Πώς η Γερμανία κλέβει 84 δις κάθε χρόνο από όλη την Ευρώπη

Αν υπάρχει μία χώρα η οποία έχει κυριολεκτικά κατακλέψει την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της, και το κάθε κράτος χωριστά, αυτή έχει όνομα. Λέγεται Γερμανία! Στο Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έκλεβε τις χώρες με υποχρεωτική κατάσχεση της παραγωγής τους και παραγωγικών μονάδων, από αγροτικά προϊόντα ως επίταξη βιομηχανιών στην υπηρεσία του Χίτλερ. Ομως στην σύγχρονη Ευρώπη, η δουλειά γίνεται με τον πιο αθόρυβο, τον πιο ύπουλο τρόπο. Μέσω του σκληρού νομίσματος, του ΕΥΡΩ, και του Τραπεζικού συστήματος!


Πως κλέβει η Γερμανία τις άλλες χώρες

Το Target 2 καταγράφει τις χρηματικές υποχρεώσεις των τραπεζών της μιάς χώρας στην άλλη. Σημειώνουμε οτι πρόκειται για υποχρεώσεις που δεν σχετίζονται με το δημόσιο χρεος της κάθε χωρας. Αν μια χωρα εχει δημόσιο χρεος 200 δις πχ, και χρωσταει αλλα 100 δις μεσω του Διατραπεζικού συστήματος εκκαθάρισης συναλλαγών TARGET2, ισως ειναι σε θεση καπως να γλιτωσει απο το δημόσιο χρεος των 200 δις, οχι ομως απο το διατραπεζικό χρεος 100 δις που εχει να κανει με εκκαθαριση των συναλλαγων!

Η Γερμανία, κατάφερε μέσω ενός ακριβού , για τις χωρες της Νότιας Ευρώπης, νομίσματος, να τσακίσει σε κόστος τους βιομηχανικούς κολοσσούς της Γαλλίας , της Ιταλίας και Ισπανίας, καθιστώντας τες ακριβές χωρες. Παράλληλα ομως, με την ανταλλακτική ανισσοροπία στην Ευρωπαική Ενωση, χρωστάνε αυτές στη Γερμανία αμύθητα ποσά, μεσω του Ευρωπαικού συστήματος εκκαθάρισης των συναλλαγών TARGET 2!


Τι έχει να λαμβάνει η Γερμανία

Συγκεκριμένα, η Γερμανία είχε ήδη να λαμβάνει 91 δις ΕΥΡΩ κατά τα πρώτα χρόνια του ΕΥΡΩσυστηματος ως το 2008 (το τοτε TARGET). Ομως μετά την κρίση του 2008 κλέβει πλέον κάθε χρόνο 84 δισεκατομμύρια ΕΥΡΩ από τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες! Αυτή τη στιγμή όλοι, για να κάνουν την ‘χάρη’ να συμμετέχουν στο ΕΥΡΩ και να εκκαθαρίζουν τις συναλλαγές, χρωστάνε στη Γερμανία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία λίγο παραπάνω από 800 δις !

Για την ακρίβεια, αν σημερα διαλυονταν η Ευρωπαική Ενωση, και γινονταν εκκαθαριση υποχρεωσεων, η Γερμανία έχει να λαμβάνει από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ,σύμφωνα με επίσημα στοιχεία Οκτωβρίου 2017 (τα τελευταία διαθέσιμα) ακριβώς 848,4 δισεκατομμύρια ΕΥΡΩ ! Μετρητά!


Πόσα θα πάρει απο κάθε χώρα

Χρωστάνε, μεταξύ άλλων, η Ελλάς, η Ιταλία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα, είναι χρεωμένη 61,5 δις, δηλαδή το 40% του ΑΕΠ της περίπου, ή αν προτιμάτε, μόλις…6 ακόμη μνημόνια!

Η Πορτογαλία χρωστάει 82 δις, δηλαδή το…50% του ΑΕΠ της! Ενώ η Ιταλία χρωστάει 412 δις, δηλαδή μόλις το… 27% του ΑΕΠ της και η Ισπανία, του ‘Αυτοκράτορα Ραχόι’ χρωσταει άλλα… 362 δις, δηλαδή το 35% του ΑΕΠ της! Τόσο είναι ουσιαστικά το ‘κόστος του ΕΥΡΩ’, πέραν του ότι ολες αυτές οι χώρες, ως γνωστόν, εχουν βγει με κατεστραμμένο επιχειρηματικό και κοινωνικό ιστό από πολυετείς κρίσεις και μνημόνια. Περαν όμως αυτών , στην Γερμανία χρωστάει και άλλος ενας οργανισμός, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα! Τα στοιχεία φαίνονται αναλυτικά, κατ έτος, στον παρακάτω πίνακα.



Ολλανδία και Λουξεμβούργο, συνεταίροι

Για να διασώσει τις Γερμανικές κυρίως τράπεζες, θα θυμάστε ότι η ΕΚΤ (Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα) του κυρίου Ντράγκι μπήκε σε κολοσσιαίο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, που περιλάμβανε ΕΤΗΣΙΕΣ αγορές χρεογράφων 250 δις από Γερμανικές τράπεζες. Ε, όχι μονο εξαγόρασε τις χρηματοοικονομικές σαβούρες των ουσιαστικά φαλιρισμένων γερμανικών τραπεζών, αλλά πλέον…χρωστάει και 224 δις στη Γερμανία! Για την ακρίβεια, οι χωρες που προαναφέραμε (Ελλάς, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία) και η ΕΚΤ τα χρωστάνε αυτά όχι μόνο στην Γερμανία (848,4 δις) αλλά και στις δύο χώρες που ξεπλένουν τα χρήματα των Γερμανικών κλπ πολυεθνικών στην Ευρώπη. Στο Λουξεμβούργο (183 δις ) και την Ολλανδία (109 δις).

Η συμμετοχή Ολλανδίας και Λουξεμβούργου στο φαγοπότι μας λύνει την απορία γιατί ο κύριος Ντάισελμπλουμ (Ολλανδία) και ο κυριος Γιούγκερ (Λουξεμβούργο) είναι εκείνοι που υλοποίησαν, τόσο λυσσαλέα, για λογαριασμό της Γερμανίας, τα προγράμματα λιτότητας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο εναντίον όλων μας. Η εκμετάλλευση στο ‘Νταχάου της ΕΥΡΩζώνης’ έχει οχι μόνο θύματα αλλά και επώνυμους θύτες!

Read More

Όποιος πολιτικός υπογράψει για τα σκόπια με τον όρο «Μακεδονία», θα καταχωριθεί στον κατάλογο των προδοτών του Έθνους

Η αφετηρία δημιουργίας του ψευδομακεδονικού έθνους των Σκοπίων
Το 1918 επικράτησε στη Ρωσία το Κομμουνιστικό καθεστώς, με στόχους την συν τω χρόνω εξάπλωσή του αρχικά στις γειτονικές χώρες, που προϋπέθετε και την έξοδο στο Αιγαίο, που δεν είχε επιτύχει ο Τσάρος και εν συνεχεία την επέκταση στην Ευρώπη.

Κομμουνιστικά κόμματα άρχισαν να ιδρύονται συστηματικά σε διάφορες χώρες και ιδιαίτερα στη Βαλκανική. Η συσταθείσα το 1921, προφανώς με εντολή του Κόμματος Βαλκανική Κομμουνιστική Ομοσπονδία (Β.Κ.Ο.), μετά από πρόταση του Βούλγαρου Κομμουνιστή Κολλάρωφ, διακήρυξε την επιδίωξη αυτονόμησης της Μακεδονίας και Θράκης από την Ελλάδα, με στόχο να προσαρτηθούν στη Βουλγαρία, καθώς και η Ανατολική Ρωμυλία και βέβαια να επιτευχθεί ο έλεγχος του Αιγαίου. Ο Γενικός Γραμματέας του Κ.Κ.Ε. Γεωργιάδης διαφώνησε και διεγράφη.


Το 1924 η απόφαση της Β.Κ.Ο. επικυρώθηκε στη Μόσχα από την Κομιντέρν και έγινε υποχρεωτική για όλα τα Κομμουνιστικά Κόμματα. Ηγετικά στελέχη του Κ.Κ.Ε. που συμμετείχαν στη Β.Κ.Ο. και διαφώνησαν, διεγράφησαν από το Κόμμα.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος

Η κήρυξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έδωσε την αφορμή στον Τίτο της δημιουργίας, αντί της αυτονομήσεως, του ψευδούς Μακεδονικού Έθνους των Σκοπίων, ως προγεφυρώματος για επέκταση στο Αιγαίο.

Τον Οκτώβριο του 1940, σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη είχε ήδη υποταγεί στο Χίτλερ, η Σοβιετική Ένωση ήταν τότε σύμμαχος της Γερμανίας και όλες οι Βαλκανικές χώρες είχαν επαφές με τον Χίτλερ. Η Ελλάδα τότε μόνη στην Ευρώπη, δέχτηκε επίθεση από την Φασιστική Ιταλία την οποία και νίκησε.

Το Φεβρουάριο 1941 ο Άγγλος Υπουργός Εξωτερικών Ήντεν ήλθε στην Ελλάδα και ανέφερε στον Έλληνα Πρωθυπουργό, ότι η Γιουγκοσλαβία και η Τουρκία αρνήθηκαν να συμπράξουν με την Ελλάδα και να πολεμήσουν κατά της Γερμανίας. Ο Έλληνας Πρωθυπουργός επανέλαβε προηγούμενη δέσμευσή της Ελλάδας, ότι θα πολεμήσει ακόμη και μόνη της και κατά της Γερμανίας, παρά το γεγονός, ότι ήδη πολεμούσε στην Αλβανία κατά της Ιταλίας. Τότε ο Ήντεν έλαβε τηλεγράφημα του Τσώρτσιλ, που έλεγε να μην πιεσθεί η Ελλάδα να εμπλακεί σε άπελπι αγώνα και με τη Γερμανία.

Μετά την απάντηση αυτή της Ελλάδας έφθασαν από τις αρχές Μαρτίου 1941 στον Πειραιά πολύ περιορισμένης στρατιωτικής δυνατότητας Αγγλικά, Αυστραλέζικα και Νεοζηλανδικά τμήματα, που αργότερα πολέμησαν στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία και την Κρήτη κατά των Γερμανών.

Στα Σκόπια εισήλθαν οι Γερμανοί από Βουλγαρικό έδαφος όπου έγιναν δεκτοί ως ελευθερωτές. Τα Σκόπια ήταν πρωτεύουσα της περιφέρειας της νότιας Σερβίας, γνωστής ως Βαρδάρσκα. Η Γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας έγινε την 6η Απριλίου 1941.

Εάν η Ελλάδα, όπως έκαναν η Γιουγκοσλαβία και η Τουρκία, ηρνείτο να πολεμήσει κατά του Άξονα:

α) «Οι Γερμανοί θα είχαν καταλάβει πριν έλθει ο χειμώνας τη Μόσχα και την Πετρούπολη και άλλη θα ήτο η τύχη του πολέμου, όπως είπε ο Γερμανός Στρατάρχης Καϊτελ στην Δίκη της Νυρεμβέργης, και άλλοι θα ήταν σήμερα κατηγορούμενοι». Άμεση επιβεβαίωση, πλην των Απομνημονευμάτων Γερμανών Στρατηγών, αποτελεί και η δήλωση του Χίτλερ τόσο στη γνωστή κινηματογραφίστρια φίλη του Leni Riefenstahl, όσο και στην Πολιτική του Διαθήκη, ότι: «Η επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδος υπήρξε καταστροφική για την Γερμανία. Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθεια μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και τη Μόσχα, πριν μας πιάσει το ρωσικό ψύχος»

β) Δεν θα επικρατούσε ο Κομμουνισμός στη Γιουγκοσλαβία και δεν θα εδημιουργείτο θέμα Μακεδονίας

Ο Τίτο, κυρίαρχος στη Γιουγκοσλαβία ως Κομμουνιστής, αφού εξουδετέρωσε τον Εθνικιστή Μιχαήλοβιτς, την 2α Αυγούστου 1944, με σύμφωνη γνώμη του Στάλιν, ανήγγειλε από το Σερβικό έδαφος την ίδρυση «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας», υλοποιώντας και τις από το 1921 αποφάσεις της Κομιντέρν και όλων των Βαλκανικών Κομμουνιστικών Κομμάτων.

Για να αναγνωρισθεί όμως η νέα εθνότητα, δηλαδή η «Μακεδονική Εθνότητα», έπρεπε να υπάρξει χωριστή κρατική υπόσταση, ιδιαίτερη γλώσσα, ανεξάρτητη εκκλησία και ιστορική παράδοση. Τα ανύπαρκτα αυτά συστατικά στοιχεία του ανυπάρκτου «Μακεδονικού Έθνους» οι πλαστογράφοι της Ιστορίας της Μακεδονίας τα κατασκεύασαν στα χαρτιά έκτοτε:

α) Το 1945 σχηματίστηκε Κυβέρνηση και Βουλή «Μακεδονική».
β) Το 1944 ονόμασε «Μακεδονική Γλώσσα» το προφορικό Βουλγαρικό ιδίωμα, που ομιλείτο στα Σκόπια και μόνο το 1945, μετά από επεξεργασία έγινε την 7.6.1945 η 6η επίσημη γλώσσα της Γιουγκοσλαβίας. Η πρώτη Γραμματική της «Μακεδονικής Γλώσσας» κυκλοφόρησε το 1952 και το πρώτο Φιλολογικό Λεξικό το 1961.

γ) Το αθεϊστικό Κομμουνιστικό Κόμμα του Τίτο, ίδρυσε το 1968 την «Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Μακεδονίας», που δεν την αναγνωρίζει καμία Ορθόδοξη Εκκλησία.
δ) Με τον ψευδή ισχυρισμό, ότι οι Αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες, επινόησαν ότι ως Σλάβοι, ενώθηκαν τον 6ο αιώνα με τους μη Έλληνες Μακεδόνες και έγιναν αυτοί Μακεδόνες. Ως Μακεδόνες συγκέντρωσαν από όλα τα αρχεία του κόσμου, ότι ανεφέρετο στη Μακεδονία και οικειοποιήθηκαν όλα τα γεγονότα και πρόσωπα που ανά τους αιώνες έδρασαν στη Μακεδονία και το 1969 κυκλοφόρησαν την «Ιστορία του ψευδομακεδονικού Έθνους», που αποτελεί την μεγαλύτερη πολιτική και ιστορική απάτη στην παγκόσμια Ιστορία.

Εκατοντάδες επιστήμονες δούλεψαν δεκαετίες και κυκλοφόρησαν βιβλία και περιοδικά για να πείσουν τη λαϊκή μάζα, ότι υπάρχει «Μακεδονική Εθνότητα».

Το τεχνητό αυτό «Μακεδονικό Έθνος», το Μονοκομματικό Κομμουνιστικό Καθεστώς το επέβαλε στους νέους των Σκοπίων και φοβούμαι και σε πολλούς νέους των άλλων Κομμουνιστικών χωρών και με έναν, αδιανόητο, για δημοκρατικές χώρες προπαγανδιστικό μηχανισμό ενός μονοκομματικού Κομμουνιστικού, καθεστώτος, παραπλάνησε ανιστόριτους και αφελείς σε ολόκληρο τον κόσμο.

Μακεδονικό έθνος, ούτε υπήρξε, ούτε υπάρχει

Οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες. Είχαν όλα, κατά τον Ηρόδοτο (Ι, 581), τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το αυτό Έθνος. Δηλαδή είχαν την αυτή γλώσσα με όλους τους άλλους Έλληνες, την Ελληνική. Τα αυτά ιερά και είχαν τους αυτούς Θεούς, η κατοικία των οποίων ήταν στο Μακεδονικό Όρος τον Όλυμπο.

Οι 9 Μούσες ήταν επίσης από τα Πιέρια της Μακεδονίας. Οι Μακεδόνες όπως όλοι οι Έλληνες συμμετείχαν στις Αμφικτιονίες και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων, που είναι ταυτότητα Ελλήνων, αποτελεί την ουσία του Σκοπιανού προβλήματος και όχι η απλή ονομασία του κράτους χωρίς να συνδέεται με την Ιστορία. Την ταυτότητα των Μακεδόνων ως Ελλήνων, επιβεβαιώνουν τα ιερά κείμενα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, κείμενα αρχαίων Ελλήνων, Εβραίων και Ρωμαίων συγγραφέων και χιλιάδες ελληνικών επιγραφών.

Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος, με επιστολή του της 11.1.1993 προς τα Παγκόσμια Εβραϊκά Συνέδρια και Συμβούλια, αναφέρει: «Η Ιουδαϊκή θρησκεία και φιλολογία αποτελούν τους αδιάψευστους μάρτυρες του αρχαίου εθνολογικού χαρακτήρα των Μακεδόνων ως Ελλήνων».

«Οι αρχαίοι και νεώτεροι Μακεδόνες είναι Έλληνες και η γλώσσα των Μακεδόνων είναι η Ελληνική», διακήρυξαν με ομόφωνα ψηφίσματα τους τα Νομοθετικά Σώματα 14 Πολιτειών των Η.Π.Α.

Την ανωτέρω ιστορική αλήθεια επιβεβαίωσαν οι 15 ηγέτες της ΕΟΚ τον Ιούνιο 1992 στη Διάσκεψη Κορυφής στη Λισσαβώνα, όπου ομόφωνα α­ποφάσισαν να αναγνωρίσουν τα Σκόπια εφόσον δεν θα έχουν τη λέξη «Μα­κεδονία». Το θέμα είχε τεθεί από τον τότε Πρόεδρο της Ελλη­νικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος στην από 3.1.1992 επιστολή του, όπου τόνιζε ότι είναι Μακεδόνας και ετόνιζε ότι:
«Η αναγνώριση της αυτοαποκαλουμένης “Δημοκρατίας της Μακεδονίας” έχει θεμελιώδη σημασία για την Ελλάδα και το γνωρίζω καλύτερα από κάθε άλλον αφού είμαι ο ίδιος Μακεδών. Η Δημοκρατία αυτή ούτε εθνολογικά, ούτε ιστορικά έχει το δικαίωμα να ονομάζεται Μακεδονία».«

Η εθνολογική σύνθεση του πληθυσμού της χώρας αυτής αποτελείται από Αλβανούς, Τούρκους, Τσιγγάνους και Σλάβους, που καμία σχέση δεν έχουν με Μακεδόνες», και ότι: «Είναι αδιανόητο με την λήξη του Ψυχρού Πολέμου να δίδεται ιστορική νομιμοποίηση σε Τίτο και Μόσχα που ονόμασαν την Νότιο Γιουγκοσλαβία σε Μακεδονία προς έξοδο στο Αιγαίο αποσπώντας την Μακεδονία από την Ελλάδα».

Την εθνολογική σύνθεση των κατοίκων της ΠΓΔΜ ως Σλάβων (Βουλγάρων και Σέρβων) ομολόγησε και ο τ. Πρόεδρος της ΠΓΔΜ κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ με την δήλωση του: «Δεν διεκδικούμε τον Αλέξανδρο, ημείς είμεθα Σλάβοι».
Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που αναφέρει στο βιβλίο του ο κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ «ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ» (σελ. 259), ότι στην δεξίωση που έγινε στη Νέα Υόρκη την επομένη της αναγνωρίσεως ως ανεξαρτήτου Κράτους των Σκοπίων, μια ομάδα νέων από την Αυστραλία του είπαν: «Εσείς μιλήσατε, αλλά δεν είπατε το σημαντικότερο. Δεν είπατε ότι εμείς είμαστε απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί ότι αρνηθήκαμε την καταγωγή μας, τους προγόνους μας». «Δυσκολεύτηκα να βρω απάντηση αμέσως (συνεχίζει ο Γκλιγκόρωφ στο βιβλίο του) και τελικά τους είπα:

«Ξέρετε, σέβομαι τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις σας. Είναι δικαίωμα σας. Αλλά σύμφωνα με την ιστοριογραφία στον Μακεδονικό λαό επικρατεί η γνώμη ότι είμαστε Σλάβοι. Έχουμε έλθει στα Βαλκάνια τον 6ο και 7ο αιώνα έχουμε εγκατασταθεί στα εδάφη που ονομάζονται Μακεδονία. Δεν γνωρίζω το κατά πόσο στις φλέβες μας συνεχίζει να ρέει κάποια σταγόνα αίματος των αρχαίων Μακεδόνων!». Αλλά ακόμα και έτσι, δεν είναι αυτό που δίνει την ταυτότητα του λαού μας. Δεν θέλω να σας πείσω για το αντίθετο, αφού είστε αυτής της γνώμης. Είναι δικαίωμα σας αλλά αυτό δεν πρέπει να αλλοιώνει την άποψη σας για το γεγονός πως η δημοκρατία της Μακεδονίας είναι ανεξάρτητο κράτος. Έμειναν ακόμη μου φάνηκε μισή ώρα στην αίθουσα και έφυγαν ανικανοποίητοι, όπως μου φάνηκε».

Πρώτος και άμεσα κατήγγειλε την δημιουργία από τον Τίτο της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» ο Stettinious, τότε Υπουργός Εξωτερικών της Κυβερνήσεως Ρούζβελτ που διείδε τον απώτερο στόχο των Κομμουνιστών, ο οποίος με την υπ’ αριθ. 868614/26.12.1944 Εγκύκλιό του προς τους Πρεσβευτές και τους Προξένους των ΗΠΑ έδωσε οδηγίες να πληροφορήσουν, ότι η Αμερικανική Κυβέρνηση θεωρεί δημαγωγία (δηλ. ως απάτη), την ύπαρξη «Μακεδονικού Έθνους», «Μακεδονικής συνείδησης». «Οι ισχυρισμοί αυτοί δεν εκπροσωπούν ούτε εθνική, ούτε πολιτική πραγματικότητα και στόχο έχουν την απόσπαση τμήματος της Ελλάδος (της …Μακεδονίας που κατοικείται από Έλληνες).

Ο Ζέλεφ όταν ως Πρόεδρος της Βουλγαρίας ρωτήθηκε την 20η Ιουνίου 1993 στη Σουηδία, από δημοσιογράφο της Σουηδικής Εφημερίδας Svenska Dugbladed, για «Μακεδονικό Έθνος», δήλωσε ότι: «Το Μακεδονικό Έθνος που δημιούργησε μετά τον Πόλεμο η Κομιντέρν είναι Έγκλημα του ΤΙΤΟΪΣΜΟΥ και του ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ».

Δυστυχώς ο Πρόεδρος των ΗΠΑ κ. Τζωρτζ Μπους (υιός) εγκατέλειψε την πάγια πολιτική των ΗΠΑ (Στεττίνιους και Δόγμα Τρούμαν) στο πρόβλημα που δημιούργησε ο Τίτο και η Μόσχα, μετονομάζοντας μεταπολεμικά τη νότιο Γιουγκοσλαβία σε «Μακεδονία».

Στο Μουσείο Ashmolean της Οξφόρδης έγιναν πρόσφατα εγκαίνια Έκθεσης αρχαιολογικών θησαυρών της Μακεδονίας με τίτλο «Από τον Ηρακλή στον Μέγα Αλέξανδρο». Ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ, ιστορικός και Καθηγητής της Οξφόρδης – ο ιστορικός σύμβουλος του Αμερικανού παραγωγού Olive Stone στην κινηματογραφική ταινία «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ»- μιλώντας στα εγκαίνια της έκθεσης δήλωσε «Ξαναγράφεται η ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης από ότι την ξέραμε μέχρι σήμερα». Ο ίδιος με τρεμάμενη φωνή από την συγκίνηση χαρακτήρισε την έκθεση την μεγαλύτερη που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στην Βρετανία όσον αφορά την αρχαία Ελλάδα. Ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ σε δήλωση του στην κρατική τηλεόραση υπογράμμισε και το πολιτικό μήνυμα της εκθέσεως«Αποδεικνύει ότι αυτοί που υποστηρίζουν ότι τα Σκόπια είναι Μακεδονία είναι τουλάχιστον ανιστόριτοι. (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Τρίτη 12 Απριλίου 2011). Είναι σαν να υποστηρίζει κάποιος ότι η Οξφόρδη είναι στη Λευκορωσία».

Μετά τα ανωτέρω, τα κράτη που αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» οφείλουν να ανακαλέσουν την απόφαση τους.

Read More

«Μας έδωσαν εκατομμύρια για να διαμελιστεί η Γιουγκοσλαβία»

Πριν από σχεδόν έναν χρόνο σε ένα βρετανικό ΜΜΕ, έσκασε μια μεγάλη «βόμβα». Ένας πρώην πράκτορας της CIA, ονόματι Ρόμπερτ Μπέιρ αποκάλυψε τα μυστικά της υπηρεσίας και ξεδίπλωσε όλη τη δράση των κυβερνήσεων του Μπιλ Κλίντον και του Τζορτζ Μπους Τζούνιορ.

Ως πράκτορας της CIA ο Μπέιρ εργάστηκε στη Γιουγκοσλαβία το 1991-94 και στη Μέση Ανατολή. Έκτοτε αποσύρθηκε από την υπηρεσία και κυρίως με βιβλία του έχει κατηγορήσει την κυβέρνηση Μπους ότι προκαλούσε πολέμους για το πετρέλαιο. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα πως ακόμη και ο Μιτ Γουόσπουρ, ένας προσωπικός του φίλος εργαζόμενος στη Γερουσία, ο οποίος του έδινε πληροφορίες, έχει δολοφονηθεί.

Στο θέμα μας όμως τώρα. Ο Μπέιρ με συνέντευξη που έδωσε στο ebritic.com στις 26 Νοεμβρίου του 2015 προέβη σε εκπληκτικές αποκαλύψεις για τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και την σφαγή στην Σρεμπρένιτσα που από το βράδυ της Κυριακής βρίσκεται στο επίκεντρο μετά το εμετικό πανό το οποίο εμφανίστηκε στην ελληνική εξέδρα στο παιχνίδι με τη Βοσνία.

Ιδού μέρος των δηλώσεων του πρώην πράκτορα και νυν αναλυτή αμερικανικών ΜΜΕ:

«Στη Γιουγκοσλαβία πήγα στις 12 Ιανουαρίου 1991, με ελικόπτερο, στο Σεράγεβο. Δουλειά μας ήταν να επιτηρούμε τους υποτιθέμενους Σέρβους τρομοκράτες ώστε να μην επιτεθούν στην πόλη. Μας είχαν ενημερώσει για μια οργάνωση με την ονομασία Ανώτερη Σερβία, η οποία σχεδίαζε βομβιστικές επιθέσεις στην πόλη λόγω της επιθυμίας της Βοσνίας να αποσχιστεί από τη Γιουγκοσλαβία».

«Στην πραγματικότητα αυτή η οργάνωση ούτε καν υπήρχε. Οι επικεφαλής μας, μας έλεγαν ψέματα. Η αποστολή μας ήταν απλώς να προκαλέσουμε πανικό στους πολιτικούς στη Βόσνια, να τους πείσουμε ότι επίκειται σερβική επίθεση. Η αποστολή αυτή τελείωσε για μένα σε δύο εβδομάδες. Ανέλαβα νέα στη Σλοβενία. Η επιχείρηση στη Βοσνία διήρκεσε έναν μήνα και είχε κωδική ονομασία Ίστινα (αλήθεια)».

«Πήγα στη Σλοβενία διότι είχαμε πληροφορίες ότι σκόπευε να ανακηρύξει την ανεξαρτησία της. Διαθέσαμε μερικά εκατομμύρια δολάρια για τη χρηματοδότηση ορισμένων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, κομμάτων της αντιπολίτευσης και διαφόρων πολιτικών. Πολλοί πράκτορες που διαφωνούσαν εξαφανίζονταν όταν αρνούντο να εκτελέσουν αποστολές προπαγάνδας κατά των Σέρβων».

«Προσωπικά είχα εκπλαγεί από τα ψέματα τα οποία μας έλεγαν οι επικεφαλής και οι πολιτικοί μας. Πολλοί πράκτορες καλλιεργούσαν την προπαγάνδα χωρίς να γνωρίζουν τι κάνουν. Ο καθένας μας γνώριζε μόνο ένα μέρος της υπόθεσης και μόνο αυτοί που δημιούργησαν την όλη υπόθεση γνώριζαν το σύνολό της, δηλαδή οι πολιτικοί. Στόχος της προπαγάνδας ήταν να διχάσουμε τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας ώστε να αποσχιστούν».

«Έπρεπε να υπάρχει ένας αποδιοπομπαίος τράγος στον οποίο θα έπεφτε το ανάθεμα. Επελέγη η Σερβία καθώς αυτή, κατά κάποιο τρόπο, είναι η διάδοχος κατάσταση της Γιουγκοσλαβίας. Δώσαμε χρήματα στον Στίπε Μέσιτς, στον Φράνιο Τούσμαν, στον Αλί Ιζετμπέκοβιτς, σε βουλευτές και μέλη της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης, σε δημοσιογράφους, σε στρατηγούς του Γιουγκοσλαβικού στρατού, ακόμα και σε ολόκληρες μονάδες».

«Ο Ράντοβαν Κάραζιτς έπαιρνε χρήματα, για κάποιο διάστημα, αλλά σταμάτησε να δέχεται χρήματα όταν κατάλαβε ότι θα κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου που έγιναν στη Βοσνία. Όλο αυτό κατευθυνόταν από την αμερικανική κυβέρνηση. »Κάποιοι αξιωματούχοι της CIA έγραφαν ακόμα και τις επίσημες ανακοινώσεις που διαβάζονταν στα δελτία ειδήσεων. Στόχος ήταν η πρόκληση μίσους, εθνικισμού και προβολή της διαφορετικότητας».

«Το 1992 ήμουν ξανά στη Βοσνία με αποστολή την εκπαίδευση μονάδων του Βοσνιακού στρατού, καθώς η Βοσνία είχε μόλις ανακηρύξει την ανεξαρτησία της. Η Σρεμπρένιτσα είναι μια παραφουσκωμένη ιστορία και πολλοί άνθρωποι την έχουν αποδεχτεί. Ο αριθμός των νεκρών είναι ο ίδιος με τον αριθμό των Σέρβων και άλλων που σκοτώθηκαν, αλλά η Σρεμπρένιτσα πουλήθηκε στην πολιτική αγορά».

«Ο επικεφαλής μου, πρώην γερουσιαστής, έλεγε συνεχώς πως μερικά καθάρματα θα σταλούν στη Βοσνία. Έναν μήνα πριν την υποτιθέμενη γενοκτονία στην Σρεμπρένιτσα, μου είπε πως η πόλη θα «γίνει πρωτοσέλιδο» σε όλο τον κόσμο. Όταν ρώτησα το γιατί μου είπε απλώς «θα δεις». Ο Βοσνιακός στρατός πήρε εντολή να επιτεθεί σε σπίτια και σε αμάχους, στους κατοίκους της Σρεμπρένιτσα. Την ίδια ώρα οι Σέρβοι δέχονταν επίθεση από την άλλη πλευρά. Προφανώς κάποιος είχε πληρωθεί για τους υποκινήσει».
«Ένοχοι για την Σρεμπρένιτσα είναι οι Βόσνιοι, οι Σέρβοι και οι Αμερικανοί. Όλοι όμως ρίχνουν τις ευθύνες στους Σέρβους. Δυστυχώς πολλά από τα θύματα που θεωρούντο μουσουλμάνοι ήταν Σέρβοι ή άλλων εθνικοτήτων. Πριν μερικά χρόνια, ένας φίλος πρώην πράκτορας ο οποίος τώρα εργάζεται στο ΔΝΤ μου είπε ότι η σφαγή στη Σρεμπρένιτσα ήταν προϊόν συμφωνίας αμερικανικής κυβέρνησης και Βόσνιων πολιτικών».

«Η πόλη θυσιάστηκε για κερδίσουν οι ΗΠΑ μια δικαιολογία για να επιτεθούν κατά των Σέρβων. »Είναι ξεκάθαρο πως οι άνθρωποι που προκάλεσαν τον πόλεμο και υπαγόρευσαν τους όρους της ειρήνης κατέχουν τώρα εταιρείες που εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο των περιοχών αυτών. Απλώς υποδούλωσαν λαούς και τα παραγόμενα καταλήγουν στη Γερμανία και στις ΗΠΑ».

«Αυτοί είναι οι νικητές, καθώς οι λαοί υποχρεώνονται να εισάγουν, κατόπιν από αυτούς και καθώς δεν έχουν χρήματα αναγκάζονται να δανείζονται. Αυτή είναι η ιστορία στα Βαλκάνια. Το Κόσοβο, για παράδειγμα, δημιουργήθηκε για δύο λόγους. Πρώτον γιατί η περιοχή είναι πλούσια σε ορυκτά και δεύτερον διότι αποτελεί στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ. Είναι η μεγαλύτερη Νατοϊκή βάση στην καρδιά της Ευρώπης»

«Θέλω να πως στους λαούς της Γιουγκοσλαβίας ότι πρέπει να ξεχάσουν το παρελθόν. Χειραγωγήθηκαν τότε και είναι ανόητο να υπάρχει μίσος μεταξύ τους. Πρέπει να δείξουν ότι είναι οι ισχυροί και να καταλάβουν ποιος το δημιούργησε όλο αυτό. Προσωπικά ταπεινά ζητώ συγνώμη και αυτό γιατί για καιρό δεν αποκάλυπτα τα μυστικά της CIA και του Λευκού Οίκου».

Read More

Ο πρώτος Έλληνας στρατιωτικός αεροπόρος με το παρατσούκλι «τρελοκαμπέρος»

Ξεκίνησε την καριέρα του ως ανθυπολαχαγός του Πυροβολικού και κανείς δεν ήξερε ότι αργότερα θα γινόταν ένας από τους πρώτους Έλληνες αεροπόρους και ο πρώτος στρατιωτικός αεροπόρος.

Τολμηρές πτήσεις, ριψοκίνδυνα ακροβατικά στον αέρα που έκοβαν την ανάσα του μαγεμένου πλήθους κι ένας ατίθασος χαρακτήρας έμεινε στην ιστορία με την έκφραση «τρελοκαμπέρο» που χρησιμοποιούμε ακόμη προκειμένου να χαρακτηρίσουμε κάποιον ασυγκράτητο και ατρόμητο. Δεν δείλιαζε μπρος στον κίνδυνο αλλά αντιθέτως τον επιδίωκε. Διέθετε και αυτός με την σειρά του εκείνη την ιδιαίτερη τρέλα που χαρακτήριζε ανέκαθεν τους Έλληνες και τους τοποθετούσε στην κορυφή της παγκόσμιας ιστορίας.

Με ενθουσιασμό και τόλμη ο «μουρλός» αεροπόρος Δημήτριος Καμπέρος έσπασε τα ρεκόρ της εποχής του και έγινε πρότυπο για τους συναδέλφους του, Έλληνες και Ευρωπαίους.

Ο Δημήτριος Καμπέρος γεννήθηκε στην Ύδρα το 1883, πρωτότοκος γιος έξι παιδιών εύπορης οικογένειας. Μεγάλωσε στον Πειραιά και φοίτησε στη Σχολή Ευελπίδων όπου αποφοίτησε αριστούχος το 1905. Κατατάχθηκε στο Πυροβολικό συνεχίζοντας τη στρατιωτική του καριέρα.

Ο πιλότος της Ελληνικής αεροπορίας Δημήτριος Καμπέρος, 1912-1913, Πηγή φωτογραφίας: Wikipedia

Στις 27 Μαΐου 1911, η κυβέρνηση Βενιζέλου υπέγραψε συμφωνία με τη γαλλική κυβέρνηση ότι θα εφοδίαζε την ελληνική με αεροπλάνα, εξοπλισμό και τεχνογνωσία. Τον Μάιο του ίδιους έτους η βρετανική Αποστολή Ναυτικής Συνεργασίας και ένα μήνα αργότερα η γαλλική Αποστολή Πεζικού έφθασαν στην Ελλάδα προκειμένου ν α οργανώσουν το ελληνικό Ναυτικό και Πεζικό. Επιπλέον είχαν αναλάβει να οργανώσουν και να ιδρύσουν της Αεροπορία Στρατού. Ο πρωθυπουργός Βενιζέλος έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον βλέποντας τις άμεσες επιπτώσεις στην άμυνα της χώρας. Η εγκύκλιος η οποία εκδόθηκε τον Μάιο του 1911 καλούσε όλους τους ενδιαφερόμενους να καταθέσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την παρακολούθηση μαθημάτων αεροπλοΐας. Ο Καμπέρος κατέθεσε τα δικαιολογητικά του και επιλέχθηκε ανάμεσα σε 60 υποψηφίους. Τρεις αξιωματικοί τον πρώτο χρόνο κι άλλοι τρεις τον επόμενο αποτέλεσαν τους πρώτους υποψήφιους.

Στάλθηκαν για εκπαίδευση στην Σχολή Ανρύ Φαρμάν στο Ετάμπ έξω από το Παρίσι. Ο Καμπέρος αποφοίτησε πρώτος με πολιτικό δίπλωμα. Η ελληνική κυβέρνηση παρήγγειλε τέσσερα Φαρμάν και ο Βενιζέλος με την ιδιότητά του ως Υπουργός των Στρατιωτικών τα βάφτισε «Δαίδαλος, «Αετός», «Γυψ» και «Ιέραξ» στις 27 Μαΐου 1912.

Ο πρωθυπουργός με μεγάλη επισημότητα άρχισε τον επιβαπτίσιο λόγο του με τα εξής:

«Εις το πρώτον στρατιωτικόν αεροπλάνον, κύριοι δίδω το όνομα του πρώτου Έλληνος αεροπόρου του Δαίδαλου, το δεύτερο το ονομάζω «Αετόν», τα δύο άλλα τα οποία ευρίσκονται ακόμη εις τον Πειραιά τα βαπτίζω «Γυψ» και «Ιέραξ». Πέποιθα επίσης ότι οι επ’αισίοις οιωνοίς αρξάμενοι εθνικοί έρανοι προς κατασκευήν αεροπλάνων θα προσθέσωσιν εις την μοίραν του εναερίου στόλου μας και άλλας τοιαύτας. Ούτω δε όχι μόνον θα ενισχυθώσι μεγάλως αι πολεμικαί μας δυνάμεις, αλλά θα κατορθώσωμεν ίνα μη υστερήσωμεν εις την ευγενήν άμιλλαν προς κατάκτησιν του αέρος».
Η πρώτη στρατιωτική πτήση

Τον Μάιο του 1912 η είδηση ότι το πρώτο στρατιωτικό αεροπλάνο θα απογειωνόταν στο Φάληρο, διαδόθηκε σε όλο τον αθηναϊκό λαό. Η πρώτη επιδεικτική πτήση πολεμικού αεροσκάφους στην Ελλάδα με αεροπλάνο Φαρμάν και χειριστή τον υπολοχαγό Αεροπόρο Δημήτριο Καμπέρο ήταν γεγονός. Οι Αθηναίοι είχαν καταφθάσει με κάθε μέσο από κάθε άκρη της Αθήνας και του Πειραιά προκειμένου να θαυμάσουν τον γενναίο αεροπόρο. Ο Καμπέρος πήδηξε στο χειριστήριο του μικρού Φαρμάν και έθεσε σε κίνηση τον κινητήρα. Με ένα νεύμα του οι στρατιώτες απομακρύνθηκαν. Το «σιδερένιο πουλί» προχώρησε μερικά μέτρα και στη συνέχεια βρέθηκε στους αιθέρες.

Οι θεατές εκστασιασμένοι ζητωκραύγαζαν και χειροκροτούσαν τον πρώτο Έλληνα στρατιωτικό αεροπόρο. Στα οκτώ λεπτά της πτήσης, ο Καμπέρος πέταξε πάνω από το Νέο Φάληρο, την Καστέλα, διέγραψε μερικούς κύκλους με το αεροπλάνο του και προσγειώθηκε προς το μέρος της θάλασσας. Τα πλήθη ζητωκραύγαζαν αλλά τους έπιανε και ο φόβος μήπως ο δεινός αεροπόρος πέσει.

Όλο το καλοκαίρι του 1912 ο Καμπέρος συνέχιζε τις επιδείξεις του πάνω από το μαγεμένο πλήθος που συνέρρεε για να τον θαυμάσει. Πετούσε πάνω από την Αθήνα και το Φάληρο και τα πλήθη ζητωκραύγαζαν. Εξαιτίας των ριψοκίνδυνων ακροβατικών στον αέρα και των τολμηρών του πτήσεων που έκοβαν την ανάσα του μαγεμένου πλήθους έμεινε στην ιστορία με την έκφραση τρελοκαμπέρος που χρησιμοποιούμε για να χαρακτηρίσουμε τον τολμηρό και ασυγκράτητο.Απογείωση του διπλάνου του Δημήτριου Kαμπέρου, 1912-1913, Πηγή φωτογραφίας: Wikipedia

Η πτήση του με το υδροπλάνο και το παγκόσμιο ρεκόρ

Τα επιτυχημένα αποτελέσματα από τη χρησιμοποίηση του αεροπλάνου σε αναγνωριστικές αποστολές στα στρατιωτικά γυμνάσια του Μαΐου, έδωσαν την ιδέα μετατροπής του στρατιωτικού αεροπλάνου «Δαίδαλος» σε υδροπλάνο. Η μετατροπή είχε τεράστια επιτυχία και έγινε από τον ίδιο τον υπολοχαγό Δημήτριο Καμπέρο, με την βοήθεια του γάλλου αερομηχανικού Σοβώ και του καθηγητή του Πολυτεχνείου Χόνδρου προσθέτοντας δύο πλωτήρες στο μικρό Φαρμάν που ήταν ευέλικτο. Το υδροπλάνο μπορούσε να χρησιμεύσει ως πολεμικό όπλο σε περίοδο πολέμου για την ανίχνευση εχθρικού στόλου. Ο συνδυασμός αεροπλάνου και πλωτού μέσου ήταν ο καταλληλότερος για την άμεση προστασία των χιλιάδων νησιών του Αιγαίου κ του Ιονίου.

Στις 22 Ιουνίου 1912, ο «Δαίδαλος» ως υδροπλάνο έκανε την πρώτη του δοκιμαστική πτήση πάνω από το Φαληρικό όρμο. Στις 24 Ιουνίου 1912, αφού αποθαλασσώθηκε από το Φάληρο, έφτασε στη Ύδρα. Στην επιστροφή κατέκτησε το ευρωπαϊκό ρεκόρ ταχύτητας στην διαδρομή Ύδρας-Φαλήρου με ταχύτητα 110 χλμ την ώρα σε απόσταση 165 χλμ και σε μία ώρα και είκοσι λεπτά. Την επόμενη μέρα οι εφημερίδες περιέγραφαν με ενθουσιασμό την πρωτιά αυτή του Καμπέρου.
Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι

Τον Οκτώβριο του 1912 ο λόχος των τεσσάρων αεροπλάνων θα πάρει μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους. Ο Καμπέρος θα πετάξει με τον «Δαίδαλο» σε αναγνωριστικές πτήσεις ενώ επινόησε τη ρίψη χειροβομβίδων του μισού κιλού ελληνικής κατασκευής από το διπλανό. Ο «Δαίδαλος» αποτέλεσε το πρώτο βομβαρδιστικό στην Ευρώπη μετά την Ιταλία στον πόλεμο στη Λιβύη το 1911. Ο Καμπέρος δεν επέφερε σημαντικές φθορές στις εχθρικές γραμμές με την ρίψη αυτή αλλά κατόρθωσε να κάμψει το ηθικό των Τούρκων.

Οι δύο αποστολές του Καμπέρου ήταν οι πρώτες στον ευρωπαϊκό χώρο ενώ οι δεύτερες στον κόσμο σε επίπεδο αναγνώρισης και βομβαρδισμού μετά τις ιταλικές στη Λιβύη με κοινό εχθρό την Τουρκία.

Ο παγκόσμιος τύπος έγραψε διθυράμβους για την ελληνική αεροπορία και αυτό οφειλόταν στις εύστροφες κινήσεις στρατηγικής του Καμπέρου. Τα νέα ταξίδεψαν παντού και εκείνος έγινε λαϊκός θρύλος. Ο παράτολμος, ο ριψοκίνδυνος κύριος Καμπέρος είχε ήδη γίνει θρύλος! Ήταν γνωστός παντού στην αθηναϊκή κοινωνία και είχε εξαπλωθεί η φήμη του στο πανελλήνιο!

Είχε καταφέρει να κάνει κάτι που κανένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να πράξει: Να αψηφήσει τον κίνδυνο, τον θάνατο για να συλλέξει πολύτιμο υλικό υπέρ της πατρίδας. Και βέβαια τον θεώρησαν και λίγο μουρλό που επιχειρούσε τέτοια υπεράνθρωπα έργα. Και το παρατσούκλι του έχει πια καθιερωθεί, «τρελοκαμπέρος».

Η Σχολή Ικάρων

Παραιτήθηκε ως αεροπόρος τον Δεκέμβριο του 1912 και επέστρεψε στο Πυροβολικό. Πολέμησε ως λοχαγός του Πυροβολικού στην Ήπειρο ενώ το 1915 επανέρχεται στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης ως Διοικητής του. Το 1916 μεταφέρει το αεροδρόμιο στη Λάρισα όπου το επανδρώνει ενώ αναλαμβάνει την εκπαίδευση και διοίκησή του. Όλο αυτό το διάστημα αγωνίζεται για την εδραίωση της αεροπορίας ως ξεχωριστό όπλο και την ονομασία της Σχολής της Αεροπορίας σε «Σχολή Ικάρων». Το 1917 παραιτείται από τον Στρατό και αναλαμβάνει το τεχνικό γραφείο του πατέρα του στον Πειραιά όπου κατασκευάζει εργοστάσια, εκκλησίες κλπ

Ο Πειραιώτης αεροπόρος στα χρόνια του μεσοπολέμου ίδρυσε την πρώτη Αερολέσχη στο Φάληρο και εκπαίδευε τους πρώτους ανεμοπόρους. Χειριστής και αεροπλάνο ενώνονταν σε μια απροσδιόριστη έλξη, σε ένα πλάσμα που μόνο φτερά είχε κι έσχιζε τους αιθέρες.

Επανέρχεται στην αεροπορία το 1932 όπου αποστρατεύεται το 1934 με το βαθμό του Ταγματάρχη αφού πραγματοποιεί μία ονειρώδη επίδειξη με ένα αεροπλάνο Αβρό πάνω από βρετανικό αεροπλανοφόρο και ξεσηκώνει τα πλήθη Ελλήνων και Βρετανών. Στο διάστημα αυτό ήταν εκπαιδευτής και Διοικητής στο Τατόι όπου και εκεί άφησε το στίγμα του.

Πέθανε το 1942 στα χρόνια της Κατοχής από διαρροή φωταερίου όταν αποκοιμήθηκε ζεσταίνοντας το τσάι του ενώ έπεσε πολλές φορές από αεροπλάνο και τραυματίστηκε. Προκαλούσε θαυμασμό και δέος. Ευαίσθητος και ακούραστος, πολύπλευρος και ντόμπρος, δυναμικός και εύθυμος.

Έμεινε στην ιστορία ως ο πρώτος στρατιωτικός αεροπόρος της Ελλάδας. Προς τιμήν του έχει ονομασθεί το αμφιθέατρο του 6ου οροφού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, αίθουσα «Επισμηναγός Δ. Καμπέρος».

Read More

Το χωριό των 2.000 κατοίκων που o καθένας έχει βίλα και 150.000 δολάρια σε καταθέσεις

Μετρητά, μόνιμη εργασία, αυτοκίνητο, πολυτελές σπίτι και ότι άλλο τραβάει η καρδιά τους έχουν οι κάτοικοι σε χωριό της Κίνας. Πού βρίσκεται η «παγίδα»; Ένα κοινωνικό πείραμα που παραπέμπει σε άλλες εποχές, στη σύγχρονη εκδοχή του.

Ποιο είναι το μοντέλο της κοινωνίας απόλυτης ευμάρειας; Σε παλαιότερες δεκαετίες υπήρξαν πολιτικά συστήματα που επιχείρησαν να αποδείξουν ότι έχουν βρει τον τρόπο. Σοσιαλιστικά κινήματα επέβαλαν έναν τρόπο ζωής που θα οδηγούσε σε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Η ιστορία απέδειξε -τουλάχιστον μέχρι τώρα – ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Όμως είναι; Διότι η κινεζική κυβέρνηση πραγματοποιεί ένα νέο κοινωνικό πείραμα, παρουσιάζοντας το «πλουσιότερο χωριό», όπως αποκαλείται. Ένα μέρος από 2.000 κατοίκους, οι οποίοι απολαμβάνουν όλα τα αγαθά, καθώς τους παρέχονται μετρητά, πολυτελές αυτοκίνητο και πολυτελή κατοικία, σε ένα πρότυπο σοσιαλιστικής κοινωνίας, στη σύγχρονη εκδοχή της. Υπάρχει όμως μία «παγίδα»…

Το 2003, η κινεζική κυβέρνηση ξεκίνησε την εφαρμογή ενός πλάνου, μέσω του οποίου θα αποδείκνυε την ορθότητα της εφαρμογής μίας σοσιαλιστικού τύπου κοινωνίας. Δημιούργησε το χωριό Huaxi, ένα μέρος στο οποίο κατοικούν 2.000 άνθρωποι, ο καθένας εκ των οποίων έχει σχεδόν 150.000 δολάρια στον τραπεζικό του λογαριασμό και κάθε οικογένεια έχει από ένα αυτοκίνητο, δουλειά για όλα τα ενήλικα μέλη της και μία υπέροχη βίλα για να ζει άνετα.

Στο χωριό Huaxi υπάρχουν υπεροπολυτελή ξενοδοχεία με κόστος δωματίου 15.000 δολάρια τη βραδιά, ελικόπτερα ταξί, θεματικά πάρκα και ανέσεις που κανένα άλλο χωριό ανάλογου πληθυσμού δεν μπορεί να παρουσιάσει.

Όλα τα παραπάνω παραπέμπουν σε έναν επίγειο παράδεισο. Ακριβώς έτσι είναι. Διότι αυτό που ξέρουμε για τον παράδεισο, ήταν ότι ο Αδάμ και η Εύα είχαν καλύψει όλες τις ανάγκες τους. Μόνο έναν κανόνα όφειλαν να ακολουθήσουν. Να μην τραφούν με τον απαγορευμένο καρπό. Το μήλο. Με άλλα λόγια, να μην απαρνηθούν τον παράδεισο. Όπως ακριβώς αναφέρεται στον θρησκευτικό μύθο, έτσι και στο θαυμαστό -κατά τα άλλα- κοινωνικό πείραμα της κινεζικής κυβέρνησης, υπάρχει μία μεγάλη «παγίδα». Για να εξακολουθήσει κάποιος να απολαμβάνει όλα τα παραπάνω αγαθά, πρέπει να μείνει για πάντα εκεί. Να μην μετοικήσει ποτέ σε άλλο μέρος. Αν το κάνει, θα απαρνηθεί την πειραματική αυτή κοινωνία και μαζί της, θα χάσειο τα 150.000 δολάρια στον λογαριασμό του, το αυτοκίνητο, το σπίτι, τα πάντα…

Κάθε τι, λοιπόν, απαιτεί ένα τίμημα. Οι 2.000 Κινέζοι που κατοικούν στο «πλουσιότερο χωριό», είναι υποχρεωμένοι να μείνουν ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ εκεί. Αν επιλέξουν την ελευθερία τους, θα αναλάβουν να πληρώσουν και το προσωπικό κόστος…

Read More

Τζορτζ Ιωαννίδης: Ο πράκτορας της CIA και οι νέες αποκαλύψεις για την δολοφονία του JFK

Θέμα μηνών ο αποχαρακτηρισμός 1100 άκρως απόρρητων φακέλων της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών των ΗΠΑ που αφορούν τον Έλληνα κατάσκοπο και τον θάνατο του Κένεντι.

Σκηνή 1η: Η γραμματέας του Τζον Χάουαρντ μπήκε σοκαρισμένη στο γραφείο του, αφού πρώτα χτύπησε την πόρτα μια φορά. Τα δάκρυα είχαν αρχίσει να τρέχουν στα μάγουλά της και η φωνή της έβγαινε σπασμένη.

«Πυροβόλησαν τον πρόεδρο Κέννεντι στο Ντάλας» είπε στον προϊστάμενό της, ο οποίος την κοιτούσε ανέκφραστος και αμίλητος, εκείνη την ημέρα του Νοεμβρίου, που ο ήλιος έλαμπε στο Μαϊάμι.

Η απάντησή του «είναι λυπηρό αυτό που συνέβη» μάλλον δεν ήταν η αναμενόμενη, για την ημέρα που σημάδεψε και εξακολουθεί να στοιχειώνει την Αμερική.

Μόλις η νεαρή κοπέλα βγήκε από το γραφείο, ο Χάουαρντ πληκτρολόγησε έναν απευθείας αριθμό που δεν ήταν καταχωρημένος στον τηλεφωνικό κατάλογο και μίλησε απευθείας με τα κεντρικά της CIA στο Λάνγκλει, λέγοντας πρώτα το πραγματικό του όνομα: «Ιωαννίδης εδώ. Ενημερώστε με άμεσα για τα τεκταινόμενα στο Ντάλας».

Το ημερολόγιο έγραφε 22 Νοεμβρίου 1963…

Σκηνή 2η: Το 1978 ο νεαρός τότε σπουδαστής της Νομικής Νταν Χάρντγουεϊ περίμενε υπομονετικά τον σύνδεσμο της CIA με την Επιτροπή που ερευνούσε την δολοφονία JFK να του φέρει αποχαρακτηρισμένους φακέλους και έγγραφα της Υπηρεσίας, που αφορούσαν την πολύκροτη δολοφονία του 35ου προέδρου των ΗΠΑ.

Ο κύριος με τα γυαλιά που εμφανίστηκε τον κοίταξε με ένα βλέμμα σαν να τον ζύγιζε και του έδωσε ένα λεπτό φάκελο, που περιείχε ελάχιστες σελίδες, αλλά δεν έφυγε.

Όταν Χάρντγουεϊ τον κοίταξε ξανά, ο ευγενικός κύριος του είπε με φωνή που δεν δεχόταν αμφισβήτηση: «Αυτό είναι το μόνο που θα πάρεις».

Φεύγοντας, ο νεαρός φοιτητής δεν ξέχασε το όνομα που αναγραφόταν στην κάρτα του συνδέσμου της CIA με την Επιτροπή. Ήταν ο George Joannides.

Για όσους ερευνητές ασχολούνται με το θολό κόσμο των μυστικών υπηρεσιών-ειδικά της CIA-ο Τζορτζ Ιωαννίδης παραμένει ακόμη και σήμερα είκοσι έξι χρόνια μετά το θάνατό του, ένας «αόρατος» πράκτορας, για τον οποίο ελάχιστα έχουν γίνει γνωστά.

Το γιατί σύμφωνα με τον έγκριτο δημοσιογράφο Τζέφερσον Μόρλεϊ, είναι εύκολο να εξηγηθεί. Ο Ιωαννίδης φέρεται να σχετίζεται άμεσα σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά με την δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντι, η οποία μέχρι σήμερα εξακολουθεί να γεννάει δεκάδες θεωρίες συνωμοσίας.

Οι φάκελλοι του στα κεντρικά της Υπηρεσίας, παραμένουν απόρρητοι, παρότι έγιναν δεκάδες αιτήματα τα περασμένα χρόνια για να αποχαρακτηριστούν.

Φαίνεται όμως ότι ήρθε επιτέλους το πλήρωμα του χρόνου για να γίνει γνωστό αν τελικά η CIA είχε σημαίνοντα ρόλο στην δολοφονία του 35ου προέδρου των ΗΠΑ.

Κάτι που αν ισχύει θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών της Αμερικής, η οποία θα πρέπει στις αρχές του νέου έτους να αποχαρακτηρίσει χίλιους εκατό φακέλους του Ιωαννίδη που σχετίζονται με την δολοφονία του Κέννεντι.

Για πάρα πολλούς ανθρώπους που έχουν παθιαστεί με την υπόθεση εκεί κρύβεται το μεγάλο μυστικό, του ποιος η ποιοι ήθελαν να πεθάνει ο νεαρός πρόεδρος εκείνο το μεσημέρι του Νοέμβρη στο Ντάλας.

Ο Γιώργος Ιωαννίδης ήξερε σίγουρα πάρα πολλά, αλλά προτίμησε να πάρει τα όποια μυστικά μαζί του, όταν έσβησε σε ένα χειρουργικό κρεβάτι σε νοσοκομείο του Χιούστον, κατά την διάρκεια μιας εγχείρηση στην καρδιά του στις 4 Μαρτίου του 1990.
Όπως είπε αργότερα ένας «συνάδελφός» του «μπορεί ο Τζορτζ να προδόθηκε από την καρδιά του, αλλά ο ίδιος δεν πρόδωσε ποτέ…».
Παιδί του Καραμεσίνη

Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, αν κάποιος έπεφτε πάνω στον Τζορτζ Ιωαννίδη, αντίκριζε έναν μάλλον συνηθισμένο νέο άνδρα, με μυωπικά γυαλιά και look που παρέπεμπε σε δικηγόρο. Αν τον γνώριζε μάλιστα θα διαπίστωνε ότι όντως ήταν δικηγόρος.

Μόνο που αυτή ήταν η μισή αλήθεια για τον Έλληνα γιο ενός ζεύγους μεταναστών, που έφυγαν από την Αθήνα το 1923, όταν αυτός ήταν ακόμη μωρό, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην Αμερική.

Την βρήκαν απασχολούμενοι σε ελληνικές εφημερίδες και ο Γιώργος μεγάλωσε χωρίς να του λείψει τίποτε και σπούδασε νομικά στο Saint John’s University.

Τότε ήταν που γνώρισε και την γυναίκα της ζωής του Βιολέτα Μικρούτσικου, αλλά και έναν άλλο Έλληνα, τον Τζορτζ Κάλαρη ο οποίος ήταν ήδη αρραβωνιασμένος με την αδερφή της, Ισμήνη.

Ο τελευταίος είχε περάσει ήδη την πόρτα της CIA και αυτός ήταν που διέκρινε στον Ιωαννίδη, ικανότητες που παρέπεμπαν σε πράκτορα.

Όταν του πρότεινε να ενταχθεί στην CIA τον είχε ήδη προτείνει στον μέντορά του, τον διαβόητο Τομ Καραμεσίνη, ο οποίος είπε ναι και ο Ιωαννίδης βυθίστηκε για πάντα στον κόσμο των κατασκόπων.

Αποτέλεσε μέλος της περίφημης ελληνικής φατρίας της CIA στα χρόνια του ψυχρού πολέμου, έμελλε όμως να εμπλακεί για τα καλά στην πιο «σκοτεινή» δολοφονία Αμερικανού προέδρου.

Η γνωριμία με τον Όσβαλντ

«Μεθοδικός, αυστηρός και με ένα έμφυτο χάρισμα να πείθει τον συνομιλητή του»

Αυτοί που ψάχνουν ακόμη την εμπλοκή του Ιωαννίδη στην δολοφονία Κέννεντι, περιμένουν με ανυπομονησία το άνοιγμα των χιλίων εκατό φακέλλων του, που η CIA αρνιόταν επίμονα να αποχαρακτηρίσει όλα αυτά τα χρόνια.

Μετά την δολοφονία του Κέννεντι έγιναν τέσσερις σχολαστικές έρευνες κατά τις οποίες ο πρώην διευθυντής της Ρίτσαρντ Χελμς απέκρυψε εντελώς τον ρόλο του Ιωαννίδη στο Μαϊάμι το 1963 πριν και μετά την δολοφονία.
Εκεί όπου διοικούσε ως αρχηγός του τμήματος Ψυχολογικού Πολέμου της CIA στην πόλη, εικοσιτέσσερις πράκτορες έχοντας ένα ετήσιο μπάτζετ 2.400.000 δολαρίων.

Η αποστολή του ήταν να ελέγχει και να στηρίζει μέσω των κονδυλίων της Υπηρεσίας την δραστηριότητα των Κουβανικών ομάδων στο Μαϊάμι, που μάχονταν το καθεστώς του Φιντέλ Κάστρο.

Η πιο δραστήρια από αυτές και η πιο επικίνδυνη ήταν το DRE (Directorio Revolucionario Estudantil) η οποία είχε ήδη αποπειραθεί να δολοφονήσει τον Κάστρο μια φορά.

Μεθοδικός, αυστηρός και με ένα έμφυτο χάρισμα να πείθει τον συνομιλητή του ο Έλληνας πράκτορας, κατάφερε να πείσει τους ηγέτες του DRE να επικεντρωθούν περισσότερο στην προπαγάνδα και λιγότερο στις απόπειρες.

Τα 25.000 δολάρια που τους έδινε κάθε μήνα ήταν ένας καλός λόγος για να το κάνουν, αφού επιθυμούσαν διακαώς να στρατολογήσουν νέα μέλη παντού στην Αμερική.

Ένας τέτοιος υποψήφιος εμφανίστηκε στα γραφεία του DRE στη Νέα Ορλεάνη τον Αύγουστο του 1963. ¨Ηταν ένας χλωμός, κατά τι ταλαιπωρημένος νέος που συστήθηκε ως Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ αλλά δεν έπεισε κανέναν ότι θέλει να παλέψει ενάντια στον Κάστρο και έτσι τον έδιωξαν.

Λίγες ημέρες αργότερα μέλη του DRE τον εντόπισαν να μοιράζει φυλλάδια υπέρ του Κάστρο στην πόλη και ενεπλάκησαν μαζί του, όταν τον αναγνώρισαν.

Οι σχέσεις του Όσβαλντ με το DRE-οι πληροφορίες από όλες τις πόλεις που δραστηριοποιούνταν κατέληγαν στο Μαϊάμι-ήρθαν εις γνώση του Ιωαννίδη, ο οποίος συνομιλούσε τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα με ηγετικά στελέχη.

Αυτό που δεν έγινε γνωστό είναι κατά πόσο ο Ιωαννίδης γνώρισε επί προσωπικού τον Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ και αν συνέβη αυτό τι διημείφθη μεταξύ τους.

Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο

Λίγους μήνες μετά την δολοφονία του JFΚ ο Γιώργος Ιωαννίδης μετατίθεται από το Μαϊάμι στην Αθήνα, για να συνεχίσει την δράση του στο κλιμάκιο της CIA που έδρευε στον τελευταίο όροφο της Αμερικάνικης πρεσβείας στην Αθήνα.

Ακολούθησαν οι Φιλιππίνες, την ώρα που ο διευθυντής της CIA Ντικ Χελμς τον κάλυψε απόλυτα στις έρευνες που ξεκίνησαν από διάφορες επιτροπές, αφήνοντας το όνομά του, όπως και το γεγονός της σχέσης του Όσβαλντ με το DRE την οποία γνώριζε πολύ καλά ο Ιωαννίδης στο σκοτάδι.

Ό Έλληνας πράκτορας θα επιστρέψει στις ΗΠΑ το 1974 και ένα χρόνο αργότερα θα συνταξιοδοτηθεί από την CIA και θα ξεκινήσει μια καινούρια καριέρα στην Ουάσιγκτον όπου εγκαταστάθηκε μαζί με την Βιολέτα και τα τρία παιδιά τους.

Θα συνεργαστεί ακόμη και με την κυβέρνηση Καραμανλή πάνω σε θέματα μετανάστευσης δουλεύοντας στην ελληνική πρεσβεία, αγνοώντας ότι το κέλευσμα της μοίρας θα τον έφερνε πάλι πίσω στην CIA.

Τον Ιανουάριο του 1978, ένα ψήφισμα του Κογκρέσου οδήγησε στην σύσταση μιας νέας επιτροπής που θα διερευνούσε νέα στοιχεία για την δολοφονία του Κέννεντι, ανάμεσα σε αυτά και την σχέση του Όσβαλντ με το DRE καθώς και την δράση της οργάνωσης στο Μαϊάμι.

Σύνδεσμος της CIA με την επιτροπή για τα συγκεκριμένα στοιχεία ανέλαβε ο Γιώργος Ιωαννίδης, ο οποίος δεν βοήθησε καθόλου τους ερευνητές, βάζοντας συνεχώς εμπόδια στον δρόμο τους.

Εννοείται ότι παρόλο που ήταν αυτός που τα ήξερε όλα επέλεξε να μην το πει καν, αφήνοντας για πάντα κρυφό τον ρόλο του και ένα μεγάλο μέρος της αλήθειας για το αν υπήρχε εμπλοκή της CIA στην δολοφονία.

Όταν πολλά χρόνια μετά τον θάνατό του έγινε γνωστός εν μέρει μόνο ο ρόλος του πολύς κόσμος ήταν θυμωμένος με τον Έλληνα κατάσκοπο που γύρισε μόνο για λίγο από το κρύο για να προστατέψει τα ένοχα μυστικά του.

Read More

O «Βροχοποιός» που προκάλεσε φονικές καταιγίδες ιονίζοντας την ατμόσφαιρα το 1915

Καθώς η Καλιφόρνια περνούσε τη χειρότερη περίοδο ξηρασίας των τελευταίων 1.200 χρόνων, κάτοικοι της «Χρυσής Πόλης» στράφηκαν σε ακραία και απελπισμένα μέτρα για να σβήσουν τη συλλογική δίψα τους

Οι ψημένοι από τον ήλιο αγρότες προσέλαβαν «μάγους του νερού» για να ανακαλύψουν υπόγειες πηγές χρησιμοποιώντας διχαλωτά κλαδιά, ενώ μια εταιρία με την ονομασία «Βροχή Κατόπιν Επιθυμίας» υποσχόταν να τερματίσει την ξηρασία χτίζοντας ηλεκτρικούς πύργους που θα ιόνιζαν την ατμόσφαιρα.

Όταν η Καλιφόρνια βρέθηκε σε παρόμοια θέση στεγνωμένη ακριβώς πριν από 100 χρόνια, η πόλη του Σαν Ντιέγκο έκανε κάτι που φαίνεται ακόμα πιο παράξενο, προσέλαβε έναν Βροχοποιό.

Το 1915 το Σαν Ντιέγκο εκλιπαρούσε απεγνωσμένα για μερικές σταγόνες βροχής. Η επικίνδυνα χαμηλή στάθμη στους ταμιευτήρες του φράγματος απειλούσε τη δυνατότητα της περιοχής για ανάπτυξη.

Στις 13 Δεκεμβρίου 1915, στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου του Σαν Ντιέγκο, εμφανίστηκε ένας πιθανός σωτήρας. Ένας σαραντάρης πωλητής ραπτομηχανών με το όνομα Τσαρλς Μάλλορι Χάτφιλντ, υποσχέθηκε να «δημιουργήσει» βροχή.




Όπως αναφέρει η Μπάρμπαρα Τάτχιλ στο βιβλίο της «Χάρφιλντ ο Βροχοποιός», ο αυτοαποκαλούμενος «επιταχυντής υγρασίας», είπε στους δημοτικούς συμβούλους ότι μπορούσε να κάνει τον ταμιευτήρα Μορένα -που εκείνη τη στιγμή ήταν γεμάτος μόνο κατά το ένα τρίτο- να γεμίσει μέσα σε ένα χρόνο, με αμοιβή 10 χιλιάδες δολάρια, πληρωτέα μόνο σε περίπτωση που τηρούσε την υπόσχεση του.

Έτσι στο κτήμα του πατέρα του σε κοντινή απόσταση από το Σαν Ντιέγκο, ο Χάτφιλντ ξεκίνησε τα πειράματα του για την παραγωγή βροχής από την κορυφή ενός ανεμόμυλου.

Από το 1904 που είχε ξεκινήσει τις προσπάθειες του, είχε καταφέρει να πείσει τους ιδιοκτήτες κάποιων εκτάσεων ότι μπορούσε να «καλοπιάσει τον ουρανό» απελευθερώνοντας στον αέρα ένα μυστικό μείγμα από 23 χημικά προϊόντα πάνω από ειδικούς ψηλούς ξύλινους πύργους.

«Δεν παράγω βροχή», είπε ο Χάτφιλντ, «αυτό θα ήταν παράλογο. Απλώς ελκύω τα σύννεφα να κάνουν τη δουλειά τους».

Τον Δεκέμβρη του 1904 εγγυήθηκε σε επιχειρηματίες του Λος Άντζελες ότι μπορούσε να προκαλέσει βροχή που θα έφτανε τουλάχιστον τις 18 ίντσες, μέσα σε 5 μήνες προς 5 χιλιάδες δολάρια. Έγινε πολύ σύντομα το δημοφιλές θέμα των εφημερίδων και περιοδικών.

Ήταν γλυκομίλητος. Γεννημένος σε μια αφοσιωμένη οικογένεια κουάκερων είχε πάντα ευγενικούς τρόπους. Είχε έντονα γαλάζια μάτια και πολύ χλωμό δέρμα, λες και ο ήλιος δεν τον είχε δει ποτέ.

Το βιβλίο των καταιγίδων

Ο Τζέιμς Ρότζερς Φλέμινγκ, το 1841, έγραψε το βιβλίο «Η Φιλοσοφία των Καταιγίδων». Εκεί λοιπόν αναφέρει ότι ο Χάτφιλντ ακολούθησε τα βήματα επιστημόνων ή ψευδοεπιστημόνων που ισχυριζόντουσαν ότι μπορούσαν να κάνουν να κάνουν τον ουρανό να βρέξει.

Ο ιδρυτής της «αμερικανικής βροχοποιίας» ήταν πιθανόν ο Τζέιμς Πόλαρντ, που ο Φλέμινγκ τον αναφέρει στο βιβλίο του ως τον σημαντικότερο μετεωρολόγο της εποχής του.

Ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι μετακινώντας υγρά ρεύματα αέρα προς τα ψηλότερα και ψυχρότερα στρώματα της ατμόσφαιρας θα μπορούσε να δημιουργήσει συμπύκνωση η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει τεχνητή βροχή.

Μετά την πρόσληψη του ως κρατικός μετεωρολόγος, το επόμενο έτος ο Πόλαρντ εφάρμοσε τη θεωρία των καταιγίδων βάζοντας επίτηδες φωτιά σε δασικές εκτάσεις για να δημιουργήσει μαζικά ρεύματα προς τα επάνω, πείραμα που απέτυχε παταγωδώς μαζί με τις θεωρίες του.

Το 1871 Ο Έντουαρντ Πάουερς στο βιβλίο του «Πόλεμος και Καιρός» κατέγραψε πάνω από 200 περιπτώσεις βροχόπτωσης μετά από μάχες του πυροβολικού κατά τον εμφύλιο πόλεμο. Η θεωρία αυτή στηρίχτηκε σε μια μεταλλαγμένη άποψη του Πλούταρχου που υποστήριζε πως οι βροχές μεγάλης έκτασης πέφτουν συνήθως μετά από μεγάλες μάχες.

Η θεωρία της δημιουργίας της βροχής κέρδισε τόσο πολύ την προσοχή, ώστε το 1890 το Κογκρέσο δαπάνησε πάνω από 20 χιλιάδες δολάρια για να την εφαρμόσει στο δοκιμασμένο από την ξηρασία Τέξας.

Ο βετεράνος του πολέμου Ρόμπερτ Νταϊρενφορθ, συγκρότησε τρεις γραμμές μάχης, που περιελάμβαναν 60 τουφέκια, εκρηκτικά και μπαλόνια φορτωμένα με ένα αναφλέξιμο μείγμα υδρογόνου και οξυγόνου. Τα πειράματα αυτά αποδείχτηκαν καταστροφικά χωρίς να πέσει ούτε μια σταγόνα βροχής.

Χάτφιλντ, ο Βροχοποιός

Ο Χάτφιλντ το 1890 όταν ακόμα έκανε τις δικές του δοκιμές, δημιούργησε χημικές μυστικές φόρμουλες οι οποίες προκαλούσαν ανάφλεξη, στην προσπάθεια να δημιουργήσει καπνούς που θα έκαναν τα σύννεφα να παράξουν βροχή.

Το 1915 ο Χάρτφιλντ είχε ήδη υπογράψει 17 συμβόλαια με εμπορικές εταιρίες και βαμβακοπαραγωγούς του Τέξας. Η φήμη του μάλιστα είχε αρχίσει να εξαπλώνεται και στα ορυχεία της Αλάσκας. Το κασέ του ήταν 4 χιλιάδες δολάρια για μια μέτρια βροχόπτωση.

Το απελπισμένο δημοτικό συμβούλιο του Σαν Ντιέγκο ήταν πρόθυμο να αναθέσει τη δουλειά στον Χάτφιλντ. Παρόλο που δεν είχε γραπτό συμβόλαιο στα χέρια του ξεκίνησε να κατασκευάζει μέσα στο δάσος, περίπου 6 μίλια ανατολικά της πόλης έναν ψηλό πύργο κοντά στις όχθες του φράγματος Μορένα.

Έριξε το υλικό που θα προκαλούσε τη βροχή σε ρηχές σιδερένιες κατσαρόλες που στηρίζονταν σε μια πλατφόρμα στην κορυφή της ξύλινης κατασκευής. Ένας αυτόπτης μάρτυρας αποκάλυψε ότι ότι οι επιβλαβείς χημικές ουσίες μύριζαν λες και κάποιο τυροκομείο Limburger (τυρί που μοιάζει με ροκ φορ) είχε ανατιναχτεί.

Ας πληρώσουμε άλλες 10 χιλιάδες δολάρια για να σταματήσει τη βροχή»

Όταν μια μέτριας έντασης βροχή σημειώθηκε στο Σαν Ντιέγκο με την πρωτοχρονιά, οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν, «Ο βροχοποιός Χάτφιλντ έκανε τα σύννεφα να ανοίξουν». Η βροχή δυνάμωσε τις επόμενες δυο εβδομάδες και σταδιακά η χαρά μετατράπηκε σε τρόμο.

Στις 15 Ιανουαρίου μια βιβλική βροχή έπληξε την πόλη. Στα βουνά γύρω από το Σαν Ντιέγκο το ύψος της βροχής ξεπέρασε τις 17 ίντσες και ο ποταμός ξεχείλισε. Σημειώθηκαν κατολισθήσεις και τα νερά παρέσυραν σπίτια, δρόμους και τηλεφωνικούς στύλους.

Παρόλο που η βροχή έπεφτε παράλληλα και σε άλλες πόλεις κατά μήκος της ακτογραμμής, οι κάτοικοι αναρωτιόντουσαν αν ο Χάτφιλντ είχε πράγματι τη δυνατότητα να προκαλέσει τη βροχή.
«Ας πληρώσουμε άλλες 10 χιλιάδες δολάρια για να σταματήσει τη βροχή», εισηγήθηκε ένας κτηματίας που διασώθηκε από μια βάρκα. Η εφημερίδα San Diego Union, ανέφερε ότι ο Χάτφιλντ επισκέφτηκε το δημαρχείο και δήλωσε: «Μέσα στις επόμενες μέρες περιμένω να δω την πραγματική βροχή».

Όταν τον ρώτησαν αν αστειευόταν απάντησε: «Ποτέ δεν μίλησα σοβαρότερα στη ζωή μου. Περιμένετε λίγο και θα σας δείξω τι σημαίνει πραγματική βροχή.»

Πράγματι, οι καταρρακτώδεις βροχές επέστρεψαν με θανατηφόρες συνέπειες. Στις 27 Ιανουαρίου το πέτρινο φράγμα υποχώρησε στέλνοντας πανύψηλα κύματα στην ακτογραμμή. Πάνω από 12 άνθρωποι πνίγηκαν και το νερό παρέσυρε σπίτια και κοπάδια. Όταν αυτή η ιστορική βροχή σταμάτησε, το νερό είχε πνίξει το Σαν Ντιέγκο, κάνοντας τον Ιανουάριο του 1916 τον πιο υγρό μήνα στην καταγεγραμμένη ιστορία της περιοχής.

Ο ιατροδικαστής της περιοχής υπολόγισε ότι 50 άτομα έχασαν τη ζωή τους κατά το φαινόμενο που οι κάτοικοι αποκαλούσαν, «Ο κατακλυσμός του Χάτφιλντ». Με τις γραμμές επικοινωνίας και μεταφορών κατεστραμμένες χρησιμοποιούσαν πλοία για να μεταφέρουν ανθρώπους και προμήθειες εντός και εκτός του Σαν Ντιέγκο.

Δεν πληρώθηκε ποτέ

Ο Χάτφιλντ πίστεψε ότι το έργο του είχε τελειώσει με επιτυχία. Ο εισαγγελέας όμως της περιοχής είχε αντίθετη γνώμη. Πάτησε στο ότι δεν υπήρχε γραπτή υπογεγραμμένη συμφωνία. Εν τω μεταξύ, οι μηνύσεις των κατοίκων για τις υλικές καταστροφές «έπεφταν βροχή».

Έτσι οι αρχές πρότειναν στον Χάτφιλντ να αναλάβει όλες τις αποζημιώσεις αν ήθελε να πάρει τα χρήματα που είχαν συμφωνήσει. Εκείνος αρνήθηκε και ξεκίνησε μια δικαστική διαμάχη που κράτησε πάνω από 20 χρόνια.

Τα επόμενα χρόνια δέχτηκε προσφορές από την Κούβα και την Ονδούρα, που ήθελαν να τον προσλάβουν για να σβήνει τις πυρκαγιές στις εκτάσεις που φύτευαν τα μπανανόδεντρα. Το 1921 υπέγραψε το μεγαλύτερο συμβόλαιο της καριέρας του ύψους 25 χιλιάδων δολαρίων στην Αλμπέρτα του Καναδά. Το οικονομικό κραχ που ακολούθησε μείωσε την ζήτηση του βροχοποιού.

Ο Χάτφιλντ έκανε την τελευταία δημόσια εμφάνιση του στην πρεμιέρα της ταινίας, «Ο Βροχοποιός» που περιείχε βιογραφικά στοιχεία και αποσπάσματα από τη ζωή του.

Τώρα φανταστείτε, αν ένας μόνος του επιστήμονας με τα μέσα που είχε πριν 100 χρόνια μπορούσε να δημιουργήσει μια τέτοια καιρική καταστροφή, τι μπορούν να καταφέρουν οι σημερινοί επιστήμονες που δουλεύουν κάτω από την καθοδήγηση των Ενόπλων Δυνάμεων μιας χώρας.

Read More

Οι χώρες που δεν θα μπουν στο 2018

Ποια χρονιά έχουμε τώρα; Η ερώτηση δεν είναι τόσο απλή όσο ακούγεται. Όλα είναι σχετικά. Οι άνθρωποι έχουν φτιάξει ημερολόγια για να υπολογίζουν το πέρασμα του χρόνου.

Ωστόσο, ο χρόνος είναι εφήμερος και δεν μπορούμε να τον πιάσουμε. Σε αυτό ακριβώς το σημείο τα πράγματα γίνονται περίπλοκα.

Από που μπορούμε να υπολογίσουμε την αρχή; Από που να μετρήσουμε;

Δείτε παρακάτω 10 χώρες που έχουν διαφορετικά ημερολόγια και στο τέλος του μήνα δεν θα υποδεχτούν το 2018.



Οι άνθρωποι θα υποδεχτούν το 2018 στην Ρωσία



Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ζουν σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος αντικατέστησε το Ιουλιανό ημερολόγιο με το Γρηγοριανό. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα 2 ημερολόγια είναι 13 μέρες και αυξάνεται κατά 3 μέρες κάθε 400 χρόνια.

Γι’ αυτό υπάρχει η γιορτή που λέγεται ο Παλιός Καινούργιος Χρόνος: είναι η νέα χρονιά σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο και κάποιες χώρες ακόμα την γιορτάζουν.

Στην Ταϊλάνδη θα υποδεχτούν το 2561
Στην Ταϊλάνδη, το 2018 θα είναι το έτος 2561 (σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο). Επισήμως, η Ταϊλάνδη ζει σύμφωνα με το βουδιστικό σεληνιακό ημερολόγιο, όπου η χρονολόγηση ξεκινά από τη στιγμή που ο Βούδας πέτυχε να μπει σε κατάσταση νιρβάνα. Ωστόσο, χρησιμοποιούν και το Γρηγοριανό ημερολόγιο. Συχνά κάνουν εξαιρέσεις για τους ξένους και τις ημερομηνίες που γράφονται πάνω σε επίσημα έγγραφα.

Στην Αιθιοπία θα υποδεχτούν το 2011

Στην Αιθιοπία το ημερολόγιο είναι 8 χρόνια πίσω από το συνηθισμένο. Επίσης, έχει 13 μήνες αντί για 12. Η μέρα τους δεν ξεκινάει τα μεσάνυχτα, αλλά στην ανατολή του ήλιου. Το ημερολόγιο της Αιθιοπίας βασίζεται στο αρχαίο ημερολόγιο της Αλεξάνδρειας.



Στο Ισραήλ θα υποδεχτούν το έτος 5778

Το εβραϊκό ημερολόγιο χρησιμοποιείται επίσημα στο Ισραήλ μαζί με τον Γρηγοριανό. Όλες οι εβραϊκές διακοπές, τα γενέθλια και οι γιορτές γιορτάζονται σύμφωνα με το πρώτο. Οι μήνες αρχίζουν με τη νέα σελήνη και η πρώτη ημέρα του έτους (Rosh Hashanah) μπορεί να γίνει μόνο τη Δευτέρα, την Τρίτη, την Πέμπτη ή το Σάββατο. Οπότε, για να μπορέσουν να λειτουργήσουν όλα αυτά το προηγούμενο έτος παρατείνεται κατά 1 μέρα.

Στο Πακιστάν θα υποδεχτούν το 1439


Το ισλαμικό ημερολόγιοχρησιμοποιείται για τον καθορισμό των θρησκευτικών αργιών και ως επίσημο ημερολογίο σε ορισμένες μουσουλμανικές χώρες. Η χρονολόγηση αρχίζει από το Hijra, την ημερομηνία του Προφήτη Μωάμεθ και την πρώτη μετανάστευση των Μουσουλμάνων στη Μεδίνα (622 μ.Χ). Εδώ η μέρα ξεκινάει με το ηλιοβασίλεμα και όχι τα μεσάνυχτα. Η αρχή ενός μήνα είναι η ημέρα που η ημισέληνος εμφανίζεται για πρώτη φορά μετά τη νέα σελήνη.

Στο Ιράν θα γιορτάσουν το έτος 1396

Το περσικό ημερολόγιο είναι το επίσημο ημερολόγιο στο Ιράν και το Αφγανιστάν. Αυτό το αστρονομικό ηλιακό ημερολόγιο δημιουργήθηκε από μια ομάδα αστρονόμων, συμπεριλαμβανομένου του γνωστού ποιητή Omar Khayyam. Η χρονολόγηση αρχίζει από την hijra όπως ακριβώς στο ισλαμικό ημερολόγιο, αλλά βασίζεται και σε ένα ηλιακό έτος, γι ‘αυτό και οι μήνες παραμένουν στις ίδιες εποχές. Οι εβδομάδες ξεκινούν τα Σάββατα και τελειώνουν τις Παρασκευές.

Στην Ινδία θα υποδεχτούν το 1939


Το ενιαίο εθνικό ημερολόγιο της Ινδίας δημιουργήθηκε σχετικά πρόσφατα και εισήχθη το 1957. Βασίζεται στους υπολογισμούς της εποχής Saka, του αρχαίου συστήματος χρονολόγησης που είναι διαδεδομένο στην Ινδία και την Καμπότζη. Υπάρχουν και άλλα ημερολόγια στην Ινδία που χρησιμοποιούνται από διαφορετικά έθνη και φυλές. Μερικά ξεκινούν τη χρονολόγηση από την ημερομηνία θανάτου του Κρίσνα (3102 π.Χ.).



Στην Ιαπωνία θα υποδεχτούν το έτος 30


Στην Ιαπωνία υπάρχουν 2 χρονολογίες: μια που ξεκινά με τη γέννηση του Χριστού και η παραδοσιακή. Η τελευταία βασίζεται στα χρόνια της βασιλείας των αυτοκρατόρων της Ιαπωνίας. Κάθε αυτοκράτορας δίνει στην εποχή του ένα όνομα: το σύνθημα της βασιλείας του.

Ξεκινώντας από το έτος 1989 υπήρξε «μια εποχή ειρήνης και ηρεμίας» και ο θρόνος ανήκε στον αυτοκράτορα Ακιχίτο. Η προηγούμενη εποχή – Ο πεφωτισμένος κόσμος – διήρκεσε 64 χρόνια. Στα επίσημα έγγραφα χρησιμοποιούνται 2 ημερομηνίες, μια σύμφωνα με το Γρηγοριανό ημερολόγιο και μια σύμφωνα με την τρέχουσα εποχή της Ιαπωνίας.

Στην Κίνα θα υποδεχτούν το έτος 4716

Το κινεζικό ημερολόγιο χρησιμοποιείται στην Καμπότζη, τη Μογγολία, το Βιετνάμ και άλλες ασιατικές χώρες. Η χρονολόγηση αρχίζει από την ημερομηνία που ο αυτοκράτορας Huangdi ξεκίνησε τη βασιλεία του το 2637 π.Χ. Το ημερολόγιο είναι κυκλικό και βασίζεται στους αστρονομικούς κύκλους του Δία. Μέσα σε 60 χρόνια, ο Δίας περνάει γύρω από τον Ήλιο 5 φορές και αυτά είναι τα 5 στοιχεία του κινεζικού ημερολογίου.

Ένας κύκλος του Δία γύρω από τον Ήλιο κάνει 12 χρόνια και αυτά τα χρόνια πήραν το όνομά τους από τα ζώα. Το 2018 θα είναι το έτος του σκύλου.



Στην Βόρεια Κορέα θα υποδεχτούν το έτος 107


Το ημερολόγιο Juche χρησιμοποιείται στην Βόρεια Κορέα από τις 8 Ιουλίου 1997 μαζί με τη χρονολόγηση της γέννησης του Χριστού. Η αντίστροφη μέτρηση είναι το 1912, δηλαδή το έτος γεννήσεως του Kim Il-sung, ιδρυτή της Βόρειας Κορέας και του αιώνιου προέδρου της χώρας.

Το έτος γέννησής του είναι το έτος 1. Στα επίσημα έγγραφα χρησιμοποιούνται και οι 2 ημερομηνίες. Η ημερομηνία του Γρηγοριανού ημερολογίου γράφεται σε παρένθεση.

Μπόνους: Πόσο χρονών είστε;


Σε πολλούς πολιτισμούς της Ανατολικής Ασίας οι ηλικίες υπολογίζονται σύμφωνα με την ανατολική ασιατική ηλικία: η χρονολόγηση αρχίζει από το 1 όχι από το 0. Ένα νεογέννητο μωρό είναι ηλικίας 1 έτους ήδη από τη γέννηση του. Και η ηλικία του αυξάνεται με τον ερχομό του νέου έτους και όχι με την ημερομηνία γέννησής του. Γι’ αυτό η ηλικία ενός παιδιού από την Ασία μπορεί να είναι 2 χρόνια διαφορετική από ενός παιδιού στην Ευρώπη ακόμα και αν έχουν γεννηθεί την ίδια μέρα

Read More

Τέλος στο σύστημα των διοδίων όπως το ξέραμε – Πόσα και πώς θα πληρώνουμε από τα τέλη του 2018

Τέλος στο σύστημα των διοδίων όπως των ξέραμε από τα τέλη του 2018. Το υπουργείο Υποδομών προχωράει στον εκσυγχρονισμό του συστήματος των διοδίων, το οποίο αναμένεται σήμερα,  να βγάλει στον «αέρα» το διαγωνισμό για το νέο ηλεκτρονικό αναλογικό σύστημα.

Η εφαρμογή πλήρους αναλογικού ηλεκτρονικού συστήματος διοδίων για πραγματικές χρεώσεις σύμφωνα με τη διανυόμενη απόσταση θα γίνει στο τέλος του 2018 ή το αργότερο στις αρχές του 2019.

«Το σύστημα θα ισχύει για όλους τους αυτοκινητόδρομους της χώρας, δεν θα χρειάζεται να σταματάμε, να υπάρχουν τοπικά διόδια, θα είναι ένα δίκαιο σύστημα. Θα πληρώνεις την απόσταση που έχεις διανύσει», είχε αναφέρει σε δηλώσεις του ο Υπουργός Υποδομών, Χρήστος Σπίρτζης.


Πως θα λειτουργήσει το σύστημα
Σύμφωνα με την ψηφισθείσα τροπολογία, η χρέωση διοδίων μπορεί να γίνεται: α) Ανά χιλιόμετρο χρήσης του δικτύου και β) αναλογικά, ανά χρονική περίοδο χρήσης του δικτύου, ημερήσια, εβδομαδιαία, μηνιαία, ετήσια, κ.α., με την επιφύλαξη του νομικού καθεστώτος που διέπει τις συμβάσεις παραχώρησης.

Η τιμή που θα πληρώνει ο κάθε οδηγός θα ξεκινάει από την στιγμή που ένα όχημα εισέρχεται και εξέρχεται από έναν αυτοκινητόδρομο ή περνάει από τα όρια της μίας παραχώρησης στην άλλη.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο οδηγός θα διαθέτει μια συσκευή ή μια εφαρμογή στο κινητό του τηλέφωνο, με την οποία θα χρεώνεται ακόμα και μέσω κινητού για τα χιλιόμετρα που διανύει». Η συσκευή ή η εφαρμογή θα φορτίζεται με κάποιο ποσό, από το οποίο, ανάλογα με τη χρήση, θα αφαιρούνται χρήματα.

Στόχος του υπουργείου, όπως έχει επισημάνει και ο υπουργός, είναι η σταδιακή κατάργηση των διοδίων και η χρησιμοποίηση των σταθμών, κυρίως για φόρτιση και επαναφόρτιση των συσκευών.

Read More

8 τρόποι για να μαθαίνεις γρηγορότερα και να θυμάσαι περισσότερα

Για να εκπαιδεύσεις τους μυς σου, πηγαίνεις στο γυμναστήριο. Για να εκπαιδεύσεις την αντοχή σου, πηγαίνεις για τρέξιμο ή πεζοπορία. Τι κάνεις όμως για να εκπαιδεύσεις τον εγκέφαλο σου; Πόσο γρήγορα μαθαίνεις νέα πράγματα και πόσο καλή μνήμη έχεις; Παρακάτω έχουμε προσθέσει τους καλύτερους τρόπους για να εκπαιδεύσεις τον εγκέφαλο σου, αν τους ακολουθήσεις πιστά, τα οφέλη θα είναι τα εξής:
Θα αποφεύγεις ντροπιαστικές στιγμές: δεν θυμάσαι ποιος είναι αυτός ή το όνομα του.
Θα μαθαίνεις πολύ πιο γρήγορα και θα γίνεσαι καλύτερος στην δουλειά σου ή τα χόμπι σου.
Δεν πρόκειται να πάθεις ποτέ Αλτσχάιμερ.


Πως θα ξεκινήσεις να εκπαιδεύεις τον εγκέφαλο σου για να μαθαίνεις γρηγορότερα και να θυμάσαι περισσότερα;

1. «Επεξεργάσου» τη μνήμη σου

Η Twyla Tharp, μια διάσημη χορογράφος στη Νέα Υόρκη, έχει καταλήξει με την ακόλουθη προπόνηση μνήμης: όταν παρακολουθεί μια από τις παραστάσεις της, προσπαθεί να θυμηθεί τα πρώτα 12 με 14 λάθη που έκανε το καστ της ώστε να τα συζητήσει μαζί τους αργότερα χωρίς να τα γράψει κάτω για να τα θυμάται. Αν νομίζεις πως αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα μικρό κατόρθωμα , τότε ξανά σκέψου το. Στο βιβλίο της, ‘The Creative Habit’, αναφέρει πως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να θυμηθούν περισσότερα από τρία.

Η συγκεκριμένη πρακτική για να θυμάσαι γεγονότα ή πράγματα και στη συνέχεια να τα συζητάς με άλλους, υποστηρίζεται από πάρα πολλές μελέτες που ασχολούνται με τον εγκέφαλο και τη μνήμη. Όσα περισσότερα προσπαθείς να θυμηθείς και όσο περισσότερο σκέφτεσαι, τόσο καλύτερη γυμναστική κάνεις.

Now, you may not have dancers to correct, but you may be required to give feedback on a presentation, or your friends may ask you what interesting things you saw at the museum. These are great opportunities to practically train your brain by flexing your memory muscles.

Ένα απλό παράδειγμα για να θυμάσαι καλύτερα τα ονόματα:

“Για χαρά, είμαι ο Γιώργος”

Αντί να απαντήσεις με ένα, “Χαίρω πολύ ή χάρηκα για την γνωριμία”, πες, “Χάρηκα για τη γνωριμία Γιώργο.” Το ‘πιασες; Ωραία.

2. Κάνε συνεχώς διαφορετικά πράγματα

Όταν κάνεις κάτι καινούργιο ξανά και ξανά, ο εγκέφαλο σου εκπαιδεύετε σε αυτό και σε βοηθάει να κάνεις αυτά τα νέα πράγματα καλύτερα και γρηγορότερα.

Πάνε μια βόλτα πίσω στο παρελθόν και σκέψου για λίγο όταν ήσουν τριών χρονών. Σίγουρα ήσουν αρκετά δυνατός για να κρατήσεις ένα μαχαίρι ή ένα πιρούνι. Ωστόσο, όταν έτρωγες μόνος σου δημιουργούσες ένα χάος στο τραπέζι. Δεν ήταν το θέμα στη δύναμη βλέπεις, αλλά στην έλλειψη των περισσότερων και καλύτερων νευρικών οδών που σε βοηθάνε να φας μόνος σου πλέον ως ενήλικας.

Πως αυτό θα σε βοηθήσει με τη ζωή σου στο παρόν;

Ας πούμε ότι είσαι από τους ανθρώπους που τα αφήνουν όλα για την τελευταία στιγμή. Όσο εκπαιδεύεις τον εγκέφαλο σου να μην περιμένει για την τελευταία στιγμή, τόσο πιο γρήγορα θα τελειώνεις με όλα όσα έχεις να κάνεις και τόσο πιο γρήγορα θα φτάνεις στον προορισμό σου.

3. Μάθε κάτι καινούργιο

Για κάποιους μπορεί να ακουστεί προφανές, αλλά όσο περισσότερο χρησιμοποιείς το μυαλό σου, τόσο καλύτερο θα γίνεται με το καιρό. Για παράδειγμα, η εκμάθηση ενός νέου οργάνου βελτιώνει τις ικανότητες σου. Επίσης, η εκμάθηση μιας νέας γλώσσας εκθέτει το μυαλό σου σε ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης, έναν διαφορετικό τρόπο έκφρασης του εαυτού σου.

Μπορείς επίσης να πας ένα βήμα παραπέρα και να μάθεις να χορεύεις. Μελέτες αναφέρουν ότι η μάθηση χορού βοηθά τους ηλικιωμένους να αποφύγουν το Αλτσχάιμερ.

4. Ακολούθησε ένα πρόγραμμα κατάρτισης του εγκεφάλου

Ο απέραντος κόσμους του διαδικτύου μπορεί να σε βοηθήσει να βελτιώσεις τη λειτουργία του εγκεφάλου σου, ενώ κάθεσαι στον καναπές σου. Ένα κλινικά αποδεδειγμένο πρόγραμμα όπως το BrainHQ μπορεί να σε βοηθήσει να βελτιώσεις τη μνήμη σου και να σκέφτεσαι γρηγορότερα με μερικές απλές ασκήσεις.

5. Εκπαίδευσε το σώμα σου

Το ήξερες ότι κάτι τέτοιο θα υπήρχε στο άρθρο, έτσι δεν είναι; Κι όμως, η γυμναστική δεν βοηθάει μόνο το σώμα σου και την υγεία σου, βελτιώνει επίσης και τον εγκέφαλο σου.

Αν κάνεις έστω 20 λεπτά γυμναστικής την ημέρα, όχι μόνο θα καταφέρεις να κτίσεις ένα εξαιρετικό σωματότυπο, αλλά και να βελτιώσεις τον εγκέφαλο σου να αναλύει πιο γρήγορα και να θυμάται περισσότερα. Και δεν είναι μόνο αυτά, με τις κατάλληλες ασκήσεις θα ξεκινήσεις να μαθαίνεις νέα πράγματα γρηγορότερα και να καταλάβεις ότι δεν γνωρίζεις πιο εύκολα. Και όλα αυτά, απλά κάνοντας 20 λεπτά γυμναστική την ημέρα.

6. Πέρνα περισσότερο χρόνο με τους αγαπημένους σου

Αν θέλεις να βελτιώσεις τις γνωστικές σου ικανότητες, τότε πρέπει να έχεις μερικούς σημαντικός ανθρώπους στη ζωή σου. Όσο περισσότερο μιλάς και συζητάς με τους αγαπημένους σου, τόσο πιο πολύ θα βοηθάς τον εγκέφαλο σου να σκέφτεται καθαρότερα. Επίσης, θα έχεις πάντοτε ανεβασμένη διάθεση.

7. Απέφυγε τα σταυρόλεξα

Οι περισσότεροι από εμάς όταν σκεφτόμαστε για την εκπαίδευση του εγκεφάλου μας, το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι τα σταυρόλεξα. Ωστόσο, μελέτες δείχνουν ότι τα σταυρόλεξα δεν σε βοηθάνε με τη βελτίωση του εγκεφάλου ή της μνήμης σου, αντίθετα απλά σε διασκεδάζουν.

Αν θέλεις λοιπόν να εκπαιδεύσεις τον εγκέφαλο σου, καλό θα ήταν να βρεις μια άλλη δραστηριότητα.

8. Φάε σωστά και σιγουρέψου πως η μαύρη σοκολάτα συμπεριλαμβάνεται στη διατροφή σου

Τα τρόφιμα όπως τα ψάρια, τα φρούτα και τα λαχανικά θα βοηθήσουν το μυαλό σου να έχει καλύτερη και πιο δυνατή λειτουργία. Ωστόσο, θα έχεις ακούσει από αρκετούς ανθρώπους να λένε πως η σοκολάτα βοηθάει ακόμη περισσότερο. Για την ακρίβεια, η μαύρη σοκολάτα είναι αυτή που μπορεί να δώσει μια πολύ καλή ώθηση στο μυαλό σου.

Όταν τρως σοκολάτα, ο εγκέφαλος σου παράγει ντοπαμίνη. Η ντοπαμίνη βοηθά να μαθαίνεις γρηγορότερα και να θυμάσαι περισσότερα. Για να μην αναφέρουμε επίσης πως η σοκολάτα περιέχει φλαβονοειδή αντιοξειδωτικές ουσίες οι οποίες βελτιώνουν επίσης τη καλύτερη λειτουργία του εγκεφάλου. Οπότε, την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να κάνεις ή να μάθεις κάτι δύσκολο, φρόντισε να φας λίγη μαύρη σοκολάτα.

Τώρα που γνωρίζεις μερικά βασικά πράγματα για την εκπαίδευση του εγκεφάλου, ήρθε ο καιρός να τα κάνεις πράξη. Μην κλείσεις απλά το άρθρο και συνεχίσεις να κάνεις ότι έκανες μέχρι τώρα, διότι έτσι δεν θα αλλάξει τίποτα στη ζωή σου και όλα τα ίδια θα μείνουν. Πάρ ‘το απόφαση και κάν ‘το πράξη!

Read More

To μέντιουμ που μιλούσε τη γλώσσα των… Αρειανών

«Δευτέρα, 2 Νοεμβρίου 1896. Έπειτα από διάφορες χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της αναχώρησης για τον Άρη … η Έλεν έπεσε σε βαθύ ύπνο … [Λεοπόλδος] Μας ενημερώνει ότι είναι καθοδόν για τον Άρη. Ότι μόλις φτάνει εκεί πάνω, καταλαβαίνει τα αρειανά που μιλούν γύρω της, παρά το γεγονός ότι δεν τα διδάχθηκε ποτέ. Ότι δεν θα είναι αυτός, ο Λεοπόλδος, αυτός που θα μεταφράσει τα αρειανά σε μας - όχι επειδή δεν επιθυμεί κάτι τέτοιο, αλλά γιατί δεν μπορεί. Ότι αυτή η μετάφραση είναι έργο του Esenale, ο οποίος έχει γίνει μεν πνεύμα στο Διάστημα, αλλά πρόσφατα έχει ζήσει στον Άρη και μετά στη Γη, κάτι που του επιτρέπει να λειτουργήσει ως διερμηνέας».

Αυτά γράφει στο μπλοκάκι του ο καθηγητής ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Γενεύης, Theodore Flournoy, κρατώντας σημειώσεις σε μια από τις πνευματιστικές συνεδρίες του διάσημου μέντιουμ της Ελβετίας, Έλεν Σμιθ. Σημειώσεις που θα συσσωρευτούν στα πέντε χρόνια που συμμετείχε στις απόκοσμες τελετές της και θα μεταμορφωθούν σε ένα αναπάντεχο επιστημονικό σύγγραμμα: «Από την Ινδία ως τον Πλανήτη Άρη: Μελέτη μιας Περίπτωσης Υπνοβασίας με Γλωσσολαλία».

Η Έλεν του αποσπάσματος ήταν η Έλεν Σμιθ (πραγματικό όνομα Catherine-Elise Muller), ένα νεαρό μέντιουμ της Ελβετίας με μεγάλα κληρονομικά χαρίσματα που από το 1894-1901 έδινε πνευματιστικές παραστάσεις για μια ομάδα ακαδημαϊκών που ενδιαφέρθηκαν για τη μοναδική περίπτωσή της και ιδιαιτέρως για το αρειανό αλφάβητο. Όσο για τον «Λεοπόλδο», το πνεύμα-καθοδηγητή του μέντιουμ, δεν ήταν άλλος από τον γιατρό και εραστή της Μαρίας Αντουανέτας, Joseph Balsamo. Και ο διερμηνέας «Esenale» ήταν η μετενσάρκωση του Alexis Mirbel, του νεκρού γιου ενός πελάτη της Σμιθ που ανέλαβε το δύσκολο έργο να κάνει «λιανά» στους ανθρώπους τη γλώσσα των εξωγήινων του Κόκκινου Πλανήτη…

Οι απόκοσμες πνευματιστικές συνεδρίες

Η σκηνή που παρακολουθήσαμε είναι μια τυπική συνεδρία της Σμιθ και του «Αρειανού Κύκλου» της, όπως τον ονόμασε ο Flournoy. Το διαπρεπές μέντιουμ έπεφτε σε ύπνωση, η οποία πιστοποιήθηκε μέσω των συμπτωμάτων της φυσιολογίας, και μετά αναλάμβανε δράση ο ψυχολόγος, καθώς η μέθοδος που είχαν σκαρώσει μετρούσε ήδη δύο χρόνια πρόβας: ο καθηγητής άγγιζε το μέτωπό της και καλούσε το πνεύμα του Λεοπόλδου, ο οποίος έχοντας τα κλειδιά των διαστημικών ταξιδιών της ξεκλείδωνε τις υπερβατικές περιπέτειες στον Άρη.

Οι ακαδημαϊκοί περίμεναν κατόπιν κάνα μισάωρο για να πέσει σε έκσταση η υπνωτισμένη Σμιθ και να αρχίσει η απόκοσμη διήγηση. Πώς καταλάβαιναν οι συνδαιτυμόνες ότι το μέντιουμ ήταν στον Άρη; Από «τις ρυθμικές κινήσεις των χεριών και του κεφαλιού της Έλεν και τις γκροτέσκες αρειανές χειρονομίες»! Η Σμιθ σιγοψιθύριζε στον Λεοπόλδο στα γαλλικά τις αλλόκοτες εικόνες του εξωγήινου κόσμου και κάποια στιγμή εκείνος, μέσω του χεριού του μέντιουμ, έδινε σήμα στον ψυχολόγο να την ξαναγγίξει στο μέτωπο και να καλέσει τον Esenale. Τότε ακουγόταν η «απαλή, ασθενική και συνήθως μελαγχολική φωνή του».

«Ο Esenale έχει φύγει … με άφησε μόνη … αλλά θα επιστρέψει … θα επιστρέψει σύντομα … Με πήρε από το χέρι και με ανάγκασε να μπω στο σπίτι … Δεν ξέρω πού με οδηγεί ο Esenale, αλλά μου είπε: ‘‘Dode ne haudan te meche metiche Astane ke de me veche’’».



Έτσι πήγαιναν λίγο πολύ οι συνεδρίες και οι πανεπιστημιακοί περίμεναν με ανυπομονησία την επιστροφή του Esenale για να μεταφράσει τα αλλόκοτα αλαμπουρνέζικα. Οι μεταφραστικές υπηρεσίες του πνεύματος πήγαιναν κάπως έτσι: «dode, αυτό. ne, είναι. ce, το. haudan, σπίτι. te, από. meche, μεγάλο. metiche, άντρας. Astane, Astane. ke, ποιον. de, εσύ» κ.λπ. Μετά το πέρας του ταξιδιού, ο Λεοπόλδος έκανε νεύματα στον Flournoy (με το μεσαίο δάχτυλο της Σμιθ) να πάρει το χέρι του από το μέτωπο της Έλεν, η οποία καταλάγιαζε έτσι από τον εκστατικό παροξυσμό και επέστρεφε στην ανθρώπινη επικράτεια, μην έχοντας καμία ανάμνηση όσων είχαν εκτυλιχθεί.

Το προσεκτικό τελετουργικό του ψυχολόγου και του Λεοπόλδου, η παράξενη καταληπτική συμπεριφορά της Σμιθ και οι αφηγήσεις από τον πλανήτη Άρη έδιναν το γενικό περίγραμμα του πιο εντυπωσιακού χαρακτηριστικού όλων, αυτού που κίνησε το ενδιαφέρον των ακαδημαϊκών: η ικανότητα της Σμιθ να μιλά και να γράφει τη γλώσσα των Αρειανών!

Σκεπτικισμός και επιστημονικές κόντρες

Δεν πίστεψαν όλοι όσοι την άκουσαν φυσικά ότι η γυναίκα μπορούσε να μιλά την εξωγήινη λαλιά και ο ίδιος ο Flournoy ήταν μεταξύ των σκεπτικιστών. Δύο ήταν όμως τα χαρακτηριστικά που κανείς δεν μπορούσε να αμφισβητήσει: κατά πρώτον, το αρειανό αλφάβητο ήταν ένα κανονικό αλφάβητο διαθέτοντας τα τυπικά χαρακτηριστικά μιας γλώσσας(!) και κατά δεύτερον, το μέντιουμ έμοιαζε λογική, ψυχικά υγιής και αυθεντική.

Ακόμα και όσοι αντιμετώπιζαν με δυσπιστία τις αλλόκοτες διηγήσεις της παραδέχονταν ότι οι μεταμορφώσεις της κατά τις πνευματιστικές συνεδρίες ήταν το λιγότερο εκπληκτικές. Όπως εξίσου εκπληκτικοί ήταν οι ακατάληπτοι ήχοι που έβγαιναν από το στόμα της και θύμιζαν πολύ ανθρώπινη γλώσσα. Ήταν όμως και το άλλο: οι ψυχολόγοι και οι γλωσσολόγοι που αποτελούσαν την ερευνητική ομάδα έψαξαν αυτοί το μέντιουμ και όχι το αντίθετο. Γι’ αυτό και ο Flournoy δεν προσπάθησε ποτέ να τη «θεραπεύσει» ή να της αλλάξει τον τρόπο σκέπτεσθαι, μιας και η Σμιθ ήταν απόλυτα φυσιολογική και δεν θεωρούσε ότι κάτι παράξενο συνέβαινε με τον ψυχισμό της.

Ο σκοπός των επιστημόνων της υγείας ήταν να κατανοήσουν τη φύση της εκστατικής συμπεριφοράς της και των γλωσσολόγων να αναλύσουν το αρειανό αρχικά αλφάβητο και αργότερα τις τρεις ακόμα εξωγήινες γλώσσες που ο Esenale φαινόταν να μιλά άπταιστα: τα ουρανικά, τα σεληνιακά και τα υπερ-αρειανά. Ο ίδιος ο Flournoy, όπως υποδεικνύει και ο υπότιτλος του πονήματός του, θεωρούσε τα αρειανά της Σμιθ ως παράδειγμα γλωσσολαλίας, μιας ψυχολογικής διαταραχής (ή πνευματικής κατάστασης) κατά την οποία το υποκείμενο εκφέρει ακατανόητες φραστικές διατυπώσεις και απαντάται συνήθως σε θρησκευτικές τελετές και εκστατικές συνθήκες.



Στα «ψιλά» της ιστορίας μας, το πόνημα του Flournoy «Από την Ινδία ως τον Πλανήτη Άρη: Μελέτη μιας Περίπτωσης Υπνοβασίας με Γλωσσολαλία» παραμένει μια από τις σημαντικότερες επιστημονικά μελέτες για το φαινόμενο της γλωσσολαλίας. Στον καιρό του προκάλεσε τέτοια επιστημονική κόντρα που μεταφράστηκε αμέσως στα αγγλικά και τα ιταλικά, ενώ ο ίδιος ο ογκόλιθος της αναλυτικής ψυχολογίας Καρλ Γιουνγκ ζήτησε την άδεια από τον Flournoy να μεταφράσει το έργο στα γερμανικά, αν και έμαθε προς έκπληξή του ότι μια γερμανική έκδοση ήταν ήδη δρομολογημένη. Όταν κυκλοφόρησε η αρχική γαλλική έκδοση στα τέλη του 1899, η Σμιθ εξοργίστηκε από τις αναφορές του ψυχολόγου και τον απέκλεισε διά παντός από τις συνεδρίες της. Κι αυτό γιατί ο καθηγητής ισχυριζόταν ότι οι εκστατικές προσωπικότητες και οι εξωγήινες ντοπιολαλιές της Σμιθ ήταν απλό αποτέλεσμα της ασύνειδης φαντασίας της και αντιπροσώπευαν μια πληθώρα παθολογικών συμπεριφορών.

Ο Flournoy δεν έπαψε βέβαια να μαθαίνει όσα εκτυλίσσονταν στις συνεδρίες της Έλεν από τους καλούς συναδέλφους που συνέχιζαν να παρίστανται και έναν χρόνο αργότερα, απαντώντας στους επικριτές του με ένα άρθρο, αποκάλυψε τις νέες (και πλήρεις!) γλώσσες που μιλούσε το μέντιουμ και ανέλυαν μανιωδώς οι γλωσσολόγοι και οι φιλόλογοι της παρέας.



Στα χρόνια που ακολούθησαν, η Σμιθ έλαβε μια γενναία χορηγία από κύκλους του αμερικανικού πνευματισμού και στράφηκε πια στον «χριστιανικό πνευματισμό με εξωγήινα στοιχεία». Ταυτοχρόνως, απαίτησε τμήμα των δικαιωμάτων του επιστημονικού συγγράμματος του Flournoy, θεωρώντας πως ο ψυχολόγος είχε καπηλευτεί τη δουλειά της. Στο διάβα των δύο επόμενων δεκαετιών, η Σμιθ στράφηκε στη ζωγραφική εγκαταλείποντας προοδευτικά τη δουλειά του μέντιουμ, και η καινούρια αυτή καλλιτεχνική της ενασχόληση προσέλκυσε ένα νέο και ιδιαιτέρως περίφημο ακροατήριο: τους γάλλους σουρεαλιστές του Αντρέ Μπρετόν!

Όταν έφυγε από τον κόσμο το 1929, εννιά χρόνια μετά τον θάνατο του καθηγητή Flournoy, το Μουσείο Τέχνης της Γενεύης οργάνωσε μια ρετροσπεκτίβα στο έργο της, αναγνωρίζοντας τις οπτικές πια πνευματιστικές αναζητήσεις της…

Πώς άρχισαν όλα

Ήταν το 1894 όταν ο καθηγητής ψυχολογίας στο Κολέγιο της Γενεύης, Auguste Lemaitre, σύστησε τον συνάδελφό του του Πανεπιστημίου της Γενεύης, Theodore Flournoy, στον κύκλο της Έλεν Σμιθ, ενός νεαρού μέντιουμ με μόλις δύο χρόνια σταδιοδρομίας στον πνευματισμό που είχε προλάβει ωστόσο να γίνει όνομα καθώς επεδείκνυε τρομακτικές υπερβατικές ικανότητες. Μεγάλη αδυναμία της ήταν μάλιστα η επίκληση του πνεύματος του Βίκτορος Ουγκό, ο οποίος συνέθετε στίχους για λογαριασμό της παράξενης αυτής παρέας!

Οι δύο καθηγητές έγιναν θαμώνες των συνεδριών, καθώς ήταν ψυχολόγοι και θεωρούσαν πως η υπόθεση είχε ερευνητικό ζουμί. Οι ακαδημαϊκοί έζησαν μάλιστα από πρώτο χέρι τη γέννηση του Λεοπόλδου, ενός ατίθασου πνεύματος που δαμάστηκε σταδιακά από τη Σμιθ και αποκάλυπτε τώρα ανήκουστους θησαυρούς.

Στις πρώτες αυτές επαφές, η κοπέλα αποκάλυψε σε μια ύπνωση ότι ήταν μετενσάρκωση ινδής πριγκίπισσας και άρχισε να μιλά σανσκριτικά. Και καθώς κανείς τους δεν μπορούσε να εξακριβώσει αν τα μιλούσε όντως, μιας και δεν γνώριζαν τη γλώσσα, ο Flournoy κάλεσε κανέναν άλλο από τον ογκόλιθο της γλωσσολογίας Φερντινάντ ντε Σωσσύρ! Ο θεμελιωτής του γλωσσικού δομισμού, και συνάδελφος στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, ήταν ειδικός στις ανατολίτικες γλώσσες και ιδιαίτερα τα αρχαία ινδικά και επιβεβαίωσε πράγματι πως η μικρή Ελβετή και παιδί οικογένειας της εργατικής τάξης μιλούσε όντως στις εκστατικές συνεδρίες της σανσκριτικά!

Ο Κόκκινος Πλανήτης και οι γλώσσες του

Αν και τίποτα δεν μπορούσε να συγκριθεί με το επιστημονικό αξιοπερίεργο της γλώσσας των Αρειανών! Στα εξώκοσμα οράματα της Σμιθ, ο Άρης κατοικούνταν από ανθρωποειδή με σχετικά παραμορφωμένα ασιατικά χαρακτηριστικά, τα οποία περνούσαν την καθημερινότητά τους μέσα σε φουτουριστικά αυτοκινούμενα οχήματα και ιπτάμενα σκάφη.

Παρά τις εντυπωσιακές περιγραφές της ζωής του Κόκκινου Πλανήτη όμως, η επιστημονική ομήγυρη έστρεψε σύντομα τις έρευνες της Σμιθ σε ένα άλλο τμήμα του Άρη, τον Υπερ-Άρη, οι κάτοικοι του οποίου επικοινωνούσαν με μια περισσότερο ιδεογραφική παρά φωνητική γραφή.

Ο μαγεμένος Flournoy αλληλογραφούσε συχνά με τον Σωσσύρ ζητώντας από τον περίφημο γλωσσολόγο εξηγήσεις και ερμηνευτικά κλειδιά για να αποκτήσει πρόσβαση η ομάδα στο ακατάληπτο λεξιλόγιο των Αρειανών. Πώς όμως έφτασαν οι υπνοβατικές φωνητικές ακροβασίες της Σμιθ να λογίζονται γλώσσες; Η ίδια έχοντας αποδείξει αρχικά την ικανότητά της στην ξενογλωσσία, την εκφορά ή γραφή γλωσσών που είναι παντελώς άγνωστες στον ομιλούντα δηλαδή, επιδόθηκε με συστηματικότητα στην περιπέτεια των αρειανών γλωσσών, κάνοντας τον Σωσσύρ, που δεν πίστεψε ποτέ φυσικά στην ύπαρξη εξωγήινου λεξιλογίου, να ισχυριστεί ότι η Σμιθ ήταν ποιήτρια «στην αρχική και πιο εκτεταμένη σημασία του όρου». Το μέντιουμ ήταν ένας σωστός γλωσσοπλάστης!

Με τη σύμφωνη γνώμη των ειδικών, τα αρειανά της Σμιθ, όπως αποκαλύφθηκαν στη μεγαλοπρέπειά τους στο διάβα εφτά ετών, ήταν κανονική γλώσσα, παραμένοντας εντυπωσιακά σταθερή και συνεπής δομικά. Κι ενώ τα λειτουργικά χαρακτηριστικά της γλώσσας ακολουθούσαν κατά πόδας τη γαλλική γραμματική και σύνταξη, το λεξιλόγιο ήταν από την αρχή ένα μεγάλο μυστήριο. Όσο βέβαια οι γλωσσολόγοι φιλοτεχνούσαν το λεξικό της απόκοσμης αυτής λαλιάς, αναγνώριζαν ολοένα και περισσότερο αναλογίες με τα γαλλικά.

Τον πρώτο λόγο στην αποκρυπτογράφηση των αρειανών ανέλαβε ο γλωσσολόγος Victor Henry, ο οποίος τα πήγε σαφώς καλύτερα από τους συναδέλφους του. Αναγνωρίζοντας τη συνεισφορά πολλών ανθρώπινων γλωσσών στη δημιουργία των απροσδόκητων αρειανών, ο ερευνητής κατάφερε να αποδώσει λογικοφανείς ανθρώπινες ετυμολογίες σε κάθε εξωγήινη λέξη. Ο Flournoy, ανατρέχοντας στις συνεδρίες στα παιδικά χρόνια της Σμιθ, ανακάλυψε ότι μεταξύ 10-12 ετών η κοπέλα είχε διδαχθεί λίγα ουγγρικά, λατινικά και ελληνικά, αποκωδικοποιώντας περαιτέρω τον ακατάληπτο λεξιλογικό της πλούτο.

Παρά τις επιστημονικοφανείς εξηγήσεις όμως, το μυστήριο παρέμενε: το πνεύμα του Ελβετού Esenale που έκανε τις τσάρκες στον Άρη μιλούσε άπταιστα γαλλικά, αρειανά και υπερ-αρειανά (και αργότερα ουρανικά και σεληνιακά), μεταφράζοντας με αναπάντεχη άνεση τις γλώσσες. Πώς γινόταν λοιπόν να είναι τρίγλωσση η Σμιθ, γνωρίζοντας μόνο μία ανθρώπινη γλώσσα;

Παρά το μυστήριο της ψυχής του μέντιουμ όμως, οι ακαδημαϊκοί κατάφεραν στα χρόνια αυτά να αποκαλύψουν τα μυστικά της γλωσσολαλίας της Σμιθ μέσω κοπιωδών αναλύσεων, αναγνώσεων της αλληλογραφίας της και αλλεπάλληλων μεταφράσεων στις τρεις γλώσσες. Ο Flournoy αναγνώρισε πάντως ότι αυτό που αποκαλούσε η επιστήμη «γλωσσολαλία» ήταν φτωχό και ανεπαρκές σχήμα για να εξηγήσει το περίπλοκο φαινόμενο που είχε μπροστά του. Και παρά το γεγονός ότι η ομάδα των επιστημόνων έμοιαζε στην αρχή μαγεμένη θεωρώντας πως αυτό που άκουγε από το στόμα του μέντιουμ ήταν καθαρή ποίηση, προοδευτικά αναγνώριζε τη σφιχτοδεμένη γραμματική και το καλό συντακτικό των ακατανόητων φραστικών διατυπώσεων της Σμιθ: η αρχική ποίηση μετατράπηκε σε καθαρή γραμματική! «Είναι δύσκολο να κατανοήσεις την υπνωτιστική φαντασία της δεσποινίδος Σμιθ», παραδέχεται ευθέως ο καθηγητής ψυχολογίας στο περιβόητο σύγγραμμά του.

Το πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα των γλωσσολογικών ερευνών στα υπερβατικά ταξίδια της Σμιθ ήταν το «Αρειανο-Γαλλικό Λεξικό» που ανέπτυξε η επιστημονική ομάδα έπειτα από εφτά χρόνια καταγραφών και αποκρυπτογραφήσεων. Ήταν ένα σωστό λεξικό με τα όλα του, περιλαμβάνοντας εκατοντάδες εξωγήινες λέξεις και τις γαλλικές μεταφράσεις τους. Όταν μάλιστα η επιστημονική παρέα αποθαρρύνονταν από τη δυσκολία του εγχειρήματος, ο ίδιος ο Esenale καθησύχαζε τον Flournoy και τους συναδέλφους του: «Μην ανησυχείτε», τους είπε μια μέρα που έμοιαζαν όλοι απελπισμένοι, «σύντομα θα κατέχετε τα σημάδια της γλώσσας μας».

Τελικά

Η μοναδική στα χρονικά ιστορία της Έλεν Σμιθ παραμένει ορόσημο της άνισης μάχης μεταξύ μυστικισμού και Ορθού Λόγου. Μια πνευματίστρια ήρθε αντιμέτωπη με έναν επιστήμονα και η ανατρεπτική αυτή γειτνίαση συμπύκνωσε όλον τον ιδεολογικό και εννοιολογικό πόλεμο του μεταφυσικού με τη λογική. Εκείνη απλώς μιλούσε κι αυτός έγραφε και ανέλυε, πυροδοτώντας τόνους μελάνης στην πορεία.

Από την αναμέτρηση αυτή, κανείς πάντως δεν βγήκε αλώβητος…

Read More