Το Πείραμα της Φιλαδέλφειας – Τι είναι το ”Project Rainbow” - Πως προέκυψαν οι θρύλοι για το πλοίο Λεων;

Το Πείραμα της Φιλαδέλφειας – Τι είναι το ”Project Rainbow” και πως εμπλέκεται σε αυτό ο Αϊνστάιν, ο Τέσλα και ο Βαν Νιούμαν. Πως προέκυψαν οι θρύλοι για το πλοίο Λεων;

Μία από τις σπάνιες περιπτώσεις στην παγκόσμια ιστορία όπου εμπλέκονται κορυφαίοι επιστήμονες, υπερδυνάμεις (τουλάχιστον μία), πολιτικοί, στρατιωτικοί όλων των βαθμίδων, ερευνητές, συνωμοσιολόγοι- συνωμοσιολάγνοι, ο κινηματογράφος κλπ. είναι το λεγόμενο πείραμα της Φιλαδέλφειας.


Και σαν κερασάκι στην τούρτα υπάρχει και η συμμετοχή της Ελλάδας, καθώς το πλοίο που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα δόθηκε το 1951 στη χώρα μας από τις Η.Π.Α. Ονομάστηκε Λέων και ως την απόσυρσή του το 1992 ήταν ενταγμένο στον στόλο του Πολεμικού Ναυτικού μας. Κάποιες παράξενες ιστορίες που ακούγονταν όλα αυτά τα χρόνια για το Α/Τ Λέων κάνουν ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την όλη ιστορία.

Τι ήταν το ”Project Rainbow”
Οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι δεν είχαν μόνο στρατιωτικές και πολιτικές πλευρές και προεκτάσεις. Υπήρχαν παράλληλα με τις μάχες στα μέτωπα και ”μάχες” κορυφαίων επιστημόνων από τις αντιμαχόμενες πλευρές.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 το Πανεπιστήμιο του Σικάγου άρχισε να διεξαγάγει έρευνες για τη δυνατότητα της χρήσης του ηλεκτρισμού ώστε να γίνει κάτι αόρατο. Ο Alfred Bielek, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν ένας από τους επιζήσαντες του ”πειράματος της Φιλαδέλφειας” στο βιβλίο ”The Philadelphia Experiment and Other UFO Conspiracy” του Μπρεντ Στάιγκερ, αναφέρει ότι μέλη της ομάδας του προγράμματος ήταν ο μεγάλος Σερβοαμερικανός επιστήμονας Νίκολα Τέσλα (1856-1943) και ο κοσμήτορας του Πανεπιστημίου Τζον Χάτσισον.

Όπως ισχυρίζεται ο Bielek μολονότι ήταν μια ιδιωτική ερευνητική δραστηριότητα, από την αρχή υπήρχε χρηματοδότηση από το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. Το κέντρο της έρευνας μεταφέρθηκε αργότερα στην ανατολική ακτή των Η.Π.Α. και το 1940 η ομάδα με την πλήρη συμμετοχή πλέον του Νίκολα Τέσλα (ο οποίος ήταν στενός φίλος του Φ. Ρούσβελτ) εγκαταστάθηκε στο ναυπηγείο του Μπρούκλιν, το πρόγραμμα διαβαθμίστηκε με την ονομασία Project Rainbow.

Ο Αϊνστάιν δεν έλαβε μέρος, ωστόσο όλη η εργασία και το πείραμα βασίστηκαν στην εφαρμογή της θεωρίας του Ενοποιημένου Πεδίου που παρουσίασε για πρώτη φορά επίσημα, το 1925-1927.



Το Project Rainbow έμεινε περισσότερο γνωστό στην ιστορία ως το πείραμα της Φιλαδέλφειας. Πρώτος διευθυντής του ανέλαβε ο Νίκολα Τέσλα. Έλαβε οτιδήποτε του ήταν απαραίτητο για τη διενέργεια του πειράματος. Έτσι του δόθηκε ένα πλοίο, όπου το 1940 έγινε η πρώτη δοκιμασία της αορατότητας.

Η δοκιμή χαρακτηρίστηκε απολύτως επιτυχημένη, καθώς το πλοίο που δεν είχε πλήρωμα έγινε εντελώς αόρατο. Ωστόσο. μετά την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ τον Δεκέμβριο του 1941 ,ο Τέσλα άρχισε να δέχεται πιέσεις για να υπάρξουν θεαματικότερα αποτελέσματα.

Ο μεγάλος Σερβοαμερικανός επιστήμονας στο πρώτο πείραμα είχε χρησιμοποιήσει δύο μεγάλα πηνία (ηλεκτρομαγνήτες) τοποθετημένα σε κάθε κύτος του πλοίου. Τα πηνία ήταν ενεργοποιημένα σε μία ειδική ακολουθία και η μαγνητική τους δύναμη ήταν τόσο ισχυρή ώστε να παραμορφώνουν την ίδια τη βαρύτητα.

Ο Τέσλα ανησύχησε όταν πληροφορήθηκε ότι το πείραμα αυτό θα πρέπει να γίνει σε πλοίο με πλήρωμα. Ενημέρωσε ότι οι επιστήμονες δεν είχαν καμία απολύτως ιδέα για το τι θα μπορούσε να συμβεί στο πλήρωμα του σκάφους. Ζήτησε από το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. να δώσει περισσότερο χρόνο στο Project Rainbow. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε καθώς ο πόλεμος βρισκόταν σε εξέλιξη.

Τον Μάρτιο του 1942 επιχειρήθηκε να γίνει αόρατο ένα πολεμικό σκάφος που χρησιμοποιήθηκε ως πειραματικό πλοίο. Η αποτυχία του πειράματος ήταν φαινομενική (ή καλύτερα σκόπιμη). Ο Τέσλα ισχυρίστηκε ότι το πείραμα απέτυχε και ότι πρέπει να εργαστεί πάνω σε άλλα σχέδια.

Έτσι εγκατέλειψε το Project Rainbow. Δέκα μήνες αργότερα στις 7 Ιανουαρίου 1943 βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στη Νέα Υόρκη. Επίσημη αιτία του θανάτου του; Έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Διευθυντής του Project Rainbow ανέλαβε ένας άλλος διαπρεπής επιστήμονας ο Ουγγροαμερικάνος Τζον φον Νόιμαν (1903-1957) ένας από τους σημαντικότερους μαθηματικούς του 20ου αιώνα.

Η Θεωρία του Ενοποιημένου Πεδίου (Unified Field Theory)
Μετά την παρουσίαση της θεωρίας της Σχετικότητας ο Αϊνστάιν ασχολήθηκε με την θεωρία του Ενοποιημένου Πεδίου, την οποία αναφέρει για πρώτη φορά το 1922.
Στη φυσική ,πεδίο είναι μία περιοχή υπό την επίδραση κάποιας δύναμης όπως η βαρύτητα ή ο ηλεκτρομαγνητισμός.

Ο Σκωτσέζος φυσικός James Clerk Maxwell στα μέσα του 19ου αιώνα δημιούργησε την πρώτη θεωρία πεδίων σχετικά με τον ηλεκτρομαγνητισμό.
Μετά την επιτυχία της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας που εφαρμόστηκε πειραματικά με την ατομική σχάση ο Αϊνστάιν στράφηκε στην αναζήτηση μιας ενιαίας βάσης της φυσικής, όπου θα μπορούσαν να συμπυκνωθούν οι θεμελιώδεις δυνάμεις του Σύμπαντος σε ένα ενιαίο πεδίο (ηλεκτρομαγνητικό και βαρυτικό).

Αυτή η θεωρία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ ,άλλωστε οι μελέτες του ατόμου εκείνη την εποχή βρίσκονταν σε πολύ πρώιμο στάδιο, καθώς μόνο τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια ήταν τότε γνωστά από τα σωματίδια του πυρήνα του.

Η πορεία των πειραμάτων
Αρχική επιδίωξη των επιστημόνων στις Η.Π.Α. ήταν να γίνουν τα αμερικανικά πολεμικά πλοία ”μαγνητικά αόρατα” για να μην προσκρούουν στο μεταλλικό τους περίβλημα οι εχθρικές τορπίλες και νάρκες, καθώς εκείνη την εποχή οι φονικές τορπίλες των γερμανικών U- boat είχαν αποδεκατίσει τις αμερικανικές νηοπομπές που έστελναν στρατεύματα και πολεμοφόδια στην Ευρώπη.

Στα σχετικά πειράματα ένας τεράστιος ηλεκτρομαγνήτης, ο οποίος φορτιζόταν από τις ηλεκτρογεννήτριες του σκάφους, άλλαζε τη συμπεριφορά του πλοίου παραπλανώντας τις τορπίλες. Τότε παρατηρήθηκε για πρώτη φορά η πρασινωπή ή γαλαζωπή ομίχλη που δημιουργείται από τον ιονισμό της ατμόσφαιρας από πανίσχυρα ηλεκτρομαγνητικά και άλλα πεδία.

Αυτή η απόκοσμη ομίχλη αποτελεί από τότε το σήμα κατατεθέν των σχετικών μυστικών πειραμάτων και το πλέον χαρακτηριστικό οπτικό εφέ των ταινιών επιστημονικής φαντασίας που γυρίστηκαν γι’ αυτά.

Ο επόμενος στόχος των επιστημόνων ήταν να γίνουν τα πλοία αυτά ”αόρατα” κι από τα εχθρικά ραντάρ (κάτι ανάλογο με την τεχνολογία Stealth). Για να επιτευχθεί αυτό έπρεπε να δημιουργηθεί ηλεκτρομαγνητικό πεδίο όχι μόνο στο νερό αλλά και στον αέρα. Η κατάληξη αυτής της σειράς πειραμάτων ήταν να εφαρμοστεί ένα σχέδιο εξαφάνισης ενός πλήρως επανδρωμένου πλοίου κάτι που θα αποτελούσε το τέλειο καμουφλάζ.

”Ένα είδος ηλεκτρονικού καμουφλάζ με τη δημιουργία πανίσχυρου ενεργειακού πεδίου που θα εξαφάνιζε ένα πολεμικό σκάφος από το ορατό φάσμα του φωτός” (Γιώργος Στάμκος, ”ΜΥΣΤΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ”).

USS Eldridge- Το πείραμα της Φιλαδέλφειας
Το USS Eldridge (DE- 173) ήταν ένα πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού των Η.Π.Α. που πήρε το όνομά του από τον υποπλοίαρχο John Eldridge Jr., ήρωα της εισβολής στις Νήσους του Σολομώντος (1903-1942). Κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία του Newark στο New Jersey των Η.Π.Α. στις αρχές του 1943.

Η ιστορία του πειράματος της Φιλαδέλφειας ξεκινά τον Ιούλιο του 1943 όταν το USS Eldridge επενδύθηκε με εκατοντάδες τόνους πειραματικού ηλεκτρονικού εξοπλισμού. Αυτός σύμφωνα με μια πηγή περιλάμβανε δύο μεγάλες γεννήτριες των 75 KVA η καθεμία τοποθετημένες εκεί που θα υπήρχε ο πυργίσκος πυροβόλων όπλων, κατανέμοντας την ισχύ τους μέσω τεσσάρων μεγάλων μαγνητικών πηνίων τοποθετημένων στο κατάστρωμα, τρεις μεταδότες ραδιοκυμάτων ισχύος 2 MW ο καθένας..

τρεις χιλιάδες σωλήνες ενισχυτή ισχύος που χρησιμοποιούνται για την οδήγηση των πηνίων των δύο γεννητριών, ειδικά κυκλώματα συγχρονισμού και πλήθος άλλων εξειδικευμένων υλικών που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία μαζικών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, τα οποία όταν έχουν διαμορφωθεί σωστά θα είναι ικανά να κάμπτουν το φως και τα ραδιοκύματα γύρω από το πλοίο καθιστώντας το έτσι αόρατο στους εχθρούς.

Στις 9:00 π.μ. της 22ας Ιουλίου 1943 η ισχύς των γεννητριών ενεργοποιήθηκε και τα μεγάλα ηλεκτρομαγνητικά πεδία άρχισαν να συσσωρεύονται. Μια πρασινωπή ομίχλη φάνηκε να περιβάλει αργά το USS Eldridge αποκρύβοντάς το από την κοινή θέα. Στη συνέχεια η ίδια ομίχλη λέγεται ότι είχε εξαφανιστεί και σα να πήρε το πλοίο μαζί της άφησε μόνο το νερό της θάλασσας εκεί όπου προηγουμένως είχε αγκυροβολήσει το USS Eldridge.

Οι επιστήμονες και οι ανώτατοι στρατιωτικοί έμειναν έκπληκτοι από το επίτευγμά τους, καθώς το πλοίο και το πλήρωμά του ήταν αόρατο όχι μόνο από τα ραντάρ αλλά και από τους ανθρώπους. Όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Έτσι φαινόταν τουλάχιστον. Σε δεκαπέντε λεπτά διέταξαν τους άντρες του πληρώματος να κλείσουν τις γεννήτριες. Το USS Eldridge άρχισε να εμφανίζεται και πάλι. Όταν οι άντρες του πληρώματος βγήκαν στην ακτή έδειχναν αποπροσανατολισμένοι και υπέφεραν από ναυτίες.

Να σημειώσουμε ότι το πείραμα αυτό έγινε στο ναυπηγείο της Φιλαδέλφειας και στη θάλασσα ,σε πλήρη θέα από το πλοίο Merchant Marine SS Andrew Furuseth και άλλα πλοία παρατήρησης. Ένα από τα μέλη του πληρώματος του Andrew Furuseth, ο Carlos Allende, με μια σειρά από γράμματα στον Morris K. Jessup τη δεκαετία του 1950, έφερε στο προσκήνιο τα γεγονότα που συνθέτουν το περίφημο Πείραμα της Φιλαδέλφειας.

Στο μεταξύ το πλήρωμα του USS Eldridge αντικαταστάθηκε και στις 28 Οκτωβρίου 1943, ώρα 17.15 έγινε η τελική δοκιμή. Πρώτα όμως είχε αλλάξει ο εξοπλισμός του πλοίου. Οι γεννήτριες ηλεκτρομαγνητικού πεδίου ενεργοποιήθηκαν ξανά και το Eldridge έγινε αόρατο. Μόνο ένα αχνό περίγραμμα της γάστρας παρέμεινε ορατό στο νερό. Αρχικά όλα φαίνονταν ότι πηγαίνουν μια χαρά. Σύντομα όμως, εμφανίστηκε μια γαλαζωπή ή πρασινωπή ομίχλη, μια αναλαμπή και το πλοίο όχι μόνο έγινε αόρατο αλλά εξαφανίστηκε τελείως!

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, το USS Eldridge εμφανίστηκε το Norfolk της Βιρτζίνια, 350 χιλιόμετρα νοτιότερα. Το πλήρωμα του κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά και προσπάθησε να κλείσει τις γεννήτριες αλλά δεν τα κατάφερε. Κάποιοι πήδηξαν προς τη θάλασσα και εξαφανίστηκαν.

Το USS Eldridge παρατηρήθηκε για αρκετά λεπτά στο Norfolk και έπειτα εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από εκεί και εμφανίστηκε πάλι στο ναυπηγείο της Φιλαδέλφεια.
Εκτός από τα μέλη του πληρώματος που έλειπαν, οι υπόλοιποι είχαν σοβαρά προβλήματα υγείας. Κάποιοι τρελάθηκαν, ενώ πέντε από αυτούς είχαν «κολλήσει» στα μέταλλα του πλοίου!

Όσοι επέζησαν δεν ήταν ποτέ πια οι ίδιοι. Απορρίφθηκαν, ανεξάρτητα από την πνευματική τους κατάσταση ως «διανοητικά ανίκανοι» για την εκτέλεση καθηκόντων.
Έτσι, αυτό που ξεκίνησε ως ένα πείραμα ηλεκτρονικού καμουφλάζ, κατέληξε ως τυχαία τηλεμεταφορά ενός πλοίου με το πλήρωμά του εκατοντάδες μίλια μακριά και επάνοδός του στην αρχική τοποθεσία.


Το πείραμα γίνεται ευρύτερα γνωστό

Από τότε, το Πείραμα της Φιλαδέλφειας μάλλον ξεχάστηκε. Ήταν απλώς μια περιθωριακή ιστορία που ενδιέφερε ελάχιστους ερευνητές του ανεξήγητου. Από το 1955 όμως, με την έκδοση του βιβλίου του Morris K. Jessup “The Case for the UFO”, έγινε πασίγνωστο και θεωρείται ως μία από τις δημοφιλέστερες θεωρίες συνομωσίας στις Η.Π.Α. αλλά και σε όλο τον κόσμο.

Ο Jessup ήταν αστρονόμος, αστροφυσικός, μαθηματικός, ερευνητής και συγγραφέας, από τους πρώτους υποστηρικτές της θεωρίας των «αρχαίων αστροναυτών». Ο Jessup έλαβε μία πολύ παράξενη επιστολή από κάποιον που υπέγραφε ως Καρλ Μ. Άλεν ο οποίος έγραφε λεπτομέρειες για το Πείραμα της Φιλαδέλφειας και για τις παρενέργειες στο πλήρωμα του USS Eldridge.

«Οι μισοί από τους αξιωματικούς και το πλήρωμα του σκάφους είναι σήμερα τρελοί. Μερικοί ακόμα ξαναγίνονται αόρατοι αν δεν υποβληθούν σε ειδική επιστημονική θεραπεία». Οι παρενέργειες του πειράματος ήταν τρομακτικές για το πλήρωμα του Eldridge.Ορισμένοι κάηκαν μυστηριωδώς. «Καιγόντουσαν για 18 ολόκληρες μέρες», υποστήριζε ο Άλεν. Άλλοι εξαϋλώθηκαν κι εξαφανίστηκαν για πάντα κι άλλοι τρελάθηκαν.







Σε δεύτερο γράμμα του, ο Άλεν δήλωνε πρόθυμος να εξεταστεί με ορό της αλήθειας για να θυμηθεί περισσότερες λεπτομέρειες. Έκανε λόγο και για τους θαμώνες ενός μπαρ που είδαν άνδρες του Πολεμικού Ναυτικού των Η.Π.Α. να περνούν σε άυλη κατάσταση μέσα από τοίχους!

Ο Καρλ Μ. Άλεν όπως αναφέραμε, ήταν στην πραγματικότητα ο Κάρλος Μιγκουέλ Αλιέντε που ανήκε στο πλήρωμα του S.S. Andrew Furuseth και υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας του πειράματος.

O Jessup άρχισε να ερευνά την υπόθεση «Philadelphia Experiment» ωστόσο συνάντησε πολλές δυσκολίες. Παράλληλα, δεν έβρισκε πρόθυμους εκδότες για τα βιβλία του. Στις 19 Απριλίου 1959, επικοινώνησε με τον Δόκτορα Manson Valentine και κανόνισε να συναντηθούν την επόμενη μέρα για να του ανακοινώσει μια σπουδαία ανακάλυψη γύρω από το πείραμα.

Ωστόσο, στις 20 Απριλίου 1959, ο Μ.Κ. Jessup βρέθηκε νεκρός στο αυτοκίνητό του. Επίσημη εκδοχή; Αυτοκτονία με διοχέτευση «τοξικών καυσαερίων» στο εσωτερικό του αυτοκινήτου…

Η επίσημη αναφορά του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού
Το Αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό δέχεται ότι το USS Eldridge D.E. 173 έλαβε όντως μέρος σ’ ένα πείραμα κατά τη διάρκεια του οποίου το μεταλλικό σκαρί του τυλίχτηκε με καλώδια. Αυτή η διαδικασία λέγεται «απομαγνήτιση πλοίου» και γίνεται για να μην προσκρούσουν σ’ αυτό θαλάσσιες νάρκες.

Με την απομαγνήτιση, το πλοίο γίνεται «αόρατο» για τις υποβρύχιες μαγνητικές νάρκες, εξακολουθεί όμως να είναι ορατό με τα μάτια ή τα ραντάρ. Η εξήγηση αυτή είναι όντως αληθοφανής ωστόσο ελάχιστοι ήταν αυτοί που την πίστεψαν.

Όπως ήταν αναμενόμενο, για το Πείραμα της Φιλαδέλφειας έχουν γραφτεί και ακουστεί εκατοντάδες θεωρίες. Πιθανές και απίθανες. Χρονομεταφορά, χρονοταξιδιώτες, εξωγήινοι κλπ. Το τι ακριβώς έγινε ίσως δεν μαθευτεί ποτέ.

Η Ελλάδα και το Πείραμα της Φιλαδέλφειας: «Α/Τ Λέων»
Και μέσα σ’ όλα αυτά, υπάρχει και «ελληνική εμπλοκή» στο Πείραμα της Φιλαδέλφειας. Το USS Eldridge παραχωρήθηκε το 1951 στη χώρα μας στα πλαίσια των προγραμμάτων στρατιωτικής βοήθειας Military Assistant Programs (M.A.P.). Μαζί του παραδόθηκαν και άλλα τρία «αδελφά» σκάφη της κλάσης Μπόστουικ. Το USS Eldridge «βαφτίστηκε» Α/Τ Λέων και τα υπόλοιπα Α/Τ Αετός, Α/Τ Πάνθηρ και Α/Τ Ιέραξ και ήταν γνωστά σαν τα τέσσερα «θηρία». Τα σκάφη αυτά έμειναν σε υπηρεσία ως το 1991-1992, οπότε παροπλίστηκαν. Ας δούμε τα παράξενα που συνέβαιναν με το Α/Τ Λέων.

Τα αμερικανικά αρχεία αναφέρουν ότι το εκτόπισμα του σκάφους όταν ανέλαβε δράση ήταν 1520 τόνοι ενώ τα ελληνικά, 1240 τόνοι. Ίσως 280 τόνοι να ήταν το βάρος το εξοπλισμού που χρησιμοποιήθηκε στο πείραμα. Ολόκληρη η ιστορία του USS Eldridge,με βάση τα επίσημα αρχεία, από τον Αύγουστο του 1943 ως τις 4 Ιανουαρίου 1944 ήταν πλαστή.

Για το Α/Τ Λέων, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό στην επίσημη ιστοσελίδα του αναφέρει ότι «πρόκειται για το πλοίο που οι λάτρεις των έργων επιστημονικής φαντασίας το θέλουν να παίρνει μέρος στο αποκαλούμενο «πείραμα της Philadelpheia (!) (τι τα θέλετε τα αγγλικά, αφού δεν τα μπορείτε…), ένα πείραμα που δεν έγινε μάλλον ποτέ αφού από πουθενά δεν τεκμηριώνεται κάτι τέτοιο αλλά και το ίδιο το πλοίο δεν είχε τις μυστηριώδεις ιδιότητες που θέλουν να του αποδίδουν» (την επόμενη φορά που θα κάνουν οι Αμερικανοί ανάλογο πείραμα θα σας καλέσουν…).

Μας ενημερώνει επίσης ότι το 1999 το πλοίο πουλήθηκε για SCARP (!). Βέβαια, το σωστό είναι scrap αλλά όταν είσαι scrapας, γράφεις το ΛΕΩΝ δύο φορές και παραλείπεις το ΑΕΤΟΣ (στο «λήμμα» ΛΕΩΝ).



Πάντως, για το Α/Τ Λέων, ακούγονται πολλά. Ένας πολύ καλός φίλος μου, ο Μάνος, υπηρετούσε στο πλοίο «ΑΣΠΙΣ» λίγο πριν το ΛΕΩΝ παροπλιστεί. Από συναδέλφους του που υπηρετούσαν στο ΛΕΩΝ, είχε μάθει για καλώδια που δεν οδηγούσαν πουθενά, σφραγισμένα ερμητικά μέρη του πλοίου, σελίδες του ημερολογίου του πλοίου που έλειπαν, κραυγές που ακούγονταν και (υποτίθεται ότι) προέρχονταν από τους ναύτες του Eldridge που ενσωματώθηκαν στο κύτος του πλοίου. Το ΛΕΩΝ και τα υπόλοιπα «θηρία» ήταν τα 4 «ξιφιόπλοια» που έκαναν περιπολία στη θαλάσσια οριογραμμή με την Τουρκία από το Καστελόριζο στην Αλεξανδρούπολη και αντίστροφα.

Δεν είναι όμως μόνο ο αξιόπιστος φίλος μου που διηγείται όλα αυτά. Υπάρχουν και πολλοί ακόμα.
Κατά τη διάρκεια άσκησης στα νερά του Ιονίου τη δεκαετία του 1950, το ΛΕΩΝ εξαφανίστηκε για δύο μέρες. Έχουν αναφερθεί ανεξήγητες διακοπές ρεύματος και αποστολής ραδιοκυμάτων που σχετίζονται με ηλεκτρομαγνητικές ανωμαλίες. Στο σκάφος, υπήρχαν βάσεις στις οποίες φαίνεται ότι ήταν τοποθετημένα βαριά μηχανήματα τα οποία αφαιρέθηκαν στη συνέχεια.

Ανάμεσα στο πλήρωμα του πλοίου, κυκλοφορούσαν ιστορίες για «ναύτες-φαντάσματαα» όπως για τον «Μάικ τον δίοπο» που έθετε ξαφνικά τις σειρήνες σε λειτουργία μέσα στη νύχτα αναστατώνοντας το πλοίο… Ήταν όντως κάποιος από τα εξαφανισμένα μέλη του πληρώματος του USS Eldridge ή επρόκειτο για κακόγουστες φάρσες των παλαιών ναυτών προς τους νέους;

Το Α/Τ Λέων βγήκε από την ενεργό υπηρεσία στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό το 1992. Παροπλίστηκε οριστικά το 1996, στην Αμφιάλη, όπου διάφορα συνεργεία αφαιρούσαν προσεκτικά τα επιμέρους τμήματά του, με βάση ένα κατάλογο που είχε σταλεί από τις Η.Π.Α. και περιείχε 500.000 είδη!

Στις 11 Νοεμβρίου 1999, πουλήθηκε στην εταιρεία “V&J SCRAPMETAL TRADING L.T.D.”, με έδρα τον Πειραιά για αποσυναρμολόγηση και τεμαχισμό.
Για το πείραμα γυρίστηκαν δύο κινηματογραφικές ταινίες: “The Philadelphia Experiment” (1 και 2) που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία.

Σίγουρα, χιλιάδες άτομα θα εξακολουθούν να ασχολούνται μ’ αυτό, ελπίζοντας ν’ ανακαλύψουν αυτό που κανείς δεν μπόρεσε μέχρι τώρα: την αλήθεια…

Read More

Παιχνίδια κατασκόπων στο Αιγαίο

Πληροφορίες αναφέρουν ότι από το ΝΑΤΟ έχουν δώσει στην ελληνική πλευρά λίστα με 50 «ύποπτα πλοία» τα οποία πραγματοποιούν αποστολές αναγνώρισης στο Αιγαίο, κοντά στις ελληνικές ακτές!

Πρόκειται για πλοία διαφόρων τύπων, όπως ψαράδικα, γιοτ, ιστιοπλοϊκά και άλλα. Το DP έχει αναφερθεί σε τέτοια πλοία στο παρελθόν και έχει δημοσιεύσει και φωτογραφίες του εξοπλισμού που φέρουν, ο οποίος παραπέμπει σε δραστηριότητες άλλες από αυτές στις οποίες φαίνονται καταρχήν να εμπλέκονται.

Τα πλοία αυτά ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν τις επικοινωνίες ελληνικών στρατιωτικών βάσεων, αλλά και για τη δραστηριότητα του αμερικανικού παράγοντας στην περιοχή, καθώς οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις είναι πιο «δραστήριες» από ποτέ στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή γενικά.

Read More

Aokigahara: Το «δάσος των αυτοκτονιών» στην Ιαπωνία

Το δάσος Aokigahara, στους πρόποδες του όρους Φίτζι, νοτιοδυτικά του Τόκιο, είναι διεθνής δημοφιλής τουριστικός προορισμός, αλλά, παράλληλα και το μέρος όπου οι επίδοξοι Ιάπωνες αυτόχειρες το προτιμούν για να θέσουν τέλος στη ζωή τους. Η πυκνή του βλάστηση και η απαράμιλλη ομορφιά του συνοδεύονται από ένα σκοτεινό μυστήριο που δημιουργούν οι δεισιδαιμονίες των ντόπιων, σύμφωνα με τις οποίες στο δάσος κατοικούν δαίμονες και πνεύματα που ουρλιάζουν, τα Yurei, όπως τα αποκαλεί η ιαπωνική παράδοση.

Η αστυνομία πιστεύει ότι όσοι απελπισμένοι επιθυμούν να εγκαταλείψουν αυτό τον κόσμο επιλέγουν το «δάσος των αυτοκτονιών», όπως έχει γίνει ευρύτερα γνωστό, αφού η μεγάλη και πυκνή βλάστηση καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την ανεύρεση των σορών τους. Εκπρόσωποι της αστυνομίας δηλώνουν ότι συχνά οι τουρίστες, καθώς περπατούν ανάμεσα στα ψηλά δέντρα, σκοντάφτουν επάνω σε «ντυμένους σκελετούς», αλλά υπάρχει και το ενδεχόμενο ένα πτώμα να μην βρεθεί ποτέ, αφού μπορεί να έχει γίνει βορά για τα άγρια ζώα.

Παρόλο που η αστυνομία στην Ιαπωνία προτιμά να μην δημοσιοποιεί τα στοιχεία σχετικά με τα ποσοστά των αυτοκτονιών, που είναι εξαιρετικά υψηλά στην χώρα, έχει αποκαλυφθεί ότι αυτές βρίσκονται σε ανοδική πορεία, καθώς μέχρι το 1990 είχε γίνει γνωστό ότι περίπου 30 άνθρωποι τον χρόνο έθεταν τέλος στη ζωή τους στο δάσος των αυτοκτονιών.Όμως, σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας, μέχρι το 2004 108 άνθρωποι εισήλθαν στο δάσος, χωρίς να βγουν ποτέ από αυτό, ενώ το 2010 έγιναν στο «δάσος των αυτοκτονιών» συνολικά 247 απόπειρες αυτοκτονίας εκ των οποίων οι 54 ήταν «επιτυχείς».

Το «δάσος των αυτοκτονιών» ενέπνευσε τον γνωστό σκηνοθέτη ταινιών μικρού μήκους, μέχρι σήμερα, Jason Zada, να γυρίσει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, το ατμοσφαιρικό θρίλερ «The Forest», στην οποία πρωταγωνιστεί η σταρ του «Game of Thrones», Natalie Dormer. Η 34χρονη ηθοποιός υποδύεται μια Αμερικανίδα, την Σάρα, που ψάχνει μέσα στο μυστηριώδες δάσος την χαμένη δίδυμη αδελφή της.

Ο σκηνοθέτης δήλωσε ότι οι ντόπιοι φοβούνται να εισέρχονται στο Aokigahara, που στην ιαπωνική γλώσσα σημαίνει «θάλασσα δέντρων» και ανέφερε χαρακτηριστικά ότι ο ντόπιος οδηγός του μέσα στο δάσος του έθεσε ως όρο για να τον ξεναγήσει να τρίψει ο ένας την πλάτη του άλλου με αλάτι, καθώς αυτός ήταν «ο μόνος τρόπος να μην μεταφέρουν τους δαίμονες από το δάσος στο σπίτι τους»!

Οι τοπικές αρχές, με στόχο να αποτρέψουν τις αυτοκτονίες, έχουν τοποθετήσει πινακίδες μέσα στο δάσος που αναγράφουν: «Η ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο που σας έδωσαν οι γονείς σας», «Μιλήστε για τα προβλήματά σας», «Παρακαλούμε συμβουλευτείτε την αστυνομία, πριν αποφασίσετε να αυτοκτονήσετε».

Read More

Αυτό το έχω ξαναδεί: Τι είναι το deja vu και γιατί μας συμβαίνει;

Ολοι έχουμε βιώσει deja vu τουλάχιστον μία φορά στη ζωή μας. Είναι πολύ συνηθισμένο, να νιώθουμε ένα συναίσθημα, ή να βλέπουμε ένα μέρος και να νομίζουμε ότι έχουμε ξαναβρεθεί στην ίδια θέση. Γιατί όμως μας συμβαίνει αυτό;

Η ομάδα των AsapScience βουτάει στα άδυτα του ανθρώπινου μυαλού και αποκαλύπτει τις διεργασίες από τις οποίες προκύπτει αυτό το φαινόμενο.

Το deja vu μας μπερδεύει γιατί η λογική μας λέει ότι κάτι είναι μία καινούργια εμπειρία, παρόλο που το νιώθουμε σαν να είναι ανάμνηση. Εμφανίζεται περισσότερο στις ηλικίες 15-25 και λέγεται ότι σχετίζεται με την ανάπτυξη του εγκεφάλου, ωστόσο είναι μυστηριώδες φαινόμενο, αφού συμβαίνει ξαφνικά και στιγμιαία και είναι δύσκολο να αναπαραχθεί εργαστηριακά.

Οπως εξηγούν σχετίζεται με τον έσω κροταφικό λοβό που αφορά την μακροπρόθεσμη μνήμη, αφού βοηθάει τον ρινικό φλοιό που μας λέει αν κάτι που συμβαίνει μας είναι οικείο και τον ιππόκαμπο που συγκρατεί τις λεπτομέρειες των αναμνήσεων μας.

Πολλοί πιστεύουν ότι ένα στιγμιαίο λάθος στη συνεργασία μεταξύ του ιππόκαμπου και του ρινικού φλοιού προκαλεί το deja vu. Συχνά μπερδεύουμε εικόνες που έχουμε δει σε ταινίες ή συναισθήματα που έχουμε βιώσει με αυτά που βιώνουμε εκείνη τη στιγμή.

Αλλες έρευνες προτείνουν ότι το deja vu μπορεί να σχετίζεται με ελαφράς μορφής επιληπτική δραστηριότητα που συμβαίνει στον έσω κροταφικό λοβό. Αυτό ίσως εξηγεί και γιατί οι άνθρωποι που υποφέρουν από επιληψία βιώνουν deja vu πιο συχνά.

Ωστόσο οι ερευνητές επισημαίνουν ότι το deja vu δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να προκαλεί ανησυχία, αφού είναι μία απολύτως φυσιολογική διαδικασία, που συμβαίνει σε όλους και δεν σχετίζεται απαραίτητα με κάποια επικίνδυνη εγκεφαλική πάθηση.

Read More

Δολοφονούν τους εφευρέτες που μετατρέπουν το νερό σε καύσιμο;

Πόσα χρόνια ακούμε πως ο τάδε εφηύρε τη μέθοδο μέσω της οποίας τα αυτοκίνητα μπορούν να κινηθούν με νερό αντί για βενζίνη ή πετρέλαιο… Συνεντεύξεις και βίντεο κυρίως σε ξένα τηλεοπτικά δίκτυα.. Έχετε ακούσει ποτέ οι εφευρέσεις αυτές να προχωράνε; Να βγαίνουν στη παραγωγή; 

Ένας απ’ αυτούς ο Stan Meyer(πρώτο βίντεο) δημιούργησε το τρόπο έτσι ώστε ένα αυτοκίνητο να κινείται για 100 μίλια με ένα γαλόνι νερού!

Το 1998 δηλητηριάστηκε και πέθανε και μια βδομάδα αργότερα το αυτοκίνητο που είχε δημιουργήσει ως δείγμα , χάθηκε…μαζί με τον εξοπλισμό του…Ο Stan είχε αναφέρει – καταγγείλει πως τον απειλούν πετρελαϊκές εταιρείες και πως δεν υποκύπτει στις απειλές τους…Τελικά υπέκυψε με άδοξο τρόπο…

Τελευταίο παράδειγμα ο Βραζιλιάνος Πάμπλο Αουρίνιο ο οποίος είχε καταφέρει να διανύσει με την μοτοσυκλέτα του μια απόσταση 250 χλμ με μόλις μόνο ένα λίτρο βενζίνης. Μια μέρα πριν την επίσημη παρουσίαση της εφεύρεσης του σε επιστημονικό συνέδριο στην πόλη του Πόρτο Αλέγκρε, σκοτώθηκε σε δυστύχημα, όντας αναβάτης της ίδιας μηχανής...


Γιατί …κάποιοι δε θέλουν πράσινη ενέργεια , δε θέλουν πράσινο πλανήτη. Όσο και αν κόπτονται για το αντίθετο

Ενδιαφέρον έχει να διαβάσετε και για την εταιρεία GENEPAX
Το μυστήριο της ιαπωνικής εταιρίας αυτοκινήτου “Genepax” (http://www.autoblog.gr/2010/08/18/genepax-mystery/)

Read More

10 φωτογραφίες της Σελήνης που προβληματίζουν και που γεμίζουν με μυστήριο

Ο λατρεμένος τόπο κάθε σωστού συνωμοσιολόγου είναι η Σελήνη και μάλιστα η σκοτεινή της πλευρά.

Κάθε φωτογραφία της NASA από το φεγγάρι της Γης προκαλεί αναταραχή στις τάξεις των απανταχού συνωμοσιολόγων που ψάχνουν εναγωνίως για περίεργα σχήματα μορφές και πράσινα μικρά ανθρωπάκια!

Από το σοβιετικό Zond 3, με τη μυστηριώδη φωτογραφία του «Πύργου της Βαβέλ», τον «Κολοσσό της Σελήνης» που είχε φωτογραφηθεί από το «Απόλλων 15» αλλά εντοπίστηκε από το Google Moon, μέχρι κάθε λογής μυστηριώδη φώτα και αντικείμενα τα οποία στα μάτια των «υποψιασμένων» φαντάζουν τεχνητά, καθώς και τις απαραίτητες «πυραμίδες» και UFO’s, κάποιες από τις εικόνες που παρουσιάζονται σε βίντεο του καναλιού Hybrid Librarian στο YouTube παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Read More

Η νύχτα που σιδέρωσαν την Σπυριδούλα – Η ιστορία φρίκης της 14χρονης «δούλας των Αθηνών»

Ένα 14χρονο κορίτσι έκανε εισαγωγή με υψηλό πυρετό, αφόρητους πόνους και εγκαύματα σε όλο του το σώμα. Η γυναίκα που το συνόδευε εξηγούσε λίγο αργότερα στους γιατρούς, ότι τα εγκαύματα προήλθαν από μία κατσαρόλα με καυτό νερό.

Η ιστορία της Σπυριδούλας ξεκίνησε όταν αυτή ήταν 12 χρονών, στη Ματαράγκα Αγρινίου όπου ζούσε με τους γονείς και τα επτά αδέλφια της. Μία μέρα εμφανίστηκε στο χωριό η Αντιγόνη Βεϊζαδέ. Μια σύζυγος και μητέρα ενός μικρού παιδιού, που ζητούσε να πάρει ένα παιδί στο σπίτι της για να προσέχει το μωρό και να τη βοηθάει λίγο στις δουλειές. Οι γονείς της Σπυριδούλας, βιοπαλαιστές οι ίδιοι, αποφάσισαν να δώσουν την κόρη τους, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον από αυτό που της επεφύλασσε η ζωή στο χωριό.

Το νέο περιβάλλον δεν ήταν καθόλου όπως το είχαν περιγράψει στους γονείς της μικρής Σπυριδούλας. Η Αντιγόνη Βεϊζαδέ με τον σύζυγό της Γιώργο (γνωστός στα καταγώγια της Τρούμπας), κακοποιούσαν ψυχολογικά και σωματικά το κορίτσι σε καθημερινή βάση, ενώ είχε επωμιστεί και τις βαριές δουλειές του σπιτιού «Έμεινα μαζί τους δύο χρόνια. Φρόντιζα το παιδί, καθάριζα, σφουγγάριζα, έπλενα, κουβάλαγα τα ψώνια του σπιτιού (…). Έκανα υπομονή και δε μιλούσα» θα πει αργότερα στους δημοσιογράφους η Σπυριδούλα. Και δεν είναι μόνο αυτά. Μετά από δύο χρόνια, τα σημάδια της ασιτίας ήταν εμφανή στο σώμα του κοριτσιού.




Η κορύφωση ωστόσο του δράματος ήρθε μια ζεστή νύχτα του Αυγούστου του 1995 και αφού η Σπυριδούλα είχε ζήσει δύο δραματικά χρόνια με τους Βεϊζαδέους. Ο πατέρας της οικογένειας κατηγόρησε το νεαρό κορίτσι για κλοπή. Του έλειπε όπως υποστήριξε στη σύζυγό του ένα χαρτονόμισμα των 50 δολαρίων και ήταν πεπεισμένος πως το είχε πάρει η Σπυριδούλα. Χωρίς να χάσει χρόνο φώναξε τη 14χρονη και τη ρώτησε πού ήταν το χαρτονόμισμα. Έκπληκτο το κορίτσι, απάντησε ότι δεν γνώριζε, ωστόσο ο Γιώργος Βεϊζαδές δεν υποχώρησε.

Επέμενε ότι τα λεφτά τα πήρε η Σπυριδούλα και για να ομολογήσει την πράξη της, το ζευγάρι άρχισε να τη χτυπά με τα χέρια και με ένα ξύλινο αντικείμενο. Την επόμενη ημέρα ο Βεϊζαδές επανήλθε στο θέμα. Η Σπυριδούλα όμως -και πάλι αρνήθηκε τα πάντα. Τότε της είπε ότι έχει ένα μέσο για να την κάνει να μιλήσει. Εννοούσε το ηλεκτρικό σίδερο που ήταν στην πρίζα και βρισκόταν στο μεγάλο τραπέζι του σαλονιού.

Το σατανικό ζευγάρι από τον Πειραιά, έγδυσε το κορίτσι και με τη βία το ξάπλωσε πάνω στο τραπέζι. Η Αντιγόνη Βεϊζαδέ την κρατούσε από τους ώμους ώστε να μην μπορεί να σηκωθεί, ενώ ο σύζυγός της ξεκίνησε τα μαρτυρικά βασανιστήρια στο παιδί. Άρχισε να την καίει πρώτα στα πόδια για να προχωρήσει στα χέρια και κατόπιν σε όλο της το σώμα. Η Σπυριδούλα σφάδαζε από τους πόνους και λιποθυμούσε κάθε τόσο. Το σατανικό ζευγάρι όμως επανερχόταν κάθε φορά που η μικρή είχε και πάλι τις αισθήσεις της. Ο βασανισμός κράτησε πάνω από μία μέρα, ενώ την επομένη κυριολεκτικά την πέταξαν στο δωμάτιό της, αφήνοντάς την νηστική για 24 ώρες. Ώσπου η Αντιγόνη Βεϊζαδέ μπαίνοντας μέσα στο δωμάτιο και βλέποντας την κατάσταση της Σπυριδούλας, αποφάσισε να τη μεταφέρει στο νοσοκομείο φοβούμενη μην πεθάνει στο σπίτι.



Εκεί η Σπυριδούλα, μετά από τις επίμονες ερωτήσεις των γιατρών εξομολογήθηκε τι της συνέβη. Η αστυνομία συνέλαβε την Αντιγόνη Βεϊζαδέ η οποία υποστήριξε στην αρχή το αφήγημα του καυτού νερού για να ομολογήσει λίγο αργότερα το κάψιμο με σίδερο.«Ήμουν μόνη στο σπίτι και ενώ σιδέρωνα το απόγευμα της Τετάρτης μπήκε στο δωμάτιο η Σπυριδούλα» υποστήριξε ενώπιον του ανακριτή. «Μόλις την είδα εκνευρίστηκα γιατί επί μέρες με παίδευε για να μου υποδείξη το σημείο που είχε κρύψει το χαρτονόμισμα. (…) Μέσα στον εκνευρισμό μου την έπιασα από το χέρι, την τράβηξα κοντά μου, σήκωσα το ηλεκτρικό σίδερο πάνω της και τη φοβέρισα.

Της είπα να μου πει που είχε το χαρτονόμισμα γιατί θα την έκαιγα. Αυτή έβαλε τα κλάματα και τις φωνές και χύθηκε πάνω μου για να μου πάρει το σίδερο (…). Ακολούθησε πάλη και σε μια στιγμή, η μικρή έπεσε κάτω και πάνω της το σίδερο. Έτσι έγιναν τα εγκαύματα που έχει στο κορμί της. Εγώ δεν της ακούμπησα το σίδερο. Και εγώ και ο άνδρας μου πάντοτε την κοιτάζαμε. Δεν της έλειπε τίποτα και φροντίζαμε να μην την κουράζουμε με πολλές δουλειές. (…) Η Σπυριδούλα είναι ένα πονηρό και ευφάνταστο κορίτσι. Όλα αυτά που λέει είναι ψέματα, φανταστικά». Ο Γιώργος Βεϊζαδές από την πλευρά του, ισχυρίστηκε ότι ήταν εντελώς αμέτοχος στον βασανισμό της Σπυριδούλας.





Ο ιατροδικαστής Συλλάνταβος, ωστόσο, ανέφερε ότι η Σπυριδούλα έφερε εγκαύματα 1ου, 2ου και 3ου βαθμού στο πρόσωπο, τον τράχηλο, το θώρακα, την κοιλιά και τα άνω και κάτω άκρα, καθώς και εκχυμώσεις στο μέτωπο, τα βλέφαρα, τους μηρούς και τις κνήμες, ενώ στην έκθεση που συνέταξε τις επόμενες μέρες και υπέβαλε στην εισαγγελία Πειραιά κατέληγε χαρακτηριστικά: «Τα εγκαύματα έχουν επάλληλον διάταξιν κλιμακοειδούς τύπου και καλύπτουν το 60-65% της επιφανείας του σώματός της. Ίνα προξενηθούν τα εγκαύματα τούτα, το θύμα καθηλώθη υπό δύο αλληλοβοηθουμένων προσώπων».

Η δίκη των Βεϊζαδέ ξεκίνησε στις 30 Ιανουαρίου 1956 στο Κακουργιοδικείο Λαμίας, με τη συγκλονιστική μαρτυρία της Σπυριδούλας που περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια, τις στιγμές φρίκης που έζησε στα χέρια του Γιώργου και της Αντιγόνης Βεϊζαδέ. Η Αντιγόνη Βεϊζαδέ καταδικάστηκε σε 5 χρόνια φυλάκισης και ο Γιώργος Βεϊζαδές σε 4,5 αφού το δικαστήριο του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και της ειλικρινούς μεταμέλειας. Παράλληλα τους επιβλήθηκε και χρηματικό πρόστιμο 20.000 δραχμών για ψυχική οδύνη.

Ο Γιώργος και η Αντιγόνη Βεϊζαδέ πέθαναν λίγα χρόνια αργότερα, ενή η Σπυριδούλα μετά από πολλές επεμβάσεις και αφού ενηλικιώθηκε, παντρεύτηκε και απέκτησε δυο παιδιά.

Read More

Οι ανατριχιαστικότερες εξωγήινες απαγωγές

Οι ιστορίες με ανθρώπους που έχουν πέσει θύματα απαγωγής από Αρειανούς και κατοίκους άλλων γαλαξιών και παλιές είναι και πλουσιότατες, τόσο σε όρους φαντασίας όσο και αριθμούς.

Εκατοντάδες κυριολεκτικά άνθρωποι έφτασαν να ισχυριστούν ότι αιχμαλωτίστηκαν από εξωγήινες δυνάμεις και αφέθηκαν κατόπιν ελεύθεροι, κάνοντας τις υποθέσεις τους από κωμικοτραγικές μέχρι και αλλόκοτα φρικιαστικές.

Και βέβαια σήμερα το ίντερνετ έχει δώσει στους ιδιαίτερους αυτούς πιστούς ένα νέο βήμα για να διηγηθούν τις παράξενες ιστορίες τους και την επαφή με το άγνωστο, με τα αντίστοιχα forum να παίρνουν πραγματικά φωτιά τα τελευταία χρόνια!

Πλαστά περιστατικά, αχαλίνωτη φαντασία ή μήπως τελικά κάτι υπάρχει εδώ πέρα;

Ας δούμε τα διασημότερα τέτοια περιστατικά, αυτά που ταυτοχρόνως ανθίστανται σθεναρά στην επιστημονική απομυθοποίησή τους, και ας αποφασίσει ο καθείς κατά συνείδηση…

Η πρώτη απαγωγή που έγινε παγκόσμια είδηση

Εδώ μιλάμε για την ιστορικότερη ίσως εξωγήινη απαγωγή του κόσμου, την πρώτη που καλύφθηκε από ειδησεογραφικά πρακτορεία και έπαιξε στις τηλεοπτικές ειδήσεις! Ήταν το βράδυ της 19ης Σεπτεμβρίου 1961 λοιπόν όταν οι Barney και Betty Hill επέστρεφαν οδικώς από τις διακοπές τους στους Καταρράκτες του Νιαγάρα και είδαν στην ύπαιθρο του αμερικανικού New Hampshire φώτα στον νυχτερινό ουρανό. Ο πάντα περίεργος Barney ακινητοποίησε το όχημά του για να δει τι συμβαίνει και παρατήρησε με τα κιάλια του τι άλλο, έναν ιπτάμενο δίσκο να κόβει βόλτες στον γήινο ουρανό. Το εξωγήινο σκάφος γρήγορα όμως άλλαξε πορεία και κατευθύνθηκε κατά πάνω τους. Κατατρομαγμένοι, μπήκαν στο αμάξι και προσπάθησαν να διαφύγουν, με τον ιπτάμενο δίσκο να τους καταδιώκει κατά πόδας. Όταν φάνηκε πως δεν θα τα κατάφερναν, ο άντρας σταμάτησε για άλλη μια φορά και βγήκε να υποδεχτεί τα απόκοσμα όντα με την καραμπίνα ανά χείρας(!), όταν και ένιωσε μια απίστευτη παράλυση να του τυλίγει το σώμα. Κάπου 35 λεπτά αργότερα, οι Hills συνειδητοποίησαν ότι κάτι παράξενο είχε συμβεί, αμφότεροι όμως δεν θυμόταν τι. Τα παπούτσια του Barney ήταν γδαρμένα και τα ρολόγια και των δυο τους είχαν μυστηριωδώς χαλάσει. Ο τύπος θυμήθηκε τελικά ότι συνάντησε έξι ανθρωποειδή πλάσματα, τα οποία με τη βοήθεια τηλεπαθητικών μηνυμάτων καθησύχασαν το ζευγάρι να μη φοβάται. Κατόπιν τους οδήγησαν στο σκάφος τους και τους μετέτρεψαν σε ινδικά χοιρίδια, εκτελώντας ένα σωρό πειράματα πάνω τους. Αφού πήραν δείγματα από το ζευγάρι, όπως τρίχες, δέρμα, ακόμα και σπέρμα, τους άφησαν ελεύθερους διαγράφοντας φυσικά τη μνήμη τους…

Η απαγωγή του συγγραφέα

Ήταν τα Χριστούγεννα του 1985 όταν ο Whitley Strieber, συγγραφέας των δημοφιλών πονημάτων «The Wolfen» (1978) και «The Hunger» (1981), είχε πάει με την οικογένειά του διακοπές στην ύπαιθρο της Νέας Υόρκης. Ένα βράδυ λοιπόν άκουσε περίεργους θορύβους, αποφάσισε να το ερευνήσει και τότε είδε έκπληκτος απόκοσμα όντα στην κρεβατοκάμαρα! Μόλις όμως αντίκρισε τα πλάσματα, σε κάτι που έμοιαζε δευτερόλεπτα, βρέθηκε χαμένος στο γειτονικό δάσος. Εννοείται ότι δεν θυμόταν τίποτα, γι’ αυτό και απευθύνθηκε σε επίσης ξακουστό υπνωτιστή, ο οποίος έπειτα από αρκετές συνεδρίες κατάφερε να ξεκλειδώσει το ασυνείδητο του συγγραφέα. Τη μοιραία νύχτα λοιπόν ο συγγραφέας μετεωρίστηκε μέχρι τον ιπτάμενο δίσκο, που είχε στρατοπεδεύσει πάνω από το ξύλινο κατάλυμά του και ήταν γεμάτος από λεπτεπίλεπτα όντα με σκουρόχρωμα μάτια και ρομπότ, όπου υποβλήθηκε σε χειρουργικές επεμβάσεις και άλλες εξωγήινες μελέτες, όπως βελόνες στο κρανίο του και σε άλλες κοιλότητες του σώματός του! Η υπόθεση έγινε δημοφιλέστατη και προκάλεσε εκτεταμένο πανικό στην Αμερική…

Η πρόσφατη απαγωγή της γυναίκας του φορτηγατζή

Την ώρα που οι περισσότερες απαγωγές φαίνεται να έχουν συμβεί στα παλιά τα χρόνια, αυτό το περιστατικό σημειώθηκε στο Μίσιγκαν το 2012! Εκεί είναι που δέχτηκε ο επαγγελματίας οδηγός Scott Murray ένα ανησυχητικό τηλεφώνημα από τη γυναίκα του, η οποία ισχυρίστηκε ότι είχε κακοποιηθεί και πιθανότατα βιαστεί. Ο άντρας πήγε τη σύζυγο άμεσα στο νοσοκομείο, όπου δεν εντοπίστηκαν μεν ίχνη βιασμού, αλλά ένα περίεργο κάψιμο στον ώμο της. Όλοι θεώρησαν ότι επρόκειτο για εφιάλτη και ο πανικός καταλάγιασε, μέχρι την επόμενη μέρα τουλάχιστον, όταν ο φορτηγατζής ανακάλυψε απόκοσμα καψίματα στο χορτάρι του κήπου αλλά και στη γειτονική έκταση. Κάτι συνέβη λοιπόν τη μοιραία νύχτα και ο υπνωτιστής που επιστρατεύτηκε για βοήθεια τα κατάφερε: η γυναίκα θυμήθηκε ότι βρέθηκε πάνω σε εξωγήινο διαστημόπλοιο ανακαλώντας μία προς μία τις επεμβάσεις που είχε υποστεί στο σώμα της. Κατατρομαγμένη και σχεδόν παρανοϊκή, η γυναίκα βάλθηκε να μάθει τι συνέβη, αν και σύντομα θα εγκατέλειπε τα εγκόσμια, σε αυτό που ο ιατροδικαστής είδε ως αυτοκτονία και ο άντρας της ως εξωγήινο τρόπο να της κλείσουν το στόμα. Ο Murray ψάχνοντας αποδείξεις πήρε δείγμα από το γρασίδι και το πήγε στο τοπικό πανεπιστήμιο, όπου και βρέθηκε υψηλότατη συγκέντρωση ραδιενέργειας. Ο άτυχος άντρας αναζητά ακόμα τόσο τι οδήγησε τη σύζυγό του στον θάνατο όσο και τι συνέβη τελικά εκείνη την αποφράδα νύχτα…

Βραζιλιάνικο σεξ με εξωγήινη

Ήταν το 1957 όταν ο 23χρονος βραζιλιάνος αγρότης Antonio Vilas-Boas δούλευε νύχτα στα χωράφια του, παρατηρώντας ένα δυνατό κόκκινο φως να σκίζει τους ουρανούς. Το φως φαινόταν να κατευθύνεται κατά πάνω του, όπως και έγινε τελικά, με τον ιπτάμενο δίσκο να προσγειώνεται πράγματι στο χωράφι του! Ο χωρικός προσπάθησε να διαφύγει με το τρακτέρ του, τον έπιασε όμως ένας εξωγήινος με σκάφανδρο, μπλε μάτια και ολόσωμη φόρμα και σύντομα τρεις ακόμα Αρειανοί ήρθαν να τον βοηθήσουν στη μάχη του με τον άνθρωπο. Ο αγρότης μεταφέρθηκε έτσι στο διαστημόπλοιο, όπου τον ξεγύμνωσαν και κάλυψαν το σώμα του με ένα είδος τζελ, παίρνοντας ταυτοχρόνως και δείγμα από το αίμα του. Τότε ήταν που το πράγμα εξελίχθηκε σε πορνό, ναι, εξωγήινο πορνό: ένα απόκοσμο πλάσμα με γυναικεία χαρακτηριστικά όρμησε στον χώρο και επιδόθηκε σε σεξουαλικές περιπτύξεις με τον αγρότη, και όταν τελείωσε το πράγμα εκείνη του έδωσε να καταλάβει ότι θα έφερνε στον εξωγήινο κόσμο το παιδί του (χάιδευε λέει την κοιλιά της και έδειχνε τους ουρανούς)! Ο Boas προσπάθησε να πάρει κάποιο αναμνηστικό από το σκάφος, στάθηκε όμως αδύνατο και σύντομα ήταν και πάλι ελεύθερος. Ο τύπος τα παράτησε τότε και σπούδασε νομική, προφανώς για να κάνει κάποια στιγμή μήνυση για τον εξωγήινο βιασμό του…

Η απαγωγή στη θερινή κατασκήνωση

Το ημερολόγιο έγραφε 1969 όταν σημειώθηκε το αλλόκοτο αυτό περιστατικό σε κατασκήνωση του όρους Βερμόντ. Δύο έφηβοι υπάλληλοι απολάμβαναν το ηλιοβασίλεμα στην παραλία όταν είδαν φώτα στον ουρανό, που καθρεφτίζονταν λέει ειδυλλιακά πάνω στη λίμνη, όταν ένα από δαύτα βυθίστηκε άξαφνα μέσα στο νερό. Κι έτσι λίγες στιγμές αργότερα το φως αναδύθηκε και πάλι και άρχισε να τους προσεγγίζει, ενώ λίγα δευτερόλεπτα αργότερα το ζευγαράκι καθόταν αναπαυτικά στην παραλία χωρίς φώτα και τα σχετικά. Οι δύο έφηβοι δεν συζήτησαν ποτέ τι είχε συμβεί και τα χρόνια πέρασαν, έλα μου όμως που το αγόρι, που πλέον είχε γίνει άντρας, δεν ξεπέρασε ποτέ εκείνη τη νύχτα και απευθύνθηκε σε υπνωτιστή πολλά χρόνια αργότερα για να μάθει. Κι έτσι ανακάλεσε στη μνήμη του τη ζοφερή απαγωγή του, τα πειράματα που του έκαναν στο σκάφος, αλλά και τα μεγάλα μάτια και τα τρία δάχτυλα ανά παλάμη των εξωγήινων απαγωγέων. Ο Michael, όπως είναι το όνομά του, επικοινώνησε τότε με την Janet, η οποία δεν είχε ξεχάσει φυσικά το γεγονός και είχε απευθυνθεί και η ίδια σε υπνωτιστή για τη μοιραία νύχτα, με τη δική της διήγηση να ταιριάζει γάντι με εκείνη του Michael. Η ιστορία τους έγινε αχτύπητη στα υπερφυσικά chat rooms του γήινου ίντερνετ…

Η ομαδική απαγωγή του 1976

Ήταν στο Μέιν το 1976 όταν οι καλλιτέχνες Jack και Jim Weiner, παρέα με τα φιλαράκια τους Charlie Foltz και Chuck Rak, ψάρευαν τη νύχτα και ήρθαν αντιμέτωποι με τον εξωγήινο εφιάλτη. Η ιστορία μας ξεκινά κλασικά, με φώτα στον ουρανό και ιπτάμενους δίσκους να περιφέρονται από πάνω τους, όταν ένα από τα φώτα προσέγγισε τη βάρκα τους και τύλιξε τους άντρες στην εκτυφλωτική του λάμψη. Οι άντρες ξύπνησαν κάποια στιγμή και βρέθηκαν ως διά μαγείας στη στεριά, με το παράλογο του πράγματος να τους αναγκάζει να ζητήσουν επαγγελματική βοήθεια, ήτοι να απευθυνθούν σε υπνωτιστή. Και τότε θυμήθηκαν: είχαν πέσει θύματα απαγωγής και ανακάλεσαν όλοι το γεγονός ότι σωματικά υγρά είχαν αφαιρεθεί από τους οργανισμούς τους, παρά το γεγονός ότι οι συνεδρίες ήταν ατομικές. Οι ιστορίες τους μάλιστα ήταν πανομοιότυπες και οι δύο καλλιτέχνες κατάφεραν να σχεδιάσουν τα πάντα: τις μορφές των εξωγήινων, το εσωτερικό του σκάφους ακόμα και τις απόκοσμες επεμβάσεις που είχαν υποστεί…

Η απαγωγή του λοχία

Ήταν το 1975 στην έρημο του Νέου Μεξικού (επιτέλους!), εκεί που συμβαίνουν δηλαδή όλων των λογιών τα τρελά και παράλογα, που ο λοχίας Charles Moody παρακολουθούσε μια βροχή μετεωριτών. Ανάμεσα στις εξωγήινες πέτρες παρατήρησε ωστόσο ένα σφαιρικό μεταλλικό αντικείμενο που κρυβόταν επιμελώς στις διαστημικές κοτρόνες. Το ΑΤΙΑ άρχισε όμως να τον πλησιάζει, γι’ αυτό και ο αξιωματικός μπήκε στο αμάξι του και προσπάθησε να φύγει, μόνο που το αναθεματισμένο αρνιόταν να πάρει μπροστά. Ο ιπτάμενος δίσκος προσγειώθηκε δίπλα του και μπόρεσε έτσι να δει μια ομάδα από ανθρωποειδή να τον κοιτούν από το παράθυρο: τότε άκουσε έναν εκκωφαντικό ήχο, είδε το σώμα του να παραλύει, την ώρα που ο ιπτάμενος δίσκος απομακρυνόταν. Το αμάξι πήρε τότε μπροστά και ο λοχίας επέστρεψε στο σπίτι του, παρατηρώντας ότι είχε περάσει πάνω από μιάμιση ώρα σε αυτό που έμοιαζε λίγες μονάχα στιγμές. Με αυτο-ύπνωση και άλλες τεχνικές αναδρομής στο παρελθόν, ο Moody κατάφερε να γεμίσει τα κενά της ιστορίας του. Αφού έμεινε λοιπόν παράλυτος, δύο πανύψηλα πλάσματα τον πλησίασαν, τον κοίμισαν και τον μετέφεραν στο σκάφος τους. Εκεί λέει μέσω τηλεπάθειας τον ρώτησαν αν θα καθόταν φρόνιμος και όταν εκείνος αποκρίθηκε καταφατικά, τότε τον ξενάγησαν στο διαστημόπλοιο, δίνοντάς του την υπόσχεση ότι θα επιστρέψουν σε δύο δεκαετίες…

Η με μάρτυρες απαγωγή του Μανχάταν 

Ήταν το 1989 στη Νέα Υόρκη όταν η Linda Napolitano εξαφανίστηκε μαγικά από το διαμέρισμά της, με τη συγκεκριμένη μάλιστα απαγωγή να έχει και πολλούς αυτόπτες μάρτυρες! Το ημερολόγιο έγραφε 30 Νοεμβρίου, γύρω στις 3 τα ξημερώματα, όταν έλαβε χώρα η εξωγήινη απαγωγή που έγινε θρύλος στη Νέα Υόρκη. Η γυναίκα δεν τη θυμόταν φυσικά και επιστρατεύτηκαν έτσι για άλλη μια φορά οι υπηρεσίες του υπνωτιστή, καθώς ο άνθρωπος έχει φαίνεται τον δικό του τρόπο να μάχεται με τις εξωγήινες τεχνικές διαγραφής της μνήμης. Όπως κι αν έχει, η τύπισσα κατάφερε να συνδέσει τα ελλιπή κομμάτια του παζλ: τρεις εξωγήινοι τη μετέφεραν από το δωμάτιό της στον ιπτάμενο δίσκο, με όσα συνέβησαν εκεί να ακολουθούν τη γνωστή πεπατημένη των πειραμάτων και της τηλεπαθητικής επικοινωνίας. Το περίεργο του πράγματος εδώ είναι το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι ισχυρίστηκαν ότι είδαν την απαγωγή, η οποία δεν ερευνήθηκε ωστόσο όσο θα έπρεπε. Οι δύο σωματοφύλακες του γερουσιαστή Javier Perez de Cuellar, αλλά και ο ίδιος ο πολιτικός, είδαν το περιστατικό, αλλά και ένας ακόμα γείτονας (Jent Kimball). Η Napolitano προσέλαβε τον ειδικό ερευνητή UFO, Budd Hopkins, για να ερευνήσει περαιτέρω το στιγμιότυπο, αν και ο ίδιος δεν κατόρθωσε να πείσει κανέναν να βγει δημόσια και να πει τι συνέβη τη μοιραία εκείνη νύχτα. Είπαμε, είναι πολύ περίεργο που τόσοι άνθρωποι επιβεβαίωσαν την ιστορία της Νεοϋορκέζας χωρίς να γίνει περαιτέρω (και σοβαρή) έρευνα…

Ο Dr. Herbert Hopkins και οι Άντρες με τα Μαύρα

Τι θα λέγατε αν οι Άντρες με τα Μαύρα ήταν ολότελα αληθινοί και έχουν βαλθεί να προστατεύσουν τα μυστικά του γαλαξία μας; Ο Dr. Herbert Hopkins το ανακάλυψε αυτό με τον δύσκολο τρόπο και έχει πλέον βαλθεί να μας ανοίξει τα μάτια. Παρά το γεγονός ότι δεν απήχθηκε, είχε μια τετ-α-τετ συνάντηση με έναν περίεργο τύπο που ήθελε να σταματήσει ο Hopkins την έρευνά του σε υπόθεση εξωγήινης απαγωγής. Ήταν το 1976 όταν ο γιατρός και υπνωτιστής καλέστηκε στο Μέιν για την παραπάνω υπόθεση της μαζικής απαγωγής των τεσσάρων αντρών και ένα βράδυ δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από κάποιον οργανισμό λέει, τον UFO Research Organization του Νιου Τζέρσεϊ, με έναν υπάλληλο να τον καλεί σε συνάντηση. Πριν καν κλείσουν το τηλέφωνο, ο άντρας χτυπούσε την πόρτα του γιατρού: ήταν ντυμένος στα μαύρα και όταν έβγαλε το καπέλο του, ο γιατρός παρατήρησε έκπληκτος ότι ο τύπος ήταν εντελώς άτριχος, με το δέρμα του να μοιάζει τελείως διαφανές. Πέρα από αυτό, ο Hopkins διέκρινε ότι ο άγνωστος φορούσε κραγιόν! Ο άντρας προσπάθησε να μεταπείσει τον γιατρό από την ανάληψη της υπόθεσης και τότε άρχισε να κάνει μαγικά: του έδειξε ένα νόμισμα, το οποίο κατόπιν εξαφάνισε λέγοντάς του: «Ούτε εσύ ούτε κανένας άλλος σε αυτόν τον πλανήτη θα ξαναδείτε ποτέ αυτό το κέρμα». Κατατρομαγμένος ο Hopkins, παράτησε άμεσα την υπόθεση και κατέστρεψε τις κασέτες των υπνωτιστικών συνεδριών, ενώ όταν άρχισε να ερευνά ο ίδιος για τον εν λόγω οργανισμό (New Jersey UFO Research Organization), είδε ότι πουθενά δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα! Τρομακτικό…

Η διπλή επαφή του Peter Khoury

Ήταν το 1973 όταν ο νεαρός άντρας μετακόμισε στην Αυστραλία, όπου και γνώρισε την πανέμορφη σύζυγό του Vivian. Λίγα χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα από τον Φεβρουάριο του 1978, παράξενα πράγματα άρχισαν να συμβαίνουν: το ζευγάρι έβλεπε διαρκώς φώτα στον ουρανό και πριν καταλάβουν καλά-καλά τι συνέβαινε, ο Peter είχε την πρώτη του επαφή με εξωγήινη ζωή. Τον Ιούλιο λοιπόν της ίδιας χρονιάς, ο άντρας ξεκουραζόταν στο κρεβάτι του όταν ένιωσε ένα τράνταγμα στον αστράγαλο, που τον άφησε σχεδόν παράλυτο. Είδε τότε τέσσερις σιλουέτες σε ολόσωμες φόρμες με κουκούλα δίπλα στο κρεβάτι του, οι οποίοι του είπαν τηλεπαθητικά ότι θα είναι σύντομοι, την ώρα που έμπηγαν μια θεόρατη βελόνα στο κρανίο του. Αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση του άντρα με εξώκοσμα όντα, τα οποία επέστρεψαν το 1992 για τη δεύτερη πράξη του δράματος: ο Peter ξύπνησε για να βρει δύο γυμνές και ξανθές γυναικείες φιγούρες στο κρεβάτι του, που έμοιαζαν σε όλα με ανθρώπινα όντα, μόνο που τα μάτια τους ήταν διπλάσια σε μέγεθος. Οι γυναίκες καθήλωσαν τον άντρα στο κρεβάτι και του έκλεψαν λέει την ανάσα(!), ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, και κατόπιν τον άφησαν ελεύθερο, με τον ίδιο να βρίσκει εκ των υστέρων δύο ξανθές τρίχες στα γεννητικά του όργανα. Εννοείται ότι έδωσε τις απόκοσμες τρίχες για επιστημονική ανάλυση, με το DNA ωστόσο να αποδεικνύεται κατάφωρα ανθρώπινο! Αν ήταν προσπάθεια να δικαιολογηθεί στη γυναίκα του για απιστία, αυτό δεν το ξέρουμε, πολλές πάντως ενώσεις UFO ερευνούν έκτοτε την υπόθεση με τη διπλή εξωγήινη συνάντηση του Peter Khoury…

Read More

Ιερός Λόχος: Η ομάδα των «επίλεκτων αθανάτων» που συνέβαλε τα μέγιστα στην απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Ναζί

Το παρόν αφιέρωμα έχει διττό σκοπό: Πρώτον, να εξιστορήσει με συνοπτικό τρόπο την θαυμαστή δράση των Ιερολοχιτών-Καταδρομέων από τον Μάρτιο του 1944 έως τον Μάιο του 1945 για την απελευθέρωση από την Γερμανική κατοχή της ταλαιπωρημένης επί αιώνες από τον ζυγό κατακτητών, νησιωτικής Ελλάδας. Δεύτερον, να δώσει μια διάσταση των επιμέρους ανδραγαθημάτων των ανδρών του περήφανου Ιερού Λόχου, μέσω των ιστορικών στοιχείων που αφορούν σε έναν από τους Αξιωματικούς που πολέμησαν με ανδρεία και αυταπάρνηση, τον τότε Ανθυπολοχαγό, 24 χρονών, και μετέπειτα Στρατηγό, Γεώργιο Βορριά.


Πότε συστάθηκε;

Ο Ιερός Λόχος, τρίτος κατά σειρά στην Ελληνική Στρατιωτική Ιστορία [ο πρώτος συστάθηκε το 338 π. Χ. από Θηβαίους Ιερολοχίτες, που έπεσαν στη μάχη της Χαιρώνειας, ο δεύτερος το 1821 από 300 Ευέλπιδες Έλληνες Σπουδαστές της Μολδοβλαχίας και Ρωσίας, που έπεσαν «μέχρις ενός» στο Δραγατσάνι μαχόμενοι κατά των Οθωμανών], συγκροτήθηκε το 1942 στο Κάιρο, πρωτοβουλία του τότε Υπουργού των Στρατιωτικών Παναγιώτη Κανελλόπουλου, υπό τη διοίκηση του θρυλικού Συνταγματάρχη ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΤΣΙΓΑΝΤΕ. Υπήρξε μονάδα εθελοντών 170 αρχικά αξιωματικών και 40 οπλιτών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που εκπαιδεύτηκε στα βαρέα όπλα και στις δολιοφθορές, για να πάρει μέρος σε εκστρατείες: α) στην Κυρηναϊκή-Τριπολίτιδα και Τυνησία, δηλ. στη Βόρεια Αφρική και β) σε επιχειρήσεις θαλασσίων κυρίως καταδρομών (Commandos) για την απελευθέρωση των νησιών του Αιγαίου και της Δωδεκανήσου από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής. Ο Ιερός Λόχος θα αποτελέσει τμήμα της Βρετανικής Ταξιαρχίας των Raiding Forces, ενώ τον Μάιο του 1944 για να εκπληρώσει την αποστολή απελευθέρωσης των Νήσων του Αιγαίου.

Η απελευθέρωση της νησιωτικής Ελλάδας
Μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας τον Σεπτέμβριο του 1943, η νησιωτική Ελλάδα περιήλθε σε Γερμανική κατοχή, παρά τις μάχες που δόθηκαν την ίδια χρονιά αφενός από 300 περίπου Ιερολοχίτες (κατάληψη της Σάμου) και αφετέρου από τους Συμμάχους, κυρίως σε Κω και Λέρο, με ιδιαίτερα μεγάλες απώλειες εκατέρωθεν, μεταξύ των οποίων η βύθιση του καταδρομικού ¨Βασίλισσα Όλγα¨ στο Λακκί της Λέρου και το διεθνώς γνωστό περιστατικό πρόκλησης εκτεταμένων ζημιών από πρόσκρουση σε νάρκη, του αντιτορπιλικού ¨ΑΔΡΙΑΣ¨, με κυβερνήτη τον μετέπειτα Ναύαρχο και ακαδημαϊκό Ι. Τούμπα. Παρεμπιπτόντως, το ¨ΑΔΡΙΑΣ¨, παρά την απώλεια όλης της πλώρης του, κατάφερε να επουλώσει τις πληγές του και να επιστρέψει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου έτυχε θριαμβευτικής υποδοχής από όλους τους συμμαχικούς στόλους.

Από τις 4 Μαρτίου 1944 λοιπόν, ο Ιερός Λόχος εισέρχεται εκ νέου στον αγώνα για την απελευθέρωση της Νησιωτικής Ελλάδας, αρχικά με δύναμη 446 ανδρών και από τον Ιούνιο 1944 έπειτα από νέες ενισχύσεις, με δύναμη 1100 ανδρών, οπότε αναπτύχθηκε σε Σύνταγμα Καταδρομών. Για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της νέας του αποστολής (πέραν των χερσαίων επιχειρήσεων που είχε εκπαιδευθεί στο αφιλόξενο πεδίο της Αιγύπτου και της Τυνησίας), ο Ιερός Λόχος άλλαξε σύνθεση και υπέστη σύντονη και πολυσχιδή εκπαίδευση στα πλωτά μέσα, την ρίψη αλεξιπτωτιστών στην θάλασσα, στην γνώση και χρησιμοποίηση εχθρικών όπλων, στην ναυσιπλοΐα, τοπογραφία, συλλογή πληροφοριών κ.ά.

Οι 1100 Ιερολοχίτες που έδωσαν την ψυχή τους για την εκπλήρωση του απελευθερωτικού σκοπού και μερικοί έδωσαν το αίμα και την ζωή τους, έγραψαν μια νέα εποποιϊα, αντάξια εκείνων που προηγήθηκαν το 1940 και το1941.

Όργωσαν το Αιγαίο
Ο Ιερός Λόχος από του Μαρτίου 1944 μέχρι την 11-5-1945 κυριολεκτικά όργωσε το Αιγαίο και τη Δωδεκάνησο. Εξέπεμψε 207 περιπολίες και οργάνωσε και εξετέλεσε 33 καταδρομικές επιχειρήσεις, μικρής, μεσαίας και μεγάλης κλίμακας σε 50 νησιά του Αιγαίου και της Δωδεκανήσου.

Ο Βρετανός Ταξίαρχος MOFFAT μετά την υπογραφή του Πρωτοκόλλου Παράδοσης των Αξονικών Δυνάμεων στους Συμμάχους, πρόσφερε στον Διοικητή του Ιερού Λόχου Συντ/ρχη Χριστόδουλου Τσιγάντε (φωτογραφία αριστερά) το πιστόλι του Γερμανού Στρατηγού και αποτεινόμενος προς αυτόν, του είπε: «Το τρόπαιο αυτό ανήκει σ΄εσάς και στον ΙΕΡΟ ΛΟΧΟ, ελευθερωτή των νησιών».

Για μία ακόμη φορά στην ελληνική ιστορία, η θάλασσα αυτών των νησιών και η γη τους δοξάζονταν από το αίμα παιδιών της Ελλάδας. Το έργο του ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ ήταν ένα θαυμαστό και ηρωικό κατόρθωμα, σαν εκείνα που επιτελέστηκαν από αμφότερους τους αντιπάλους κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου.


Από αυτή τη φουρνιά γεννήθηκαν τα ΛΟΚ

Μετά τη συνθηκολόγηση των Γερμανών ο Ιερός Λόχος θα επανακάμψει στο Κάιρο, αφού άφησε αντιπροσωπεία του σε κάθε νησί της Δωδεκανήσου, όπου τη διοίκηση ανέλαβαν οι Βρετανοί. Θα επιστρέψει στην Αθήνα και στις 7 Αυγούστου του 1945 θα παρελάσει στο Πεδίο του Άρεως ενώπιον του Αρχιεπισκόπου-Αντιβασιλέα Δαμασκηνού και του Πρωθυπουργού-Ναυάρχου Βούλγαρη, τιμηθείσας της πολεμικής του σημαίας με τον Ταξιάρχη του Αριστείου Ανδρείας. Την επόμενη μέρα θα παύσει πλέον να υφίσταται η Μονάδα αυτή των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με την αποστράτευση των ανδρών της και την εκ νέου τοποθέτηση των μονίμων αξιωματικών και υπαξιωματικών της στις υπόλοιπες Μονάδες. Αρκετοί μάλιστα, από τους αξιωματικούς αυτούς, όπως και ο Γεώργιος Βορριάς, θα συμβάλουν λίγο αργότερα στην ίδρυση των Δυνάμεων Καταδρομών (των Λ.Ο.Κ), μεταδίδοντας στα νέα βλαστάρια της Πατρίδας την πολεμική τους εμπειρία, μα πιο πολύ το σθένος και την ακαταμάχητη γενναιότητα, που εκείνοι επέδειξαν στη διάρκεια του πολέμου στο Αιγαίο και στα Δωδεκάνησα.

Ο ανθυπολοχαγός Γεώργιος Βορριάς

Η πολεμική ιστορία του πατέρα μου είναι μια από τις πολλές που γράφτηκαν εκείνα τα δύσκολα χρόνια σε όλη την Ελλάδα από πολλούς ανδρείους πολεμιστές. Άρχισε από την ηλικία των 20 χρονών όταν μετά από εξετάσεις εισέρχεται την 1η Οκτωβρίου 1940 στην Στρατιωτική Σχολή Ευέλπιδων, όπου μετά από 28 ημέρες τον βρίσκει η κήρυξη του πολέμου με την Ιταλία. Μαζί με τους 300 περίπου συμμαθητές του αποφασίζουν, την άνοιξη του 1941, μετά το αναγκαστικό κλείσιμο της Σχολής, να μεταβούν μέσω Γυθείου και Κυθήρων στην ελεύθερη ακόμα Κρήτη, με τα όποια διαθέσιμα μέσα της εποχής (καΐκια) για να λάβουν μέρος ως Ευέλπιδες στην ομώνυμη μάχη κατά των δυνάμεων του Άξονα.

Δυστυχώς όμως, άοπλος και εξαντλημένος, την 30-5-1941 συλλαμβάνεται στο Κολυμπάρι Χανίων από τους Γερμανούς και φυλακίζεται σε στρατόπεδο αιχμαλώτων στην Σούδα των Χανίων έως την 30-8-1941, οπότε αφέθηκε ελεύθερος.Τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους από την 2η Ελληνική Ταξιαρχία που υπηρετεί πλέον ο πατέρας μου, εντάσσεται οικιοθελώς στον Ιερό Λόχο και εκπαιδεύεται ως αλεξιπτωτιστής-καταδρομέας (φωτογραφία κάτω, πρώτος στην σειρά για επιβίβαση σε αεροπλάνο-ντακότα).

Ο Διοικητής της Γ΄ Μοίρας Καταδρομών, ο Ταγματάρχης Πεζικού και μετέπειτα ονομαστός Στρατηγός Παπαθανασίου Περικλής, τον τίμησε πολλάκις αφενός με την πρόταση προαγωγής του επι ανδραγαθία στον βαθμό του Ταγματάρχη και αφετέρου με τις προτάσεις απονομής του Πολεμικού Σταυρού Β΄ Τάξεως και 2 Χρυσών Αριστείων Ανδρείας. Ο πατέρας μου έφυγε από την ζωή σε ηλικία 65 χρονών, τον Μαϊο του 1985 και η σωρός του έχει ταφεί στην Παναγία Κοιμήσεως Τουρλωτής, όπου ήταν η ενορία των γονέων του. Πολύ αργότερα (το 2011) περίμενε δίπλα του τον αδελφό του τον καπετάνιο Ζαχαρία Βορριά και 2 χρόνια πριν την αδελφή του Μαρία Μουσταϊζη. Για την προσφορά του Στρατηγού Γεωργίου Βορριά στην Πατρίδα και ιδιαίτερα για την φροντίδα που επέδειξε στην αγαπημένη γενέτειρα του, δόθηκε στην οικογένεια Βορριά (συγγενείς και απογόνους του), η ύψιστη τιμή να φιλοξενείται η προτομή του από τον Σεπτέμβριο του 1994 στον κήπο της Χίου, μαζί με τον πυρπολητή Κανάρη και άλλους επιφανείς Χιώτες. Είμαστε ευγνώμονες και ευχόμαστε το παράδειγμα του ήθους και του πατριώτη που τα είχε σε υπέρμετρο βαθμό, να εμπνέει όλες τις νεότερες γενιές. Η Ιστορία δεν πρέπει να επαναλαμβάνεται αν είναι επώδυνη, αλλά η μη γνώση της ή η σκόπιμη ίσως λήθη της, οδηγεί αναπόφευκτα σε λάθος εκτιμήσεις και σε άδικες διεκδικήσεις από λαούς που ξεχνούν δυστυχώς πόσο πρόσφατα μας προκάλεσαν δεινά, για να τολμούν να φέρονται με τέτοια αμετροέπεια, όπως αυτή που βιώνουμε την τελευταία διετία.

Read More

Η χώρα στην οποία οι γυναίκες δολοφονούνται από τις ίδιες τις οικογένειές τους

Κάθε χρόνο εκτιμάται ότι 66.000 γυναίκες δολοφονούνται σε όλο τον κόσμο. Μία από τις χώρες με το υψηλότερο ποσοστό βίας με θύματα γυναίκες είναι η Γουατεμάλα.

«Μας σκοτώνουν οι πατεράδες μας, τα αδέρφια μας, οι πατριοί μας... οι ίδιοι οι άνθρωποι που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να μας φροντίζουν», λέει χαρακτηριστικά η Ρεμπέκα Λέιν στο BBC, μία ράπερ από τη Γουατεμάλα.

«Οι περισσότερες από εμάς αναγκαζόμαστε να ζούμε σιωπηρά μέσα στη βία, οπότε όταν κάποιος μας χτυπάει ή μας ουρλιάζει, απλά κλείνουμε τα μάτια και συνεχίζουμε. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό», συμπληρώνει.

Στα 15 της, η Λέιν είχε σχέση με έναν μεγαλύτερο άνδρα, ο οποίος την κακοποιούσε, σεξουαλικά και μη. «Ηξερε τι έκανε. Με είχε απομονώσει από την οικογένεια και τους φίλους μου. Ξέρω πώς είναι να ζεις με βία από τόσο μικρή ηλικία», λέει για τη σχέση που διήρκεσε τρία χρόνια.

Τώρα, χρησιμοποιεί τη μουσική για να κάνει καμπάνια για τα δικαιώματα των γυναικών, ενώ έχει δημιουργήσει εργαστήρια για νεαρές μητέρες, ώστε να τους μάθει τα δικαιώματά τους και πώς να αντιμετωπίζουν την κακοποίηση που βιώνουν.

Η Γουατεμάλα έχει το τρίτο υψηλότερο ποσοστό δολοφονιών γυναικών στον κόσμο, μετά από το Ελ Σαβαδόρ και την Τζαμάικα. Από το 2007 έως το 2012 γίνονταν 9,1 δολοφονίες για κάθε 100.000 γυναίκες, σύμφωνα με την αστυνομία της χώρας. Πέρυσι, 846 γυναίκες δολοφονήθηκαν σε ένα πληθυσμό που μόλις ξεπερνά τα 15 εκατομμύρια.

Ο λόγος για αυτό φαίνεται πως κρύβεται στο βίαιο παρελθόν της χώρας. Η Λέιν εμπνέεται από τη θεία της, μία φεμινίστρια, της οποίας το όνομα πήρε, αλλά δεν την γνώρισε ποτέ. Ομως, η ιστορία της δείχνει τη σαφή σχέση ανάμεσα στη σημερινή κοινωνική αστάθεια και τον 36ετή εμφύλιο πόλεμο της Γουατεμάλας.

Η θεία της Λέιν εξαφανίστηκε το 1981, αφού εντάχθηκε στις τάξεις των δεξιών ανταρτών που πολεμούσαν τη στρατιωτική κυβέρνηση. Την εποχή που εκείνη πέθανε, άρχισαν να κυκλοφορούν νέα για τους βιασμούς, τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες δεκάδων χιλιάδων γυναικών και κοριτσιών, οι περισσότερες από κοινότητες ιθαγενών, που κατηγορούνταν ότι υποστήριζαν τους αντάρτες.


Πάνω από μία δεκαετία αργότερα, μία αναφορά του ΟΗΕ τόνιζε ότι η κακοποίηση είχε γενικευθεί και ήταν συστηματική, εκτιμώντας ότι το 25%, ή 50.000, των θυμάτων του εμφυλίου ήταν γυναίκες. Η σεξουαλική βία ήταν σε ιδιαίτερα υψηλό επίπεδο και χρησιμοποιούνταν ως «εργαλείο» πολέμου, λέει η Ελεν Μακ, ανθρωπιστικής οργάνωσης. «Το στερεότυπο ήταν πως οι γυναίκες χρησιμοποιούνταν για το σεξ και αντιμετωπίζονταν ως αντικείμενα, για να υπηρετούν τις οικογένειες. Κάτι που συνεχίζεται και σήμερα», τονίζει.

Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, ένας άνδρας περίπου 40.000 ανδρών και μία πολιτοφυλακή περίπου ενός εκατομμυρίου είχαν εκπαιδευθεί για να ασκούν βία στις γυναίκες. Οταν ο πόλεμος τελείωσε και αυτοί οι άνδρες επέστρεψαν στο σπίτι τους, δεν είχαν καμία βοήθεια για να προσαρμοστούν.

Η Μακ θεωρεί ότι έστρεψαν την επιθετικότητά τους στις συζύγους, της μητέρες και τις συντρόφους τους. Μία κουλτούρα βίας ενάντια σε γυναίκες και μία προσδοκία ασυλίας, που υπάρχει ακόμη και σήμερα, ανεπτυγμένη.

«Αυτή την εβδομάδα δεχθήκαμε ένα τηλεφώνημα από μία γυναίκα. Ο σύζυγός της είχε περάσει από πάνω της με το αυτοκίνητο αρκετές φορές, για να σιγουρευτεί ότι θα πεθάνει. Τελικά επέζησε και μεταφέρθηκε στην πόλη της Γουατεμάλα για να δεχθεί θεραπεία. Ομως ο σύζυγός της δεν την άφηνε να φύγει. Εστειλε τον πατέρα του μαζί της, απειλώντας την προκειμένου να μην καταγγείλει την επίθεση», διηγείται η Μακ.

Από την εμπειρία της, είναι συχνό φαινόμενο οι γυναίκες να δέχονται τέτοιες απειλές ή και να δολοφονούνται από εκείνους που τους επιτίθενται. Η βία ενάντια σε γυναίκες θεωρείται συνήθως οικογενειακό πρόβλημα, λέει, παρά τους νέους νόμους. Το 2008 η Γουατεμάλα έγινε η πρώτη χώρα που επίσημα αναγνώρισε ως έγκλημα τη δολοφονία γυναικών εξαιτίας του φύλου της.

«Η διαφορά στη Γουατεμάλα ανάμεσα στη δολοφονία μίας γυναίκας και ενός άνδρα είναι ότι η γυναίκα υποφέρει πριν πεθάνει, βιάζεται, ακρωτηριάζεται και ξυλοκοπείται», εξηγεί η γενική εισαγγελέας της χώρας, Θέλμα Αλντάνα.

Η ίδια προσπαθεί να αλλάξει την αντιμετώπιση που έχουν τα θύματα, τα οποία κατηγορούνται συχνά για την κακοποίηση που υφίστανται. «Πριν από μερικά χρόνια, η αστυνομία θα έφτανε στη σκηνή ενός εγκλήματος και θα έλεγε ''Κοίτα πώς είναι ντυμένη. Για αυτό τη σκότωσαν'' ή ''Βγήκε από τη ντίσκο στη 1 τα ξημερώματα, πήγαινε γυρεύοντας''», λέει η γυναίκα που κατάφερε το 2011 να δημιουργήσει ένα ειδικό δίκτυο δικαστηρίων στη Γουατεμάλα, για υποθέσεις δολοφονιών γυναικών.

Αν και το Νοέμβριο σε μία εβδομάδα μόνο βρέθηκαν τα πτώματα πέντε γυναικών, η Ελεν Μακ πιστεύει ότι σημειώνεται πρόοδος. «Τα τελευταία 10 χρόνια έχουμε προχωρήσει. Τουλάχιστον τώρα, οι γυναίκες μιλάνε», λέει.

Read More

Πώς η CIA μας έριξε στο LSD και την ηρωίνη: Το νέο απίστευτο ντοκιμαντέρ του History Channel για τα ναρκωτικά

«Υπάρχει μια τεράστια ιστορία να ειπωθεί», λέει ο Anthony Lappé, «για την πραγματική έκταση της συμμετοχής της αμερικανικής κυβέρνησης στη διακίνηση ναρκωτικών.»

Και αυτή είναι ακριβώς η ιστορία που ο Lappé και οι συμπαραγωγοί του Julian Hobbs και Elli Hakami λένε σε μια συναρπαστική σειρά τεσσάρων μερών που έκανε ντεμπούτο την προηγούμενη εβδομάδα στο History Channel της καλωδιακής τηλεόρασης. Μέσω δραματικών αναπαραστάσεων και διεξοδικών συνεντεύξεων με ακαδημαϊκούς ερευνητές, ιστορικούς, δημοσιογράφους, πρώην ομοσπονδιακούς πράκτορες και εμπόρους ναρκωτικών, ο Πόλεμος της Αμερικής κατά των Ναρκωτικών (παρακολουθήστε τα πλήρη επεισόδια online εδώ) λέει αληθινές ιστορίες για το πώς, για παράδειγμα, η CIA και το Υπουργείο Άμυνας βοήθησαν στην εισαγωγή του LSD στους Αμερικανούς τη δεκαετία του 1950.

“Η CIA έστειλε κυριολεκτικά πάνω από δύο άτομα στα Εργαστήρια Sandoz όπου το LSD είχε αρχικά συνθετηθεί και αγόρασε την παγκόσμια προσφορά LSD και την έφερε πίσω”, λέει ο Lappé στον Nick Gillespie σε μια ευρεία συνομιλία για τον μεγαλύτερο πόλεμο που έχει κάνει η αμερικανική κυβέρνηση. “Με την προμήθεια αυτή άρχισαν ένα [μυστικό για τον έλεγχο του νου] πρόγραμμα που ονομάζεται MK Ultra που είχε όλα τα είδη των άλλων ναρκωτικών που εμπλέκονται.”

Τα διαφορετικά επεισόδια καλύπτουν το ιστορικό της απαγόρευσης των ναρκωτικών, την άνοδο της αντι-κουλτούρας ναρκωτικών της δεκαετίας του ’60, τις επιδημίες ηρωίνης σε παρελθόν και παρόν, πώς η πολιτική ναρκωτικών κατέστρεψε την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ στη Νοτιοανατολική Ασία, την Κεντρική Αμερική, το Αφγανιστάν και πέραν αυτής, τη διμερή πολιτική απαγόρευσης, και πολλά ακόμα. Ο Πόλεμος της Αμερικής κατά των Ναρκωτικών περιέχει αποκλειστικά και σπάνιο υλικό και έγγραφα για το πώς, ξανά και ξανά, η κυβέρνηση συχνά διευκόλυνε το εμπόριο και τη χρήση των ίδιων των ναρκωτικών που προσπαθούσε να εξαλείψει. Ο ιστότοπος της εκπομπής προσθέτει άρθρα, σύντομα βίντεο και περισσότερες πληροφορίες σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει μια “εμπειρία εμβάθυνσης” που θα αλλάξει τον τρόπο σκέψης και αίσθησης των θεατών σχετικά με την απαγόρευση.


Ο Lappé, ο οποίος εργάστηκε στο Vice, στη Huffington Post και αλλού, λέει στον Gillespie ότι είναι ιδιαίτερα ενθουσιασμένος που βλέπει τη σειράς του στον αέρα στο History Channel επειδή είναι ένας δείκτης ότι η μεταρρύθμιση της πολιτικής για τα ναρκωτικά είναι στον αέρα. Αν και ο ίδιος δεν είναι φιλελεύθερος, λέει «ένα μεγάλο χαρακτηριστικό του φιλελευθερισμού … είναι ότι η γνώση και ο λόγος τελικά θα κερδίσουν τη διατήρηση των πραγμάτων στο σκοτάδι, κάνοντας τα πράγματα ταμπού». Ακόμα και όταν έρχεται σε αμφισβητήσιμη επικράτεια (όπως ο ρόλος της κυβέρνησης στη δημιουργία της επιδημίας κρακ της δεκαετίας του 1980), ο Πόλεμος της Αμερικής κατά των Ναρκωτικών εκτελεί την ανεκτίμητη λειτουργία της προώθησης μιας συνομιλίας σχετικά με τις πολιτικές για τα ναρκωτικά και τις στάσεις που έχουν προκαλέσει πολύ μεγαλύτερη βλάβη απ’ ότι έχουν ανακουφίσει.

Read More

Ο Έλληνας αστροφυσικός που θα κάνει το «τεστ της μαύρης τρύπας»

Ένας Έλληνας επιστήμονας της διασποράς, ο Δημήτρης Ψάλτης, καθηγητής Αστρονομίας και Φυσικής του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, διαδραματίζει κομβικό ρόλο στο νέο μεγάλο Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων (Event Horizon Telescope-EHT), που φιλοδοξεί να τραβήξει τις πρώτες εικόνες από την περίμετρο της μαύρης τρύπας στο κέντρο του γαλαξία μας, αλλά και άλλων γαλαξιών.

Αυτό θα είναι και το ύστατο «τεστ» επαλήθευσης της Θεωρίας της Γενικής Σχετικότητας του 'Αλμπερτ Αϊνστάιν.

Όπως δήλωσε σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο ίδιος και οι συνεργάτες του έχουν αναπτύξει τα "τεστ" που το τηλεσκόπιο ΕΗΤ θα πραγματοποιήσει. Οι πρώτες παρατηρήσεις του ΕΗΤ από μαύρες τρύπες αναμένονται στις αρχές του 2018. Ο κ.Ψάλτης δεν αποκλείει μάλιστα ότι η μελέτη των μαύρων οπών με το νέο υπερ-τηλσκόπιο θα οδηγήσει σε τροποποιήσεις της θεωρίας του Αϊνστάιν.

Το ΕΗΤ είναι μια διάταξη πολλών ραδιοτηλεσκοπίων, που καλύπτει όλη τη Γη, διαθέτοντας σταθμούς παρατήρησης από το νησί της Χαβάης έως τις Γαλλικές 'Αλπεις και από τα βουνά της Αριζόνα έως το Νότιο Πόλο. Όταν συνδυασθούν σε έναν υπερυπολογιστή οι ακτινοβολίες που λαμβάνουν όλα αυτά τα ραδιοτηλεσκόπια, θα λειτουργήσουν ως ένα ενιαίο εικονικό τηλεσκόπιο μεγάλο όσο η Γη, πράγμα που θα επιτρέψει στο ΕΗΤ να επιτύχει μεγεθύνσεις αδύνατες με τα επιμέρους τηλεσκόπια.

Ο Δημήτρης Ψάλτης γεννήθηκε στις Σέρρες το 1970 και σπούδασε Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έκανε τα μεταπτυχιακά του στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις και υπήρξε μεταδιδακτορικός φοιτητής στο Κέντρο Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, στο Πανεπιστήμιο ΜΙΤ και στο Ινστιτούτο Προωθημένων Μελετών του Πανεπιστημίου Πρίνστον.

Από το 2003 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, όπου σήμερα είναι καθηγητής Αστρονομίας και Φυσικής. Οι έρευνές του εστιάζονται στον έλεγχο της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας του Αϊνστάιν σε κοσμική κλίμακα, μελετώντας κυρίως τις μαύρες τρύπες και τους αστέρες νετρονίων.

Την περασμένη Παρασκευή, στο κορυφαίο επιστημονικό περιοδικό "Science", οι επιστήμονες (μεταξύ των οποίων ο κ.Ψάλτης) ανακοίνωσαν ότι κατάφεραν για πρώτη φορά, μέσω του τηλεσκοπίου ΕΗΤ, να παρατηρήσουν στην περίμετρο της μαύρης τρύπας του γαλαξία μας μαγνητικά πεδία, η ύπαρξη των οποίων έως τώρα ήταν μόνο θεωρητική υπόθεση.

Τι είδους πειράματα βρίσκονται σε εξέλιξη προκειμένου να ελέγξουν τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν σε νέα πλαίσια και πεδία;

Όπως πάντα, «τρέχουν» πολλά πειράματα στη Φυσική, τα οποία αποσκοπούν να ωθήσουν όλες τις υπάρχουσες θεωρίες στα όριά τους. Στην περίπτωση της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, η εστίαση πολλών πειραμάτων είναι αφενός αντικείμενα όπως οι μαύρες τρύπες και τα άστρα νετρονίων και, αφετέρου, η επιταχυνόμενη επέκταση του σύμπαντος.

Όσον αφορά το πρώτο, η επόμενη δεκαετία θα μας φέρει, από τη μία χάρη στο Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων (ΕΗΤ), τις πρώτες άμεσες εικόνες από τις 'σκιές' που ρίχνουν γύρω τους οι μαύρες τρύπες, και από την άλλη χάρη στο παρατηρητήριο LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory), τα βαρυτικά κύματα που δημιουργούνται, όταν δύο αντικείμενα, όπως οι μαύρες τρύπες και τα άστρα νετρονίων, πλησιάζουν μεταξύ τους.
Μέσω της δεύτερης ομάδας παρατηρήσεων από τη Γη και το διάστημα, θα αποκτήσουμε περισσότερα δεδομένα για τη δομή του σύμπαντος και θα ανακατασκευάσουμε την ιστορία του, όπως εξελίχθηκε μέσω των βαρυτικών αλληλεπιδράσεων.

Τι ακριβώς είναι και τι προσπαθεί να πετύχει το Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων (ΕΤΗ);

Το τηλεσκόπιο αυτό αποτελείται από μια διάταξη ραδιοτηλεσκοπίων, που καλύπτει όλη τη Γη και στοχεύει να τραβήξει τις πρώτες εικόνες, που θα έχουν ποτέ ληφθεί από αστροφυσικές μαύρες τρύπες. Διαθέτει σταθμούς-τηλεσκόπια από το νησί της Χαβάης έως τις Γαλλικές 'Αλπεις και από τα βουνά της Αριζόνα έως το Νότιο Πόλο.

Όταν συνδυάσουμε σε έναν υπερυπολογιστή τις ακτινοβολίες που λαμβάνουν όλα αυτά τα επιμέρους ραδιοτηλεσκόπια, θα μπορέσουμε να συνθέσουμε ένα εικονικό τηλσκόπιο τόσο μεγάλο όσο ολόκληρη η Γη και θα το χρησιμοποιήσουμε για να επιτύχουμε μεγεθύνσεις που θα ήσαν αδύνατες με μεμονωμένα τηλεσκόπια. Αυτή τη στιγμή, όλα τα εμπλεκόμενα τηλεσκόπια είναι πλήρως εξοπλισμένα και αναμένουμε την πρώτη ομάδα παρατηρήσεων από την ολοκληρωμένη διάταξή τους να συμβεί στις αρχές του 2017.





Ποια είναι η προσωπική εμπλοκή σας στο τηλεσκόπιο ΕΗΤ;

Ασχολούμαι με το Τηλεσκόπιο Ορίζοντα Γεγονότων από τα πρώτα στάδιά του. Στην ομάδα μου στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα, έχουμε αναπτύξει τα τεστ της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας, που το τηλεσκόπιο ΕΗΤ θα πραγματοποιήσει. Έχουμε επίσης αναπτύξει αλγόριθμους προσομοίωσης που εκτελούμε σε υπολογιστές και οι οποίοι μας επιτρέπουν να προβλέψουμε πώς θα μοιάζουν οι εικόνες που θα πάρουμε από τις μαύρες τρύπες.



Γιατί διαλέξατε τις μαύρες τρύπες ως τεστ για τη Θεωρία της Σχετικότητας;

Οι μαύρες τρύπες αποτελούν ένα από τα αστροφυσικά περιβάλλοντα, όπου η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας κάνει τις πιο ακραίες προβλέψεις της. Η άλλη περίπτωση είναι το Μπιγκ Μπανγκ. Είναι φυσικό να περιμένουμε ότι, αν η θεωρία του Αϊνστάιν χρειάζεται τροποποιήσεις, θα είναι ευκολότερο να το δούμε αυτό στις πιο ακραίες συνθήκες.

Αϊνστάιν σε αυτές τις πολύπλοκες αστροφυσικές συνθήκες, ενώ χωρίς τα σύγχρονα όργανα, θα ήταν επίσης αδύνατο να σχεδιάσουμε τα τωρινά πειράματα.

Αν αποδειχθεί κάποτε ότι ο Αϊνστάιν είχε λάθος, πόσο μεγάλο επιστημονικό «σεισμό» θα προκαλούσε κάτι τέτοιο;

Είναι ξεκάθαρο έως τώρα ότι η Γενική Θεωρία Σχετικότητας του Αϊνστάιν περιέγραφε με πολλή ακρίβεια τα βαρυτικά φαινόμενα στο ηλιακό μας σύστημα, καθώς και πολλά άλλα φαινόμενα στο σύμπαν. Παρόλα αυτά, είναι ακόμη πιθανό ότι όταν ασχοληθούμε με ακραίες συνθήκες, όπως αυτές κοντά σε μια μαύρη τρύπα ή στη διάρκεια του «Μπιγκ Μπανγκ», η θεωρία του μπορεί να απαιτεί τροποποιήσεις. Είναι δύσκολο να πει κανείς πόσο σοβαρές θα χρειαστεί να είναι αυτές οι τροποποιήσεις ή πόσο θα διαταράξουν τα θεμέλια της θεωρίας του, προτού βρούμε αποδείξεις ότι όντως τέτοιες τροποποιήσεις είναι αναγκαίες.

Ποιο ήταν τελικά το μεγαλύτερο επίτευγμα του Αϊνστάιν και γιατί αντιμετωπίζεται σαν ροκ-σταρ;

Ο 'Αλμπερτ Αϊνστάιν έκανε πολλές θεμελιώδεις συνεισφορές στη Φυσική, όμως αυτή που γιορτάσαμε φέτος, είναι η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας. Αν και μου είναι πολύ δύσκολο να τις αξιολογήσω με σειρά σπουδαιότητας, μπορώ να πώ ότι η θεωρία του αυτή είναι ίσως εκείνη που απαιτούσε την πιο πρωτότυπη και έξω από τις συμβατικότητες σκέψη. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους φυσικούς όλων των εποχών, επειδή έφερε επανάσταση στην κατανόησή μας για τον φυσικό κόσμο με πάνω από έναν τρόπους.

Η ειδωλοποίησή του σε βαθμό ροκ-σταρ είναι συνέπεια και της εποχής που έζησε, όπως πάντα συμβαίνει. Έκανε μερικές από τις σημαντικότερες επιστημονικές εργασίες του στη Γερμανία στη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και η θεωρία του σύντομα επαληθεύθηκε από άγγλους αστρονόμους - δηλαδή από τον εχθρό! Έκανε ανοιχτή κριτική στη ναζιστική Γερμανία και υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της ειρήνης. Έζησε δύο από τους πιο καταστροφικούς πολέμους στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά υποστήριξε σθεναρά μια ειρηνική ζωή, γεμάτη διανοητικά επιτεύγματα.



Ο Αϊνστάιν άλλαξε την επιστημονική οπτική μας για το σύμπαν, αλλά πόσο επηρέασε τον μέσο άνθρωπο στον δρόμο;

Αν και είναι δύσκολο για έναν μη φυσικό να παρακολουθήσει τα πολύπλοκα μαθηματικά των θεωριών του Αϊνστάιν, ζούμε σήμερα σε έναν κόσμο που κάνει συνεχή, καθημερινή χρήση των εφαρμογών του. Η περιγραφή του φωτοηλεκτρικού φαινομένου, για το οποίο πήρε το βραβείο Νόμπελ, συνιστά τη βάση για όλα τα φωτοβολταϊκά, προκειμένου να αξιοποιούν την ηλιακή ενέργεια, καθώς και για πολλά άλλα στοιχεία στα ψηφιακά κυκλώματα. Οι συσκευές GPS που έχουμε στα κινητά τηλέφωνά μας, χρησιμοποιούν τη δική του Γενική Θεωρία της Σχετικότητας για να εντοπίσουν τη θέση μας στη Γη. Αν κοιτάξουμε γύρω μας, στην καθημερινή ζωή μας, θα βρούμε πολλά να μας υπενθυμίζουν την κληρονομιά του.


Ποιο ήταν το μεγαλύτερο σφάλμα του Αϊνστάιν;

Ο ίδιος θεώρησε ως μεγαλύτερο σφάλμα του την πεποίθησή του ότι το σύμπαν είναι στατικό. Θα ήταν πάντως ανάρμοστο να το θεωρήσουμε σφάλμα. Ο στόχος ενός φυσικού είναι να περιγράψει με μαθηματικό τρόπο φαινόμενα που συμβαίνουν στον φυσικό κόσμο. Καθώς τα πειράματα και οι οι παρατηρήσεις μας βελτιώνονται, οι περιγραφές μας επίσης πρέπει να βελτιώνονται. Αυτό που φαινόταν καλή ιδέα χθες, ίσως φαίνεται ατελές σήμερα.

Όταν ο Αϊνστάιν έμαθε τις παρατηρήσεις του αμερικανού αστρονόμου Ε.Χαμπλ ότι το σύμπαν επεκτείνεται, συνειδητοποίησε πως έπρεπε να αναθεωρήσει τις απόψεις του. Αυτό που ήταν ενδιαφέρον -και ο λόγος που μίλησε για σφάλμα του- ήταν το γεγονός πως η Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, στην αρχική μορφή της, προέβλεπε ένα εξελισσόμενο σύμπαν. Χρειάσθηκε μετά να τη «διορθώσει», για να κάνει το σύμπαν στατικό.

Σήμερα πια ξέρουμε ότι το σύμπαν όχι μόνο εξελίσσεται, αλλά η επέκτασή του στην πραγματικότητα επιταχύνεται. Αποδεικνύεται ότι η «διόρθωση» του Αϊνστάιν - αυτό που αποκαλούμε Κοσμολογική Σταθερά- μπορεί να ευθύνεται τελικά γι' αυτή την επιτάχυνση.



Τι άφησε ο Αϊνστάιν ανολοκλήρωτο;

Η Φυσική συνεχώς εξελίσσεται. Με αυτή την έννοια, όλες οι περιγραφές μας του φυσικού κόσμου δεν είναι ολοκληρωμένες, επειδή κατ' ανάγκη καλύπτουν μόνο τις πλευρές που γνωρίζουμε σήμερα. Όταν ο Αϊνστάιν πέθανε, γνωρίζε πολύ λίγα για τα υποατομικά σωματίδια, σε σχέση με αυτά που ξέρουμε σήμερα, ή για τις μαύρες τρύπες ή για την επιταχυνόμενη επέκταση του σύμπαντος. Ο Αϊνστάιν έκανε πολλές σημαντικές προόδους όσον αφορά την κατανόησή μας για τον κόσμο και πολλές γενεές φυσικών έκτοτε συνεχίζουν πάνω στο μονοπάτι που χάραξε.

Read More

Τι κάνει το τσιγάρο στους πνεύμονες: Το βίντεο που σόκαρε τους καπνιστές παγκοσμίως

Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια σχέση ανάμεσα στο κάπνισμα και τον καρκίνο των πνευμόνων, ή το άσθμα, αλλά λίγοι συνειδητοποιούν την πλήρη έκταση των βλαβών που το κάπνισμα μπορεί να κάνει στους πνεύμονές τους. Ακόμη και το παθητικό κάπνισμα (εισπνοή καπνού από το τσιγάρο κάποιου άλλου) μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη μακροπρόθεσμα.

Δεν είναι μόνο ότι το τσιγάρο προκαλεί μόνιμη βλάβη στους πνεύμονες, αλλά μπορεί να προκαλέσει ακόμη και μια κρίση άσθματος σε άτομα που δεν είναι “φανατικοί καπνιστές”.

Πώς είναι στην πραγματικότητα η βλάβη στους πνεύμονες από το κάπνισμα
Εδώ βλέπετε την ακτινογραφία ενός ατόμου που δεν καπνίζει και έχει υγιείς πνεύμονες (αριστερά) και την αντίστοιχη ακτινογραφία ενός ατόμου που είναι χρόνιος καπνιστής και έχει κατεστραμμένους πνεύμονες (δεξιά).




Το κάπνισμα καταστρέφει τον πνευμονικό ιστό και αυτό είναι άμεσα ορατό στον καθένα. Ο καπνός από το τσιγάρο περιέχει περίπου 4.000 χημικές ουσίες, συμπεριλαμβανομένου του μονοξειδίου του άνθρακα. Αυτό δυσχεραίνει πολύ την λειτουργία των πνευμόνων και εμποδίζει το πολύτιμο οξυγόνο να κυκλοφορεί σωστά μέσα στο σώμα. Οι χημικές ουσίες στον καπνό του τσιγάρου ερεθίζουν και προκαλούν φλεγμονή στους αεραγωγούς και τους πνεύμονες.

Αυτές οι χημικές ουσίες “αφοπλίζουν” το φυσικό αμυντικό σύστημα των πνευμόνων. Μικροσκοπικές τρίχες στους αεραγωγούς, που ονομάζονται “βλεφαρίδες των πνευμόνων”, φιλτράρουν κανονικά τις τοξίνες και άλλα βακτήριαπου εισέρχονται σε αυτούς, αλλά το κάπνισμα τις καταστρέφει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα διάφορες τοξίνες και βακτήρια να φτάνουν και να αναπαράγονται μέσα στους πνεύμονες.



Οι πνεύμονες ενός καπνιστή

Οι υγιείς πνεύμονες έχουν ανοικτό ροζ χρώμα, ενώ οι πνεύμονες ενός καπνιστή έχουν σκούρο χρώμα και στίγματα οφείλονται στην εισπνεόμενη πίσσα από το τσιγάρο. Η υφή των δύο διαφέρει επίσης, με τον κατεστραμμένο πνεύμονα να είναι πολύ πιο σκληρός και “εύθραυστος” σε σχέση με τον υγιή.



Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) είναι ένας τύπος αποφρακτικής πνευμονικής νόσου, στην οποία, μακροπρόθεσμα, η ροή του αέρα στους πνεύμονες είναι ανεπαρκής. Μοιάζει με το άσθμα που προκαλείται από το κάπνισμα, το οποίο μπορεί να προκαλέσει και ΧΑΠ. Στην επόμενη φωτογραφία βλέπετε σε πολύ κοντινό πλάνο το εσωτερικό ενός πνεύμονα που παρουσιάζει πολλαπλές κοιλότητες γεμάτες εναποθέσεις άνθρακα (μαύρες κηλίδες).

Το βίντεο που σόκαρε του καπνιστές παγκοσμίως
Ένας καθηγητής στο νοσοκομείο Yan Chai στο Χονγκ Κονγκ, έκανε το ακόλουθο βίντεο, για να “ταρακουνήσει” τους φοιτητές που κάπνιζαν ασταμάτητα και να αποτρέψει άλλους να αρχίσουν το κάπνισμα. Συνέκρινε δύο πνεύμονες (και οι δύο είναι υγιείς κατά την έναρξη του πειράματος) αφήνοντας τον ένα “αναπνεύσει” καθαρό αέρα και τον άλλο να “καπνίσει” 60 τσιγάρα. Τα αποτελέσματα ακόμα και μετά από αυτή την πολύ περιορισμένη έκθεση στο τσιγάρο είναι σοκαριστικά…





Είναι αναστρέψιμη η κατάσταση;

Σύμφωνα με το αμερικανικό Ινστιτούτο για τον Πνεύμονα, περίπου το 47% των καπνιστών προσπαθούν να σταματήσουν το κάπνισμα κάθε χρόνο. Αλλά γίνεται να αποκαταστήσουν την λειτουργία των πνευμόνων τους, ακόμα και αν καταφέρουν να απαλλαγούν από το τσιγάρο;

ΝΑΙ, λέει ο οργανισμός υγείας «Why Quit», ο οποίος διεξάγει έρευνες και παρέχει υποστηρικτικές υπηρεσίες σχετικά με την διακοπή του καπνίσματος. Η ικανότητα των πνευμόνων να θεραπεύσουν τον εαυτό τους είναι ένα μικρό θαύμα του ανθρώπινου οργανισμού, αλλά ανάλογα με το πόσο καιρό είστε καπνιστές, μπορεί να πάρει κάποιο χρόνο για τους πνεύμονές σας να ανακάμψουν πλήρως.

Πρώτη μέρα αφότου κόψετε το κάπνισμα: Το επίπεδο του οξυγόνου στο αίμα σας θα επανέλθει στο φυσιολογικό. Τα επίπεδα μονοξειδίου του άνθρακα θα πέσουν επίσης στο φυσιολογικό.

Πρώτος μήνας αφότου κόψετε το κάπνισμα: Οι πνεύμονές σας θα αρχίσουν να επεξεργάζονται το οξυγόνο πιο αποτελεσματικά και το στερητικό στρες που σχετίζεται με το κόψιμο του καπνίσματος θα υποχωρήσει.

Πρώτο έτος αφότου σταματήσετε το κάπνισμα: Ο κίνδυνος ανάπτυξης στεφανιαίας νόσου, καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου θα έχει μειωθεί στο 50% σε σχέση με έναν καπνιστή.

Πρώτη δεκαετία αφότου κόψετε το κάπνισμα: Ο κίνδυνος καρκίνο του πνεύμονα, του στόματος, του φάρυγγα, της ουροδόχου κύστης, των νεφρών και του παγκρέατος μειώνεται δραματικά.

Read More