Θαλάσσια πλάσματα από άλλο… πλανήτη

Άγνωστα πλάσματα που βρίσκονται στο βυθό της θάλασσας και που εντυπωσιάζουν για το γεγονός ότι είναι πολύχρωμα, αλλά και για το ιδιαίτερο τους σχήμα θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί.

Επίσης, στο βίντεο παρέχονται πληροφορίες για την ονομασία του κάθε θαλάσσιου πλάσματος, για το μέγεθος τους, αλλά και το βάθος που ζουν.


Δείτε το βίντεο:

Read More

Οι σκουληκότρυπες μπορούν να μεταφέρουν μηνύματα στον χρόνο

Σαν μια παράξενη μορφή οπτικής ίνας, μια μακριά, λεπτή σκουληκότρυπα θα μπορούσε να σας επιτρέψει να στείλετε μηνύματα μέσα στο χρόνο, χρησιμοποιώντας παλμούς φωτός.

Οι ειδικοί τις ονόμασαν «σκουληκότρυπες» και στην πραγματικότητα είναι χωροχρονικές σήραγγες που προκύπτουν απο τις εξισώσεις πεδίου του Αϊνστάιν για τη βαρύτητα. Θεωρητικώς οι σκουληκότρυπες συνδέουν σημεία του χωροχρόνου.

Δηλαδή, αν κάποιος εισέλθει σε μια σκουληκότρυπα, ας πούμε λίγο έξω από τη Γη, μπορεί σε χρόνο dt να βρεθεί σε ένα απομακρυσμένο σημείο του Γαλαξία ή και του Σύμπαντος, που υπό κανονικές συνθήκες θα χρειαζόταν χιλιάδες ή εκατομμύρια έτη για να φτάσει ως εκεί.

Αν κάτι θα μπορούσε να διασχίσει μία σκουληκότρυπα, θα άνοιγε ενδιαφέρουσες δυνατότητες, όπως το ταξίδι στο χρόνο και την άμεση επικοινωνία.







Αλλά υπάρχει ένα πρόβλημα: οι σκουληκότρυπες του Αϊνστάιν είναι εμφανώς ασταθείς, και δεν παραμένουν ανοικτές αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να επιτρέψουν κάτι να περάσει. Το 1988, ο Kip Thorne στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια και οι συνεργάτες του υπέθεσαν ότι οι σκουληκότρυπες θα μπορούσαν να παραμείνουν ανοικτές, χρησιμοποιώντας μια μορφή αρνητικής ενέργειας που ονομάζεται ενέργεια Casimir.

Η κβαντομηχανική μας λέει ότι το κενό του χωροχρόνου μπορεί να έχει μέση ενέργεια μηδέν αλλά είναι γεμάτο με τυχαίες κβαντικές διακυμάνσεις, οι οποίες δημιουργούν κύματα ενέργειας.

Τώρα φανταστείτε δύο μεταλλικές πλάκες που κάθονται παράλληλα σε αυτό το κενό. Μερικά ενεργειακά κύματα είναι πολύ μεγάλα για να χωρέσουν μεταξύ των πλακών και έτσι τελικά ο αριθμός των κυμάτων που υπάρχουν ανάμεσα στις δύο πλάκες είναι πολύ μικρότερος απο αυτόν που υπάρχει έξω από τις πλάκες.

Κατ΄αυτόν τον τρόπο η ποσότητα της ενέργειας μεταξύ των πλακών είναι μικρότερη από εκείνη που τις περιβάλλει. Με άλλα λόγια, ο χωροχρόνος μεταξύ των πλακών έχει αρνητική ενέργεια.

Θεωρητικές προσπάθειες να χρησιμοποιηθούν τέτοιες πλάκες για να κρατήσουν ανοικτές σκουληκότρυπες έχουν μέχρι στιγμής αποδειχθεί αβάσιμες. Τώρα ο Luke Butcher στο Πανεπιστήμιο του Cambridge μπορεί να βρήκε μια λύση με μια νέα θεωρία που ανέπτυξε σχετικά με τις σκουληκότρυπες.





Η σκουληκότρυπα θα είναι ανοικτή αρκετό καιρό. Ο Butcher προτείνει να στείλει ένα φωτόνιο μέσα στην άλλη πλευρά. Επειδή τα άκρα μιας σκουληκότρυπας μπορεί να υπάρχουν σε διάφορα σημεία στο χρόνο, αν η θεωρία του αποδειχθεί σωστή, ένα μήνυμα μπορεί να σταλεί μέσω του χρόνου

Σύμφωνα με τον δρα Butcher οι σκουληκότρυπες μπορούν να λειτουργήσουν ως ένας κοσμικός server (διακομιστής) μεταφοράς μηνυμάτων στον χρόνο. Ο επιστήμονας θεωρεί ότι μπορεί κάποιος να στείλει μέσα από μια σκουληκότρυπα μηνύματα είτε στο παρελθόν είτε στο μέλλον. Ο ενδιαφερόμενος θα στέλνει μέσα σε μια σκουληκότρυπα παλμούς φωτός οι οποίοι θα εμπεριέχουν το μήνυμα που επιθυμεί να στείλει στον χωροχρόνο.

"Τι θα συμβεί αν η ίδια η σκουληκότρυπα θα μπορούσε να πάρει τη θέση των πλακών;" λέει. Με άλλα λόγια, υπό τις σωστές συνθήκες, θα μπορούσε το σωληνοειδές σχήμα της ίδιας της σκουληκότρυπας να παράγει ενέργεια Casimir; Οι υπολογισμοί του δείχνουν ότι, αν ο λαιμός της σκουληκότρυπας είναι τάξεις μεγέθους μακρύτερος από το πλάτος του στομίου της, δημιουργεί πράγματι ενέργεια Casimir στο κέντρο της.

"Δυστυχώς, αυτή η ενέργεια δεν είναι αρκετή για να κρατήσει σταθερή την σκουληκότρυπα. Θα καταρρεύσει», λέει ο Butcher . "Αλλά η ύπαρξη της αρνητικής ενέργειας επιτρέπει στη σκουληκότρυπα να καταρρεύσει πολύ αργά."

Περαιτέρω πρόχειροι υπολογισμοί δείχνουν ότι το κέντρο της σκουληκότρυπας θα μπορούσε να παραμείνει ανοικτό αρκετό καιρό για να επιτρέψει σε έναν παλμό φωτός να περάσει.

Μια σκουληκότρυπα είναι μια συντόμευση μέσα στο χωρόχρονο, έτσι στέλνοντας ένα παλμό φωτός μέσω μιας σκουληκότρυπας, θα μπορούσε να επιτρέψει επικοινωνία με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή του φωτός. Και καθώς τα δύο στόμια της σκουληκότρυπας μπορούν να υπάρχουν σε διαφορετικά σημεία στο χρόνο, στη θεωρία ένα μήνυμα θα μπορούσε να σταλεί δια μέσω του χρόνου.

Ο Butcher προειδοποιεί ότι χρειάζεται πολύ περισσότερη δουλειά για να επιβεβαιωθεί ότι άλλα μέρη της σκουληκότρυπας, εκτός από το κέντρο της παραμένουν ανοιχτά, για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε το φως να καταφέρει να διασχίσει όλη τη διαδρομή. Χρειάζεται επίσης να διευκρινιστεί εάν ένας παλμός αρκετά μεγάλος για να μεταδώσει σημαντικές πληροφορίες θα μπορούσε να διαφύγει μέσα από το σιγά-σιγά καταρρέοντα λαιμό. Και, φυσικά, είμαστε πολύ μακριά από τη μετάφραση των θεωρητικών εξισώσεων σε ένα φυσικό αντικείμενο.

"Μήπως αυτό σημαίνει ότι έχουμε την τεχνολογία για την οικοδόμηση μιας σκουληκότρυπας;" αναρρωτιέται ο Matt Visser από το Victoria University of Wellington της Νέας Ζηλανδίας. "Η απάντηση είναι ακόμα όχι." Ωστόσο έχει ενθουσιαστεί από το έργο του Butcher . "Από την άποψη της φυσικής, μπορεί να αναζωογονήσει το ενδιαφέρον για τις σκουληκότρυπες."

Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι σκουληκότρυπας που ενδιαφέρουν τους φυσικούς: οι λορεντζιανές (Lorentzian) σκουληκότρυπες (από τη Γενική Σχετικότητα) και οι ευκλείδειες σκουληκότρυπες (από τη σωματιδιακή φυσική).

Οι λορεντζιανές σκουληκότρυπες είναι ουσιαστικά οι συντομότεροι δρόμοι μέσω του χώρου και του χρόνου. Μελετώνται κυρίως από τους ειδικούς που ασχολούνται με τις εξισώσεις του Αϊνστάιν και εάν υπήρχαν στην πραγματική ζωή, θα ήταν περισσότερο ή λιγότερο παρόμοιες με τις σκουληκότρυπες που βλέπουμε σε ταινίες και σειρές επιστημονικής φαντασίας.

Οι ευκλείδειες σκουληκότρυπες είναι ακόμη πιο παράξενες. αφού ακολουθούν ιδιότητες της κβαντικής μηχανικής και η χαοτική τους φύση δεν είναι εύκολο να μελετηθεί.

Εκείνος που έκανε γνωστές στο ευρύ κοινό τις σκουληκότρυπες ήταν ο αμερικανός αστρονόμος και αστροφυσικός Carl Sagan. Εγραψε ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας στο οποίο εξωγήινοι επικοινωνούν με τους ανθρώπους κάνοντας γνωστή την ύπαρξή τους. Ο Sagan ήθελε να φέρει σε επαφή τους ανθρώπους και τους εξωγήινους όχι με ένα όχημα ή με κάποια άλλη μέθοδο που θα ήταν καθαρά προϊόν της φαντασίας του αλλά με έναν τρόπο που θα πατούσε σε υπαρκτά επιστημονικά δεδομένα. Ζήτησε έτσι τη βοήθεια του Kip Thorne, καθηγητή Θεωρητικής Φυσικής του ΜΙΤ, ο οποίος μαζί με δύο μεταπτυχιακούς φοιτητές του ασχολήθηκαν με το αίτημα του Sagan.

Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μια σκουληκότρυπα μπορούσε να αποτελέσει τη δίοδο μεταφοράς της ηρωίδας του βιβλίου, αρκεί να μπορούσε να παραχθεί αρνητική ενέργεια σε ποσότητα τέτοια ώστε να παραμείνουν ανοικτά τα στόμιά της. Φυσικά το μυθιστόρημα δεν είναι άλλο από το «Contact» που έγινε κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνίστρια την Τζόντι Φόστερ.

Οι καλές ειδήσεις για τις λορεντζιανές σκουληκότρυπες είναι ότι οι επιστήμονες δεν μπορούν να αποδείξουν ότι δεν υπάρχουν, άρα...

Οι κακές ειδήσεις αφορούν το ότι όλες οι μελέτες που έχουν γίνει δείχνουν ότι ακόμη και αν υπάρχουν οι σκουληκότρυπες πρόκειται για εντελώς ασταθή κοσμικά αντικείμενα που ανοιγοκλείνουν σε κλάσματα του δευτερόλεπτου. Αν λοιπόν υπάρχουν, χρειάζονται μεγάλα ποσά αρνητικής μάζας (ενέργειας) για να κρατηθούν ανοικτές και να εμποδιστεί η κατάρρευσή τους.

Μπορούμε να πάρουμε μικρά ποσά αρνητικής ενέργειας στο εργαστήριο (με το φαινόμενο Casimir), αλλά δεν μπορούμε να πάρουμε με τις παρούσες τεχνολογίες μεγάλα ποσά αρνητικής ενέργειας, τέτοια που απαιτούνται για να κρατήσουμε σε ένα κανονικό μέγεθος αλλά και για ικανό χρονικό διάστημα τη λορεντζιανή σκουληκότρυπα.

Ωστόσο πριν από λίγο καιρό μια ομάδα φυσικών από τη Γερμανία και την Ελλάδα (συμμετείχε η Παναγιώτα Καντή, αναπληρώτρια καθηγήτρια Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) πραγματοποίησε μελέτη στην οποία διατυπώνεται η άποψη ότι η κατασκευή μιας σκουληκότρυπας μπορεί να είναι δυνατή χωρίς να χρησιμοποιήσουμε καμία αρνητική ενέργεια. «Δεν χρειάζεται καν κανονική ύλη με θετική ενέργεια» ανέφερε ο Μπέρτχαρντ Κλαϊχάουζ του Πανεπιστημίου του Oldenburg στη Γερμανία. «Οι σκουληκότρυπες μπορούν να μείνουν ανοιχτές και με "το τίποτα"» τόνισε ο ερευνητής ανοίγοντας νέο πεδίο μελετών και συζητήσεων γύρω από το αν είναι εφικτό το ταξίδι στον χωροχρόνο.

Ένα δυνητικό ταξίδι στον χωρόχρονο μπορεί κάποτε να γίνει πραγματικότητα και να ανοίξει απίθανους ορίζοντες στην ανθρωπότητα και το διαστημικό μέλλον της.
Eva Cat

Read More

Σκοτεινοί Παρατηρητές: Ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία αινίγματα της Αμερικής

Ποιοί ή τι είναι οι Dark Watchers (Σκοτεινοί Παρατηρητές), κανείς δεν ξέρει. Από που αυτά τα φευγαλέα όντα ήρθαν και πού πάνε παραμένει ένα μυστήριο. Φεύγουν χωρίς να αφήνουν κανένα ίχνος.

Αναφέρονται σε ένα μεγάλο αριθμό αρχαίων μύθων και είναι γνωστά σε αρκετές πολιτείες των ΗΠΑ.


Οι Dark Watchers είναι προφανώς γιγαντιαίοι άνθρωποι σαν φαντάσματα που έχουν παρατηρηθεί μόνο στο λυκόφως, με τις σιλουέτες τους να σχηματίζονται στον ουρανό τη νύχτα, κατά μήκος των ραχών και των κορυφών μιας οροσειράς. Όταν εντοπιστούν, τα όντα αυτά συνήθως φαίνονται να κοιτάζουν μακριά στην ύπαιθρο, στα βουνά, φαινομενικά τίποτα ειδικότερα, πριν εξαφανιστούν μερικές φορές και μπροστά στα μάτια των θεατών.

Στο βιβλίο τους, «In Search of the Dark Watchers», οι συγγραφείς Thomas Steinbeck και ο Benjamin Brode γράφουν ότι «οι Ρωμαίοι επινόησαν τον αρχικό όρο και κατά την αρχαιότητα αυτό το πνεύμα πρέπει να θεωρήθηκε σαν ένα πραγματικό πλάσμα, ένα ζώο φύλακας ή ένα υπερφυσικό ον, όπως ένα ξωτικό, μια νεράιδα, ή φάντασμα. Με την πάροδο του χρόνου, οι πεποιθήσεις περί πνευμάτων απορρίφθηκαν και λιγότερο υπερφυσικές έννοιες έχουν επικρατήσει».

Στη σύγχρονη εποχή, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που δήλωσαν ότι συνάντησαν έναν Σκοτεινό Παρατηρητή, αλλά τι αυτά τα γιγαντιαία όντα αναζητούν ή παρατηρούν, είναι πέρα ​​από την τρέχουσα κατανόηση μας. Δεν υπάρχουν επιστημονικές εξηγήσεις, μόνο εικασίες.

Στο βιβλίο, Weird California, αναφέρεται ότι οι «οι Ινδιάνοι Chumash πρώτοι μίλησαν για αυτούς στους θρύλους τους και οι ζωγράφοι των σπηλαίων τους, τους αναπαρέστησαν σε πολύχρωμες τοιχογραφίες τους.

Αργότερα ο περίφημος αμερικανός συγγραφέας John Steinbeck («Τα Σταφύλια της Οργής», «Άνθρωποι και Ποντίκια»), τους περιέγραψε στο διήγημα του, «Flight».



Η αληθινή ταυτότητα των Dark Watchers παραμένει ένα μυστήριο
«Ο Πέπε κοίταξε ψηλά στην κορυφή της επόμενης ξηρής κορυφογραμμής. Είδε μια σκοτεινή μορφή κόντρα στον ουρανό, μια φιγούρα ενός ανθρώπου που στεκόταν στην κορυφή ενός βράχου, και έριξε μια ματιά στα γρήγορα μακριά για να μην φανεί περίεργος. Όταν ένα λεπτό αργότερα κοίταξε ψηλά και πάλι, η σκοτεινή μορφή είχε φύγει. »

Επίσης, το 1937, ο ποιητής Robinson Jeffers τους αναφέρει στο ποίημά του «Such Counsels You Gave to Me», ως «μορφές που μοιάζουν με άνθρωπο…..αλλά σίγουρα δεν είναι ανθρώπινα όντα». Αν οι Jeffers και Steinbeck είδαν ποτέ πραγματικά έναν Παρατηρητή είναι άγνωστο, αλλά οι τοπικοί θρύλοι τους αναφέρουν πολύ καιρό πριν να γράψουν γι’αυτούς.
Στα μέσα της δεκαετίας του 60, ένας ντόπιος στη χερσόνηση Monterey, ο οποίος ήταν στο παρελθόν ο διευθυντής του τοπικού γυμνασίου τους είδε, καθώς έκανε πεζοπορία στα βουνά. Είχε αρκετό χρόνο για να μελετήσει τη σκοτεινή φιγούρα, να προσέξει τα ρούχα της και να παρατηρήσει πώς η σκοτεινή μορφή παράξενα μελετούσε τα βουνά. Όταν ο διευθυντής φώναξε στους συναδέλφους του πεζοπόρους, ο Παρατηρητής ξαφνικά εξαφανίστηκε.

Άλλες, πιο πρόσφατες παρατηρήσεις έχουν συμπεριλάβει ένα σκοτεινό καπέλο και μια κάπα στην περιγραφή του βουνού που κατοικούν τα φαντάσματα. »




Οι Dark Watchers μερικές φορές αναφέρονται επίσης ως οι ¨Παλαιοί».

Χρονολογούνται πριν την έλευση του λευκού ανθρώπου στην Αμερική και όλες οι φυλές των Ινδιάνων έχουν τις ιστορίες τους γι ‘αυτούς.

Λέγεται ότι οι Ισπανοί εξερευνητές αντιμετώπισαν αυτά τα αινιγματικά πλάσματα και αρκετοί μεξικανοί στρατιώτες ανέφεραν ότι τους είδαν.

Η προέλευση και η ταυτότητα αυτών των μυστηριωδών όντων παραμένει ένα ανεξήγητο αρχαίο μυστήριο που προκαλεί σύγχιση και απορία μέχρι και σήμερα.

Read More

Η πανέμορφη και διεστραμμένη "μαύρη χήρα" που εξόντωσε με δηλητήριο 32 εραστές και δύο συζύγους

Η Βέρα ήταν μία γυναίκα καλλονή, μια σπάνιας ομορφιάς Ουγγαρέζα που ζούσε στη Ρουμανία, αλλά κανείς δεν υποπτευόταν ότι επρόκειτο για μία αδίστακτη κατά συρροή δολοφόνο. Γεννήθηκε το 1903 στο Βουκουρέστι της Ρουμανίας, από Ούγγρο πατέρα και Ρουμάνα μητέρα. Οι γονείς της προέρχονταν από οικογένειες ευγενών που της εξασφάλισαν μια άνετη ζωή και σπουδές στα καλύτερα παρθεναγωγεία. Ως την ηλικία των 16 είχε ήδη πολλούς ερωτικούς συντρόφους , έκανε έξαλλη ζωή , έφευγε συχνά από το σπίτι της και οι γονείς δεν μπορούσαν να την ελέγξουν. Εάν υποπτευόταν ότι οι σύντροφοί της δεν ήταν πιστοί τότε τους δηλητηρίαζε με αρσενικό. Το κίνητρό της ήταν η ζήλεια.


Γυναίκα δηλητήριο

Επιζητούσε να είναι το επίκεντρο της προσοχής και όταν αυτό δε συνέβαινε, ή νόμιζε πως δεν συνέβαινε, εξόντωνε τους συντρόφους της με δηλητήριο στο κρασί τους.

Ανάμεσα στα 35 θύματά της ήταν και οι δύο της σύζυγοι και ο γιός της. Για να καλύψει την δολοφονία των συζύγων ισχυριζόταν στους γνωστούς της ότι την εγκατέλειψαν. Μετά τον δεύτερο και τελευταίο της γάμο, η Βέρα είχε πολλούς εραστές, παντρεμένους και ελεύθερους, νέους και ηλικιωμένους, που όλοι τους εξαφανίζονταν λίγους μήνες μετά την γνωριμία μαζί της.

Όταν μια απατημένη σύζυγος παρακολούθησε τον άντρα της να μπαίνει στο σπίτι της Βέρα και μετά να χάνει τα ίχνη του, απευθύνθηκε στην αστυνομία. Οι έρευνες της αστυνομίας έφεραν αποτέλεσμα.Στο κελάρι της Βέρας βρέθηκαν 32 φέρετρα. Όλα είχαν μέσα, τους άντρες – εραστές της, σε διάφορα στάδια αποσύνθεσης. Η Βέρα συνελήφθη και ομολόγησε τους φόνους της.






Ομολόγησε επίσης ότι κατά καιρούς απολάμβανε να κάθεται στην πολυθρόνα της μέσα στο κελάρι ανάμεσα στα πτώματα των εραστών της. Όσον αφορά στην δολοφονία του γιου της, ομολόγησε ότι τον δηλητηρίασε επειδή εκείνος τυχαία ανακάλυψε τα φέρετρα στο κελάρι και προσπάθησε να την εκβιάσει για χρήματα. Όταν εκείνος έπεφτε νεκρός από το δηλητήριο που η ίδια του η μητέρα του έβαλε στο φαγητό, η Βέρα τον κράτησε στην αγκαλιά της για να είναι η τελευταία γυναίκα που εκείνος θα αγκάλιαζε. Καταδικάστηκε σε ισόβια για 35 ανθρωποκτονίες, δηλαδή των 32 εραστών, των δυο πρώην συζύγων και του γιου της.






Η ιστορία της λέγεται ότι ενέπνευσε τον δημιουργό του έργου, Arsenic and old lace , αν και είναι πιθανό ο συγγραφέας, Kesserling, να εμπνεύστηκε από την υπόθεση της Amy Archer Gilligan, μιας άλλης γυναίκας δολοφόνου. που είχε δηλητηριάσει 48 ανθρώπους.

Σημείωση: Η αρχική φωτογραφία αμφισβητείται από κάποιους ερευνητές που υποστηρίζουν ότι πρόκειται για άλλη γυναίκα, την Μαρία Έλενα Μιλάγκρο.

Read More

Nina Kulagina: Η Σοβιετική που μπορούσε να μετακινήσει σχεδόν οτιδήποτε με το μυαλό της

Η Nina Kulagina, νοικοκυρά και πρώην μέλος του Κόκκινου Στρατού ισχυρίστηκε ότι στις 10 Μαρτίου 1970 σταμάτησε την καρδιά ενός βατράχου μόνο με τη σκέψη. Η Kulagina, που έλεγε ότι διαθέτει ιδιαίτερες ψυχικές δυνάμεις, βρισκόταν στο Στρατιωτικό Ινστιτούτο Ukhtomskii στο Λένινγκραντ της Ρωσίας. Κι όμως, στην καρδιά του Ψυχρού Πολέμου, στο αποκορύφωμα της τρελής κούρσας των εξοπλισμών, ΗΠΑ και Ρωσία επένδυσαν μέχρι και στο παραφυσικό...

Όταν η καρδιά του βατράχου σταμάτησε, αφαιρέθηκε και τοποθετήθηκε σε διάλυμα προκειμένου να διατηρηθεί ζωντανή επί μία ώρα. Οι επιστήμονες μετρούσαν τους παλμούς μέσω ηλεκτροδίων που είχαν συνδέσει στο αμφίβιο.

Σύμφωνα με τους σοβιετικούς γιατρούς που την παρακολούθησαν, ο καρδιακός ρυθμός της Kulagina αυξήθηκε δραματικά τα επτά λεπτά που χρειάστηκε για να… σταματήσει -με τη σκέψη της πάντα- την καρδιά του βατράχου. Σημειώνεται ότι προηγουμένως είχε χρειαστεί 20 λεπτά «άσκησης».

Στη συνέχεια, προσπάθησε να ανεβάσει τους καρδιακούς παλμούς ενός εκ των γιατρών οι οποίοι βρίσκονταν στο δωμάτιο. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία. Ο άνθρωπος που διάλεξε είχε δηλώσει επιφυλακτικός. Αμφότεροι είχαν συνδεθεί με ηλεκτροκαρδιογράφους.

Όπως γράφει το timeline.com, μέσα σε λίγα λεπτά, διαπιστώθηκε ότι «η καρδιά του γιατρού χτυπούσε ‘επικίνδυνα γρήγορα’» και το πείραμα τερματίστηκε. Αλλά, το οπτικό υλικό από το «πείραμα» αυτό έφτασε σε χρόνο ρεκόρ στο Αμερικανικό Πεντάγωνο.

Είχε η Kulagina «ψυχικές δυνάμεις»; Ή μήπως οι Σοβιετικοί προσπαθούσαν να ξεγελάσουν τον εχθρό υπαινισσόμενοι κάποιο εξωαισθητηριακό (σα να λέμε, παραφυσικό) οπλοστάσιο; Οι Αμερικανοί ήταν διχασμένοι, αλλά ένα ήταν σίγουρο: Η Ρωσίδα και ο νεκρός βάτραχος είχαν την προσοχή τους.

Υπάρχουν κάποιες πτυχές του Ψυχρού Πολέμου, που κοιτάζοντας πίσω στον χρόνο, έχουν αν μη τι άλλο, μια δόση χιούμορ -έστω, και σκοτεινού.

Στο αποκορύφωμα του Ψυχρού Πολέμου, ενώ η κούρσα των εξοπλισμών ήταν σε πλήρη εξέλιξη και οι σχέσεις των δύο τότε υπερδυνάμεων κινούνταν σε κλίμα βαθιάς, αμοιβαίας καχυποψίας, οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση δαπανούσαν τεράστιους πόρους στο όνομα της καινοτομίας και των όλο και πιο περίεργων -και εξελιγμένων- τρόπων κατασκοπείας. Ένας εξ αυτών ήταν και οι «ψυχικές δυνάμεις».

Οι δύο αντίπαλοι χρησιμοποιούσαν διπλούς πράκτορες, υποκλοπές και άλλες συνήθεις τακτικές, οι οποίες ήταν ακριβές και επικίνδυνες.

Ούτως ή άλλως, θα ήταν καλύτερο να ξέρουν όχι απλώς τι σχεδίαζε ο εχθρός αλλά… τι σκεφτόταν και να είναι σε θέση να… μεταστρέψουν τη σκέψη του, ή να καταστρέψουν εκ του μακρόθεν ακριβά όπλα. Παρόλο που ο ενθουσιασμός για τις ικανότητες αυτές δεν ήταν μεγάλος, οι δυνατότητες για έναν τέτοιου είδους «πόλεμο» έμοιαζαν τότε ατελείωτες.

Όπως γράφει το δημοσίευμα, ήταν μια περίεργη στροφή για τους Σοβιετικούς το γεγονός ότι αντιμετώπισαν τον μυστικισμό με τον ίδιο τρόπο που έβλεπαν τη θρησκεία.

Όπως γράφει η ιστορικός Annie Jacobsen στο βιβλίο της «Phenomena: The Secret History of the U.S. Government’s Investigations into Extrasensory Perception and Psychokinesis»
(«Φαινόμενα: Η μυστική ιστορία των ερευνών της αμερικανικής κυβέρνησης για την Εξωαισθητηριακή Αντίληψη και την Ψυχοκίνηση»), οι Σοβιετικοί είχαν απαγορεύσει ο,τιδήποτε κινούνταν στη σφαίρα του παραφυσικού. Μέχρι που «συνειδητοποίησαν» ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τον μυστικισμό για κατασκοπεία.

Αλλά πρώτα έπρεπε να προσδώσουν στη δράση τους μία επιστημονική χροιά. Σε διάταγμα του 1963, «η σοβιετική ορολογία γύρω από την ESP (Extrasensory perception) ξαναγράφηκε με τεχνικούς όρους», γράφει η Jacobsen, «αποσυνδέοντας κάθε σχέση με το απόκρυφο παρελθόν της». Για παράδειγμα, η τηλεπάθεια έγινε «μεταδόσεις βιολογικών συστημάτων σε μεγάλες αποστάσεις». Η ψυχοκίνηση (όπου φυσικά αντικείμενα «κινούνται με το νου», με άλλα λόγια όταν «ο νους επηρεάζει την ύλη») έγιναν «μη ιονίζουσες, ιδιαιτέρως ηλεκτρομαγνητικές, εκπομπές από τον άνθρωπο».

Όλη τη δεκαετία του 1960, οι Σοβιετικοί κατηύθυναν μια μεγάλη ενέργεια προς την ίδια την ενέργεια, στο πλαίσιο έρευνας που αποσκοπούσε στην καλύτερη κατανόηση της ενεργειακής ροής γύρω από τον άνθρωπο. Στόχος ήταν να αξιοποιήσουν την ενέργεια αυτή για να επηρεάσουν φυσικά συστήματα. Ο επιστήμονας που τέθηκε επικεφαλής από το Πανεπιστήμιο του Λένινγκραντ (συγκεκριμένα, από το Special Laboratory for Biocommunications Phenomena) ισχυρίστηκε ότι «η ανακάλυψη της ενέργειας που βασίζεται στην ESP θα είναι τόσο σημαντική όσο η ανακάλυψη της ατομικής ενέργειας».

Το 1962, ενώ έκαναν σάρωση ασφαλείας στην πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μόσχα (μια διαδικασία ρουτίνας), Αμερικανοί στρατιωτικοί μηχανικοί ανακάλυψαν περίεργα ηλεκτρομαγνητικά σήματα τα οποία προέρχονταν από διαμέρισμα του 10ου ορόφου το οποίο βρισκόταν στην άλλη πλευρά του δρόμου. Διαπίστωσαν ότι το σήμα, το οποίο κατευθυνόταν στους επάνω ορόφους του κτιρίου της πρεσβείας ήταν σε λειτουργία περισσότερο από έξι χρόνια. Τότε ήταν που το Πεντάγωνο ξεκίνησε το δικό του πρόγραμμα. Σύμφωνα με τη Jacobsen, ανέθεσαν στον Οργανισμό Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων να θέσει σε λειτουργία απόρρητο πρόγραμμα «αντιγραφής των αποτελεσμάτων του σήματος της Μόσχας».

Οκτώ χρόνια αργότερα, απαντώντας στα tapes της Kulagina (ένα μόνο παράδειγμα των ικανοτήτων της, καθώς είχαν καταγραφεί και άλλες επιδείξεις της), οι ΗΠΑ άρχισαν να αξιολογούν πληροφορίες πάνω σε αυτό που αποκαλούσαν «σοβιετική ψυχοεργειακή απειλή». Η έκθεση, που δημοσιεύθηκε μετά από διετή έρευνα, έδειξε ότι οι Σοβιετικοί ανέπτυσσαν «μεθόδους ελέγχου ή χειραγώγησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς με ευφυή, μη αναγνωρίσιμα μέσα» και ότι το ενδιαφέρον τους για την «παραψυχολογία», την αμερικανική εκδοχή της ESP, ήταν τεράστιο.

Το 1978, η CIA ξεκίνησε το StarGate, ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στην καλλιέργεια δυνατοτήτων «απομακρυσμένης προβολής» -χρησιμοποίηση της ψυχικής δύναμης για να «βλέπουμε» μακρινά μέρη.

Έδωσαν στους συμμετέχοντες (με τις ιδιαίτερες ικανότητες) τις συντεταγμένες μιας σοβιετικής στρατιωτικής βάσης και τους ζήτησαν να περιγράψουν αυτό που έβλεπαν.

Όπως οι Σοβιετικοί, που δημιούργησαν ένα ολόκληρο λεξιλόγιο τεχνικών όρων για τις έρευνες της εξωαισθητηριακής εμπειρίας, η CIA χρησιμοποίησε τον όρο «ανώμαλη διάγνωση» για να περιγράψει τις ασυνήθιστες πρακτικές συλλογής πληροφοριών που ακολουθούσε. (Ορισμένες από τις πραγματικά παράξενες δραστηριότητες του StarGate αναφέρονται στο βιβλίο του Jon Ronson «The Men Who Stare At Goats», που ενέπνευσε ταινία το 2009 -πρόκειται για την κωμωδία «Οι άντρες που κοιτούν επίμονα κατσίκες» με Τζορτζ Κλούνεϊ, Γιούαν ΜακΓκρέγκορ, Κέβιν Σπέισι, Τζεφ Μπρίτζες).

Τέτοιου τύπου προγράμματα είχαν πάντα απέναντι τους διαφωνούντες, αλλά συνεχίστηκαν στη δεκαετία του 1990, ενδεχομένως και κάποια χρόνια μετά.

Το 1984 η Washington Post έγραφε ότι η CIA συνεχίζει να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα την έρευνα στο πεδίο αυτό, προσθέτοντας ότι «ο πρώην σκηνοθέτης της CIA, Stansfield Turner, είχε πει στους διαφωνούντες ότι ο σκεπτικισμός με τον οποίον αντιμετωπίζουν τα ‘psychic projects’ της CIA είναι υγιής και ότι η έρευνα πρέπει να συμβαδίζει με τον σκεπτικισμό τους».

Όσο για την Kulagina θεωρούνταν ύποπτη ακόμη και από τους «μάγους». Η ρωσική εφημερίδα Pravda την αποκαλούσε απατεώνισσα. Εκείνη απάντησε με μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση και εν μέρει δικαιώθηκε. Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το δημοσίευμα, η Ρωσία είχε «στρατολογήσει» μέντιουμ στους πολέμους με την Τσετσενία.

Read More

Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις από μια πιθανή αναστροφή των μαγνητικών πόλων της Γης;

Η αντιστροφή των μαγνητικών πόλων της Γης είναι πλέον μια υπαρκτή πιθανότητα και εάν συμβεί δε θα είναι για καλό.

Ο πλανήτης μας διαθέσει ένα ισχυρότατο μαγνητικό πεδίο, το οποίο δημιουργείται από τον πυρήνα του που αποτελείται από σίδηρο και νικέλιο.

Μία από τις κρίσιμες χρησιμότητες του μαγνητικού πεδίου, είναι η προστασία που παρέχει απέναντι στις καταστροφικές ηλιακές καταιγίδες όπου όταν τα φορτισμένα σωματίδια έρχονται σε επαφή με το μαγνητικό πεδίο της Γης δημιουργούν το γνωστό φαινόμενο του βόρειου Σέλας.

Το προστατευτικό πεδίο εκτείνεται σε χιλιάδες χιλιόμετρα στο διάστημα και ο μαγνητισμός του επηρεάζει τα πάντα.

Αυτό το τόσο σημαντικό για τη ζωή μαγνητικό πεδίο, έχει εξασθενίσει κατά 15% τα τελευταία 200 χρόνια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το συγκεκριμένο στοιχείο θα μπορούσε να είναι ένα σημάδι ότι οι μαγνητικοί πόλοι της Γης πρόκειται να αναστρέψουν.

Πως θα γίνει αυτό; θα είναι μια διαδικασία που θα πέρει χρόνο; ποιες θα είναι οι άμεσες επιπτώσεις;Ουδείς γνωρίζει. Μόνο υποθέσεις μπορούν να γίνουν.

Σε μια νέα αναφορά, ο Daniel Baker, διευθυντής της Ατμοσφαιρικής και Διαστημικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, Boulder, ισχυρίζεται ότι υπάρχουν ενδείξεις επικείμενης αναστροφής.

Όπως δηλώνει, εάν συμβεί αυτή η αναστροφή, είναι πιθανό να καταστήσει κάποιες περιοχές του πλανήτη «ακατοίκητες», εξαλείφοντας τα ηλεκτρικά δίκτυα.

Ιστορικά, οι Βόρειος και Νότιος μαγνητικοί πόλοι της Γης αντιστρέφονται κάθε 200.000 ή 300.000 χρόνια. Τα τελευταία -γεωλογικά – χρόνια, όμως, έχει παρατηρηθεί μία μεγάλη καθυστέρηση, καθώς η τελευταία αναστροφή έγινε πριν περίπου 780.000 χρόνια.

Τα τελευταία δορυφορικά δεδομένα, από το trio Swarm της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος που παρακολουθεί το μαγνητικό πεδίο της Γης, υποδηλώνουν ότι μπορεί να υπάρχει επικείμενη αναστροφή.

Οι δορυφόροι επιτρέπουν στους ερευνητές να μελετήσουν τον πυρήνα της Γης, όπου παράγεται το μαγνητικό πεδίο.

Οι παρατηρήσεις τους υποδηλώνουν ότι ο τετηγμένος σίδηρος και το νικέλιο απομακρύνουν ενέργεια από τον πυρήνα της Γης κοντά στο σημείο όπου παράγεται το μαγνητικό πεδίο.

Ενώ οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι για το πώς ακριβώς συμβαίνει αυτό, αφού δεν έχει ξανασυμβεί με την παρουσία του ανθρώπου στη Γη, το περιγράφουν ως μια «ανήσυχη δραστηριότητα» που υποδηλώνει ότι το μαγνητικό πεδίο ετοιμάζεται να «γυρίσει».

Αν συμβεί αυτό, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές.

Οι μορφές ζωής στον πλανήτη θα εκτεθούν σε ηλιακούς ανέμους που μπορούν να τρυπήσουν το στρώμα του όζοντος. Οι επιπτώσεις μπορεί να είναι καταστροφικές για την ανθρωπότητα, καθώς θα προκαλέσει ολική κατάρρευση των δικτύων παροχής ηλεκτρικής ενέργειας, θα αλλάξει ριζικά το κλίμα της Γης και θα αυξήσει τα ποσοστά του καρκίνου.

Επίσης, η ακτινοβολία στο επίπεδο του εδάφους θα αυξηθεί. Οι ερευνητές προβλέπουν ότι σε περίπτωση αναστροφής των πόλων, κάθε χρόνο εκατό χιλιάδες άνθρωποι θα πεθαίνουν από τα αυξημένα επίπεδα της ακτινοβολίας στο διάστημα.

«Η ακτινοβολία θα μπορούσε να είναι 3-5 φορές μεγαλύτερη από αυτή των ανθρωπογενών οπών του όζοντος. Επιπλέον, οι τρύπες του όζοντος θα είναι μεγαλύτερες και μακροβιότερες», δήλωσε ο δρ Κόλιν Forsyth από την Mullard Εργαστήριο Διαστημικής Επιστήμης στο UCLA.

Read More

O λόγος που οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τα Σκόπια

Ρωτούν πολλοί τι συμφέρον έχουν οι ΗΠΑ και επείγονται τόσο να εντάξουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ. Είναι ολέθριο όμως να μιλάς για εξωτερική πολιτική και να είσαι απληροφόρητος!

Ας μάθουν λοιπόν ότι ο αμετακίνητος στρατηγικός σχεδιασμός των ΗΠΑ είναι να καταστήσουν την περιοχή Σκοπίων-Κοσόβου (σε συνδυασμό με τη Σούδα) τη μεγαλύτερη στρατιωτική εγκατάσταση των ΗΠΑ στον Κόσμο, που θα ελέγχει ταυτόχρονα τα δυτικά σύνορα της Ρωσίας, θα αστυνομεύει τον πετρελαϊκό πλούτο Ασίας και Αφρικής, θα αποτελεί το ορμητήριο κατά του φανατικού Ισλάμ, θα προστατεύει το Ισραήλ και θα διευκολύνει την απεξάρτηση από την ασταθή και ανυπόληπτη πια Τουρκία!


Πολύ λίγοι γνωρίζουν ότι είναι ήδη εγκατεστημένη στα σύνορα FYROM και Κοσόβου η μεγαλύτερη παγκοσμίως αμερικανική βάση, που ονομάζεται «Camp Bondsteel» και απέχει μόλις 150 χλμ. από τα ελληνικά σύνορα.

Η βάση αυτή έχει έκταση 4.000 περίπου στρεμμάτων, 300 περίπου κτίρια (μεταξύ των οποίων το καλύτερα εξοπλισμένο νοσοκομείο όλης της Ευρώπης), 25 χλμ. οδικού δικτύου στο εσωτερικό της, 10.000 άτομα στρατιωτικό προσωπικό, 140 περίπου αεροσκάφη και ελικόπτερα και τον πιο βαρύ πολεμικό εξοπλισμό που υπάρχει στην Ευρώπη.



Επιπλέον, σύμφωνα με τα στοιχεία της εταιρείας «Brown & Root Services» (που έχει αναλάβει τη συντήρηση των κτιρίων και εγκαταστάσεων, αλλά και την κάλυψη των αναγκών διαβίωσης του προσωπικού), καταναλώνονται εκεί ημερησίως 650.000 γαλόνια νερού και ηλεκτρικό ρεύμα που αναλογεί σε πόλη 25.000 κατοίκων, παρασκευάζονται 20.000 γεύματα την ημέρα και λειτουργούν κάθε μέρα 1.200 πλυντήρια!

Οι αμερικανοί στρατιωτικοί και ο αμερικανικός τύπος αποκαλούν συνήθως με καμάρι τη βάση αυτή με το υποκοριστικό «Grand Dame» (Μεγάλη κυρία) και χαίρονται γιατί αυτή και το Σινικό Τοίχος είναι τα μόνα ανθρώπινα κατασκευάσματα επάνω στη Γη που διακρίνονται με γυμνό μάτι από τη Σελήνη!

Πέρα απ΄αυτά, η βάση αυτή αποτελεί το συντονιστικό και λογιστικό κέντρο υποστήριξης όλων των άλλων αμερικανικών βάσεων της Ανατολικής Μεσογείου και φιλοξενεί το αρχηγείο της πολυεθνικής δύναμης KFOR (η οποία δήθεν προστατεύει το κράτος του Κοσόβου, αλλά στην ουσία αστυνομεύει όλη τη Βαλκανική).



Μόλις ενταχθεί η FYROM στο ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ σχεδιάζουν να μεταφέρουν εκεί και την αεροπορική βάση τους από το «Aviano» της Ιταλίας (από την οποία, αν θυμάστε, ξεκινούσαν τα αμερικανικά και βρετανικά αεροπλάνα, που βομβάρδιζαν με απεμπλουτισμένο και υπερπλουτισμένο ουράνιο την Σερβία το 1999).

Ταυτόχρονα, στήνεται ήδη νοτιο-ανατολικά της «Grand Dame» (αρκετά πιο κοντά στα ελληνικά σύνορα), δεύτερη μεγάλη βάση, σκοπός της οποίας είναι η επιτήρηση όλων των Βαλκανίων και των δυτικών συνόρων της Ρωσίας, καθώς και του αγωγού πετρελαίου μήκους 900 χλμ. που θα συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με την Αδριατική μέσω Βουλγαρίας, FYROM και Αλβανίας και θα μεταφέρει 750.000 βαρέλια ημερησίως.

Προς τούτο, έχει ήδη συσταθεί το κονσόρτσιουμ διαχείρισης του πετρελαιαγωγού, με την επωνυμία «ΑΜΒΟ» (Albanian-Macedonian-Bulgarian Oil)!

Τέλος, ελάχιστοι γνωρίζουν ότι, πέρα από τις θεόρατες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, εξίσου γιγαντιαία και πολυάνθρωπη είναι η Πρεσβεία των ΗΠΑ στα Σκόπια, όπου λειτουργούν και δύο μυστικές υπηρεσίες που παρακολουθούν και εποπτεύουν τη Βαλκανική, αλλά και την ευρύτερη περιοχή από Ισραήλ μέχρι Τσεχία.

Σε αυτό τον στρατιωτικό θώρακα-μαμούθ, εντάσσονται βέβαια και η αεροναυτική βάση της Σούδας, καθώς και η τεράστια υπόσκαφη βάση στην Κάρπαθο που είναι στο σχεδιασμό τους (όπου θα είναι και το ευρωπαϊκό ατομικό καταφύγιο και στρατηγείο τους). Το τελευταίο το κρατούν ακόμα μυστικό, αλλά του ξέφυγε μια φορά προ διετίας του Καμμένου και αμέσως «τον μάζεψαν» και το θέμα «το έθαψαν»!

Read More

Ο ψυχοπαθής που σκότωνε και πουλούσε το κρέας των θυμάτων του

21 Δεκεμβρίου 1924. Ένας άστεγος άνδρας με το όνομα Βίνσενζ Όλιβιερ μπαίνει στο αστυνομικό τμήμα του Μάνστερμπεργκ. Είναι καλυμμένος με αίμα. Δηλώνει πως ο Καρλ Ντένκε του επιτέθηκε με ένα τσεκούρι και προσπάθησε να τον σκοτώσει.

Κανείς δεν τον πιστεύει. Ο Καρλ Ντένκε, ο ενάρετος κύριος της πόλης δεν θα έκανε κάτι τόσο φρικιαστικό. Ο Όλιβιερ επιμένει και η αστυνομία συλλαμβάνει τον Ντένκε. Τα ευρήματα που υπήρχαν στο σπίτι του Ντένκε ξεπερνούσαν κάθε νοσηρότητα. Αντίκρισαν ανθρώπινο κρέας σε δοχεία και δόντια σε πουγκιά.


Το τραγικό συμβάν του "Πατέρα Ντένκε"

Ο Καλρ Ντένκε γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1870 στο Μάνστερμπεργκ της Γερμανίας (η σημερινή «Ziębice» της Πολωνίας). Πολύ λίγα πράγματα είναι γνωστά για την παιδική του ηλικία. Γιος εύπορου γαιοκτήμονα, στα 12 του, ο Ντένκε για ανεξήγητους λόγους έφυγε από το σπίτι του.

Μέχρι την ηλικία των 25, η τύχη του αγνοείται. Εκείνη την εποχή πέθανε ο πατέρας του και ο Καρλ κληρονόμησε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Αγόρασε ένα σπίτι στο Μάνστερμπεργκ και ασχολήθηκε με την γεωργία για μικρό χρονικό διάστημα, χωρίς επιτυχία. Πούλησε το κτήμα του και εργάστηκε ως πωλητής από πόρτα σε πόρτα, πουλώντας διάφορα πράγματα, από δερμάτινες ζώνες και κορδόνια μέχρι χοιρινό κρέας, καθώς είχε άδεια από την συντεχνία κρεοπωλών.

Πριν από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, η οικονομική ύφεση επηρέασε και τον Ντένκε που αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι του, για να επιβιώσει. Κατάφερε όμως να νοικιάσει ένα μικρό διαμέρισμα καθώς επίσης και ένα μικρό παράπηγμα.






Το σπίτι όπου ο «Πατέρας Ντένκε» διέπραξε τους φόνους

Ο Καρλ Ντένκε ήταν ένα ευσεβής πολίτης που συμμετείχε στο κοινά της περιοχής του. Οι κάτοικοι της πόλης τον θαύμαζαν και τον αποκαλούσαν «Πατέρα Ντένκε». Ο Καρλ ήταν αφοσιωμένος Χριστιανός και μάλιστα έπαιζε πνευστά στην τοπική εκκλησία. Παράλληλα, βοηθούσε τους αδύναμους και τους άστεγους.
Η σοκαριστική αποκάλυψη

Ο Ντένκε, δεν έμοιαζε σε τίποτα με αυτό που παρουσίαζε στην κοινότητα. Στην πραγματικότητα ήταν ένας κατά συρροή δολοφόνος που μέσα σε 15 χρόνια σκότωσε πάνω από 40 άτομα. Για άγνωστους λόγους, το 1909 διέπραξε τον πρώτο του φόνο, που ήταν η 25χρονη Έμμα Σάντερ. Ο Καρλ Ντένκε επέλεγε ταξιδιώτες ή άστεγους, καθώς το ρίσκο να τους αναζητήσει κάποιος ήταν μηδαμινό. Με κάποιο τρόπο τους παρέσυρε στο σπίτι του και με ένα τσεκούρι τους κομμάτιαζε το κεφάλι. Στη συνέχεια, διαμέλιζε τα σώματά τους και πουλούσε το κρέας τους σαν χοιρινό στην κοντινή αγορά του » Wrocław». Κάποιες φορές, «τράταρε» μάλιστα το παστό κρέας των θυμάτων σε καλεσμένους! Τα φρικιαστικά εγκλήματα σταμάτησαν στις 22 Δεκεμβρίου 1924, όταν ο Όλιβιερ ξέφυγε από τον Ντένκε και τον κατέδωσε στην αστυνομία.






Τα σύνεργα του «ξεχασμένου κανίβαλου»
Το παστό κρέας και η συλλογή με τα δόντια

Όταν η αστυνομία ερεύνησε το διαμέρισμα του Καρλ Ντένκε, αντίκρισε στην ουσία ένα εργαστήριο επεξεργασίας κρέατος. Υπήρχαν τρία μεγάλα δοχεία με ανθρώπινο κρέας και ένα βαρέλι γεμάτο κόκαλα. Το κρέας ήταν κυρίως κομμάτια από την περιοχή των γλουτών, ενώ βρέθηκαν και κομμάτια από τον θώρακα που είχαν ακόμη τρίχες. Ήταν μαγειρεμένο και επεξεργασμένο ως παστό. Ειδικότερα, το τρίτο δοχείο περιείχε κομμάτια ανθρώπινου δέρματος και τμήματα αορτής σε ζελατινώδη μάζα. Ένα μπολ πάνω στο τραπέζι του Ντένκε ήταν γεμάτο με επεξεργασμένο ανθρώπινο λίπος.






Η συλλογή από τα δόντια που βρήκε η αστυνομία στο σπίτι του Ντένκε

Ακόμη πιο αποκαλυπτική ήταν συλλογή του Ντένκε από ανθρώπινα δόντια, που ξεπερνούσαν τα 350. Χωρισμένα κατά μέγεθος, σε ένα πουγκί βρίσκονταν μόνο οι τραπεζίτες. Σε δύο τενεκεδένια κουτιά με την επιγραφή «αλάτι»- «πιπέρι» αντίστοιχα αποθήκευσε τα υπόλοιπα δόντια. Σε μια χάρτινη σακούλα, επιπλέον, βρέθηκαν δόντια, που ανήκαν σε έναν άνθρωπο. Όλα τα δόντια βρίσκονταν σε εξαιρετική κατάσταση.

Η αναγνώριση των θυμάτων διήρκεσε μέχρι το 1940, με την αστυνομία να κάνει λόγο ότι ο «Πατέρας Ντένκε» δολοφόνησε σίγουρα 42 ανθρώπους. Τα άγνωστα κίνητρα του Ντένκε Ο Καρλ Ντένκε συνελλήφθη στις 21 Δεκεμβρίου 1924. Μετά από ολιγόλεπτη ανάκριση, ομολόγησε ότι χτύπησε τον Όλιβιερ επειδή πήγε να τον ληστέψει. Πέρασε τη νύχτα στη φυλακή. Βρέθηκε την επόμενη μέρα κρεμασμένος στο κελί του.

Η αυτοκτονία του Ντένκε άφησε πολλά αναπάντητα ερωτήματα για τους λόγους που διέπραξε τους φόνους. Δεν υπήρχαν σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης στα θύματα, έτσι οι ερευνητές ήταν αδύνατον να προσδιορίσουν τα κίνητρα του Ντένκε. Το έγκλημα ξεχάστηκε με το πέρασμα των χρόνων, ωστόσο όσοι το θυμούνται ακόμη, αναφέρονται στην «παράξενη υπόθεση του ξεχασμένου κανίβαλου».

Read More