείο ανακαλύφθηκε κι ένα μεταλλικό λείο κομμάτι βάρους 800 γραμμαρίων το οποίο πυροδότησε ένα νέο κύκλο θεωριών συνωμοσίας για εξωγήινη ζωή μετά από ισχυρισμούς ευφάνταστων ερευνητών που το παρομοίασαν με κομμάτι από διαστημόπλοιο…

Ποια είναι η μυστηριώδης «ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ» που ελέγχει την μισή παγκόσμια οικονομία;



To X22 report και ο Jeff Nielson, αποκαλύπτουν την τεράστια συμπαιγνία των 400 μεγαλύτερων εταιρειών (συμπεριλαμβανομένων δυτικών τραπεζών και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων) του πλανήτη που συνθέτουν την «μία τράπεζα», η οποία αναφέρεται ως «υπεροντότητα» και ελέγχει κάτι περισσότερο από το 40% της παγκόσμιας οικονομίας! Και το ζήτημα δεν είναι η ισχύ αλλά ο έλεγχος και η παράνομη παρέμβαση!


Το ξεχασμένο μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν για την επανάσταση του 1821



Όταν ο προφητικός «παππούς» της ταξιδιάρικης επιστημονικής φαντασίας επισκέφτηκε την Ελλάδα. Με μια συναρπαστική περιπέτεια έρωτα και προδοσίας από τη Μάνη μέχρι την Κρήτη.

Είναι ένας από τους πιο διάσημους και πρωτοπόρους λογοτέχνες όλων των εποχών. Ένας «προφήτης» ο οποίος περιέγραψε τεχνολογικές ανακαλύψεις που θα γινόντουσαν χρόνια μετά. Ένας παρίας για πολλά χρόνια, της επίσημης κριτικής, που τον κατοχύρωσε ως συγγραφέα παιδικών βιβλίων. Μολονότι, καλλιτέχνες όπως ο Ζαν Κοκτό, ο Ρεμπό, ο Ιονέσκο, ο Εξιπερί, σημαδεύτηκαν από τις αφηγήσεις του. Γεννήθηκε το 1828 και πέθανε το 1905. Και μέσα στο τεράστιο και πασίγνωστο έργο του, υπάρχει ένα μυθιστόρημα που κανείς σχεδόν, ειδικά στην Ελλάδα δεν το θυμάται. Μία από τις τελευταίες του δουλειές, μια ιστορική περιπέτεια που εκδόθηκε το 1884, μόλις 11 χρόνια πριν τον θάνατό του και διαδραματίζεται στο Αιγαίο λίγο μετά την επανάσταση του 21. «L’ Archipel en Feu», δηλαδή «Το Αρχιπέλαγος στις Φλόγες» ή όπως μεταφράστηκε στα ελληνικά, «Το Αιγαίο στις Φλόγες». Ένα βιβλίο που διασκεύασε μεταφραστικά ανάμεσα σε άλλα του Βερν, ο Νίκος Καζαντζάκης.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Βερν σάλπαρε για την ελληνική θάλασσα. Ο περιβόητος Κάπτεν Νέμο, του Ναυτίλου και του «20.000 Λεύγες Κάτω από τη Θάλασσα» το είχε ήδη κάνει μέσα από τα γραπτά του συγγραφέα. Όμως είναι στο «Αιγαίο στις Φλόγες» που η Ελλάδα πρωταγωνιστεί, γύρω στο 1827 και με φόντο τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Με τις περιπέτειες του Νικόλα Στάρκου, καπετάνιου του πλοίου «Κάρυστος» που αποφασίζει να πάρει το μέρος των τουρκόφιλων πειρατών που λυμαίνονταν τη Μεσόγειο. Έχοντας αντίπαλο του τον φιλέλληνα Γάλλο Ερίκο Ντ’ Αλμπαρέ που έχει αναλάβει για λογαριασμό της ελληνικής κυβέρνησης να πολεμήσει τους πειρατές (έργο που στην πραγματικότητα είχε αναλάβει ο Μιαούλης).

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο μεταφραστής Δημήτρης Παντελόδημος στη εισαγωγή του, «στην πιο κρίσιμη περίοδο του 18ου αιώνα για την ελληνική εξωτερική πολιτική και τις αλυτρωτικές διεκδικήσεις, εξυμνώντας τη συμμετοχή των Φιλελλήνων στον Αγώνα του 21, ο Ιούλιος Βερν υπενθύμιζε στο αναγνωστικό κοινό το χρέος των Ευρωπαίων προς την κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού. Έτσι η φωνή του ενώθηκε μαζί με εκείνες άλλων εκλεκτών εκπροσώπων της ευρωπαϊκής διανόησης που ανέστρεψαν το δυσμενές κλίμα και συνέβαλαν στην ανάκαμψη του Φιλελληνισμού με επίκεντρο τη διοργάνωση των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 1896».

Πώς είναι να ζεις στην χώρα με τη μεγαλύτερη εγκληματικότητα παγκοσμίως



«Έλα αν θέλεις, και προσπάθησε να φύγεις όσο ακόμα μπορείς», είναι ένα από τα μότο που ακολουθούν την Ονδούρα, που κατέχει τη πρώτη θέση παγκοσμίως στις χώρες με τον υψηλότερο ρυθμό εγκληματικότητας σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ.

«Στριμωγμένη» στην Κεντρική Αμερική, ανάμεσα στην Γουατεμάλα, την Νικαράγουα και το Ελ Σαλβαδό, η Ονδούρα έχει να αντιμετωπίσει τους εισαγόμενους εμπόρους ναρκωτικών από το Μεξικό, τη βία ανάμεσα σε συμμορίες, δολοφονίες ανάμεσα σε καρτέλ ναρκωτικών και ανθρωποκτονίες.

Ενδεικτικό είναι ότι το 2018 είχε ρυθμό δολοφονιών που έφτανε το 90,4 ανά 100.000 ανθρώπους, σχεδόν διπλάσιο από το 53,7 της Βενεζουέλας. Επίσης άλλες περιοχές της Κεντρικής Αμερικής όπως το Ελ Σαλβαδόρ παρουσιάζουν αντίστοιχα συχνότητα δολοφονιών 41,2 ανά 100.000 κατοίκους.

Οι φιλήσυχοι πολίτες, γίνονται μάρτυρες καθημερινά σε σκηνικά φρίκης. Δολοφονίες και πτώματα στη μέση του δρόμου, αποκεφαλισμοί και άφθονο πιστολίδι. Στατιστικά, καταγράφονται 19 δολοφονίες την ημέρα ενώ η αστυνομία αλλά και οι κυβερνήσεις αδυνατούν να ελέγξουν την άκρατη βια τη στιγμή μάλιστα που τα μέλη συμμοριών προειδοποιούν με κομμένα κεφάλια αφημένα στα σκαλοπάτια των σπιτιών τους!




Στην πόλη Σαν Πέδρο Σούλα, ο ετήσιος ρυθμός δολοφονιών έφτανε τους 169 ανά 100.000 κατοίκους, ένα συγκλονιστικό ποσοστό που επισκιάζει τον «ηγέτη» της εγκληματικότητας των ΗΠΑ, το Φλιντ του Μίσιγκαν, όπου το ποσοστό δολοφονιών είναι 62 για κάθε 100.000.

Μέσω μάλιστα της συγκεκριμένης πόλης, υπολογίζεται ότι διοχετεύεται το 80% του εμπορίου κοκαΐνης από τη Νότια προς τη Βόρεια Αμερική.




Ιστορικά, η Ονδούρα μετατράπηκε σε παράδεισο του εγκλήματος στα μέσα περίπου του ’80, από έγκλειστους Λατίνους στις φυλακές της Καλιφόρνια. Τότε που η Con Air, ειδική αεροπορική εταιρεία του FBI που μεταφέρει κατάδικους από και προς όλο το κόσμο, στην κυριολεξία «ξεφόρτωσε» στην κεντρική Αμερική περί τους 46.000 κατάδικους.
Η μικρή αυτή χώρα με τους περίπου 8 εκατομμύρια κατοίκους διαθέτει διεφθαρμένες κυβερνήσεις, και υποχρηματοδοτούμενη αστυνομία: ένα αρκετά «τροπικό» κλίμα για τις σκληροπυρηνικές συμμορίες.
















Ηφαίστειο Γέλοουστοουν: Η υπόγεια ωρολογιακή βόμβα που απειλεί την Αμερική και ολόκληρο τον κόσμο



Στις 29 Αυγούστου 1870 ο τριαντάχρονος Γκουστάβους Ντον, υπολοχαγός του αμερικανικού στρατού και μέλος μιας ερευνητικής αποστολής στην περιοχή του Γέλοουστοουν, σκαρφάλωσε στην κορυφή του όρους Γουόσμπερν.

Κοίταξε προς το νότο και έμεινε εμβρόντητος όταν διαπίστωσε ότι κάτι έλειπε από την οροσειρά των Βραχωδών Ορέων: τα βουνά. Η επιφάνεια ήταν επίπεδη για αμέτρητα χιλιόμετρα και μόνο στο βάθος διακρίνονταν κάποιοι απομονωμένοι όγκοι που έμοιαζαν να περιβάλλουν περιμετρικά μια τεράστια δασωμένη έκταση.

Ο Ντον βρήκε μόνο μία εξήγηση. «Η μεγάλη πεδιάδα» έγραψε «πρέπει να ήταν κάποτε ένας τεράστιος κρατήρας κάποιου ανενεργού πλέον ηφαιστείου».

Είχε δίκιο: Το Γέλοουστοουν είναι ηφαίστειο, και μάλιστα όχι συνηθισμένο. Το παλαιότερο και πιο διάσημο πάρκο των ΗΠΑ βρίσκεται πάνω σε ένα από τα μεγαλύτερα ηφαίστεια της Γης. Ο Ντον έκανε ένα μόνο λάθος, και μάλιστα σοβαρό: Το ηφαίστειο του Γέλοουστοουν δεν είναι ανενεργό. Αντίθετα, είναι ανησυχητικά ενεργό.

Ετοιμάζεται να ξεσπάσει, για πρώτη φορά μετά από 600.000 χρόνια, το μεγαλύτερο σούπερ-ηφαίστειο στον κόσμο, αφανίζοντας τα δύο τρίτα των ΗΠΑ;

Το υπερ-ηφαίστειο κάτω από το εθνικό πάρκο Yellowstone στο Wyoming έχει αρχίσει να υψώνεται με ρυθμό ρεκόρ από το 2004.

Το έδαφος στην ηφαιστειακή καλντέρα που εκτείνεται σε απόσταση 1.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων υψώνεται προς τον ουρανό με ρυθμό τουλάχιστον 7,62 εκατοστών τον χρόνο, δηλαδή τριπλάσιο απ΄ ότι έχει παρατηρηθεί έως σήμερα στη γη.

Θα εκραγεί με δύναμη χίλιες φορές πιο ισχυρή από την έκρηξη του Mount St Helens το 1980.Με την εκτόξευση της λάβας στον ουρανό, ένα σύννεφο τέφρας που, θα νεκρώσει κάθε βλάστηση, θα εξαπλωθεί και θα καλύψει ένα στρώμα βάθους 10 ποδιών μέχρι και 1.000 μίλια μακριά.Τα δύο τρίτα των ΗΠΑ θα μπορούσαν να γίνουν ακατοίκητα από το τοξικό αέρα που θα σαρώνει, μπλοκάροντας χιλιάδες πτήσεις και αναγκάζοντας εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.





Είμαστε στα πρόθυρα μίας καταστροφής; Η καλντέρα του Εθνικού Πάρκου του Yellowstone έχει ξεσπάσει τρεις φορές τα τελευταία 2.1εκατομμύρια χρόνια και οι επιστήμονες, που το παρακολουθούν λένε ότι θα μπορούσε να συμβεί άλλη μία έκρηξη (φωτογραφία αρχείου)
Οι γεωλόγοι πιστεύουν ότι αυτό το τεράστιο ηφαίστειο εκρήγνυται κάθε 650.000 χρόνια. Υπολογίζουν ότι έχουν υπάρξει 140 τέτοιες εκρήξεις σε περίοδο 16 εκατομμυρίων ετών και η τελευταία φορά που εξερράγη ήταν πριν από 640.000 χρόνια.

Αυτός είναι ο εφιάλτης που οι επιστήμονες προβλέπουν ότι θα μπορούσε να συμβεί αν το μεγαλύτερο σούπερ-ηφαίστειο στον κόσμο εκραγεί για πρώτη φορά σε 600.000 χρόνια, κάτι που θα μπορούσε να συμβεί στο εγγύς μέλλον.

Είπαν ότι το υπερ-ηφαίστειο κάτω από το πάρκο τουWyoming έχει αρχίσει να αυξάνεται με ρυθμούς ρεκόρ από το 2004 – το έδαφός του έχει ανέβει τρεις ίντσες ανά έτος για τα τελευταία τρία χρόνια μόνο, ο ταχύτερος ρυθμός από τότε που άρχισαν να τηρούνται αρχεία, το έτος 1923.

Αλλά λόγω έλλειψης στοιχείων, οι επιστήμονες εμποδίζονται να προβούν σε κάποια προειδοποίηση και είναι ανίκανοι να θέσουν κάποια ημερομηνία για το πότε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί η επόμενη καταστροφή.

Όταν η έκρηξη συμβεί τελικά, μπροστά της, η έκρηξη του ηφαιστείου Eyjafjallajökull της Ισλανδίας, τον Απρίλιο του περασμένου έτους, που προκάλεσε χάος σε ταξιδιώτες σε όλο τον κόσμο, δεν θα είναι τίποτα, απλά ένας νάνος…..



Ο Bob Smith, του Πανεπιστημίου της Γιούτα, ειδικός στην ηφαιστειακή συμπεριφορά του ηφαιστείου του Yellowstone,είπε στο National Geographic: «Έχει εξαιρετική ανάταση, επειδή καλύπτει τόσο μεγάλη περιοχή και τα ποσοστά είναι τόσο υψηλά.
«Στην αρχή ανησυχούσαμε ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια έκρηξη.»




Καμένη γη: η ερμηνεία ενός καλλιτέχνη για το πώς μπορεί να μοιάζει μετά από μια έκρηξη η Λεκάνη του Midway στο Πάρκο Αλλά πρόσθεσε: «Μόλις είδαμε ότι το μάγμα βρισκόταν σε βάθος δέκα χιλιομέτρων, δεν ανησυχήσαμε τόσο.
«Αν ήταν σε βάθος μεγαλύτερο των δύο ή τριών χιλιομέτρων θα είχαμε πιο πολύ ανησυχήσει».




Ο Robert B. Smith, καθηγητής γεωφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, ο οποίος ήταν επικεφαλής μιας πρόσφατης μελέτης μέσα στο ηφαίστειο, πρόσθεσε: «οι καλύτερες αποδείξεις μας είναι ότι ο θάλαμος του λιθοσφαιρικού μάγματος γεμίζει με λιωμένα πετρώματα.

«Αλλά δεν έχουμε ιδέα πόσο καιρό αυτή η διαδικασία θα συνεχίζεται πριν υπάρξει κάποια έκρηξη ή η εισροή λιωμένων βράχων σταματήσει την καλντέρα και αρχίσει να ξεφουσκώνει και πάλι».

Η Καλντέρα του Yellowstone είναι ένα από τα πιο τρομερά δημιουργήματα της φύσης και κάθεται επάνω στο μεγαλύτερο ηφαιστειακό τομέα της Βόρειας Αμερικής.
Το όνομά του σημαίνει «κατσαρόλα» ή «καζάνι» και σχηματίζεται όταν γη καταρρέει μετά από μια ηφαιστειακή έκρηξη.

Στο Yellowstone, περίπου 400 μίλια κάτω από την επιφάνεια της Γης βρίσκεται καυτό μάγμα που ανεβαίνει από 30 μίλια υπόγεια πριν εξαπλωθεί σε έκταση 300 μιλίων.
Επάνω σε αυτό, αλλά ακόμα κάτω από την επιφάνεια, βρίσκεται το κοιμώμενο ηφαίστειο.


ΦΩΤΟ: 22 Ιουλίου 1980: Το Mount St Helens στηνWashington εκρήγνυται. Εάν εκραγεί το Yellowstone θα είναι 1000 φορές πιο ισχυρό!


Από τις μετρήσεις τους οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μία δεξαμενή φουσκωμένου μάγματος έξι μίλια υπόγεια, μπορεί να προκαλεί την πρόσφατη αύξηση.

Προσέχουν, επίσης, μια «άμορφη μάζα σε σχήμα τηγανίτας» από λειωμένο βράχο όσο το μέγεθος του Λος Αντζελες, το οποίο είχε πιεστεί στο ηφαίστειο πριν από λίγο καιρό.
Όμως, λόγω των ακραίων συνθηκών είναι δύσκολο να βρουν τι ακριβώς συμβαίνει εκεί κάτω, με αποτέλεσμα οι ερευνητές να αδυνατούν να πουν με βεβαιότητα τι θα συμβεί – ή πότε θα συμβεί.

Δεδομένου ότι η πιο πρόσφατη έκρηξη έγινε πριν 640.000 χρόνια, έγιναν και περίπου 30 μικρές εκρήξεις, η πιο πρόσφατη από τις οποίες ήταν 70.000 χρόνια πριν.
Γέμισαν τον καλντέρα με στάχτη και λάβα και έφτιαξαν το πεδινό τοπίο που προσελκύει χιλιάδες τουρίστες στο εθνικό πάρκο Yellowstone κάθε χρόνο.

«Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μάγμα σε μικρότερα βάθη. Θα πρέπει να υπάρχει μάγμα στο φλοιό, αλλιώς δεν θα είχαμε όλη αυτή την έντονη υδροθερμική δραστηριότητα που έχουμε» λέει ο Dan Dzurisin, ειδικός του Yellowstone και μέλος τουU.S. Geological Survey at Cascades Volcano Observatory στην Πολιτεία της Washington.

«Υπάρχει τόσο πολύ θερμότητα που βγαίνει από τοYellowstone τώρα, ώστε αν δεν να αναθερμαινόταν από το μάγμα, το όλο σύστημα θα είχε γίνει μία κρύα πέτρα από την εποχή της τελευταίας έκρηξης πριν από 70.000″.

Η λευκή φυλή Ελλήνων της Βόρειας Αμερικής



Ο μυστηριώδης πολιτισμός των Ανασάζι αποδεικνύει την έντονη ελληνική παρουσία στην Βόρεια Αμερική.

Το όνομα Anasazi σημαίνει «αρχαίοι άνθρωποι», αν και η λέξη Anasazi προέρχεται από τους Ναβάχο και σημαίνει «οι πρόγονοι του εχθρού».

Το όνομα δόθηκε αρχικά στα ερείπια του Mesa Verde από τον Richard Wetherill, που το 1888-1889 εξερεύνησε εκείνη την περιοχή. Αυτός ήξερε την γλώσσα των Ναβάχο και καταλάβαινε τι σήμαινε η λέξη.

Το όνομα κατόπιν υιοθετήθηκε από τον Alfred Kidder, σπουδαίο κοσμήτορα της αρχαιολογίας. Ο καθηγητής θεώρησε ότι το όνομα αυτό ήταν πιο εύχρηστο από το » Άνθρωποι των χωριών » ή » Άνθρωποι των λόφων » ή «Εκείνοι που ήρθαν πριν», όπως περίπου θα έπρεπε να λέγονται και κόλλησε το όνομα Ανασάζι για συντομία.

Αυτό είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς αντιμετωπίζουν συνήθως, πολλοί αρχαιολόγοι τα κάθε είδους ευρήματα. Οι ντόπιοι κάτοικοι έχουν πολλές λέξεις που χαρακτηρίζουν τους Ανασάζι και δυσαρεστούνται όταν ακούνε αυτόν τον όρο.

Οι Ανασάζι ήταν μία λευκή φυλή της Βόρειας Αμερικής, που έχτισε ακροπόλεις, φρούρια, δρόμους, θέατρα(!), αρδευτικά έργα, έκανε ηλιακές και αστρονομικές παρατηρήσεις και κατασκεύαζε πήλινα αγγεία και σκεύη. Δεν έμοιαζαν με τους άλλους Ινδιάνους οι οποίοι συνήθως ζούσαν με νομαδικό τρόπο.

Σήμερα οι κάτοικοι των περιοχών των Ανασάζι είναι οι Χόπι, οι οποίοι διαφέρουν επίσης από τις άλλες φυλές και εθνικά και πολιτιστικά.

Οι Ανασάζι αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της Βορείου Αμερικής. Η επικράτεια τους εκτεινόταν, ανατολικά του Ρίο Γκράντε, στις πολιτείες Νεβάδα, Γιούτα, Κολοράντο, Νέο Μέξικο και Αριζόνα και είχε έκταση μεγαλύτερη της Καλιφόρνιας.

Το 1987 ο φωτογράφος William Jackson έμαθε ότι εργάτες ανακάλυψαν πέτρινες κατοικίες σε λόφους πάνω από τον ποταμό Manco. Στο Chaco Canyon ανακάλυψε ερείπια κτιρίων, κατάλοιπα ενός εξαφανισθέντος και μυστηριώδους πολιτισμού. Αυτός ήταν και ο πρώτος λευκός που τράβηξε τις πρώτες φωτογραφίες των ερειπίων στους γκρεμούς των λόφων του Mesa Verde.



Παρά την υποτιθέμενη έλλειψη του τροχού, κατασκεύασαν δρόμους εκατοντάδων χιλιομέτρων. Πολύς κόπος για ανθρώπους που έμεναν σε ένα μέρος και μετακινούνταν με τα πόδια, αφού δεν υπήρχαν άλογα και κάρα. Επινόησαν κατασκευές άρδευσης που μπορούσαν να παρέχουν τροφή σε πληθυσμούς μεγαλύτερους των σημερινών. Ο πολιτισμός τους είναι ανώτερος κάθε άλλου γνωστού πολιτισμού της Βόρειας Αμερικής. Τα κατάλοιπα των έργων τους αποτελούν άλυτο αίνιγμα προκαλώντας την απορία των ερευνητών.

Εμφανίστηκαν «ξαφνικά» στην Δυτική Αμερική το 100 π.Χ (υποτίθεται, γιατί ορισμένοι αρχαιολόγοι τους χρονολογούν από το 6000 π.Χ) και εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς(;) γύρω στο 1500 μ.Χ. Γενικά οι ημερομηνίες δεν είναι κάτι στο οποίο μπορεί να βασίζεται κανείς, εφόσον είναι γνωστή η συνήθεια των αρχαιολόγων να εκλέγουν τις χρονολογίες που «βολεύουν» την σχολή τους. Φυσικά, όπως συμβαίνει και εδώ στην Ελλάδα, οι χρονολογίες που δίνονται απέχουν πολύ από την πραγματικότητα.



Σε κάποια βραχογραφία εμφανίζονται άνθρωποι και δεινόσαυροι μαζί. Αυτό μπορεί να συνδυαστεί με τις αντίστοιχες Πέτρες της Ίκα στο Περού, που δείχνουν και αυτές ανθρώπους και δεινόσαυρους. Μια ένδειξη του ότι οι προϊστορικές χρονολογήσεις θα πρέπει να αναθεωρηθούν.

Οι Ανασάζι πίστευαν πως οι πρόγονοι τους βγήκαν από τον κάτω κόσμο μέσα από μία τρύπα που ενώνει την επιφάνεια με το κέντρο της γης. Από την ίδια τρύπα γυρνάνε πίσω στην πατρίδα οι ψυχές των νεκρών. Έχτιζαν υπόγειες κατοικίες, ναούς και πενταόροφα κτίρια 2000 δωματίων, πραγματικούς λαβύρινθους. Πολλά είναι κατασκευασμένα μεταξύ του 10ου και 12ου αιώνα μετά Χριστόν.

Ένα εκπληκτικό στοιχείο είναι ότι, σε έρευνα που έκαναν, Άγγλοι επιστήμονες απέδειξαν ότι οι 200.000 ξύλινοι δοκοί που χρειάστηκαν για την κατασκευή αυτών των κτισμάτων, είχαν μεταφερθεί από τα βουνά των San Mateo και Chuska. Αυτές οι περιοχές βρίσκονται σε 100 χιλιόμετρα απόσταση και το βάρος κάθε κορμού φτάνει τα 300 κιλά. Αυτό είναι κατόρθωμα που δεν μπορεί να εξηγηθεί αφού οι Ανασάζι υποτίθεται ότι δεν είχαν άλογα, κάρα, βόδια και γενικά μεταφορικά μέσα και αντιστοιχεί σε κόπο με το χτίσιμο μιας πυραμίδας.



Στο φαράγγι του Τσάκο έχει ανακαλυφθεί το Πουέμπλο Μπονίτο, στην πλευρά ενός γκρεμού με ημικυκλικό σχήμα. Το χαρακτηριστικό της επιφάνειας αυτού του χώρου είναι τα Κίβας, τα οποία χρησιμοποιούσαν για θρησκευτικού και τελετουργικούς σκοπούς. Τα Κίβας είναι παλιά κυκλικά ημιυπόγεια κτίσματα, τα οποία ενσωματώθηκαν στα αρχιτεκτονικά συγκροτήματα και απέκτησαν τελετουργικό χαρακτήρα.



Η είσοδός τους ήταν μια τρύπα στη οροφή από την οποία κατέβαιναν με ξύλινη σκάλα η οποία συμβόλιζε το ουράνιο τόξο. Στο κέντρο υπήρχε η εστία και δίπλα από αυτήν μια αβαθής οπή που συμβόλιζε την είσοδο των νεκρών και το αντίστροφο, δηλαδή την πρόσβαση των νεκρών στο κόσμο των ζωντανών.



Περιμετρικά υπήρχε ένα κτιστό πεζούλι, το οποίο συμβόλιζε την ομίχλη στην οποία ζουν τα πνεύματα της βροχής. Eπάνω του κάθονταν οι άνθρωποι κατά την διάρκεια των τελετών. Ο οικισμός βλέπει προς τα νότια και είναι προστατευμένος από τι ς καιρικές συνθήκες. Το συγκρότημα χτίστηκε από την αρχή με κέντρο τα κίβας. Εκεί συναθροίζονταν για τελετές ή συνελεύσεις για την λήψη σημαντικών αποφάσεων. Γύρω από αυτό το κέντρο χτίστηκαν οι κατοικίες.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο στην αρχιτεκτονική του μυστηριώδους αυτού λαού είναι οι δρόμοι στο φαράγγι του Τσάκο, οι οποίοι ενώνουν χωριά και ιερούς τόπους μεταξύ τους. Πρόκειται για ένα ορατό δίκτυο ιερών οδών, τέλεια ευθύγραμμων, άσχετα από την διαμόρφωση του εδάφους. Ανέβαιναν στα σπίτια τους μάλλον με σχοινιά. Κάποιες κατοικίες είναι τόσο δυσπρόσιτες, ώστε μόνο ορειβάτες με σχοινιά μπορούν να πλησιάσουν.



Οι αρχαιολόγοι λένε ότι για να φτάνουν οι Ανασάζι στα σπίτια που είχαν κατασκευάσει σε φυσικές κοιλότητες, (πολλές φορές σε ύψος εκατοντάδων μέτρων) χρησιμοποιούσαν κορμούς δέντρων, στους οποίους είχαν σκαλίσει σκαλοπάτια, καθώς και σκάλες λαξεμένες στον βράχο. Το πιθανότερο όμως είναι ότι η διάβρωση έχει εξαφανίσει τις κλιμακωτές προσβάσεις που υπήρχαν σκαλισμένες στο βράχο. Αν και είναι δυνατόν (κλασικό παράδειγμα Μετέωρα) να υπάρχει ανεφοδιασμός και επικοινωνία μέσω σχοινιών και γερανών, κάτι τέτοιο είναι δύσκολο όταν πρόκειται για ολόκληρη πόλη.

Τα αγγεία που βρέθηκαν στα ερειπωμένα χωριά θυμίζουν πολύ τα αντίστοιχα ελληνικά αγγεία της γεωμετρικής περιόδου. Εμφανίζεται ακόμη σαν διακοσμητικό και ο μαίανδρος, συνδέοντας άμεσα την λευκή φυλή των Ανασάζι με την ελληνική καταγωγή τους.






Ο Πλάτων, στο διάλογο του Τίμαιος, αποκαλύπτει ότι στην Σαϊδα της Αιγύπτου οι εκεί ιερείς του ναού του είχαν πει για την πόλη των Αθηνών τα εξής:

«είναι γραμμένα και θαυμάζονται εδώ πολλά και μεγάλα έργα της πόλης σας. Υπερέχει όμως ένα σε μέγεθος και σπουδαιότητα. Αναφέρουν τα γραπτά ότι η πόλη σας κατέστρεψε κάποτε μία δύναμη, η οποία εξόρμησε από τον Ατλαντικό Ωκεανό και ήρθε εναντίον της Ευρώπης και της Ασίας. Διότι η εκεί θάλασσα ήταν τότε βατή, δηλαδή υπήρχε νησί πριν από το στόμιο που εσείς ονομάζετε Ηράκλειες Στήλες. Το νησί ήταν μεγαλύτερο από την Λιβύη και την Ασία μαζί, και από αυτό μπορούσαν να περάσουν σε άλλα νησιά, οι τότε ταξιδιώτες και από τα νησιά στην αντικρινή ήπειρο(!!!)».

Το κείμενο δηλώνει ξεκάθαρα ότι πέρα από τον Ατλαντικό Ωκεανό υπάρχει άλλη ήπειρος. Επομένως οι αρχαίοι γνώριζαν την ύπαρξη αυτής της ηπείρου και ο μόνος τρόπος για αυτό είναι εάν κάποτε την είχαν επισκεφθεί.



Στην «Πέντρα Πιντάδα» ή «Ζωγραφιστή Πέτρα» ή «Πέτρα με ζωγραφιές», ένα ωοειδή ογκόλιθο μήκους 90 μέτρων και πλάτους 75, ανακαλύφθηκαν ντολμέν όμοια με τα Ευρωπαϊκά. Ανακαλύφθηκαν επίσης και ελληνικά γράμματα! Επάνω στην πέτρα υπάρχουν σκίτσα από καβαλάρηδες με τόξα, άλογα, άμαξες, τροχοί, σπείρες, σταυροί και μεγάλες ομάδες ανθρώπων πιασμένων χέρι-χέρι που χορεύουν κάποιου είδους συρτό χορό χαρακτηριστικό των ελληνικών χορών.



Υπάρχουν επίσης περίεργα σκίτσα που παραπέμπουν άμεσα στους «Αρχαίους». Οι μορφές δεν έχουν χέρια και πόδια, φαίνονται να αιωρούνται και έχουν περίεργα κεφάλια που ορισμένα θυμίζουν σκάφανδρα αστροναυτών. Παρόμοιες τριγωνικές μορφές δημιουργούσαν και οι αρχαίοι Έλληνες με πηλό ή τις ζωγράφιζαν πάνω σε αγγεία. Επίσης η τεχνοτροπία των σκίτσων που υπάρχουν ζωγραφισμένα πάντοτε σε προφίλ, μοιάζει πολύ με εκείνη που χρησιμοποιούσαν στην αρχαία Ελλάδα το 3000 π.Χ.



Μία εικόνα στο φαράγγι «Πέταλο αλόγου» δείχνει έναν κυνηγό, οποίος σημαδεύει κάποια ζώα με τόξο. Το σχήμα του τόξου του είναι καθαρά αρχαιοελληνικό και ομηρικό σχέδιο με διπλές καμπύλες. Επίσης ο Κοκοπέλι, θεός της γονιμότητας, εμφανίζεται να παίζει φλογέρα, θυμίζοντας έντονα τους Σάτυρους της Αρχαίας Ελλάδας. Η καμπούρα πρέπει να δηλώνει την ύπαρξη ενός ταγαριού, γεμάτο σπόρους, που κουβαλούσε μαζί του. Γενικά οι φωτογραφίες θυμίζουν έντονα ελληνικές εικόνες και δύσκολα καταλαβαίνεις ότι τα βάζα ή οι εικόνες δεν προέρχονται από την Ελλάδα.



Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στην επιφάνεια μεταξύ των άλλων τον τρόπο δόμησης της τοιχοποιίας των Ανασάζι, με μια σειρά τούβλων και μία σειρά από μικρούς σχιστόλιθους επαναλαμβανόμενη διαρκώς. Αυτός ο τρόπος χτισίματος είναι κλασικός στην ελληνική αρχαιότητα και μάλιστα διαδόθηκε στην κεντρική και ανατολική Ασία και τον συναντούμε σε πολλές ξεχασμένες ελληνικές φυλές στα Ιμαλάια, όπως οι Μαλάνα.

Εκτός από τη συγκεκριμένη αυτή δόμηση των τοίχων, εντύπωση προκαλεί ο οικολογικός γεωθερμικός τρόπος συνολικής δόμησης που παρατηρείται και στα ανάκτορα της Κνωσού στην Κρήτη, αλλά και αυτά των Μάγια στο Μεξικό, με την χρήση ενδοδαπέδιας θέρμανσης, αλλά και ενδοδαπέδιου εξαερισμού του χώρου.

Η εξήγηση που μπορεί να δοθεί στο θέμα των λευκών Ανασάζι είναι ότι επρόκειτο περί Ελλήνων που μετά το 9.600 π.Χ. γύρισαν λόγο της παγκόσμιας καταστροφής, που προκλήθηκε από την σύγκρουση των Ελλήνων με τους Άτλαντες, στη λίθινη εποχή και μετά ξαναναπτύχθηκαν.




Τόμ

Τυχαίες Αναρτήσεις

by click4money

Online ταινίες και σειρές