Τετάρτη 29 Μαΐου 2019

Ο φούρναρης που έγινε ο πιο μισητός άνθρωπος στην πόλη



Ο 20ος αιώνας γνώρισε κάποιες από τις πλέον μαζικές καταστροφές στην ιστορία του ανθρώπινου είδους. Πόλεμοι με εκατομμύρια νεκρούς, φυσικές καταστροφές που δεν άφησαν τίποτα όρθιο στο διάβα τους, λοιμοί που ξεκλήρισαν ολόκληρες περιοχές του πλανήτη.

Κάποιες αναπάντεχες καταστάσεις ωστόσο έχουν μείνει στη μνήμη αυτών που τις βίωσαν, αλλά και της ανθρωπότητας εν γένει, καθώς συνέβησαν κάτω από εξαιρετικά ύποπτες συνθήκες και επηρέασαν μαζικά μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού. Ειδικά όταν μια κωμόπολη σχεδόν 3.000 κατοίκων αρχίζει να έχει μαζικές παραισθήσεις και οράματα, δηλητηριάσεις, εγκλεισμούς σε ψυχιατρικά ιδρύματα και εν τέλει θανάτους, τότε σίγουρα μπορείς να υποθέσεις ότι κάτι δεν πήγε και πολύ καλά.

Η υπόθεση του γραφικού Pont-Saint-Esprit στη Γαλλία όπως ήταν φυσικό κέντρισε το βλέμμα αρκετών συνωμοσιολόγων οι οποίοι είδαν από μαζικά πειράματα στους κατοίκους με ψυχότροπες ουσίες, μέχρι τον δάκτυλο των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ. Σαν ανθρώπινο είδος έχουμε μία έλξη στα ανεξήγητα και πρώτα θα ψάξουμε τη «λύση» ενός προβλήματος μέσω των «δύσκολων» απαντήσεων ενώ πολλές φορές η λύση να βρίσκεται μπροστά στη μύτη μας.

Στην προκειμένη περίπτωση βρισκόταν στην αποθήκη ενός φούρναρη της μικρής πόλης.  



Τα πρώτα συμπτώματα και η νύχτα των παραισθήσεων



Ήταν καλοκαίρι του 1951 στο ειδυλλιακό μέρος του Pont-Saint-Esprit με τους κάτι λιγότερο από 3.000 κατοίκους. Άνθρωποι του μόχθου και χειρώνακτες οι περισσότεροι σε αυτό το επαρχιακό μέρος της νότιας Γαλλίας, κοντά στη Μασσαλία και στο Μονπελιέ.

Το ημερολόγιο έγραφε 15 Αυγούστου όταν άρχισαν τα πρώτα παράξενα συμπτώματα να εμφανίζονται μαζικά με τους κατοίκους να μην μπορούν να αντιληφθούν τι είναι αυτό που συμβαίνει.

Ξεκίνησε ως μαζική τροφική δηλητηρίαση αλλά η συνέχεια θα ήταν τρομακτική. Μαζί με τους εμετούς και την εξάντληση ήρθαν και οι ζαλάδες. Μετά τις ζαλάδες οι παραισθήσεις και τα οράματα. Μέσα σε λίγες μέρες από την εμφάνιση του πρώτου αρρώστου ήρθε η «νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου».

Το σκηνικό στους δρόμους του Pont-Saint-Esprit θα ήταν ο τέλειος καμβάς για πίνακα του Ιερώνυμου Μπος. Δεκάδες άνθρωποι περιπλανιόνταν σε μία κατάσταση έκστασης, σχεδόν αλλόφρονες, «βλέποντας» πράγματα που δεν υπήρχαν.

Για να καταλάβει κάποιος το μέγεθος του ζητήματος μιλάμε για πάνω από 250 ανθρώπους που νόσησαν και χρειάστηκαν νοσοκομειακή φροντίδα, με τουλάχιστον τους μισούς από αυτούς να έχουν παραισθήσεις, 50 να νοσηλεύονται σε ψυχιατρικές κλινικές και τελικά 4 ή 5 (δεν διευκρινίστηκε ποτέ ο πραγματικός αριθμός) να βρίσκουν τραγικό θάνατο.

Όταν όλοι προσπαθούσαν να καταλάβουν τι συνέβαινε στην πόλη που είχε «τρελαθεί» κάποιοι συνειδητοποίησαν ότι το κοινό σημείο όλων ήταν ένα: Είχαν αγοράσει ψωμί από τον μεγάλο φούρνο της πόλης.



Ο μεροκαματιάρης που έγινε ο πιο μισητός άνθρωπος στη πόλη



Όλα τα βέλη στράφηκαν πάνω στο φούρναρη Ρος Μπριάντ. Οι κάτοικοι τον κατηγορούσαν ότι είχε διαπράξει κάποια εγκληματική αμέλεια στον έλεγχο των προμήθειών του ή στον τρόπο παραγωγής του ψωμιού.

Ένα μήνα μετά τα περιστατικά στην πόλη επιστήμονας του British Medical Journal απέδωσε τα συμπτώματα σε ένα μύκητα που ευδοκιμεί στη σίκαλη (μύκητας ergot) ο οποίος μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση και το σώμα μπορεί να αντιδράσει όπως θα αντιδρούσε στην κατανάλωση ψυχοτρόπων ουσιών όπως το LSD.

Η θεωρία αυτή δεν έπεισε στην ολότητά της, με τον δικαστή που ανέλαβε την υπόθεση να θεωρεί ότι το ψωμί είχε μολυνθεί «με μία εξαιρετικά επιβλαβή μετεξέλιξη του μύκητα ergot».


Οι θεωρίες συνωμοσίας και το ψωμί με το LSD

Έπρεπε να φτάσουμε στο 2009 για να αμφισβητηθεί η θεωρία του «φονικού μύκητα». Ο Χανκ Αλμπαρέλι Τζούνιορ δημοσίευσε το βιβλίο του με τίτλο «A terrible mistake» με το οποίο έκανε μία προσπάθεια να φέρει στο φως μία νέα εκδοχή για όσα συνέβησαν τον Αύγουστο του 1951 στο Pont-Saint-Esprit.

Η δική του θεωρία είχε να κάνει με την επίδραση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και την εμμονή τους στα ψυχολογικά πειράματα τα οποία θα μπορούσαν να καταστήσουν στον στρατό των ΗΠΑ άτρωτο σε μελλοντικές χημικές επιθέσεις ή βιολογικά όπλα.



Επικαλείται μαρτυρίες πρώην πρακτόρων της CIA οι οποίοι με τη σειρά τους επικαλούνται αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της υπηρεσίας και σύμφωνα με τα οποία οι Αμερικάνοι ήθελαν ένα μεγάλου μεγέθους πειραματικό πεδίο.

Το «καταραμένο ψωμί», όπως ονομάστηκε ήταν μια υπόθεση τέτοιου είδους για τον συγγραφέα. Μολυσμένο με LSD ψωμί, προκειμένου η CIA να διαπιστώσει εκτός εργαστηρίου και σε έναν ελεγχόμενο πληθυσμό ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις στον άνθρωπο.

Από την πλευρά του ο ιστορικός Στίβεν Κάπλαν, καθηγητής του πανεπιστημίου της Κορνουάλης κάνει λόγο για σκάνδαλο. Σύμφωνα με τη δική του θεωρία για τις φρικτές ημέρες του Αυγούστου έφταιξε ουσία που χρησιμοποιήθηκε παράνομα για τη λεύκανση του αλευριού από το οποίο φτιάχτηκαν τα ψωμιά.

Σε όλες τις εκδοχές που παρουσιάστηκαν μέσα στα χρόνια όλοι όσοι ασχολήθηκαν με την υπόθεση συμφώνησαν ότι αρκετοί ήταν αυτοί που προσπάθησαν και ίσως να προσπαθούν ακόμα να συγκαλύψουν τα γεγονότα του Pont-Saint-Esprit.
Η μαρτυρία που σοκάρει και η εκδοχή που πλησιάζει την πραγματικότητα



Ένας ταχυδρόμος της πόλης το 2010 μίλησε στο BBC. Ο Λέον Αρμουνιέ ξαφνικά ένιωσε ναυτία και ζαλάδα. «Μέσα σε ελάχιστες ώρες πίστευα ότι μέσα στο στομάχι μου υπήρχαν φίδια τα οποία έβγαιναν από την κοιλιά μου και με τύλιγαν, ενώ εγώ συνεχώς μίκραινα», είπε ο Αρμουνιέ και περιέγραψε τις σκηνές στο νοσοκομείο: «Στο θάλαμο ήμουν μαζί με τρεις εφήβους. Τους είχαν δέσει στα κρεβάτια για να μην κάνουν κακό στον εαυτό τους. Όσους δεν προλάβαιναν πήδαγαν από τα παράθυρα για να ξεφύγουν από τους δράκους…». Ο ηλικιωμένος Αρμουνιέ έκλεισε την περιγραφή του λέγοντας ότι «θα προτιμούσα να πεθάνω από το να ξαναπεράσω κάτι τέτοιο».

Αρκετές εξετάσεις έγιναν στα υλικά που χρησιμοποιούσε ο άτυχος φούρναρης. Τα αποτελέσματα αυτών των τοξικολογικών ανέφεραν έναν μύκητα που εμφανίζεται στη σίκαλη και διάφορα δημητριακά ονόματι Claviceps purpurea.

Η κατανάλωση σιτηρών που έχουν το συγκεκριμένο μύκητα προκαλεί ναυτία, παραισθήσεις ενώ κάποιες περιπτώσεις έφτασαν και στο θάνατο το θάνατο. Όπως ακριβώς συνέβη στη Γαλλία.

Η ιστορία δύο καραβιών και ο κανιβαλισμός του πληρώματος



Η ανθρωπότητα πάντα είχε την τάση να ξεπερνά τα φυσικά της όρια. Πολλές φορές εξερευνητές βρέθηκαν μπροστά σε θησαυρούς πολιτισμών και φυσικών τοπίων που μόνο σε βιβλία μυθολογίας μπορούσαν να απαντηθούν.

Πολλές φορές όμως η ματαιοδοξία οδήγησε και σε τραγωδίες που οι λεπτομέρειες των οποίων χάνονται κάπου μεταξύ της προφορικής παράδοσης, της χρονικής απόστασης και της φύσης. Αυτής που αν δεν την σεβαστείς και θεωρήσεις ότι μπορείς να την νικήσεις θα βρει τον τρόπο να σε καταβάλει.

Και όταν οι συνθήκες είναι τόσο ακραίες όπως στον Αρκτικό κύκλο τότε οι πιθανότητες επιβίωσης σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά είναι μηδαμινές. Και όταν λέμε στραβά να μείνεις για δύο χειμώνες κολλημένος στον πάγο και σε θερμοκρασίες που έφταναν τους -48 βαθμούς κελσίου.

Η ιστορία των δύο καραβιών του «Τρόμου» και του «Έρεβου» είναι από εκείνες που δίνουν το απαραίτητο καύσιμο για ταινίες ή σειρές. Και μπορεί η μυθοπλασία να δίνει ένα τόνο υπερβολής στην ιστορία, αλλά η φρίκη της πραγματικής ζωής έχει την τάση, κάποιες φορές, ξεπερνά τη φαντασία.



Η εμμονική ιδέα για το «βορειοδυτικό πέρασμα»



Ο σερ Τζον Φράνκλιν εντάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό ήδη από τα 14 του και είδε πολεμική δράση κατά τους Ναπολεόντειους Πολέμους αλλά και αργότερα. Ο βαρύς τραυματισμός του το 1812 τον ανάγκασε να στραφεί στις εξερευνήσεις. Ήθελε να βάλει το όνομά του με χρυσά γράμματα δίπλα στους μεγάλους ναυτικούς της εποχής του και αυτών που θα έπονταν.

Όργωσε τον Αρκτικό Κύκλο ψάχνοντας το μυθικό «βορειοδυτικό πέρασμα». Το σημείο εκείνο που γινόταν η βόρεια ένωση του Ατλαντικού με τον Ειρηνικό ωκεανό. Το κυνήγι για κάτι που δεν υπήρξε ποτέ θα τον οδηγούσε σε ένα φρικτό θάνατό.



Λίγο πριν από τα 60 χρόνια ζωής, αποφάσισε να πάρει μέρος σε μια τελευταία αποστολή ολοκλήρωσης του χάρτη του Βορειοδυτικού Περάσματος της Αρκτικής, καθώς έμεναν ανεξερεύνητα και αχαρτογράφητα καμιά 500αριά χιλιόμετρα από τα βόρεια του Καναδά ως την Αρκτική, μια περιοχή που κανείς δεν ήξερε σαν τον Φράνκλιν.

Στις 19 Μαΐου του 1845 η αποστολή του «Τρόμου» και του «Έρεβου» ξεκίνησε μετρώντας 127 άνδρες (πλήρωμα και αξιωματικούς, τον σερ Τζον Φράνκλιν πλοίαρχο του Έρεβου και τον Φράνσις Κρόζιερ πλοίαρχου του Τρόμου.


Η λάθος απόφαση και ο… εχθρός εκ των έσω

Πίνακας από την 2η αποστολή διάσωσης




Ο Φράνκλιν κυνηγούσε κάτι που δεν υπήρχε. Οι λάθος αποφάσεις των διοικητών ωστόσο φέρουν την ευθύνη και για όσους βρίσκονται υπό τις εντολές τους. Και σε αυτή την περίπτωση η απόφαση του Φράνκλιν και του υποπλοιάρχου του, Τζέιμς Φιτζέιμς, να συνεχίσουν παρόλο που ο πάγος το χειμώνα του 1845 άρχισε να κλείνει επικίνδυνα τα πλοία, έμελλε να «θάψει» 129 άτομα, βασανισμένα, κάτω από το χιόνι σε ένα ακατοίκητο νησί.



Όλα όσα ακολούθησαν έφτασαν αποσπασματικά σε γνώση των ιστορικών και των επιστημόνων από τις αποστολές διάσωσης και τα ευρήματά τους και τις προφορικές διηγήσεις των Ινουίτ, των νομάδων Εσκιμώων.

Στις προμήθειες του καραβιού ωστόσο κρυβόταν ένας ακόμα πιο ύπουλος εχθρός από το πολικό ψύχος. Στην αποστολή είχαν μαζί τους, μεταξύ άλλων, περίπου 16.550 κιλά μπισκότα, 61.980 κιλά αλεύρι και 44.000 κιλά κρέας σε κονσέρβα.

Το πρώτο από τα πτώματα που βρέθηκαν τη δεκαετία του '80

Αφού τα καράβια είχαν κολλήσει στον πάγο, τα 129 άτομα έμειναν εκεί για 2 χειμώνες. Αυτό που δεν μπορούσαν να φανταστούν ωστόσο ήταν ότι οι προμήθειές τους θα τους σκότωναν σιγά σιγά καθώς δηλητηριάζονταν από τις κονσέρβες.

Μόλις το 1980 ανασύρθηκαν τρία πτώματα της αποστολής, τα οποία περιείχαν εντός τους υψηλές συγκεντρώσεις μολύβδου, απ’ όπου συμπέραναν οι αναλυτές ότι πρέπει να πέθαναν από δηλητηρίαση που προκλήθηκε από τις κονσέρβες των τροφίμων. Μαζί με την διάβρωση του πόσιμου νερού που είχαν γίνεται αντιληπτό ότι οι προμήθειες που είχαν για να κρατηθούν στη ζωή, τους την στερούσαν κάθε μέρα και περισσότερο.
Η απόφαση για την «κάθοδο των μυρίων» και η… κατανάλωση ανθρώπων

Ο σερ Τζον Φράνκλιν πέθανε τον Ιούνιο του 1847 και ανέλαβε ως επικεφαλής ο Κρόζιερ. Εκείνος ήταν έτσι και αλλιώς αντίθετος με το γεγονός ότι συνέχιζαν αν και οι πιθανότητες ήταν εναντίον τους.

Τον Απρίλιο του 1848 οι εναπομείναντες άνδρες στα δύο πλοία ξεκίνησαν το μεγάλο ταξίδι προς το Νότο και την ενδεχόμενη σωτηρία. Αυτό ωστόσο δεν έμελλε να συμβεί για κανέναν τους καθώς στη διαδρομή πέθαναν όλοι μηδενός εξαιρουμένου. Δεν έχει επιβεβαιωθεί πόσοι ήταν οι άνδρες σε αυτό το τελικό στάδιο της Οδύσσειάς τους.


Αρχαιολογικές αποστολές τη δεκαετία του '80 κατάφεραν να εντοπίσουν κάποια από τα απομεινάρια της άλλοτε κραταιάς εξερευνητικής αποστολής του Βασιλικού ναυτικού της Μεγάλης Βρετανίας. Και μαζί με αυτά τα απομεινάρια ήρθαν και στο φως της δημοσιότητας και οι φρικτές λεπτομέρειες της κατάστασης που είχαν περιέλθει στο τέλος της ζωής τους.

Το κουφάρι του «Τρόμου» σε εικόνα από σόναρ όπως εντοπίστηκε από το Parks Canada το 2016


Κάποιοι από τους σωρούς που εντοπίστηκαν είχαν σημάδια κανιβαλισμού ενώ βρέθηκαν κάποια οστά τα οποία είχαν βράσει. Αυτή η τακτική έχει εντοπιστεί στα τελευταία στάδια προσπάθειας επιβίωσης όταν βράζουν τα κόκαλα για να καταναλωθεί ο μυελός των οστών.
Η ιστορική ανακάλυψη 170 χρόνια μετά

Η καναδική κυβέρνηση εξουσιοδότησε γιγαντιαία επιχείρηση το 2014, από την οποία εντοπίστηκε το ένα από δύο πλοία στα ανοιχτά καναδικού νησιού. Ο Έρεβος ήταν το πρώτο από τα δύο πλοία που εντοπίστηκε.

Δύο χρόνια μετά ωστόσο βρέθηκε και το κουφάρι του Τρόμου, σε πολύ καλή κατάσταση δεδομένου των συνθηκών και των ετών που αγνοείται.

«Βρήκαμε το "Terror" σε βάθος 24 μέτρων, άριστα διατηρημένο από τα παγωμένα νερά του Βορειοδυτικού Περάσματος», δήλωσε ο Άντριαν Σιμνόφσκι, ένας εκπρόσωπος του Ιδρύματος, σε ένα βίντεο που μεταδόθηκε από τη δημόσια καναδική τηλεόραση CBC.

Ο «Τρόμος» βρέθηκε σε έναν κόλπο του νησιού του Βασιλιά Γουλιέλμου, στο σημείο όπου ένας Ινούιτ, μέλος μιας επιστημονικής ομάδας, είχε δηλώσει πριν από μερικά χρόνια ότι είχε δει ένα κατάρτι να υψώνεται από την επιφάνεια της θάλασσας.









Ένας βιασμός κάθε τρεις ημέρες στην Ελλάδα - Αυτό είναι το προφίλ των βιαστών



Ένας βιασμός κάθε τρεις ημέρες και μία απόπειρα την εβδομάδα καταγγέλθηκε στις αστυνομικές αρχές της χώρας, το 2018, ένας κάθε 2,5 μέρες και μία απόπειρα κάθε έξι μέρες, το 2017.

Συνολικά τον προηγούμενο χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ., καταγγέλθηκαν 122 περιπτώσεις βιασμών και 56 απόπειρες, ενώ εξιχνιάστηκαν 121 περιπτώσεις. Συνελήφθησαν ως δράστες 88 Έλληνες και 54 αλλοδαποί. Το 2017 τα νούμερα ήταν πιο αυξημένα, καθώς είχαν καταγγελθεί 134 βιασμοί, 64 απόπειρες και είχαν εξιχνιασθεί 143 υποθέσεις, ενώ συνελήφθησαν 108 Έλληνες και 54 αλλοδαποί.

Αυτά τα νούμερα, σύμφωνα με κοινωνιολόγους και εγκληματολόγους, είναι μια «μικρή αλήθεια», καθώς αποτελούν μόλις το 6% με 8% αυτών που διαπράττονται στην χώρα μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της απροθυμίας για καταγγελία από τα θύματα υπό τον φόβο της διαπόμπευσης και του στιγματισμού, εντοπίζεται και στην περίπτωση του 30χρονου «δράκου» του Αμαρουσίου.

Αρχικά υπήρχαν τέσσερις καταγγελίες σεξουαλικών επιθέσεων, οι οποίες έγιναν έξι μετά τη δημοσιοποίησή τους, ενώ δεν αποκλείεται να αυξηθούν κι άλλο όταν δοθούν στη δημοσιότητα τα στοιχεία ταυτότητάς του και κυρίως οι φωτογραφίες του δράστη.

Σύμφωνα με τις κατά καιρούς έρευνες του εγκληματολόγου κ. Άγγελου Τσιγκρή, οι οποίες είναι παλιές, αλλά έχουν διαχρονικό χαρακτήρα, σύμφωνα με τον ίδιο, τα περιστατικά βιασμών στην Ελλάδα ξεπερνούν τους 4.000 τον χρόνο.

Ο κ. Τσιγκρής υποστηρίζει σε αυτές τις έρευνες πως στις περιπτώσεις βιασμού πολλές φορές αν όχι τις περισσότερες το θύμα στιγματίζεται περισσότερο από τον θύτη, κάτι που κάνει το θύμα να σιωπά και να είναι απρόθυμο να καταγγείλει τι του έχει συμβεί με αποτέλεσμα να μένουν ατιμώρητοι πολλοί δράστες σεξουλικών επιθέσεων.

Πολλές από τις σεξουαλικές επιθέσεις καταλήγουν στο έγκλημα, όπως στην περίπτωση της 69χρονης Ελευθερίας Αγραφιώτη, καθώς όλα τα στοιχεία δείχνουν πως πρόκειται για τέτοιο έγκλημα.



Προτιμούν κοινόχρηστους χώρους

Από τους περίπου 200 βιασμούς και απόπειρες που καταγγέλλονται ετησίως σε αστυνομικές αρχές, στα δικαστήρια φθάνουν λιγότερες από τις 50 για να δικαστούν. Το 95,8% των βιαστών δρά αυτόνομα χωρίς συνεργό, και προτιμούν το ύπαιθρο και τους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους. Οι περισσότεροι βιασμοί σημειώνονται από τις 06:00 το πρωί έως τις 18:00 το απόγευμα. Ο 30χρονος «δράκος» του Αμαρουσίου από τις επιβεβαιωμένες σεξουαλικές επιθέσεις προτιμούσε να δρά από τις 06:00 έως τις 10:00 το πρωί σε συγκεκριμένη γεωγραφική ακτίνα και σημεία.

Από τις έρευνες του κ. Τσιγκρή, προκύπτει ότι το 53,4% των βιαστών είναι άτομα νεαρής ηλικίας, ενώ το 32,8% είναι μεσήλικες. Το 46,5% των βιασμών γίνεται στην επαρχία και το υπόλοιπο ποσοστό σε μεγάλα αστικά κέντρα. Το 50,9% των βιαστών προέρχεται από τη μεσαία κοινωνικο-οικονομική τάξη και, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των θυμάτων τους, το 31% αυτών είναι αρκετά μορφωμένοι.

Από το σύνολο των 1.000 γυναικών που ρωτήθηκαν, οι 116 (11,6%) δήλωσαν ότι είχαν πέσει θύμα βιασμού. Οι 6 (ποσοστό 5,2%) είχαν υποστεί κατά φύση συνουσία, οι 4 (3,4%) παρά φύση συνουσία, οι 15 (12,9%) στοματική συνουσία, οι 49 (42,2%) είχαν υποστεί κάποια άλλη ασελγή πράξη, ενώ οι 47 (40,5%) είχαν πέσει θύματα απόπειρας βιασμού. Από τις περιπτώσεις που έφτασαν στα αστυνομικά τμήματα προκύπτει ότι ένα ποσοστό της τάξης του 1% ήταν αιμομίκτες. Ακόμη καταγράφηκε ότι ένα ποσοστό της τάξης του 2,2% προέρχεται από το συγγενικό περιβάλλον. Η ταπείνωση (62,1%), η αηδία (74,1%), η οργή (71,6%), η κατάθλιψη (94,5%) και η ενοχή είναι τα συναισθήματα που διακατέχουν τον ψυχικό κόσμο των γυναικών ύστερα από την πράξη βιασμού. Το 90% των θυμάτων δεν καταγγέλει γιατί δεν έχει εμπιστοσύνη στο δικαστικό σύστημα.

«Η αυτοενοχοποίηση του θύματος οδηγεί στην αποενοχοποίηση του δράστη, στη σιωπή και την ατιμωρησία» δηλώνει ο κ. Τσιγκρής.

Τα περισσότερα από τα θύματα ρωτούνται: «Μήπως τον προκάλεσες;». Είναι ένα ερώτημα που προκαλεί την απροθυμία τους να καταγγείλλουν τον βιασμό τους γιατί δεν θέλουν να τον υποστούν... ξανά.




«Ο βιασμός, το έγκλημα και ο καιρός»

Η Καθηγήτρια Εγκληματολογίας κ. Βάσω Αρτινοπούλου σχολιάζοντας τη διάπραξη εγκλημάτων με σεξουαλικό κίνητρο επεσήμανε «ότι ο βιασμός ή η απόπειρα βιασμού αποτελεί μια ψευδοσεξουαλική πράξη. Η ταπείνωση και ο εξευτελισμός του θύματος» είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες ώθησης προς την εγκληματική ενέργεια. «Το πέρασμα από την απόπειρα βιασμού στην ανθρωποκτονία διαφοροποιείται μόνον ως προς την ένταση και όχι ως προς το είδος ή τη μορφή της προεγκληματικής κατάστασης. Αποτελεί την ακραία έκφανση της φαινομενικής ανδρικής υπεροχής, της σωματικής δύναμης και της ρώμης. Αξίες με τις οποίες έχουν κοινωνικοποιηθεί οι περισσότεροι βιαστές και δυστυχώς οι... υποψήφιοι μελλοντικοί βιαστές» τονίζει η καθηγήτρια εγκληματολογίας.

Οι βιασμοί και τα σεξουαλικά εγκλήματα αυξάνονται ανάλογα και με τις μετεωρολογικές συνθήκες. Οι υψηλές θερμοκρασίες, οι πανσέληνοι, ο μεγαλύτερος ελεύθερος χρόνος αναδεικνύει περισσότερες αφορμές για αντιζηλίες και ερωτικά πάθη τους καλοκαιρινούς μήνες. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την λιγότερη κατανάλωση ενέργειας, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, και άρα το πλεόνασμα δύναμης οδηγεί σε ανεξέλεγκτη, μη προβλέψιμη, επιθετική και πολλές φορές δολοφονική εκτόνωση.

«Τους καλοκαιρινούς μήνες οι περισσότεροι άνθρωποι βγαίνουν από τη ρουτίνα τους και δημιουργείται ένα κενό χρόνου, το οποίο αξιοποιούν για να χαλαρώσουν και να ξεκουραστούν. Οσοι όμως αντιμετωπίζουν για παράδειγμα παθολογικό άγχος δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο. Αντίθετα, απορρυθμίζονται, χάνουν την ευαίσθητη ισορροπία του ψυχισμού τους και καταλήγουν να εκδηλώνουν επιθετική ή ακόμα και εγκληματική συμπεριφορά» προσθέτει η ψυχολόγος κ. Κουλούτζου.

Ο καθηγητής Εγκληματολογίας και Σωφρονιστικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κ. Ν. Κουράκης επισημαίνει: «Ειδικά σε ό,τι αφορά τους βιασμούς, υπεισέρχεται επιπλέον και το στοιχείο της γενικότερης ευχέρειας με την οποία δημιουργούνται το καλοκαίρι ανθρώπινες σχέσεις ή και προκαλούνται γενετήσιοι ερεθισμοί (ανάλαφρο ντύσιμο ή μαγιό, εύκολες γνωριμίες στην παραλία ή τα μπαράκια) συνήθως ύστερα από γλέντι και κατανάλωση αλκοολούχων. Άλλωστε το αλκοόλ συντελεί και γενικότερα στην αυξημένη εμφάνιση των εγκλημάτων βίας».

Τη διαπίστωση αυτή ενισχύει ο λεγόμενος «θερμικός νόμος» που διατυπώθηκε στα πρώιμα χρόνια της εγκληματολογίας. Τι λέει; Τους θερμούς μήνες του έτους υπερτερούν τα εγκλήματα κατά προσώπου, η αποκαλούμενη και «βία των παθών». Ανθρωποκτονίες, βιασμοί, βίαιες επιθέσεις, ξυλοδαρμοί. Αντίθετα, στη διάρκεια του χειμώνα κυριαρχούν τα εγκλήματα κατά ιδιοκτησίας. Δηλαδή κλοπές, διαρρήξεις κ.ο.κ.

Τρίτη 28 Μαΐου 2019

Γρίφος για τους επιστήμονες: Το μεθάνιο στην ατμόσφαιρα αυξάνεται για άγνωστο λόγο



Το διοξείδιο του άνθρακα είναι το πιο άφθονο «αέριο του θερμοκηπίου» στην ατμόσφαιρα, αλλά το μεθάνιο το πιο ισχυρό.

Οι εκπομπές του τελευταίου αυξάνονται συνεχώς τα τελευταία χρόνια, προκαλώντας ανησυχία στους επιστήμονες, καθώς συνιστούν μια πρόσθετη απειλή που μπορεί να «εκτροχιάσει» τη Συμφωνία του Παρισιού για συγκράτηση της ανόδου της θερμοκρασίας και έλεγχο της κλιματικής αλλαγής.

Οι ατμοσφαιρικές συγκεντρώσεις του μεθανίου αυξήθηκαν ξανά το 2018 κατά 10,77 ppb (μέρη ανά δισεκατομμύριο μόρια αέρα), φθάνοντας τα 1.858 ppb και συμβάλλοντας πλέον κατά το ένα έκτο στην παγίδευση της θερμότητας στη Γη, έναντι των δύο τρίτων που είναι η συμβολή του διοξειδίου του άνθρακα, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ.

Όχι μόνο συνεχίστηκε η ανοδική τάση των τελευταίων ετών, αλλά η περυσινή αύξηση υπήρξε η δεύτερη υψηλότερη ετήσια άνοδος των δύο τελευταίων δεκαετιών. Οι επιστήμονες δυσκολεύονται να βρουν μια εξήγηση γι’ αυτή την εξέλιξη.

Το μεθάνιο «ζει» λιγότερο χρόνο από το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα (γύρω στα εννέα χρόνια), αλλά είναι πολύ πιο ισχυρό «αέριο του θερμοκηπίου» (κατά περίπου 28 φορές). Προέρχεται τόσο από φυσικές-βιολογικές, όσο και από ανθρωπογενείς πηγές. Εμφανίζει αυξητική τάση στην ατμόσφαιρα από το 2007, η οποία έχει επιταχυνθεί κατά την τελευταία πενταετία για άγνωστο λόγο. Μεταξύ 2013-2018 οι εκπομπές μεθανίου αυξήθηκαν κατά 50% περίπου σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία 2007-2012.

Αν τα επίπεδα του μεθανίου συνεχίσουν να αυξάνουν με αυτό το ρυθμό, τότε θα είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί ο στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού, δηλαδή να περιορισθεί η άνοδος της θερμοκρασίας το πολύ στους δύο βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και να καταβληθεί προσπάθεια η άνοδος να μην ξεπεράσει τον ενάμιση βαθμό (ήδη έχει αυξηθεί κατά ένα βαθμό), σύμφωνα με το New Scientist, την «Ιντιπέντεντ» και τους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς».

«Το ενοχλητικό είναι ότι δεν ξέρουμε ποιες διαδικασίες ευθύνονται για την τόσο ταχεία αύξηση του μεθανίου», δήλωσε ο χημικός Εντ Ντλουγκοκένκι της ΝΟΑΑ.

Δευτέρα 13 Μαΐου 2019

Από το γήπεδο στην αγχόνη – Η ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα που εκτελέστηκε το 1921



Αθλητικός Σύλλογος «Πόντος» Μερζιφούντας, του οποίου τα μέλη του απαγχονίστηκαν στην Αμάσεια το 1921, αφού ο Σύλλογος κατηγορήθηκε σαν «επαναστατικός» από τις κεμαλικές αρχές.

Ο Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος Μερζιφούντας «Πόντος», ιδρύθηκε από μαθητές και αποφοίτους του Κολλεγίου «Ανατόλια» το 1903. Στη διοίκησή του συμμετείχαν τόσο οι μαθητές όσο και οι δάσκαλοι του κολεγίου και η δραστηριότητά του αφορούσε τους τομείς του αθλητισμού, του πνεύματος, της τέχνης. Επίσης, ο σύλλογος διοργάνωνε ερασιτεχνικές θεατρικές παραστάσεις, δημιούργησε εξαιρετική βιβλιοθήκη, ενώ το 1910 ο σύλλογος ανέλαβε την έκδοση του περιοδικού «Πόντος», «Μηνιαίον δημοσίευμα φιλολογικόν, επιστημονικόν και παιδαγωγικόν».

Ο Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος «Πόντος» κατέχει ιδιαίτερη θέση μεταξύ των συλλόγων εξαιτίας της ιδιαιτερότητας του χαρακτήρα του, αφού συγκροτήθηκε στο πλαίσιο ενός σχολείου και ταυτόχρονα εργάστηκε για την ταυτότητα των μελών του.


Στις τελευταίες εκλογές που έγιναν το Μάιο του 1920 στο αξίωμα προέδρου αναδείχθηκε ο καθηγητής Δ. Θεοχαρίδης, στη θέση του αντιπροέδρου ο Χαράλαμπος Ευσταθιάδης, γραμματέας ο Αναστάσιος Παυλίδης, ταμίας ο Συμεών Ανανιάδης, και υπεύθυνος για το αθλητικό τμήμα ο Γρηγόριος Τσακάλωφ. Όλοι τους 8 μήνες αργότερα θα συλλαμβανόταν από τους Τούρκους, και με εξαίρεση τον Τσακάλωφ ο οποίος ήταν Ρώσος πολίτης, θα δολοφονούνταν στην Αμάσεια το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 1921.

Σημαντικό μέλος και αθλητής του Συλλόγου ήταν ο Συμεών Ανανιάδης.
Ο Ανανιάδης γεννήθηκε στη Σαμψούντα, εισήχθη στο «Ανατόλια» το 1919, και ήταν πολύ καλός αθλητής του στίβου. Όπως γράφει ο συμμαθητής και φίλος του Ε. Κουζινός το 1920 έβλεπε το μέλλον του ρόδινο:

«Είχαμε επιβιώσει από σφαγές τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια και είχε βάλει τρεις στόχους, να πιάσει και εάν είναι δυνατόν να «σπάσει» το παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μέτρα, να φοιτήσει στην αμερικανική ιατρική σχολή στη Βηρυτό και να συνεχίσει σπουδές στη Βιέννη και να παντρευτεί μία όμορφη συμπατριώτισσα του από την περιοχή του Αλαχάμ το οποίο φοιτούσε στο αμερικανικό Λύκειο. Μάλιστα κάθε Σάββατο δεν έχανε την ευκαιρία να συμμετέχει στα συνεδριάσεις του «Πόντος», όπου εκεί την έβλεπε ο Συμεών». ( Couzinos E Twenty three years in Asia Minor (1899-1922). New York: Vantage Press 1969, σ. 67)

Στις 12 Φεβρουαρίου 1921 οι Τούρκοι περικύκλωσαν το «Ανατόλια». Αρχικά έψαχναν για όπλα και εκρηκτικά και στη συνέχεια αφού δε βρήκαν τίποτα κατευθύνθηκαν στο γραφείο του προέδρου του Κολλεγίου Γ. Γουάιτ. Εκεί οι Τούρκοι είδαν δύο χάρτες που απεικόνιζαν την περιοχή του Πόντου, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους. Η εύρεση των χαρτών οδήγησε τους Τούρκους να ζητήσουν να δουν τη βιβλιοθήκη του συλλόγου «Πόντος». Στη βιβλιοθήκη υπήρχαν εκατοντάδες βιβλία στην ελληνική και ειδικότερα στην αρχαιοελληνική γλώσσα, έργα κλασσικών συγγραφέων τυπωμένα τα περισσότερα στην Αθήνα. Ανάμεσά τους βρήκαν και ένα σημειωματάριο με τις δραστηριότητες του Συλλόγου, το οποίο θεωρήθηκε «επαναστατικό».


Η φωτογραφία του ποδοσφαιρικού τμήματος του Συλλόγου, εξόργισε ακόμη περισσότερο τους Τούρκους. Οι αθλητές της ποδοσφαιρικής ομάδας «Πόντος» είχαν άσπρες και μπλε οριζόντιες ρίγες και το γράμμα «Π» στο στήθος.


Το βράδυ της ίδιας μέρας ο Συμεών Ανανιάδης ο οποίος ήταν παρών κατά τη διάρκεια της εφόδου των κεμαλικών στη βιβλιοθήκη του Συλλόγου, μίλησε με τον Κουζινό, λέγοντάς του πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα. Όπως είπε ο Ανανιάδης «αυτό είναι το τέλος». Λίγο πριν τις 12 το βράδυ τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου κατευθύνθηκαν στο γραφείο του προέδρου του Κολεγίου, όπου έγινε η σύλληψή τους από τους Τούρκους. Στην συνέχεια θα οδηγηθούν στην Αμάσεια όπου με ψευδείς κατηγορίες καταδικάστηκαν σε θάνατο μαζί με τις πιο σημαντικές προσωπικότητες του Ελληνισμού.

Οι σύλλογοι των Ελλήνων, προήλθαν από την ανάγκη που βίωνε ο Ελληνισμός να διατηρήσει την ιδιαιτερότητά του, να ανυψώσει το πνευματικό του επίπεδο, να ενισχύσει τους ανήμπορους, να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Στη Μερζιφούντα, η οποία αποτέλεσε πηγή αξιόλογων επιτευγμάτων, οι Έλληνες ίδρυσαν συλλόγους ιδιαίτερα σημαντικούς για τη διάδοση της εθνικής αυτογνωσίας και αυτοσυνειδησίας. Ο Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος «Πόντος» Μερζιφούντας αποτέλεσε ένα θεσμικό δημιούργημα των Ελλήνων, που συνέβαλλε αποφασιστικά στην πνευματική, πολιτισμική, αθλητική και κοινωνική ανύψωση.







* Η ιστορία που παρουσιάστηκε προέρχεται από το βιβλίο του Θεοφάνη Μαλκίδη «Ο Ελληνικός Αθλητικός Σύλλογος «Πόντος» Μερζιφούντας – Από το γήπεδο στην αγχόνη».

Τα πιο χοντρά ψέματα του 20ου αιώνα που κατεδάφισαν μιαν χώρα και εγκαινίασαν μια εποχή ψεύδους και πολεμικής βαρβαρότητας



Πριν από 20 χρόνια, στις 24 Μαρτίου 1999, δεκατρία μέλη του ΝΑΤΟ, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Γαλλία, βομβάρδιζαν την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Αυτός ο πόλεμος κράτησε 78 ημέρες και τροφοδοτήθηκε από ειδησεογραφικές τερατολογίες, που προορίζονταν να ευθυγραμμίσουν την γνώμη των πληθυσμών της Δύσης με τους ισχυρισμούς των επιτελείων:

Οι Σέρβοι διαπράττουν μια «γενοκτονία», «παίζουν ποδόσφαιρο με τα κομμένα κεφάλια, γδέρνουν τα πτώματα, αποσπούν τα έμβρυα από την κοιλιά των σκοτωμένων εγκύων και τα ψήνουν» -ισχυριζόταν ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης υπουργός Αμύνης Rudolf Scharping, του οποίου οι δηλώσεις μεταδίδονταν από τα ΜΜΕ – έχουν σκοτώσει από 100.000 έως 500.000 ανθρώπους» (TF1, Γαλλική Ραδιοφωνία, 20 Απριλίου 1999), «καίνε τα θύματά τους μέσα σε υψικαμίνους, του είδους που χρησιμοποιούνταν στο Άουσβιτς ( βρετανική εφημερίδα Daily Mirror, 7 Ιουλίου) .


Μια προς μία αυτές οι «ειδήσεις» θα ξεμασκαρευτούν –αλλά μετά το τέλος του πολέμου- μεταξύ άλλων από την έρευνα του Αμερικανού δημοσιογράφου Daniel Pearl (στην Wall Street Journal, της 31-12-1999 ).

Παρόμοια εξευτελίστηκε μια από τιε πιο θορυβώδεις σκευωρίες του 20ού Αιώνα: Το σχέδιο Potkova (« πέταλο αλόγου»), ένα έγγραφο που έλεγαν πως αποδεικνύει ότι οι Σέρβοι είχαν προγραμματίσει την «εθνοκάθαρση» του Κοσσόβου. Η κοινοποίησή του από την Γερμανία, τον Απρίλιο του 1999, χρησιμοποιήθηκε σαν πρόσχημα για να ενταθούν οι βομβαρδισμοί της Σερβίας.

Οι κύριοι παραγωγοί ειδησεογραφικής εξαπάτησης δεν ήταν κάποιοι παρανοϊκοί διαδοσίες του Διαδικτύου αλλά οι ίδιες οι Δυτικές κυβερνήσεις, το ΝΑΤΟ, όπως και τα όργανα του Τύπου τα πιο ευυπόληπτα.
Μεταξύ τους , η Le Monde, μια εφημερίδα τις οποίας οι θέσεις της αρθρογραφίας χρησίμευαν τότε ως σημεία αναφοράς για το σύνολο του γαλαξία των γαλλικών ΜΜΕ.

Η Σύνταξή της, με διευθυντή τον Edwy Plenel, ομολογεί ότι « έκανε την επιλογή της επέμβασης».
Στο φύλλο της 8 Απριλίου 1999, στην πρώτη σελίδα, ένα άρθρο του Daniel Vernet αναγγέλλει: «Tο Σχέδιο «Πέταλο Aλόγου», που προγραμμάτιζε την απέλαση των Κοσσοβάρων».


Ο δημοσιογράφος, υιοθετεί τις πληροφορίες που μετέδωσε την προτεραία ο Γερμανός υπουργός των Εξωτερικών, ο Oικολόγος Γιόσκα Φίσερ. Αυτό «το Σχέδιο της κυβέρνησης του Βελιγραδίου περιγράφει με λεπτομέρειες την πολιτική της εθνοκάθαρσης που εφαρμόζεται στο Κόσσοβο… φέρει το όνομα με τον κωδικό «Πέταλο Αλόγου», αναμφίβολα σε συμβολισμό του εγκλωβισμού σε τανάλια του αλβανικού πληθυσμού» γράφει ο Βερνέ, για τον οποίο « το θέμα φαίνεται να μην προκαλεί αμφισβήτηση».


Δυο μέρες αργότερα, η Μόντ υποτροπιάζει, σε όλο το πλάτος της 1ης σελίδας: «Πως ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς προετοίμασε την εθνοκάθαρση».

«Το σερβικό σχέδιο“Potkova” προγραμμάτιζε την βίαιη απέλαση των Κοσσοβάρων από τον Οκτώβριο του 1998. Η εφαρμογή του συνεχίστηκε κατά τις διαπραγματεύσεις του Ραμπουγιέ».

Η Μόντ αναφέρεται σε «ένα σερβικό στρατιωτικό έγγραφο» και επαναλαμβάνει ξανά τους ισχυρισμούς των Γερμανών αξιωματούχων, σε σημείο που να αναδημοσιεύει ολόκληρο ένα «βοηθητικό σημείωμα» που μοίρασε ο Γενικός Επιθεωρητής του Γερμανικού Στρατού στους δημοσιογράφους.

Το Βερολίνο προσπαθούσε τότε να δικαιολογήσει, σε μια μάλλον ειρηνόφιλη κοινή γνώμη, τον πρώτο πόλεμο που διεξήγαγε η Μπούντεσβερ από το 1945 και επιπλέον εναντίον μιας χώρας που πριν πενήντα χρόνια ήταν κατεχόμενη πάλι από την γερμανική –(τότε χιτλερική) Βέρμαχτ.

Αλλά αυτό το σχέδιο ήταν μια πλαστογραφία. Δεν προερχόταν από τις σερβικές αρχές, αλλά ήταν μια κατασκευή, από συμπίλημα στοιχείων, των βουλγαρικών μυστικών υπηρεσιών, και δόθηκε στους Γερμανούς από μια βουλγαρική κυβέρνηση που επιδείκνυε ζήλο για να γίνει δεκτή στο ΝΑΤΟ. Η απάτη αποκαλύφθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2000 από το εβδομαδιαίο Σπίγκελ και επιβεβαιώθηκε, δέκα χρόνια αργότερα από τον πρώην υπουργό των Εξωτερικών της Βουλγαρίας.

Ας σημειωθεί ότι το έγγραφο θα όφειλε να είχε προκαλέσει τόσο μεγαλύτερη καχυποψία στις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, εφ’ όσον η λέξη «πέταλο» ήταν γραμμένη στην βουλγαρική και όχι στην σερβική γλώσσα -όπως το επεσήμανε ο Γερμανός βουλευτής Gregor Gysi, στις 15 Απριλίου 1999, στην γερμανική Βουλή.

Τον Μάρτιο του 2000, ο Γερμανός Ταξίαρχος Heinz Loquai, εκφράζει σε βιβλίο του «τις αμφιβολίες του για την ύπαρξη τέτοιου εγγράφου». Ο εκπρόσωπος του Διεθνούς Δικαστηρίου για την Γιουγκοσλαβία χαρακτηρίζει τα στοιχεία του υποτιθέμενου σχεδίου «ελάχιστα πειστικά» (Hamburger Abendblatt, 24 mars 2000) και η εισαγγελέας του Δικαστηρίου Κάρλα Πόντε δεν το αναφέρει καν στο κατηγορητήριο κατά του Μιλόσεβιτς, το 1999 και το 2001.

Η Μόντ αναφέρεται και πάλι στο «πέταλο Αλόγου», στις 16 Φεβρουαρίου 2002, αλλά (πολύ χαρακτηριστικά για αυτήν την «έγκυρη» εφημερίδα) σαν να το είχε πάντοτε αντιμετωπίσει με επιφύλαξη.: «Το «Πέταλο Αλόγου» παραμένει πάντοτε ένα πολύ αμφιλεγόμενο έγγραφο, του οποίου η γνησιότητα δεν αποδείχτηκε ποτέ». Οι δημοσιογράφοι Jean-Arnault Dérens et Laurent Geslin, ειδικοί στα Βαλκάνια, χαρακτήρισαν από την πλευρά τους το Σχέδιο Potkova « αρχέτυπο των fake news (ψευτοειδήσεων), που μεταδίδουν οι Δυτικοί στρατοί και αναδημοσιεύουν οι μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες».

Η επισήμανση μιας επετείου δεν θα δικαιολογούσε μόνη της την ανάξεση αυτής της υπόθεσης. Αλλά ορισμένες από τις συνέπειές της βαραίνουν ακόμη στην διεθνή ζωή. Για τον πρώτο του πόλεμο, μετά την γέννησή του το 1949, το ΝΑΤΟ επέλεξε να επιτεθεί σε ένα κράτος που δεν είχε απειλήσει κανένα από τα μέλη του. Χρησιμοποίησε ένα ανθρωπιστικό πρόσχημα και τον εξαπέλυσε χωρίς την εξουσιοδότηση των Ηνωμένων Εθνών.

Αυτό χρησιμοποιήθηκε σαν προηγούμενο από τις ΗΠΑ, το 2003, για την εισβολή στο Ιράκ, που και εκεί υποβοηθήθηκε από μια καταιγιστική εκστρατεία ψευδών πληροφοριών. Λίγα χρόνια αργότερα, η κήρυξη από το Κόσσοβο της ανεξαρτησίας του, τον Φεβρουάριο του 2008, τραυμάτιζε την αρχή του απαραβίαστου των συνόρων. Σ’ αυτήν την ανεξαρτητοποίηση θα θεμελιώσει η Ρωσία, τον Αύγουστο του 2008, την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσσετίας, δύο περιοχών που αποσχίσθηκαν από την Γεωργία. Και αργότερα, τον Μάρτιο του 2014, όταν θα προσαρτούσε την Κριμαία.

Κανένας βέβαια δεν είχε συμφέρον να ξαναφέρει στην μνήμη του κοινού εκείνους τους επίσημους βιασμούς της αλήθειας, όταν ο πόλεμος του Κοσσόβου διεξάχθηκε από μια πλειοψηφία κυβερνήσεων της «Αριστεράς» και υποστηρίχτηκε από τα περισσότερα συντηρητικά κόμματα. Και είναι επίσης ευνόητο ότι οι δημοσιογράφοι που εμφανίζονται περισσότερο αλλεργικοί στο ζήτημα των «fake news » (ψευτοειδήσεων), προτιμούν να αλλάζουν κουβέντα όταν πρόκειται γι’ αυτό το κεφάλαιο.

Πανέμορφες κοπέλες που μπήκαν στη «στενή» για γελοίους και σοβαρούς λόγους



Κλέβουν, λένε ψέματα, εξαπατούν, σκοτώνουν. Οι γυναίκες παρανομούν όπως και οι άνδρες. Άλλωστε το έγκλημα δεν έχει φύλο και σίγουρα «This is (not) a man’ s world».

Είναι επικίνδυνες, είναι και όμορφες. Είναι σέξι, είναι και εγκληματίες. Κι αν κάποιες από αυτές θυμίζουν περισσότερο μοντέλα, είναι να αναρωτιέται κανείς πόση αυτοσυγκράτηση πρέπει να έδειξαν τα όργανα της πολιτείας για να τις συλλάβουν και να μην της αφήσουν ελεύθερες.

Μετά από μικρά ή μεγάλα μπλεξίματα με το νόμο, βρέθηκαν πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Ξανθές, μελαχρινές, ψηλές, κοντές, καμία δεν μπορεί να ξεφύγει από το γράμμα του νόμου.

Τα ατοπήματά τους μικρά ή μεγάλα. Είτε οδηγούσαν με υπερβολική ταχύτητα, είτε έμπλεξαν σε καβγά, είτε έκλεψαν, είτε βρέθηκαν ναρκωτικά στην κατοχή τους, είτε είχαν ερωτικές σχέσεις με ανήλικους, ακολουθούν μερικές από τις πιο σέξι κοπέλες που έχουν συλληφθεί ποτέ.

Το γοητευτικό τους χαμόγελο και τα γλυκά μάτια δεν τις βοήθησαν να την γλιτώσουν και η «στενή» έγινε εν μία νυκτί το νέο τους σπίτι.

Στις ΗΠΑ μετά από κάθε σύλληψη ακολουθεί φωτογράφιση. Οι φωτογραφίες με τις όμορφες κρατούμενες βρίσκουν ως δια μαγείας το δρόμο του διαδικτύου με τους χρήστες να αδιαφορούν για το ένοχο παρελθόν τους. Άλλωστε τα κακά κορίτσια είναι και τα πιο ωραία!

Προσοχή δεν πρέπει να σας ξεγελάσουν με την ομορφιά τους...


Alexandria Vera



Η 24χρονη Alexandria Vera ήταν καθηγήτρια σε σχολείο στο Χιούστον και αποδείχθηκε ιδιαιτέρως άτακτη. Συνελήφθη όταν αποκαλύφθηκε ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις με 13χρονο μαθητή κάτι το οποίο ομολόγησε και η ίδια.


Sarah Seawright



Πολύ όμορφη για να πάει στη φυλακή; Αυτό σκέφτηκαν πολλοί βλέποντας την φωτογραφία της 24χρονης Sarah Seawright. Η φωτογραφία έγινε viral στο διαδίκτυο και τα κοινωνικά δίκτυα, με το hashtag #prisonbae να βρίσκεται ανάμεσα στα πιο δημοφιλή. Η φωτογενής Sarah Seawright, από το Άρκανσας των ΗΠΑ, συνελήφθη από τις Αρχές, καθώς δεν είχε εμφανιστεί στο δικαστήριο όπου εκκρεμούσε από το 2014 υπόθεση σε βάρος της για επικίνδυνη οδήγηση.

Ωστόσο, αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που η εντυπωσιακή 24χρονη απασχόλησε τις Αρχές. Όπως έγινε γνωστό από τα αμερικανικά ΜΜΕ, η Seawright διαθέτει πλούσιο ποινικό μητρώο, καθώς είχε περιπέτειες με το νόμο το 2012, με αρκετά βαριές και πλούσιες κατηγορίες για ληστεία, απαγωγή, βιαιοπραγία και απόκρυψη στοιχείων. Η ίδια για τη συγκεκριμένη υπόθεση είχε δηλώσει ένοχη και είχε καταδικαστεί σε 5 έτη με αναστολή, αλλά οι περιπέτειές της με το νόμο φαίνεται πως δεν τελείωσαν έκτοτε.



Kristen Johnson

Η Kristen Johnson καταδικάστηκε γιατί τράβηξε φωτογραφία με το iPhone της το πέος ασθενούς ενώ ήταν αναίσθητος όσο εργαζόταν ως νοσοκόμα στο Upstate University Hospital in Syracuse, στη Νέα Υόρκη. Έχασε την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος και σίγουρα θα μετάνιωσε για την πράξη της.




Moriah Gonzales



Η Moriah Gonzales υποτίθεται ότι θα έπρεπε να προσέχει ένα 13 μηνών αγόρι. Εκείνη δεν μπορούσε να το κάνει να σταματήσει να κλαίει και αποπειράθηκε να το πνίξει. Κρυφή κάμερα την κατέγραψε και εκείνη πήρε το δρόμο της φυλακής.


Haeli Wey



Η πρώην, πλέον, μαθηματικός μπήκε φυλακή γιατί είχε σεξουαλικές σχέσεις με δύο μαθητές της. Μάλιστα η όμορφη δασκάλα Haeli Wey, στον πρώτο μαθητή της έστελνε και φωτογραφίες της με ελάχιστα ρούχα προκειμένου εκείνος να θαυμάσει τα κάλλη της.


Bridget Garcia



Η μητέρα από την Φλόριντα συνελήφθη το 2015 για κακοποίηση παιδιού. Συγκεκριμένα η 32χρονη γυναίκα οδήγησε με τον 13χρονο γιο της επάνω στο καπό όταν εκείνος στην προσπάθεια του να την σταματήσει από το να τον αφήσει μόνο στο σπίτι πήδηξε πάνω στο αυτοκίνητο. Εκείνη πάτησε το φρένο και το παιδί έπεσε από το αμάξι με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σε ισχίο, γόνατο και πόδι.




Angela Coates



Χτενισμένα μαλλιά, βαμμένα μάτια, σαρκώδη χείλη και βλέμμα όλο υποσχέσεις. Σίγουρα αυτή δεν είναι η εικόνα που περιμένει να δει κανείς όταν ακούει για μία συλληφθείσα. Η Angela Coates συνελήφθη για «κακή» συμπεριφορά στο Dekalb County, της Γεωργίας με την φωτογραφία της να γίνεται viral.




Jessie Alexander



Η Jessie Alexander συστηνόταν ως τηλεοπτικός παραγωγός και εξαπατούσε τοπικές επιχειρήσεις αποσπώντας μεγάλα χρηματικά ποσά με το πρόσχημα ότι θα τους έδινε βήμα σε κάποιο τηλεοπτικό σόου. Η ίδια έπαιρνε τα χρήματα και τα έτρωγε μέχρι τελευταίας δεκάρας. Πανάκριβα εστιατόρια, σπα, και μεγάλη ζωή. Κατηγορήθηκε για απάτη και συνελήφθη.




Meagan Simmons



Το 2010 η Meagan Simmons συνελήφθη για παράτολμη οδήγηση. Τα υπέροχα μάτια της δεν την έσωσαν. Το 2013 η φωτογραφία από την σύλληψή της έγινε viral και η ίδια αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για πάνω από 300 χιουμοριστικά memes (φωτογραφίες με λεζάντα). Παρά την προσπάθεια αμερικανικών ΜΜΕ να έρθουν σε επικοινωνία μαζί της, δεν μίλησε σε κανέναν, ενώ μήνυσε διαφημιστική που χρησιμοποίησε την φωτογραφία της σε διαφήμιση.


Veronica Rodriguez



Η Veronica Rodriguez συνελήφθη το 2010 στο Hillsborough της Φλόριντα επειδή οδηγούσε μεθυσμένη. Κατηγορήθηκε για παρακώλυση του αστυνομικού έργου αφού δεν άφηνε τους αστυνομικούς να της κάνουν αλκοτέστ. Η ατίθαση συλληφθείσα οδηγήθηκε στη φυλακή χωρίς πολλά πολλά.




Jennifer Jensen



Η φωτογραφία της Jennifer Jensen από την σύλληψή της για οδήγηση υπό την επήρεια ναρκωτικών και πρόκληση ατυχήματος παρέπεμπε περισσότερο σε μοντέλο και όχι σε μια γυναίκα που μόλις έχει περάσει την πόρτα της φυλακής. Ξανθιά, με υπέροχα μπλε μάτια θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το κεντρικό πρόσωπο για προϊόντα μακιγιάζ ή μαλλιών.


Lorena Tavera



Το 2008 η Lorena Tavera ήταν ήδη μία από τις πιο όμορφες γυναίκες του Τέξας όταν στέφτηκε Miss El Paso ενώ έφτασε έως τον ημιτελικό για Miss Texas. Η μελαχρινή καλλονή είχε όπως αποδείχθηκε μακρύ χέρι. Λίγα χρόνια αργότερα συνελήφθη γιατί έκλεψε ένα πουκάμισο και μπήκε φυλακή. Πολλοί ήταν αυτοί που βλέποντας την φωτογραφία της σκέφτηκαν ότι θα της το αγόραζαν οι ίδιοι αρκεί να τους το ζητούσε.


Τoni Lee Hopkins



Η Τoni Lee Hopkins ήταν γνώριμη στις αρχές. Συνελήφθη για οδήγηση υπό την επήρεια ναρκωτικών ενώ είχε παραβιάσει το νόμο περί εκδιδομένων γυναικών. Η φωτογραφία σύλληψής της στο Waycross της Γεωργίας των ΗΠΑ την έκανε διάσημη.


Slobodanka Tosic



Χαμός έγινε στη Σερβία, μετά την είδηση ότι η πρώην Μις Βοσνία και εξώφυλλο στο Playboy, θα μπει στη φυλακή για απόπειρα δολοφονίας! Η Slobodanka Tosic, μετά την στέψη της ζούσε τα τελευταία χρόνια στην Κροατία.

Εκκρεμούσε σε βάρος της κατηγορία απόπειρας δολοφονίας όμως, καθώς η μούσα είχε εκμεταλλευτεί έναν τύπο, ο οποίος ήταν τρομερά ερωτευμένος μαζί της παρασέρνοντάς τον με δόλο σε ερημική τοποθεσία, όπου οι αντίπαλοί του από άλλη συμμορία του είχαν στήσει ενέδρα για να τον δολοφονήσουν.

Το δικαστήριο επέβαλε στην 29χρονη ποινή φυλάκισης δυόμιση χρόνια για απόπειρα φόνου, συμμετοχή σε πέντε φόνους και σε μια σειρά ληστειών, που έγιναν τον Ιούλιο του 2015 και απέφεραν στους δράστες λεία αξίας πέντε εκατομμυρίων ευρώ!


Maeghan Rice



Η Maeghan Rice βρέθηκε πίσω από τα κάγκελα για φόνο δεύτερου βαθμού. Η ίδια έκανε κακές συναναστροφές από νεαρή ηλικία και έμπλεξε σε λάθος μονοπάτια, όπως αποδείχτηκε. Εκτίει την ποινή της και πού ξέρει κανείς βγαίνοντας μπορεί να γνωρίσει τον «κύριο Τέλειο» που τόσο πολύ επιθυμεί.


Katie Rees



Η Katie Rees ανακηρύχθηκε Μις Νεβάδα το 2007. Ο τίτλος, η λάμψη, η δόξα και τα χρήματα δεν της ήταν αρκετά κι έτσι έμπλεξε με τον κόσμο των ναρκωτικών. Συνελήφθη για κατοχή ναρκωτικών με τον τίτλο να της αφαιρείται σύντομα.


Rebecca Flanagan



Αυτή η γυναίκα εκ πρώτης όψεως δείχνει τόσο γλυκιά και ντροπαλή. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει ότι είναι μετρ των διαρρήξεων. Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη τρεις και την τσακώσανε…


Stacey Solberg



Πολλοί την έχουν παρομοιάσει με την Κάθριν Ζέτα Τζόουνς. Κάτι το μακρύ μαλλί, κάτι τα μεγάλα μάτια, η Stocey Solberg ούτε στο μικρό δαχτυλάκι δεν φτάνει την πασίγνωστη ηθοποιό. Μπήκε στη στενή για συκοφαντική δυσφήμιση κάνοντας τις συγκρατούμενές της να την μισούν για την ομορφιά της. Η φωτογραφία της που έχει κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο κάπως την αδικεί.




Stephanie Beaudoin



Η όμορφη διαρρήκτης έχει μπει σε περισσότερα από 40 σπίτια στην ευρύτερη περιοχή του Καναδά. Τον Αύγουστο του 2014, η Montreal Journal δημοσίευσε μια φωτογραφία της με μπικίνι και τα υπόλοιπα είναι απλά ιστορία. Η Daily Mail αναφέρει ότι οι χρήστες των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης της έχουν βαπτίσει την «πιο σέξι εγκληματίας στον κόσμο».




Angie Sanclemente



Η Angie Sanclemente θεωρείται επικεφαλής ενός από τα μεγαλύτερα συνδικάτα ναρκωτικών στον κόσμο. Η ίδια λέγεται ότι προσλάμβανε μοντέλα για να κάνουν τη μεταφορά των ναρκωτικών από τη Νότια Αμερική προς την Ευρώπη. Η συμμορία της ανακαλύφθηκε τον Δεκέμβριο του 2009 όταν μία 21χρονη κοπέλα συνελήφθη στο αεροδρόμιο με μια βαλίτσα γεμάτη κοκαΐνη.

Η Sanclemente κρυβόταν για πέντε μήνες και άλλαξε την εμφάνισή της. Οι αρχές της Αργεντινής την εντόπισαν σε ένα ξενώνα στο Μπουένος Άιρες. Βγήκε από τη φυλακή και απελάθηκε πίσω στην Κολομβία το 2013, αφού εξέτισε μόνο το ήμισυ της ποινής της.




Mayka Kukucova



Η Mayka Kukucova κρίθηκε ένοχη από ισπανικό δικαστήριο για τη διάρρηξη στο σπίτι του πρώην εραστή της στην Κόστα ντελ Σολ το 2014 και τη δολοφονία του. Η ίδια ισχυρίζεται ότι πυροβόλησε τον «Βασιλιά του Χρυσού», Andrew Bush, σε αυτοάμυνα, ωστόσο δεν έπεισε τους δικαστές που έκριναν ότι το κίνητρό της ήταν η «παρανοϊκή ζήλια».


DJ Angie Vu



Η Angie Vu αποκαλείται από πολλούς ως η πιο σέξι DJ της Ασίας και ζούσε μια ζωή γεμάτη χλιδή και φήμη. Όταν όμως πήρε διαζύγιο από τον γάλλο σύζυγό της, όλα άλλαξαν. Η 28χρονη από το Βιετνάμ, συνελήφθη τον Νοέμβριο του 2015 στο αεροδρόμιο JFK ενώ προσπαθούσε να διαφύγει από τις ΗΠΑ με την εννέα χρονών κόρη της. Το πρόβλημα ήταν ότι ήδη είχε εκδοθεί ένταλμα εναντίον της από τον πρώην σύζυγό της, ο οποίος είχε και την επιμέλεια της κόρης τους. Οδηγήθηκε στη φυλακή Metropolitan Detention Center στο Μπρούκλιν.

Η απαγορευμένη ζώνη του Τσερνόμπιλ





Κανονικά μια απαγορευμένη περιοχή, όπως είναι αυτή γύρω από τον κατεστραμμένο πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσερνόμπιλ, βλέπει σπάνια τουρίστες και επισκέπτες. Αλλά ένας φωτογράφος κατέγραψε τις τρομακτικές εικόνες στον τόπο που σχεδόν πριν από 33 χρόνια σημειώθηκε η χειρότερη πυρηνική καταστροφή στον κόσμο.

Ο Roland Verant ζούμαρε με το φακό του στην πόλη Pripyat της Ουκρανίας, που εγκαταλείφθηκε μετά το ατύχημα, το 1986. Το τοπίο έχει πλέον αλλάξει και από εκεί που ήταν μια ζωντανή πόλη, πλέον έχει μετατραπεί σε πόλη-φάντασμα.





























Τυχαίες Αναρτήσεις

by click4money

Online ταινίες και σειρές