Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

11 φωτογραφίες που θα θες να δεις αν πιστεύεις σε φαντάσματα



Πιστεύετε στα φαντάσματα; Μπορεί ναι. Μπορεί και να τα θεωρείτε όλα αυτάψευδαισθήσεις και δεισιδαιμονίες. Το μόνο σίγουρο είναι πως η αλήθεια βρίσκεται εκεί έξω και πως εμείς ίσως και να μην την ξέρουμε…

Οι παρακάτω 11 φωτογραφίες αποτελούν τρανή απόδειξη πως φαντάσματα υπάρχουν. Γι” αυτό σας προειδοποιούμε: Αν πιστεύετε στο μεταφυσικό, ΜΗΝ τις δείτε. Θα μείνετε άυπνοι το βράδυ!


1. Στοιχειωμένοι επισκέπτες


Κανείς δεν είχε αντιληφθεί αυτή την αέρινη φιγούρα. Δε φάνηκε ποτέ σε καμία κάμερα ασφαλείας. Έγινε ορατή μόνο στη φωτογραφία που βλέπετε.



2. Το φάντασμα του Λόρδου Combermere



Εκ πρώτης όψεος δε φαίνεται τίποτα περίεργο. Δείτε, όμως, προσεκτικά στην καρέκλα. Ο λόρδος δείχνει να μη θέλει να αποχωριστεί τη θέση του.



3. Το φάντασμα του παππού


Μια γυναίκα τράβηξε φωτογραφία τη γιαγιά της, το 1997. Όταν την εμφάνισε, διαπίστωσε πως πίσω της απεικονίζονταν και ο παππούς της, ο οποίος είχε πεθάνει το 1984!



4. Το φάντασμα της φάρμας


Ο φωτογράφος Neil Sandbach πήρε κάποιες λήψεις μιας βρετανικής φάρμας και διαπίστωσε την παράξενη φιγούρα στο βάθος. Οι κάτοικοι του σπιτιού, του δήλωσαν πως έβλεπαν την ίδια μορφή μερικές μέρες το μήνα.



5. Το φάντασμα του πιλότου


Σε αυτή τη φωτογραφία των πιλότων της Royal Air Force μπορεί κανείς να διακρίνει κι έναν που είχε χάσει τη ζωή του λίγες μέρες νωρίτερα…



6. Το φάντασμα του πίσω καθίσματος


Ο Mabel επισκέφτηκε τον τάφο της μητέρας του Εllen. Στην επιστροφή, η Εllen καθόταν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου!



7. Ένας cowboy χωρίς πόδια


Με μια πρώτη ματιά, φαίνεται πως πίσω από αυτόν τον cowboy βρίσκεται ένας άνθρωπος. Αν, όμως, δούμε καλύτερα, θα παρατηρήσουμε πως δεν υπάρχουν πόδια!



8. Το φάντασμα ενός μωρού


Αυτή που τράβηξε τη φωτογραφία είχε πάει να επισκεφθεί τον τάφο της κόρης της. Μέχρι την ώρα που εμφάνισε το φιλμ, δεν είχε δει κανένα μωρό. Ισχυρίζεται, μάλιστα, πως το παιδί της φωτογραφίας δεν είναι η κόρη της…



9. Το παιδί του τρένου…


Η φωτογραφία τραβήχτηκε μετά από ένα τρομερό δυστύχημα στο San Antonio, όπου παιδιά χτυπήθηκαν από τρένο.



10. Το φάντασμα της σκάλας


Μια γυναίκα κρατά την κουπαστή της σκάλας. Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί στο Εθνικό Ναυτικό Μουσείο του Γκρήνουιτς στη Βρετανία.



11. Η κυρία του Raynham Hall


Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1936. Λέγεται πως η αέρινη φιγούρα ανήκει στην Dorothy Townsend, την ιδιοκτήτρια του Raynham Hall.

Έγιναν δεκτοί σε εκδήλωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οι Τσάμηδες που ζήτησαν «κράτος»



Νομιμοποίηση του κόμματος των Τσάμηδων των Βαλκανίων και του άκρως επικίνδυνου ηγέτη τους (πρωταγωνιστή σε δύο αλβανικές εξεγέρσεις) Φεστίμ Λατώ, σε εκδήλωση υπό την αιγίδα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου στην Σκωτία , αναγνωρίζοντας ένα κόμμα-τρομοκρατική οργάνωση που δεν έχει καμία νομιμοποίηση από κανέναν, προκαλώντας συναγερμό στις ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας.

Ετοιμάζουν την δημιουργία του κράτους των Τσάμηδων και με «ευρωπαϊκή στήριξη», ενώ πλήθος δημοσιευμάτων δείχνουν ότι πολύ σύντομα θα έχουμε δεύτερα « Σκόπια» εντός Ελλάδος αυτήν την φορά.






Η ανακοίνωση των Τσάμηδων αναφέρει «Οι εκπρόσωποι της «κυβέρνησης» και του Δημοκρατικού Συνδέσμου των Τσάμηδων , συμμετείχε στην συνάντηση με Ευρωβουλευτές των χωρών που ανήκουν στο UNPoA στο Εδιμβούργο της Σκωτίας, όπου μετά την παρουσίαση της υπόθεσης των Τσάμηδων ( και την κατηγορία της γενοκτονίας των Ελλήνων ) σε εκπροσώπους του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου αποφασίστηκαν τα εξής, ( άσχημα για την Ελλάδα).


«Το αίτημα των Τσάμηδων πήρε το «δρόμο του» και θα εξεταστεί από τους ευρωβουλευτές που απαρτίζουν ορισμένοι ευρωβουλευτές από τα κράτη UNPoA ( Σκωτία, Ολλανδία και λοιποί) ,ενώ οι Τσάμηδες έγιναν δεκτοί με τα αιτήματα τους να επικουρούνται από την οργάνωση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σχετικά με τα περαιτέρω βήματα προς την επίλυση και την αναγνώριση του ανεξάρτητου κράτους των Τσάμηδων.



Επιπλέον, σε ομιλία τους προς τους Ευρωβουλευτές των χωρών UNPoA στην γενική συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στο Κοινοβούλιο της Σκωτίας, μίλησε και ο ηγέτης Φεστίμ Λατώ , αποκαλούμενος ως «Πρωθυπουργός της Δημοκρατίας της Τσαμουριάς» .

Η « κυβέρνηση της Δημοκρατίας της Τσαμουριάς» δεν θα σταματήσει εδώ, καταλήγει η ανακοίνωση των Τσάμηδων των Βαλκανίων αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα έχουμε και συνέχεια ίσως και με ένοπλο αγώνα. Ζήτω η Τσαμουριά , ζήτων το νέο κράτος των Τσάμηδες και των Αρβανιτών»!…καταλήγει η ανακοίνωση.




Υπενθυμίζουμε ότι από προχθές έχει ενσκήψει με το ζήτημα των Τσάμηδων για την μυστηριώδη στάση που τηρεί η ελληνική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Αλέξης Τσίπρας, σύμφωνα και με τον αλβανικό τύπο και το ζήτημα πρέπει να διερευνηθεί πολύ βαθιά από όλους , διότι υπάρχει όσφρηση για …θέμα παρόμοιο με τα Σκόπια.

Αλβανικά δημοσιεύματα είχαν αναφέρει ότι σύντομα θα ανακηρυχτεί αυτόνομο κράτος των Τσάμηδων και για αυτό το θέμα έχει γίνει κάποιου είδους συμφωνία.

Στον ελληνικό τύπο στις 22 του Ιουνίου, 2017 δημοσιοποιήθηκαν οι συζητήσεις που έλαβαν χώρα στην κυβερνητική συνεδρίαση υπό την ηγεσία του Πρωθυπουργού Α.Τσίπρα στις 21 Ιουνίου.

Το κύριο θέμα της συνάντησης ήταν «οι νέες οικονομικές πολιτικές για την προσέλκυση ξένων επενδυτών, αλλά μίλησαν και για άλλα θέματα που δεν ήταν στην ατζέντα της ημέρας, όπως το ζήτημα της ασφάλειας των ελληνο-αλβανικών συνόρων….μετά από πληροφορίες της ελληνικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών η οποία εντόπισε «δραστηριότητα» στην περιοχή και ζήτησε την επάνδρωση των παραμεθόριων φυλακίων μέσω του Υπουργού κ, Καμένου, αναφέρει το αλβανικό δημοσίευμα .



Επίσης αναφέρθηκε ότι και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός B. Νετανιάχου κατά την επίσκεψη στην Ελλάδα στις 15 Ιουνίου και την συνάντηση του με τον Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, φέρεται από τους Αλβανούς να συνομίλησε και για το θέμα των Τσάμηδων (!)

Πολλά ακούγονται και λέγονται η ουσία είναι ότι Ευρωβουλευτές και ύποπτες ΜΚΟ του Σόρος θέλουν να αιματοκυλίσουν τα Βαλκάνια για την δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας» , η οποία προορίζεται να » αποτελεί το αντίπαλο δέος σε » Σλάβους και Έλληνες και στην παρουσία τςη Ρωσίας στην περιοχή.

Οι εξελίξεις από εδώ και στο εξής όσο «τρελές» ακούγονται τέτοιες δηλώσεις από αμφιβόλου ποιότητας άτομα σαν το Λατώ , θα είναι καταιγιστικές και άκρως επικίνδυνες.

Ο κίνδυνος από την Αλβανία που προφητεύτηκε σε σχέση με την χώρα μας που δοκιμάζεται θα έχει σίγουρα αυτή ακριβώς την μορφή.

Απαγόρευσαν την κυκλοφορία στις γυναίκες σε πόλη της Σουηδίας για να γλιτώσουν από τις επιθέσεις μεταναστών



Στην μικρή σουηδική πόλη Ostersund, στο βόρειο τμήμα της χώρας, που έχουν βρει άσυλο περί τους 3.000 μετανάστες και πρόσφυγες από το Αφγανιστάν και τις χώρες της Μ.Ανατολής, μετά συνεχείς σεξουαλικές επιθέσεις από άντρες που έμοιαζαν «ξένοι» η αστυνομία συνέστησε στις γυναίκες να μην κυκλοφορούν τη νύχτα!

Μετά τις οκτώ καταγγελίες, που έγιναν στην τοπική αστυνομία μέσα σε χρονικό διάστημα δύο εβδομάδων, η αστυνομία εξέδωσε προειδοποίηση και συμβουλεύει τις γυναίκες στην πόλη να μην κυκλοφορούν μόνες όταν βραδιάζει.

Σε συνέντευξη Τύπου του εκπροσώπου της αστυνομίας την Δευτέρα ανακοινώθηκε η σχετική προειδοποίηση και έγινε γνωστό ότι και οι οκτώ σεξουαλικές επιθέσεις και απόπειρες βιασμού έγιναν στο κέντρο της πόλης από ομάδες αντρών που μιλούσαν σουηδικά με «ξένη» προφορά και δεν ήταν μεθυσμένοι.

Μια από τις γυναίκες κατήγγειλε ότι τρεις νεαροί μελαχρινοί άντρες ηλικίας από 18 μέχρι 25 ετών, ψηλοί και λεπτοί, την πέταξαν στο έδαφος και προσπάθησαν να της σκίσουν το παντελόνι. Η γυναίκα ανέφερε ότι πάλεψε με τους δράστες και κατόρθωσε να διαφύγει.


Ο Stephen Jerand, εκπρόσωπος της τοπικής αστυνομίας, μίλησε στην κρατική τηλεόραση και τόνισε ότι οι σεξουαλικές επιθέσεις στην πόλη γίνονται με αυξανόμενους ρυθμούς ενώ υποστήριξε ότι κανένας από τους δράστες δεν βρίσκεται σε κατάσταση μέθης.

Στην χώρα των δέκα εκατομμυρίων κατοίκων, μόνο μέσα στο περασμένο έτος, έφθασαν 163.000 μετανάστες και πρόσφυγες, γεγονός που ανάγκασε την κυβέρνηση να λάβει πιο αυστηρά μέτρα για τον έλεγχο των συνόρων της.

Για την Σουηδία, μια χώρα από τις πρώτες στην Ευρώπη που έχει στηρίξει την ισότητα των δύο φύλων και τα δικαιώματα των γυναικών μια τέτοια προειδοποίηση προς τον γυναικείο πληθυσμό χαρακτηρίζεται πρωτοφανής.

Στο μέλλον θα φορτίζουμε το κινητό μας τηλέφωνο μόνο τέσσερις φορές τον χρόνο



Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους του σύγχρονου ανθρώπου είναι να μείνει το κινητό του τηλέφωνο χωρίς μπαταρία και αυτήν την ανασφάλεια φαίνεται πως βρήκαν τον τρόπο να αντιμετωπίσουν ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Μίσιγκαν και του Κορνέλ στις ΗΠΑ.

Οι ερευνητές των δύο πανεπιστημίων φαίνεται πως κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ένα νέο υλικό, το οποίο απαιτεί ελάχιστη ηλεκτρική ενέργεια για να λειτουργήσει, με αποτέλεσμα οι συσκευές με αυτό το υλικό στον επεξεργαστή τους να χρειάζεται να φορτίζονται μόνο κάθε τέσσερις φορές τον χρόνο.



Προς το παρόν οι επεξεργαστές είναι διαμορφωμένοι έτσι, ώστε απαιτούν συνεχή ροή ηλεκτρικής ενέργειας, σε αντίθεση με το νέο υλικό που θα χρειάζεται μονάχα μερικά κλάσματα ηλεκτρικής ενέργειας.

Έτσι, αν υιοθετηθεί το νέο υλικό που προτείνουν τα πανεπιστήμια Μίσιγκαν και Κορνέλ, μελλοντικά εκτός από το γεγονός πως θα χρειάζεται να φορτίζουμε τις συσκευές μας κάθε τρεις μήνες, μεγάλη βελτίωση αναμένεται να σημειωθεί και στη χρήση της παγκόσμιας παραγωγής ενέργειας. Ιδιαίτερη σημασία αποκτά αυτό το γεγονός αν λάβουμε υπ όψιν πως ως το 2030 αναμένεται το 40-50% της ενέργειας θα αφιερώνεται στις ηλεκτρονικές συσκευές.

Εγώ σκότωσα την Νταϊάνα», λέει πράκτορας της MI5



Άνω-κάτω είναι το Παλάτι του Μπάκιγχαμ από μία τρελή θεωρία συνωμοσίας για το θάνατο της Νταϊάνα, που κάνει τις τελευταίες ώρες το γύρο του διαδικτύου.

Από το κρεβάτι του πόνου, όπου είναι καθηλωμένος ένας ετοιμοθάνατος πρώην πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών της Βρετανίας, ισχυρίζεται ότι είναι ο δολοφόνος της πριγκίπισσας του λαού.

Πρόκειται για τον 80χρονο πρώην πράκτορα της MI5, Τζον Χόπκινς, ο οποίος με τα όσα φέρεται να λέει, "καίει" τα Βασιλικά Ανάκτορα και κυρίως τη Βασίλισσα Ελισάβετ αφού υποστηρίζει ότι εμμέσως πλην σαφώς ότι ακολούθησε τις εντολές του συζύγου της, Πρίγκιπα Φιλίππου, να βγάλει δηλαδή από τη... μέση τη Νταϊάνα.

Ο γηραιός πρώην πράκτορας των MI5 είναι πολύ άρρωστος. Οι γιατροί του δίνουν λίγες εβδομάδες ζωής και προτού κλείσει για πάντα τα μάτια του, ο Χόπκινς αποφάσισε να αποκαλύψει ένα μυστικό που το κρατούσε κρυφό για χρόνια.

Ισχυρίζεται λοιπόν ότι, το 1997 ήταν αυτός που δολοφόνησε την Νταϊάνα, μία πληροφορία που δημοσιεύτηκε στην αμφιβόλου εγκυρότητας ηλεκτρονική ιστοσελίδα "YourNewsWire".

Για τον Χόπκινς, η Νταϊάνα έθετε σε κίνδυνο το βρετανικό Στέμμα: «Ήξερε πάρα πολλά μυστικά για τα Ανάκτορα. Είχε τεράστια μνησικακία και το αφεντικό μου είπε ότι έπρεπε να πεθάνει ... και θα έπρεπε να το κάνω να φανεί σαν ατύχημα ..."...


«Ποτέ δεν είχα σκοτώσει γυναίκα, και μάλιστα μία πριγκίπισσα, αλλά υπάκουσα στις εντολές. Το έκανα για τη βασίλισσα και τη χώρα».

Συνολικά ο Χόπκινς είχε διαπράξει 23 δολοφονίες για λογαριασμό της MI5, μεταξύ των ετών 1973 και 1999.

Είκοσι χρόνια μετά το θάνατο της Νταιάνα στο Παρίσι,βλέπουν το φως της δημοσιότητας διάφορες θεωρίες αλλά και νέες αποκαλύψεις. Το ντοκιμαντέρ υπό τον τίτλο: Ο θάνατος της Νταϊάνα: Μια απίστευτη αποκάλυψη» που προβλήθηκε πρόσφατα από το γαλλικό κανάλι Μ6, αποκάλυψε ότι, η Μercedes στην οποία βρήκε τον θάνατο η Νταϊάνα δεν ήταν σε καθόλου καλή κατάσταση. Τη χαρακτήριζαν ένα επικίνδυνο «επισκευασμένο σαράβαλο», υποστήριζαν ότι δεν θα έπρεπε να κινείται στους δρόμους και ότι αν κινούνταν με ταχύτητα μεγαλύτερη των 60 χλμ. ο οδηγός δύσκολα θα μπορούσε να την κρατήσει. Οι προειδοποιήσεις, όμως, αυτές, που είχαν γίνει δύο μήνες πριν το δυστύχημα της 31ης Αυγούστου 1997, δεν είχαν εισακουστεί...

Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

Ο υπουργός που αυτοκτόνησε σε απευθείας σύνδεση


Ο εικονιζόμενος πολιτικός Ρόμπερτ Μπαντ Ντουάιερ πέρασε στην ιστορία, όταν σε μια συνέντευξη τύπου έβγαλε ένα μάγκνουμ μέσα από ένα χάρτινο φάκελο και το έβαλε στο στόμα τραβώντας την σκανδάλη, αφήνοντας εμβρόντητους τους παρευρισκομένους, αλλά και τους τηλεθεατές που είδαν την αυτοκτονία του σε απευθείας μετάδοση.

Ο Ντουάιερ ξεκίνησε ως δάσκαλος και αποφάσισε να ασχοληθεί με την πολιτική ύστερα από ένα ταξίδι που έκανε στην Πολωνία στις αρχές της δεκαετίας του ΄60. Ήταν ένας πρόσχαρος άνθρωπος, ο οποίος κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και να διατελέσει γερουσιαστής με τη σημαία του ρεπουμπλικανικού κόμματος στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ενώ το 1981 ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών που είχε τα γεωγραφικά και δημογραφικά μεγέθη της χώρας μας. Από εκεί και πέρα άρχισαν να περιπλέκονται τα πράγματα. Ο Ντουάιερ θέλησε να ψηφιοποιήσει τα οικονομικά στοιχεία του κράτους για να βρει που υπάρχουν πλεονάσματα και ελλείψεις. Αποφάσισε να συνεργαστεί με μία λογιστική εταιρεία που θα αναλάμβανε την εργολαβία της πολιτείας. Έτσι βρέθηκε αναμεμιγμένος σε ένα μεγάλο οικονομικό σκάνδαλο, που συντάραξε την πολιτεία και κατηγορήθηκε ότι έλαβε 300.000 δολάρια προκειμένου να διευκολύνει τον επιχειρηματία να αναλάβει μια εργολαβία της πολιτείας. Η περιπέτειά του ξεκίνησε από μια ανώνυμη επιστολή που έφθασε στον ρεπουμπλικάνο κυβερνήτη της Πενσυλβάνιας Ντικ Θόρνμπεργκ, μετέπειτα Υπουργό Δικαιοσύνης των ΗΠΑ.

Ο Ντουάιερ από την πρώτη στιγμή διατυμπάνιζε την αθωότητά του και θεωρούσε ότι έπεσε θύμα των κομματικών του αντιπάλων που ήθελαν να τον βγάλουν από τη μέση.

Ο τοπικός εισαγγελέας του έκανε μια πολύ συμφέρουσα προσφορά. Του πρότεινε ποινή φυλάκισης πέντε ετών, αν παραδεχόταν ότι δωροδοκήθηκε και συνέβαλε με τη συνεργασία του στην αποκάλυψη όλων των πτυχών του σκανδάλου. Ο Ντουάιερ αρνήθηκε επειδή πίστευε στην αθωότητά του και οδηγήθηκε σε δίκη. Ο δικαστής τον έκρινε ένοχο παθητικής δωροδοκίας και τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης 55 ετών και χρηματική ποινή 300.000 δολαρίων.




Η μοιραία συνέντευξη 

Στις 22 Ιανουαρίου του 1987 ο Ρόμπερτ Μπαντ Ντουάιερ προγραμμάτισε μια συνέντευξη τύπου στο γραφείο του στην πρωτεύουσα της Πενσυλβανία, Χάρισμπεργκ. Εκεί έφτασε στις 11 το πρωί εμφανώς ταραγμένος και όλοι πίστευαν ότι ο σκοπός της συνέντευξης ήταν να ανακοινώσει την παραίτησή του από τη θέση του υπουργού Οικονομικών για να εκτίσει την ποινή του. Εκείνος διάβασε μια ομιλία που είχε προετοιμάσει, όπου δήλωνε για μια ακόμη φορά την αθωότητά του και ανέφερε ότι έπεσε θύμα πολιτικής πλεκτάνης, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως «σύγχρονο Ιώβ». Μόλις τελείωσε την ομιλία, άνοιξε τον χαρτοφύλακά του και έβγαλε τρεις φακέλους τους οποίους παρέδωσε στους υφισταμένους του. Έπειτα έβγαλε έναν τέταρτο μεγάλο φάκελο , όπου κρατούσε τυλιγμένο ένα περίστροφο τύπου Μάγκνουμ 357. Όλοι μέσα στην αίθουσα πάγωσαν. Αυτός, χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του, τους είπε:...

«Όσοι δεν αντέχετε τη θέα του όπλου να βγείτε από την αίθουσα». Με μία γρήγορη κίνηση έβαλε το όπλο στο στόμα και τράβηξε την σκανδάλη δίνοντας τέλος στη ζωή του.

Οι πέντε κάμερες που κάλυπταν απευθείας τη συνέντευξη μετέδωσαν τα πλάνα της αυτοκτονίας του. Μετά το τραγικό συμβάν, έγινε γνωστό ότι οι τρεις φάκελοι που άφησε ο αυτόχειρας πολιτικός προορίζονταν ο ένας για την οικογένειά του, όπου ανέφερε και τους λόγους της αυτοκτονίας του, ο δεύτερος περιείχε μία κάρτα δωρητή σώματος και ο τρίτος ένα γράμμα για τον νεοεκλεγέντα κυβερνήτη της πολιτείας.

Αργότερα, ένας φίλος του Ντουάιερ αποκάλυψε ότι ο πολιτικός αυτοκτόνησε για να μπορέσει η οικογένεια του να λάβει μια αποζημίωση από το συνταξιοδοτικό του πρόγραμμα, προκειμένου να ανταπεξέλθει στα υπέρογκα δικηγορικά έξοδα της δικαστικής του περιπέτειας.

Μερικά χρόνια αργότερα, η ιστορία του Ντουάιερ αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον σκηνοθέτη Τζέιμς Ντιρσμπέργκερ, ο οποίος δημιούργησε ένα συναρπαστικό ντοκιμαντέρ με τίτλο «Έντιμος άνθρωπος», το οποίο χρειάστηκε έξι χρόνια για να ολοκληρωθεί.

Το Βίντεο που ακολουθεί δείχνει τι ακριβώς διαδραματίστηκε μέχρι την στιγμή που πάτησε τη σκανδάλη. Φυσικά δεν περιλαμβάνεται η αποκρουστική σκηνή του αυτοπυροβολισμού.






Τζιχαντιστές έκαναν ομαδικούς βιασμούς γυναικών και τους έπαιρναν το αίμα



Φρικιαστικές είναι οι μαρτυρίες από την ομηρία των γυναικών της κοινότητας Γεζίντι, που κρατούνταν από τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους.

Οι άτυχες γυναίκες που κρατούνταν για τουλάχιστον οκτώ μήνες στο βόρειο Ιράκ και απελευθερώθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας μόλις την περασμένη βδομάδα.

Σύμφωνα με τις φρικιαστικές μαρτυρίες οι τζιχαντιστές βίαζαν κα’ εξακολούθηση τις νεαρές και τις κακοποιούσαν ομαδικά σε κοινή θέα, χτυπώντας βάναυσα προκειμένου να ασπαστούν τον ισλαμισμό.

Πολλές από αυτές πουλήθηκαν ως σκλάβες του σεξ, ενώ προκαλεί σοκ το γεγονός ότι τους έπαιρναν το αίμα για τραυματίες μαχητές. Επίσης πολλά παιδιά «δωρίστηκαν» σε άνδρες της οργάνωσης για να εκπαιδευτούν.

Η Ζιγιάντ Σάμο Χαλάφ, που εργάζεται στην οργάνωση Yazda που στηρίζει τα θύματα της κοινότητας Γεζίντι, δήλωσε ότι τα παιδιά χωρίζονταν από τις μητέρες τους και μετά «μοιράζονταν σε σπίτια» στη Μουσούλη και την Ταλ Αφάρ.

«Αν έρθεις και μείνεις με τα κορίτσια θα ακούσεις πολλές διαφορετικές ιστορίες από κορίτσι σε κορίτσι. Πολλά από αυτά πουλήθηκαν σε μαχητές του Ισλαμικού Κράτους, μετά βιάστηκαν σε κοινή θέα από δύο ή και τρεις άνδρες τη φορά», εξήγησε η Χαλάφ στους International Business Times. «Βασανίστηκαν, γρονθοκοπήθηκαν και υποβλήθηκαν σε κάθε λογής βία», συμπλήρωσε η γυναίκα.




Οι 10 καλύτερες πόλεις για να μένεις, αν είσαι νέος





Το ίδρυμα του γνωστού χρηματοπιστωτικού ομίλου Citi, με την έρευνα και την ανάλυση του intelligent unit του Economist, δημιούργησαν τον Δείκτη Νεανικής Οικονομικής Στρατηγικής (Youth Economic Strategy Index) και με αυτό κατέταξαν 35 πόλεις απ όλον τον κόσμο, βάσει της προσφοράς τους σε ευκαιρίες, υπηρεσίες και πολιτικές που στοχεύουν στην νέα γενιά.

Σύμφωνα με την αξιολόγηση, οι πόλεις βαθμολογούνται σε 31 τομείς ως προς την προσβασιμότητα και τις προβλέψεις που προσφέρουν στην ηλικιακή ομάδα από 13 έως 25 ετών.

Πιο συγκεκριμένα, εξετάζεται μεταξύ άλλων, η Υποστήριξη από την Κυβέρνηση και το Θεσμικό Πλαίσιο, η Απασχόληση και η Επιχειρηματικότητα, η Εκπαίδευση και η Κατάρτιση, το Ανθρώπινο και Κοινωνικό Κεφάλαιο.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον Ιανουάριο μέχρι τον Μάιο του 2015.

Η τελική κατάταξη είναι:



1) Τορόντο (77,4%)


2) Νέα Υόρκη (76,6%)


3) Σικάγο (76,3%)


4) Σιγκαπούρη (76,2%)



5) Χονγκ Κονγκ (74,8%)


6) Ουάσινγκτον (74,7%)


7) Λος Άντζελες (74,2%)


8) Λονδίνο (74%)


9) Σίδνεϊ (71,9%)


10) Μαϊάμι (70,5%)





Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

Η διεφθαρμένη κοινωνία κάνει τους πολίτες ανήθικους



Αν μια κοινωνία και οι ηγέτες της είναι τίμιοι και ειλικρινείς, τότε και οι πολίτες της θα είναι το ίδιο. Αν όχι, τότε η διαφθορά από κοινωνική υπόθεση, γίνεται ατομική, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, που μελέτησε το φαινόμενο της διαφθοράς και τις επιπτώσεις του σε ψυχολογικό επίπεδο.

Σύμφωνα με τη μελέτη, η κοινωνία ασκεί καθοριστική επιρροή στην τιμιότητα καθενός ατόμου. Η ατομική τιμιότητα είναι μεγαλύτερη στις χώρες εκείνες που έχουν χαμηλό βαθμό διαφθοράς, ενώ αντίθετα η ατομική τιμιότητα είναι μικρότερη στις χώρες όπου ανθούν η διαφθορά, η φοροδιαφυγή, τα πολιτικά σκάνδαλα κ.α.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή ψυχολογίας Σίμον Γκέχτερ του βρετανικού πανεπιστημίου του Νότιγχαμ που έκαναν την σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», αρχικά δημιούργησαν έναν «δείκτη παραβίασης κανόνων» για 159 χώρες, που δείχνει τον βαθμό θεσμικής διαφθοράς σε μια χώρα.

Στη συνέχεια, επί μία πενταετία, οι επιστήμονες επισκέφθηκαν δειγματοληπτικά 23 χώρες και έκαναν επιτόπια πειράματα ειλικρίνειας με 2.568 άτομα με μέση ηλικία 22 ετών, για να μετρήσουν την τιμιότητα σε ατομικό πλέον επίπεδο.

Αυτό που προέκυψε, είναι ότι υπάρχει σαφής συσχέτιση ανάμεσα στην ατομική και στην κοινωνική τιμιότητα, σαν να είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Σε μία κοινωνία όπου είναι διάχυτη η καταπάτηση των νόμων και των κανονισμών, ο πολίτης αυτής της κοινωνίας είναι λιγότερο τίμιος σε ατομικό επίπεδο στη συμπεριφορά του με τους γύρω του.

Υψηλό σχετικά βαθμό ατομικής τιμιότητας εμφανίζουν οι Βρετανοί, Αυστριακοί, Ολλανδοί, Σουηδοί και Γερμανοί, ενώ αντίθετα επιρρεπείς στο ψέμα είναι οι Τανζανοί, Μαροκινοί, Κενυάτες και Κινέζοι.

Η έρευνα ουσιαστικά επιβεβαιώνει αυτό που όλοι υποψιάζονται: ότι η τιμιότητα και ο σεβασμός στους κανόνες «κληροδοτείται» από γενιά σε γενιά. Το συμπέρασμα των επιστημόνων είναι ότι μια τέτοια κληρονομιά μειωμένης τιμιότητας εξασθενεί τους θεσμούς μιας χώρας και βάζει εμπόδια στην οικονομική ανάπτυξή της, καθώς ευνοεί μια «σκιώδη» οικονομία, όπου θεωρείται αποδεκτή η δράση εκτός των παραδοσιακών ηθικών κανόνων.

Όταν υποσκάπτεται η ηθική των ατόμων, μια κοινωνία δεν μπορεί να ελπίζει ότι θα λειτουργήσει σωστά. «Αν η εξαπάτηση είναι διάχυτη στην κοινωνία και συχνά μένει ατιμώρητη, τότε οι άνθρωποι μπορεί να αντιμετωπίσουν την έλλειψη τιμιότητας ως δικαιολογημένη στην καθημερινότητά τους», δήλωσε ο Γκέχτερ.

Προηγούμενη μελέτη έχει δείξει ότι οι άνθρωποι είναι πιθανότερο να καταπατούν τους κανόνες, αν γύρω τους ζουν άνθρωποι που κάνουν το ίδιο. Για παράδειγμα, έχει διαπιστωθεί ότι αν οι άνθρωποι περιβάλλονται από «γκράφιτι» και σκουπίδια, θα αρχίσουν να πετάνε και οι ίδιοι σκουπίδια στο δρόμο.

Επίσης, αν σε μια χώρα υπάρχει οικονομική αστάθεια, τότε είναι πιο διάχυτη η έλλειψη τιμιότητας και ειλικρίνειας μεταξύ των πολιτών, καθώς ο καθένας αγωνίζεται να επιβιώσει, θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τους κανόνες και την ηθική.

Από την άλλη, σύμφωνα με τη νέα μελέτη, προκύπτει μια σημαντική διαπίστωση: σε καμία χώρα -ούτε στην περισσότερο, ούτε στη λιγότερο τίμια- οι πολίτες δεν είναι μόνο ηθικοί ή μόνο ανήθικοι. Πάντα αποτελούν ένα συνδυασμό και των δύο, με διαφορετικές αναλογίες ανάλογα με τη χώρα. Όμως απολύτως ηθικός ή απολύτως ανήθικος δεν είναι κανείς πουθενά. Και το ίδιο πρόσωπο -ανάλογα με την περίσταση- μπορεί να συμπεριφερθεί ηθικά ή ανήθικα.

Συνεπώς, είναι θέμα της κοινωνίας να ενισχύσει την ηθική πλευρά των ανθρώπων. Γι' αυτό, κατά τους ερευνητές, η καλύτερη και πιο παραγωγική πολιτική μιας χώρας είναι η τιμιότητα.

Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με τη Διεθνή Διαφάνεια, η Ελλάδα βρισκόταν στη 58η θέση το 2015 μεταξύ 168 χωρών σε θέματα διαφάνειας, ενώ το 2014 βρισκόταν στη 69η θέση και το 2013 στην 80ή θέση, συνεπώς βελτιώνει συνεχώς τη θέση της.

Αλλά όμως, όπως επισημαίνουν και οι επιστήμονες, η απάτη είναι κοινό γνώρισμα στη φύση (πολλά ζώα και φυτά είναι «μετρ» στο να ξεγελούν τα άλλα) και οι άνθρωποι δεν αποτελούν εξαίρεση. Συνεπώς δεν μπορεί να έχει κανείς υπερβολικές απαιτήσεις.

Νέο αρρωστημένο «παιχνίδι» εφήβων όπου ράβουν το δέρμα τους!




Σάλο έχει προκαλέσει στην Κίνα η εξάπλωση μιας νέας διαδικτυακής πρόκλησης με στόχο τον αυτοτραυματισμό, η οποία παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με το ολέθριο παιχνίδι «Μπλε Φάλαινα» που έχει προκαλέσει ήδη τον θάνατο 130 εφήβων στη Ρωσία.

Μπορεί η «Μπλε Φάλαινα» να έχει σημάνει συναγερμό σε Ευρώπη, Ασία και ΗΠΑ όμως φαίνεται πως υπάρχουν πολλές άλλες, εξίσου επικίνδυνες προκλήσεις, οι οποίες απειλούν τους εφήβους ανά την υφήλιο.

Σύμφωνα με την Daily Mail, η διαδικτυακή πλατφόρμα Sina Weibo στην Κίνα έχει πλημμυρίσει πρόσφατα από φωτογραφίες εφήβων που «ράβουν» το δέρμα τους, δημιουργώντας περίτεχνα σχέδια με βελόνα και κλωστή, και ζητούν από αλλους χρήστες του ιστότοπου να «αξιολογήσουν» το αποτέλεσμα.


Οι έφηβοι δεν διστάζουν να τραυματίσουν σοβαρά το δέρμα στα χέρια, τα πόδια ή τα χείλη τους, για μερικά likes στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, σε μια πρόκληση που πιστεύεται ότι αντλεί έμπνευση από ένα απαγορευμένο ιαπωνικό καρτούν.

Μέχρι στιγμής, τουλάχιστον ένα άτομο έχει συλληφθεί επειδή ενθάρρυνε έφηβους να τρυπήσουν με βελόνες το δέρμα τους και να περάσουν μέσα στις τομές χρωματιστή κλωστή. Ωστόσο η σύλληψη δεν φαίνεται να αποθάρρυνε τους επιτήδειους που σπεύδουν να εκμεταλλευτούν την αφέλεια και την έλλειψη επίγνωσης του κινδύνου των εφήβων για τους δικούς τους, αρρωστημένους σκοπούς.


Σχόλιο
Όσο επιτρέπουν στη σήψη να προχωρά στις κοινωνίες, τόσο εντονότερα θα γίνονται αυτά τα φαινόμενα παρακμής. Όσο δεν υπάρχουν πράγματα να αντιτάξουν στην υλιστική τους ανούσια ζωή, τόσο θα βυθιζόμαστε στη σήψη που μας έχουν επιβάλλει…

Έρχεται η εφαρμογή της Σαρίας στην Ελλάδα; Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφασίζει για την εφαρμογή του Ισλαμικού Δικαίου στην Ελλάδα



Μπορεί το ισλαμικό δίκαιο να υπερισχύει του αστικού κώδικα στις κληρονομικές διαφορές των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας; Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου θα κληθεί να κρίνει κατά πόσο είναι δυνατή η εφαρμογή του ισλαμικού δικαίου (Σαρία) σε υπόθεση κληρονομικής διαφοράς μεταξύ Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης.

Η ενδιαφέρουσα υπόθεση, η οποία παραπέμφθηκε μάλιστα στη μείζονα σύνθεση του Δικαστηρίου, αφορά στην προσφυγή της κ. Χατιτζέ Μολλά Σαλί, κατοίκου Κομοτηνής, η οποία κληρονόμησε το σύνολο της περιουσίας του συζύγου της, με βάση διαθήκη την οποία συνέταξε ο ίδιος ενώπιον συμβολαιογράφου.

Ωστόσο, οι δύο αδερφές του εκλιπόντος αμφισβήτησαν τη διαθήκη, υποστηρίζοντας ότι οι κληρονομικές υποθέσεις των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, όπως του αδερφού τους, διέπονται από τους κανόνες της Σαρία και υπάγονται στην αρμοδιότητα του μουφτή και όχι στις διατάξεις του ελληνικού Αστικού Κώδικα.Οι δύο αδερφές επικαλέστηκαν μάλιστα τις Συνθήκες των Σεβρών και της Λωζάνης, σύμφωνα με τις οποίες τα ισλαμικά έθιμα και το θρησκευτικό δίκαιο εφαρμόζονται στους Έλληνες υπηκόοους που είναι μουσουλμάνοι.

Οι ισχυρισμοί των δύο αδερφών απορρίφθηκαν από τα ελληνικά δικαστήρια, τόσο σε πρώτο βαθμό όσο και κατά την έφεση που υπέβαλαν.

Ειδικότερα, το Εφετείο Θράκης έκρινε ότι η απόφαση του εκλιπόντος να προβεί σε σύνταξη διαθήκης ενώπιον συμβολαιογράφου ορίζοντας συγκεκριμένο άτομο ως κληρονόμο του, αποτελεί έκφραση του νομίμου δικαιώματός του να διαθέσει την περιουσία του υπό τους ίδιους όρους με τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες.

Ο Άρειος Πάγος, ωστόσο, αναίρεσε την απόφαση του Εφετείου, υποστηρίζοντας ότι τα κληρονομικά ζητήματα της μουσουλμανικής μειονότητας θα πρέπει να ρυθμίζονται από τον μουφτή, με βάση τους κανόνες του ισλαμικού νόμου.
Το εφετείο εξέτασε εκ νέου την υπόθεση με διαφορετική σύνθεση, και το 2015 εξέδωσε απόφαση με την οποία έκρινε ότι οι κανόνες του ισλαμικού νόμου είναι εφαρμοστέοι και η διαθήκη του εκλιπόντος δεν παράγει κανένα έννομο αποτέλεσμα.

Η σύζυγος του εκλιπόντος προσέφυγε στο ΕΔΔΑ, υποστηρίζοντας ότι η εφαρμογή της Σαρία στις κληρονομικές της υποθέσεις, παρά το γεγονός ότι ο σύζυγός της συνέταξε τη διαθήκη σύμφωνα με τον ελληνικό Αστικό Κώδικα αποτελεί παραβίαση των διατάξεων της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 6 παρ. 1 και άρθρο 14).

Επιπρόσθετα, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι έτυχε διαφορετικής μεταχείρισης από τα ελληνικά δικαστήρια λόγω της θρησκείας της, και πως η απόφαση της ελληνικής δικαιοσύνης της στέρησε τα τρία τέταρτα της κληρονομίας.

Η απόφαση αναμένεται με ενδιαφέρον.

Δήλος: Το ιερό νησί των Κυκλάδων



Τo ιερό νησί του φωτοδότη Απόλλωνα, η έδρα της Αθηναϊκής Συµµαχίας, το απαραβίαστο ιερό και το σηµείο αναφοράς ενός ολόκληρου κόσµου αν ο Παρθενώνας είναι το επιστέγασµα της κλασικής Αθήνας και του πολιτισµού που εκείνη δηµιούργησε, η Δήλος ήταν εκείνη που µαζί µε την Ολυµπία και τους Δελφούς ένωναν όλους τους υπόλοιπους Ελληνες, µε την ιερότητα του χώρου µα πάνω απ’ όλα µε τη σπάνια όσο και ανεξήγητη σχέση της µε το φως.

Μελετητές έχουν υποστηρίξει πως το νησί της Δήλου συγκεντρώνει τη µεγαλύτερη ποσότητα φωτός από οποιοδήποτε άλλο µέρος του κόσµου· το πώς αυτό µετρήθηκε δεν είναι της παρούσης. Κάτι, όµως, φαίνεται πως είχαν µυριστεί επ’ αυτού οι αρχαίοι ηµών πρόγονοι και τοποθέτησαν εδώ τη γενέτειρα του θεού του φωτός.


Μια φορά κι έναν καιρό...

Οι πολυμήχανοι αρχαίοι, λοιπόν, που έβρισκαν τρόπους να ερμηνεύσουν τα πάντα, έλεγαν πως η Δήλος ήταν κάποτε ένα κομμάτι βράχου που περιπλανιόταν άσκοπα στη θάλασσα. Μάλιστα δεν την έλεγαν καν Δήλο, μα Αστερία ή Ορτυγία. Η Δήλος θα συνέχιζε να περιπλανιέται στις θάλασσες αν δεν υπήρχε η Λητώ, μια όμορφη Τιτανίδα που ερωτεύτηκε ο Δίας. Σαν έφτασε η ώρα να γεννήσει, η Ηρα δεν επέτρεπε σε κανέναν να δεχτεί τη Λητώ.

Εκείνη απελπισμένη ζήτησε τη βοήθεια του Δία κι αυτός με τη σειρά του τη βοήθεια του Ποσειδώνα. Ο θεός της θάλασσας έπιασε την «άδηλο» (αφανέρωτη) Αστερία, την έφερε στη μέση των Κυκλάδων ώστε να προστατεύεται από όλες τις μεριές, τη στερέωσε γερά με αλυσίδες και ο βράχος έγινε πια κανονικό νησί. Η Αστερία από «άδηλη» έγινε Δήλος. Εδώ ήρθε η Λητώ και γέννησε πρώτα την Αρτεμη κι έπειτα τον Απόλλωνα.

Στον Απόλλωνα αποδόθηκαν ιδιότητες που κανένας άλλος δεν διέθετε. Ηταν ο θεός του φωτός, της μουσικής και της μαντικής, και το ιερό του (όπως και αργότερα στους Δελφούς) αποτέλεσε σημείο αναφοράς και συνάντησης όλων των ελληνικών φύλων. Αν και η Δήλος είχε κατοικηθεί ήδη από το 2500 π.Χ., η λατρεία του Απόλλωνα συνετέλεσε ώστε να γίνει το ιερό νησί όλης της Ελλάδας.


Η μισή (σχεδόν) Δήλος όπως φαίνεται από τον ναό της Ισιδας. Στο βάθος, η Ρήνεια.




Στη Δήλο χτίζονται ιερά, όχι μόνο του Απόλλωνα μα και πολλών άλλων θεοτήτων, ακόμη και μη ελληνικών, διοργανώνονται πανελλήνιες γιορτές και όλες οι πόλεις-κράτη της εποχής σπεύδουν να προσφέρουν στους θεούς πλούσια αναθήματα.

Ακόμη και εν μέσω Περσικών Πολέμων, που επηρέασαν ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο, η ιερότητα της Δήλου έγινε σεβαστή και οι Πέρσες δεν τόλμησαν να τη λεηλατήσουν. Αργότερα, ακριβώς λόγω του σεβασμού όλων προς το νησί, οι Αθηναίοι διάλεξαν τη Δήλο για να ιδρύσουν την πρώτη Αθηναϊκή Συμμαχία, εγκαθιδρύοντας μάλιστα στο νησί και το ταμείο της. Ποιος θα τολμούσε να απλώσει χέρι στο ιερό του Απόλλωνα;

Με τον καιρό οι Αθηναίοι μεταφέρουν το ταμείο στην Αθήνα, η Συμμαχία εξασθενεί και εμφανίζονται στο προσκήνιο οι Μακεδόνες που ιδρύουν το Κοινό των Νησιωτών, πάλι με έδρα τη Δήλο. Το νησί ακμάζει, γίνεται σπουδαίο εμπορικό κέντρο και συνεχίζει να ακμάζει και μετά την έλευση των Ρωμαίων, το 168 π.Χ. Η οικονομία εκτινάσσεται, χάρη και στο λιμάνι που είναι ελεύθερο δασμών, κτίζονται πολυτελείς οικίες και η Δήλος μετατρέπεται σε κοσμοπολίτικο κέντρο όχι μονάχα του ελληνικού αλλά μεγάλου μέρους του τότε γνωστού κόσμου. Στο νησί εγκαθίστανται Αιγύπτιοι, Φοίνικες, Σύροι, που αφήνουν μάλιστα και ίχνη των δικών τους θρησκευτικών πεποιθήσεων, αναδεικνύοντας το γεγονός πως η Δήλος προωθούσε, εκτός των άλλων, και την ανεκτικότητα μεταξύ των λαών.

Η παρακμή ξεκινά με την εξάπλωση του χριστιανισμού. Η Δήλος χάνει σταδιακά τη σημασία της, γνωρίζει εισβολές και καταστροφές και εντέλει, στα χρόνια του Μεσαίωνα, δεν είναι παρά άλλο ένα μέρος όπου οι κάτοικοι των γύρω νησιών βρίσκουν φτηνά οικοδομικά υλικά για να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Η Δήλος γίνεται ξανά «άδηλος», μέχρι που πολύ αργότερα, μόλις τον 19ο αιώνα, η αρχαιολογική σκαπάνη έρχεται για να της δώσει ξανά ζωή. Η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή ξεκινά έρευνες το 1873 και μολονότι μέχρι σήμερα, περίπου εκατόν πενήντα χρόνια αργότερα, οι εργασίες δεν έχουν σταματήσει, μόνο ένα κομμάτι της Δήλου έχει ανασκαφεί πλήρως, με ένα άλλο, μεγάλο κομμάτι της να παραμένει ακόμη άγνωστο.


Περίτεχνα επιστύλια θα δεις παντού στη Δήλο.





Αφιξη στο λιμάνι

Η Δήλος είναι νησί μικρό, άγονο, έκτασης μόλις 3,4 τ. χλμ. Θα το έλεγες και επίπεδο αν δεν ξεχώριζε ο λόφος του Κύνθου, που υψώνεται μέχρι 112 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Σήμερα δεν κατοικείται (ούτε και επιτρέπεται η διανυκτέρευση), οι εργαζόμενοι στο νησί μένουν κυρίως στη Μύκονο και μεταφέρονται στη Δήλο με τα σκάφη που εκτελούν τα τοπικά δρομολόγια. Στη Δήλο έρχεσαι με κάποιο από τα καραβάκια των οργανωμένων εκδρομών κυρίως από τη Μύκονο, την Τήνο και τη Σύρο.

Ολα δένουν στο λιμάνι της Δήλου ή, εφόσον το μέγεθος του σκάφους είναι τέτοιο που δεν επιτρέπει την εκ του σύνεγγυς προσέγγιση, λίγο πιο ανοικτά, και έπειτα οι επισκέπτες μεταφέρονται με φουσκωτό στην αποβάθρα. Ακριβώς στο σημείο αυτό, στην αποβάθρα, θα κόψεις και το εισιτήριο για την είσοδο στον αρχαιολογικό χώρο (5 ευρώ, μειωμένο 3 ευρώ), το ίδιο που θα χρησιμοποιήσεις και για να επισκεφτείς το Αρχαιολογικό Μουσείο της Δήλου.

Στο εκδοτήριο των εισιτηρίων θα βρεις και τους πιστοποιημένους ξεναγούς που εργάζονται στο νησί και οι οποίοι θα προσφερθούν να σε ξεναγήσουν στον αρχαιολογικό χώρο (όχι στο μουσείο) έναντι αντιτίμου. Αν και ένας επαγγελματίας ξεναγός γνωρίζει με λεπτομέρειες τη Δήλο, η ξενάγηση δεν είναι φυσικά υποχρεωτική -μπορείς να περιηγηθείς και χωρίς καθοδήγηση.

Αμέσως μετά το εκδοτήριο, όπου και να γυρίσεις το βλέμμα σου θα αντικρίσεις ερείπια αρχαίων οικισμών και ιερών. Μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο, ο δρόμος θα σε φέρει πρώτα στη λεγόμενη Αγορά των Ερμαϊστών (ή Κομπεταλιαστών), μια μεγάλη πλακόστρωτη πλατεία περιτριγυρισμένη από μικρούς και μεγάλους ναούς και κάθε λογής καταστήματα, κάποια από τα οποία έχουν αναστηλωθεί.


Ο μόνος τρόπος για να έρθεις στη Δήλο είναι με πλοίο ή σκάφος, με κάποιο από τα ταξιδιωτικά γραφεία των γύρω νησιών που διοργανώνουν εκδρομές στο νησί του Απόλλωνα.



Η αγορά χρονολογείται περίπου στον 2ο π.Χ. αιώνα και γνώρισε δόξες τόσο πριν όσο και μετά την έλευση των Ρωμαίων. Στην αγορά υπήρχαν λιοτρίβια και εργαστήρια, πολλά καταστήματα που βρίσκονται ολόγυρα, ωστόσο, ανήκαν σε τραπεζίτες και πλοιοκτήτες. Εκείνοι ήταν μάλιστα που αφιέρωσαν τα δύο κεντρικά μνημεία-αναθήματα που βρίσκονται σήμερα στο μέσον της πλατείας. Αν έχεις επιλέξει οργανωμένη ξενάγηση, στην πλατεία Ερμαϊστών θα κάνεις την πρώτη στάση για μια εισαγωγή στην ιστορία της Δήλου και τους μύθους που την τυλίγουν.

Από εδώ έχεις δύο επιλογές, είτε αριστερά, προς το ιερό του Απόλλωνα και τον δρόμο των Λεόντων, είτε δεξιά, προς τη λεγόμενη συνοικία του Θεάτρου και τις περίφημες οικίες. Οι περισσότερες ξεναγήσεις, πάντως, συνεχίζουν προς το θέατρο.


Προς την οικία του Διονύσου

Συνεχίζοντας από την πλατεία Ερμαϊστών προς το θέατρο, αρχίζεις να συνειδητοποιείς τον πλούτο που γνώρισε κάποτε η Δήλος. Ο πλακόστρωτος δρόμος περνάει ανάμεσα από ένα σύμπλεγμα αρχαίων κατοικιών που ακόμη και στη σημερινή τους μορφή είναι εύγλωττοι μάρτυρες του υψηλού βιοτικού (και οικονομικού) επιπέδου που άγγιξε το νησί: σπίτια με ανοιχτές, τετράπλευρες αυλές και αίθρια, τα περισσότερα κατοικίες πλούσιων εμπόρων, που πήραν το σύγχρονο όνομά τους από τα ευρήματα που φανερώθηκαν σε καθένα από αυτά.


Πολλά από τα σωζόμενα ψηφιδωτά της Δήλου χρονολογούνται στην Eλληνιστική περίοδο. Κάποια θα τα δεις στο μουσείο της Δήλου, κάποια άλλα στις οικίες του αρχαιολογικού χώρου.


Στην εποχή της ακμής της, η Δήλος έφτασε να έχει μέχρι και 30.000 κατοίκους, όχι εύκολο να το φανταστεί κανείς βλέποντας το μικρό μέγεθος του νησιού. Ηταν λοιπόν μεγάλη η ανάγκη για την κατασκευή κατοικιών με διαρρύθμιση που εξυπηρετούσε τις ανάγκες των ιδιοκτητών και που παράλληλα εξασφάλιζε την άνεση χωρίς να «πνίγεται».

Μία από τις πιο χαρακτηριστικές κατοικίες είναι η επισκέψιμη οικία του Διονύσου (2ος π.Χ. αιώνας). Το πιο εντυπωσιακό της γνώρισμα είναι, φυσικά, το μεγάλο ελληνιστικό ψηφιδωτό που καλύπτει την υπόγεια στέρνα, ένα μωσαϊκό με μια εκπληκτική απεικόνιση του θεού Διόνυσου (εξ ου και το όνομα της κατοικίας), που παριστάνεται με φτερά, στεφανωμένος με κισσό, με τσαμπιά σταφύλια να κρέμονται από τον λαιμό του, καθισμένος στην πλάτη άγριου πάνθηρα και κρατώντας στο δεξί του χέρι ένα δόρυ. Γύρω από το ψηφιδωτό υψώνονται κίονες που φτάνουν τα πεντέμισι περίπου μέτρα.

Απέναντι ακριβώς από την οικία του Διονύσου θα δεις την οικία της Κλεοπάτρας ή της Κλεοπάτρας και του Διοσκουρίδη. Ηταν η κατοικία δύο πλούσιων Αθηναίων που ονομάστηκε έτσι από τα δύο ακέφαλα αγάλματα που βρέθηκαν εδώ (138/7 π.Χ.) και παριστάνουν το ζευγάρι. Συνεχίζοντας, προτού φτάσεις στο θέατρο, θα δεις ακόμη μία κατοικία, τη λεγόμενη οικία της Τρίαινας, ένα εντυπωσιακό συγκρότημα με ανισοϋψείς στοές που στηρίζονται σε μια σειρά από κίονες και επιστύλια. Τα επιστύλια στολίζουν ανάγλυφες κεφαλές ταύρων και λεόντων (οι περισσότερες, μάλιστα, είναι και πολύ καλά διατηρημένες). Στο δάπεδο ενός από τα δωμάτια βρίσκεται ένα μωσαϊκό που αναπαριστά τρίαινα, από την οποία πήρε το όνομά της η κατοικία.


Στη συνοικία του Θεάτρου



Ανδριάντας Ρωμαίου αξιωματούχου, έξω ακριβώς από το Αρχαιολογικό Μουσείο της Δήλου.



Η συνοικία με τις πολυτελείς αυτές οικίες λέγεται συνοικία του Θεάτρου, για τον απλό λόγο ότι η διαδρομή που τη διασχίζει καταλήγει στο αρχαίο θέατρο της Δήλου. Δεν είναι από τα πιο καλοδιατηρημένα αρχαία θέατρα της Ελλάδας, όμως αξίζει να του αφιερώσεις αρκετό από τον χρόνο σου. Το πρώτο θέατρο που κατασκευάστηκε στη θέση αυτή ήταν ξύλινο, η λίθινη κατασκευή (που βλέπεις σήμερα) φτιάχτηκε τον 3ο π.Χ. αιώνα και είχε 26 σειρές εδωλίων με ακόμα 17 σειρές στο επιθέατρο, φιλοξενώντας συνολικά περίπου 5.500 θεατές. Δύσκολο να το φανταστείς βλέποντας τη σημερινή κατάσταση του θεάτρου... Απέναντι ακριβώς από τους θεατές, πίσω από την ορχήστρα και τη σκηνή, βρίσκεται ακόμη η δεξαμενή που περισυνέλεγε τα όμβρια ύδατα.



Στο αρχαίο θέατρο διοργανώνονταν μουσικοί αγώνες κάθε τέσσερα χρόνια, στο πλαίσιο των Δηλίων, που περιελάμβαναν ακόμη και αθλητικούς αγώνες. Ο χώρος χρησιμοποιήθηκε για τέσσερις περίπου αιώνες, πριν ακολουθήσει τη μοίρα του υπόλοιπου νησιού και πέσει σε παρακμή. Στα χρόνια εκείνα λεηλατήθηκε άγρια, όχι μόνο από «επισκέπτες» της Δήλου αλλά και από τους ίδιους τους κατοίκους, που μετέφεραν κομμάτια του (ακόμη και τους πέτρινους θρόνους των επισήμων προσώπων!) στα σπίτια τους.

Μακριά από τη συνοικία του Θεάτρου, προς τη νότια πλευρά του Κύνθου, θα βρεις άλλες δύο οικίες με περίτεχνα ψηφιδωτά. Η πρώτη είναι η οικία των Προσωπείων, που πιθανότατα ανήκε σε κάποιον θεατρικό επιχειρηματία της εποχής, και η δεύτερη η οικία των Δελφινιών, μάλλον ιδιοκτησίας κάποιου πλοιοκτήτη, αν κρίνει κανείς από τα δελφίνια που στολίζουν τα ψηφιδωτά των δαπέδων. Ο καλύτερος δρόμος για να φτάσεις μέχρι τις δύο αυτές οικίες είναι ακολουθώντας το μονοπάτι που ξεκινά από τα αριστερά του Αρχαιολογικού Μουσείου και περνά μπροστά από το Ιερό της Ισιδος.

Ο δρόμος που συνεχίζει αριστερά από την πλατεία Ερμαϊστών, με κατεύθυνση προς το Αρχαιολογικό Μουσείο, οδηγεί προς τους πιο σπουδαίους χώρους λατρείας της Δήλου και το ιερό του Απόλλωνα. Στην ουσία πρόκειται για τρεις διαφορετικούς ναούς που συνθέτουν το ιερό, με μεγαλύτερο όλων τον λεγόμενο ναό των Δηλίων (5ος π.Χ. αιώνας). Για να καταλάβουμε το μέγεθος της ιερότητας του συγκεκριμένου ναού, ας σκεφτούμε μονάχα πως αυτός ήταν ο επίσημος ναός της Αθηναϊκής Συμμαχίας και (το πιο σημαντικό) εδώ διατηρούσαν οι Αθηναίοι το ταμείο της. Χρήματα μέσα στο ιερό; Αλλοι καιροί, άλλα ήθη... Οσο το ταμείο βρισκόταν μέσα στον ναό, το οικοδόμημα γινόταν όλο και μεγαλύτερο, με συνεχείς προσθήκες, όταν ωστόσο οι Αθηναίοι το μετέφεραν στην Αθήνα, οι εργασίες διεκόπησαν και εντέλει δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ.


Το αυθεντικό ψηφιδωτό με τον Διόνυσο πάνω σε έναν πάνθηρα, που φυλάσσεται στο μουσείο.



Λίγο παραπέρα από τους τρεις ναούς βρίσκονται πέντε μικρότερα κτίσματα, οι λεγόμενοι θησαυροί, ναοί δηλαδή όπου τοποθετούσαν τις προσφορές και τα αφιερώματά τους οι πόλεις που ήθελαν να εξασφαλίσουν την εύνοια του θεού. Πολύ κοντά στους θησαυρούς υψώνονταν και τα πιο σημαντικά δημόσια και διοικητικά κτίρια της Δήλου, με πρώτο το Βουλευτήριο και έπειτα το Πρυτανείο. Στην πίσω πλευρά του Πρυτανείου θα δεις το μνημείο των Ταύρων, ένα κτίσμα-αφιέρωμα στον Απόλλωνα, κατά πάσα πιθανότητα από τον Μακεδόνα βασιλιά Δημήτριο τον Πολιορκητή.

Ωστόσο, την πιο χαρακτηριστική εικόνα της Δήλου συνθέτουν οι περίφημοι λέοντες, που είναι αναγνωρίσιμοι ακόμη και από όσους δεν είχαν ακόμη την τύχη να έρθουν στο νησί του Απόλλωνα. Ο δρόμος των Λεόντων, όπως συνηθίζεται να λέγεται, στήθηκε τον 7ο π.Χ. αιώνα, όταν οι κάτοικοι της Νάξου θέλησαν να ευχαριστήσουν τον θεό για κάποια ευεργεσία του. Εφτιαξαν, λοιπόν, μια σειρά από 16 ή 17 (κατά τις εκτιμήσεις) μαρμάρινα λιοντάρια από ατόφιο ναξιώτικο μάρμαρο και τα έστησαν στον δρόμο προς το ιερό του θεού, θέτοντας τους λέοντες ως παντοτινούς φρουρούς του χώρου.

Κανείς, ωστόσο, δεν μπόρεσε ποτέ να τα βάλει με τον χρόνο και οι αξιώτικοι λέοντες δεν απετέλεσαν εξαίρεση. Ο άνεμος που σφυροκοπά τη Δήλο φρόντισε ώστε το μάρμαρό τους να διαβρωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, οι λεηλασίες ανέλαβαν τα υπόλοιπα, έτσι ώστε να φτάσουμε στο σήμερα, που από τους αρχικούς λέοντες παραμένουν στη θέση τους μόνο οι πέντε, ενώ ένας ακόμη, ακέφαλος, στολίζει το λιμάνι της Βενετίας. Τα μαρμάρινα λιοντάρια που βλέπεις σήμερα στον δρόμο των Λεόντων είναι απομιμήσεις των αυθεντικών, τα οποία φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο.

Πριν φτάσεις στο μουσείο, αξίζει να δεις κάποια ακόμη μνημεία. Ενα από αυτά είναι η Μινώα Κρήνη, μια δημόσια δεξαμενή (6ος π.Χ. αιώνας) με σκαλοπάτια που βρισκόταν σε χρήση μέχρι και τα ελληνιστικά χρόνια, πριν ενσωματωθεί σε μία από τις κατοικίες.


Τμήμα της Εξέδρας, στον ευρύτερο χώρο του Πρυτανείου.




Δες ακόμη το λεγόμενο Στοιβάδειον, μια παραλληλόγραμμη εξέδρα στο ιερό του Απόλλωνα όπου πάνω της βρέθηκε ένα άγαλμα του Διονύσου, τον ναό της Ηρας (5ος π.Χ. αιώνας), τα ιερά της Αφροδίτης, της Αρτεμης, της Λητώς και των Δώδεκα Θεών, καθώς και το Ιδρυμα των Βυρητίων Ποσειδωνιαστών (2ος π.Χ. αιώνας), ένα οίκημα με αυλή και περιστύλιο όπου ανακαλύφθηκαν μικροί ναοί προς τιμήν του Ποσειδώνα και του Ηρακλή. Τέλος, αξίζει να θυμηθείς πως η Δήλος, όπως είπαμε και νωρίτερα, έφτασε στην ακμή της να αποτελεί σπουδαίο θρησκευτικό κέντρο όχι μονάχα για τους Ελληνες μα και για μεγάλο μέρος του τότε γνωστού κόσμου.

Για του λόγου το αληθές, χτίστηκαν στο νησί ιερά και βωμοί προς τιμήν θεών άλλων λαών, κάποιοι από τους οποίους σώζονται ακόμη. Τα περισσότερα μνημεία βρίσκονται στις παρυφές του λόφου Κύνθος, στο ιερό των Ξένων Θεών.

Ξεχωρίζει το αναστηλωμένο ιερό της Ισιδας, μιας από τις πιο σημαντικές θεότητες της αιγυπτιακής θρησκείας, που χτίστηκε στις αρχές του 2ου π.Χ. αιώνα και περίπου μισό αιώνα αργότερα ανασκευάστηκε από τους Αθηναίους. Μέσα στον ναό σώζεται και το άγαλμα της θεάς. Στον ίδιο χώρο θα δεις ακόμη το ιερό του Σάραπη και της Ασκαλώνας (επίσης Αιγύπτιοι θεοί), καθώς και τους ναούς του Αταργάτιδος και του Αδαδος, θεοτήτων που λατρεύονταν στη Συρία.


Αρχαιολογικό Μουσείο

Η επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο συνήθως ολοκληρώνει την περιήγηση στη Δήλο (τηλ.: 22890 22259, είσοδος 5 ευρώ, μειωμένο 3 ευρώ). Το κτίσμα το ίδιο δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, όμως, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα μπουκαλάκια και τα ακριβά αρώματα, η έκταση δεν είναι το παν.


Η οικία του Διονύσου, με το (αντίγραφο) ψηφιδωτό του Διονύσου και τους κίονες.



Το μουσείο πρωτοχτίστηκε το 1904 και σήμερα διαθέτει συνολικά εννέα αίθουσες. Να έχεις υπόψη σου πως κατά καιρούς κάποιες από τις αίθουσες κλείνουν για το κοινό προκειμένου να γίνεται η απαραίτητη συντήρηση, ωστόσο όποιες αίθουσες είναι επισκέψιμες φροντίζουν να αποζημιώσουν και με το παραπάνω τον επισκέπτη με τα εκθέματά τους.

Στο μουσείο, λοιπόν, θα δεις εκπληκτικά δείγματα αρχαϊκής γλυπτικής, με προεξάρχοντα τους περίφημους κούρους, που τοποθετούνται χρονικά στον 6ο π.Χ. αιώνα. Στην ίδια εποχή τοποθετούνται, επίσης, η σφίγγα, η ενεπίγραφη βάση του Ευθυκρατίδη και αγάλματα θεοτήτων.

Η κλασική περίοδος αντιπροσωπεύεται από περισσότερα αγάλματα, όπως το εκπληκτικό σύμπλεγμα του Βορέα να αρπάζει την Ωρείθυια, ενώ θα δεις ακόμη δείγματα κεραμικής από την πρωτοκυκλαδική εποχή, αγγεία, ειδώλια, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, κοσμήματα και ψηφιδωτά που μεταφέρθηκαν για προστασία από τις καλύτερα διατηρημένες κατοικίες. Ολοκληρώνοντας την περιήγηση καταλαβαίνεις πως μια ημερήσια βόλτα από τη Μύκονο ή οποιοδήποτε άλλο από τα κοντινά νησιά δεν σου δίνει παρά μια πρώτη γεύση για το τι σημαίνει Δήλος.

Μια και η διανυκτέρευση δεν επιτρέπεται στο νησί του Απόλλωνα, το καλύτερο που θα μπορούσε να συστήσει κάποιος είναι μια πολύωρη επίσκεψη για δύο συνεχόμενες ημέρες, ώστε να έχεις τον απαιτούμενο χρόνο να απολαύσεις τα μνημεία χωρίς την παραμικρή πίεση.


Οπου και να γυρίσεις το βλέμμα, βρίσκεσαι περιτριγυρισμένος από αρχαιότητες.




Για τη συνέχεια, η αντικρινή νησίδα της Ρήνειας (αποκαλείται και Μεγάλη Δήλος) είναι ό,τι πρέπει για μια χαλαρωτική βουτιά. Κάποια από τα οργανωμένα γκρουπ που επισκέπτονται τη Δήλο, μάλιστα, φροντίζουν να περιλαμβάνουν στο πρόγραμμά τους μια επίσκεψη στη Ρήνεια, περίπου 3-4 ωρών, για μπάνιο και φαγητό.


Χρήσιμα tips

Στη Δήλο θα πας με πλοίο με κάποιο από τα τουριστικά γραφεία της Μυκόνου, της Πάρου, της Νάξου και της Σύρου (και άλλων νησιών). Λόγω εγγύτητας, η Μύκονος είναι ο μεγαλύτερος «πάροχος» της Δήλου με επισκέπτες, ενώ τα γραφεία που λειτουργούν στο νησί προσφέρουν εκδρομές καθημερινά. Η τιμή του εισιτηρίου είναι στα 18 ευρώ μετ’ επιστροφής και 9 ευρώ για παιδιά 6-12 ετών, δεν περιλαμβάνει, όμως, την είσοδο στο Αρχαιολογικό Μουσείο ούτε την ξενάγηση.

Οσον αφορά την ξενάγηση: Το μόνο που θα πληρώσεις απαραιτήτως είναι το εισιτήριο για τον αρχαιολογικό χώρο (5 ευρώ), που σου εξασφαλίζει είσοδο και στο μουσείο. Καμία ξενάγηση δεν είναι απαραίτητη, ωστόσο στο λιμάνι υπάρχουν πιστοποιημένοι ξεναγοί που αναλαμβάνουν ξεναγήσεις για γκρουπ. Η συνηθισμένη τιμή είναι στα 10 ευρώ, μπορεί ωστόσο να γίνει έκπτωση αν το γκρουπ είναι μεγάλο.

Τέλος, θυμήσου ότι η Δήλος είναι ένα νησί με ελάχιστη σκιά. Είναι απαραίτητο να έχεις μαζί σου καπέλο, γυαλιά ηλίου και άφθονο νερό. Δίπλα από το μουσείο λειτουργεί μια καντίνα, ωστόσο οι τιμές της είναι μάλλον τσιμπημένες.

Ο δήμαρχος που πούλησε την Ελαφόνησο σε 135 κομμάτια!



Ενοχο για απάτη κατ’ εξακολούθηση σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου έκρινε το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Καλαμάτας τον νυν δήμαρχο Ελαφονήσου Χαράλαμπο Λιάρο, επιβάλλοντάς του ποινή κάθειρξης 15 ετών.

Ο κατηγορούμενος γλίτωσε τα ισόβια καθώς του αναγνωρίστηκε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, ενώ για την υπόθεση, που αφορά την πώληση δασικών εκτάσεων στη μοναδική παραλία του Σίμου, κρίθηκαν επίσης ένοχοι ο συμβολαιογράφος και 13 ακόμα άτομα. Το δικαστήριο ανακοίνωσε αναστέλλουσα ισχύ στην έφεσή τους, επιβάλλοντας περιοριστικούς όρους και όχι προφυλάκιση, μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό. Οι βασικοί κατηγορούμενοι ήταν ο νυν δήμαρχος της περιοχής, ένας ξάδελφός του και ένας συμβολαιογράφος, ενώ οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι έχουν συγγενική σχέση με τον δήμαρχο.

Ο δήμαρχος και ο ξάδελφός του καταδικάστηκαν σε 15 χρόνια κάθειρξη έκαστος, ενώ θα πρέπει να καταβάλουν εγγύηση ύψους 30.000 ευρώ. Ο συμβολαιογράφος κρίθηκε ένοχος για άμεση συνέργεια σε απάτη και καταδικάστηκε σε κάθειρξη 10 ετών, ενώ οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε κάθειρξη 12 ετών έκαστος για απάτη κατά του Ελληνικού Δημοσίου. Σε όλους επιβλήθηκαν οι περιοριστικοί όροι της εμφάνισης κάθε μήνα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής κατοικίας τους και της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Επιπλέον, αποφασίστηκε να στερηθούν τα πολιτικά δικαιώματά τους για τρία χρόνια.

Κατά την εκδίκαση της υπόθεσης εξετάστηκαν 17 επίδικα συμβόλαια, ενώ εκκρεμούν και άλλες δικογραφίες για οικοπεδοποίηση στην Ελαφόνησο που αφορούν 135 συμβόλαια και θα εξεταστούν το επόμενο διάστημα. Σύμφωνα με την εισαγγελέα, η αντικειμενική αξία των επίδικων ακινήτων αγγίζει τα 268.000 ευρώ και η εμπορική τους ξεπερνά τα 3.000.000 ευρώ.

Τζιχαντιστές στην Αθήνα: «ζω στην Αθήνα, είμαι Τζιχάντ και θα έκοβα κεφάλια»




Το παρακάτω βίντεο είναι άλλη μια απόδειξη ότι η απειλή δεν βρίσκεται προ των πυλών αλλά εντός. Το έχουμε πει και γράψει πολλές φορές στο παρελθόν αλλά κάποιοι εφησυχασμένοι προτιμούσαν να αδιαφορούν στα μηνύματα που είναι πλέον εμφανή σε όλη την Ευρώπη.

Τα κρούσματα είναι καθημερινά και η διάχυση όλων εκείνων των «καημένων» έχει εξαπλωθεί και στη χώρα μας. Το ερώτημα που τίθεται είναι πότε θα αποφασίσουν οι ιθύνοντες να ασχοληθούν με την προστασία μας, εφόσον φυσικά το θέλουν, γιατί μέχρι τώρα δεν έχουμε διαπιστώσει τέτοιες προθέσεις…



Tα ονόματα 117 βουλευτών που θα εισπράξουν 100.000 ευρώ.. αναδρομικά




Το σκάνδαλο με τις προκλητικές απαιτήσεις πρώην βουλευτών του «συνταγματικού τόξου» να πάρουν αναδρομικά χρήματα μέχρι και 100.000 ευρώ έκαστος έχει πλέον και ονόματα. 117 είναι ο αριθμός αυτών των βουλευτών, με 62 απ’ αυτούς να είναι πρώην βουλευτές της ΝΔ και 52 του ΠΑΣΟΚ.

Ιδιαίτερα η ΝΔ, η οποία έχει την ψευδαίσθηση ότι παραμένει ακόμη κόμμα εξουσίας, τι θέση παίρνει για την προκλητική αυτή απαίτηση των βουλευτών της; Συμφωνεί με τα όσα ζητούν; Αν όχι (που πολύ αμφιβάλλουμε γι’ αυτό) δεν θα έπρεπε να έχει διαγράψει αμέσως τους πρώην βουλευτές της, οι οποίοι σε μια εποχή πολύ δύσκολη για την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων έχουν τέτοιες απαράδεκτες και προκλητικές απαιτήσεις;

Η σιωπή της ΝΔ στο θέμα αυτό είναι χαρακτηριστική του «νέου ήθους και ύφους» που θέλει να περάσει στην πολιτική ζωή του Τόπου


Οι Βουλευτές ΝΔ


Από την πλευρά της ΝΔ οι 62 πρώην βουλευτές που κατέθεσαν αγωγές είναι: Νικ. Αγγελόπουλος, Παν. Αδρακτάς, Θεοδ. Αναγνωστόπουλος, Απ. Ανδρεουλάκος, Ιωαν. Βαληνάκης, Δημ. Γαλαμάτης, Σταυρ. Δαϊλάκης, Γεωργ. Δεικτάκης, Θεοφ. Δημοσχάκης, Πέτρ. Δούκας, Ελεύθ. Ζαγορίτης, Σοφία Καλαντζάκου, Ηλ. Καλλιώρας, Γεώργ. Καλός, Κρινιώ Κανελλοπούλου, Αναστ. Καραμάριος, Αντ. Καρπούζας, Θεόδ. Κασίμης, Νικ. Κατσαρός, Θεόδ. Κατσίκης, Σταυρ. Κελέτσης, Κεφαλογιάννης, Αθηνά Κόρκα – Κώνστα, Βασ. Κορκολόπουλος, Ιωάν. Κοσμίδης, (ευρωβουλευτής), Ανδρ. Κουτσούμπας, Γεώργ. Κωνσταντόπουλος, Θεόφ. Λεονταρίδης, Μιχ. Λιάπης, Αναστ. Λιάσκος, Λεων. Λυμπερακίδης, ‘Αρια Μανούσου – Μπινοπούλου, Πέτρ. Μαντούβαλος, Παν. Μελάς, Αντων. Μπέζας, Μιχ. Μπεκίρης, Νικ. Νικολόπουλος, Γεώργ. Ορφανός, Βασ. Παππάς, Αριστ. Παυλίδης, Ιωάνν. Πλακιωτάκης, Αδάμ Ρεγκούζας, Γεώργ. Σαλαγκούδης, Δημ. Σαμπαζιώτης, Παν. Σκανδαλάκης, Θεοδ. Σολδάτος, Σπ. Σπηλιωτόπουλος, Αριστ. Σταθάκης, Νικ. Σταυρογιάννης, Αποστ. Σταύρου, Πέτρ. Τατούλης, Ιορδ. Τζαμτζής, Νικ. Τσιαρτσιώνης, Κων. Τσιπλάκης, Αριστ. Τσιπλάκος, Σάββας Τσιτουρίδης, Γεώργ. Τσούρνος, Παρθένα Φουντουκίδου – Θεοδωρίδου, Αντ. Φούσας, Χρ. Φώλιας, Ηλ. Φωτιάδης και Ευγέν. Χαϊτίδης.


Οι Βουλευτές ΠΑΣΟΚ


Οι 52 πρώην και συνταξιούχοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που κατέθεσαν αγωγές και διεκδικούν αναδρομικά διαφορές αποδοχών είναι: Αλ. Ακριβάκης, Ιωάν. Ανθόπουλος, Ελένη Ανουσάκη, Παν. Αντωνακόπουλος, Γεωργ. Ανωμερίτης, Μαρία Αρσένη, Ιωαν. Βαθειάς, Ιωάν. Βαίνας, Βασ. Βασιλακάκης, Ηλ. Βλαχόπουλος, Χρ. Βοσνάκης, Αλέξ. Βούλγαρης, Δημ. Γεωργακόπουλος, Ιωάν. Γιαννακόπουλος, Μόσχος Γικόνογλου, Γκαλήπ Γκαλήπ, Μ.Ζορμπά, Χρήστος Θεοδώρου, Ιωαν. Θωμόπουλος, Λάμπρος Κανελλόπουλος, Θεόδ. Κατσανέβας, Ελεονώρα – Νόρα Κατσέλη – Καλογεροπούλου, Ιωάν. Καψής, Θεόδ. Κολιοπάνος, Ευτ. Κοντομάρης, Βασ. Κοντογιαννόπουλος (1974 – 1993 ΝΔ και 1996 – 2000 ΠΑΣΟΚ), Σωκρ. Κοσμίδης, Θεόδ. Κοτσώνης, Δημ. Κουλουριάνος (ευρωβουλευτής), Φλώρος Κωνσταντίνου, Εμμ. Λουκάκης, Αναστ. Μαντέλης, Αλεξ. Μπαλτάς, Αθαν. Μπάτσος, Φραγκ. Παπαδέλλης, Ελισάβετ Παπαζώη, Ηλ. Παπαηλίας, Βασ. Παπανικόλας, Χρ. Σμυρλής – Λιακατάς, Ιωάνν. Σουλαδάκης, Σωτ. Στολίδης, Ιωάνν. Τσακλίδης, Παντ. Τσερτικίδης, Βασ. Τσιλίκας, Αποστ. Τσοχατζόπουλος, Παν. Φωτιάδης, Αλεξ. Χρυσανθακόπουλος και Αναστ. Χωρέμης.

Τυχαίες Αναρτήσεις

by click4money

Online ταινίες και σειρές