Οι καθημερινές σκηνές από την Τουρκία με τις αλλεπάλληλες χιλιάδες συλλήψεις σε όλα τα στρώματα της δημόσιας ζωής, Στρατό, Παιδεία, Δικαιοσύνη, Οικονομία, Θρησκεία, Κρατικό Μηχανισμό, δείχνουν πως έχει αρχίσει μια άνευ προηγούμενου αγρία εκκαθαρισμένη που στέλνει ένα μεγάλο μέρος του ενεργού λαού στο περιθώριο και μάλιστα σε συνθήκες μη επιβίωσης.
Εντυπωσιακό είναι ότι ανάμεσα στα ιδρύματα που κλείνει είναι και γνωστά ιδρύματα Αλεβιτών που εκπροσωπούν το 15% περίπου του πληθυσμού της Τουρκιάς, ενώ συνεχίζεται ο ασταμάτητος πόλεμος με τους Κούρδους και μάλιστα πρόσφατα επεκτάθηκε και στις επαρχίες του Πόντου.
Εκείνο όμως που είναι το πιο ανησυχητικό, είναι ότι ο Ερντογάν ανατρέπει όλες τις παγκόσμιες γεωπολιτικές και στρατηγικές ισορροπίες στη ευρύτερη περιοχή με άγνωστες τις πραγματικές του προθέσεις, ανακατεύοντας την διεθνή «τράπουλα», εξέλιξη που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους και μας επηρεάζει άμεσα.
Όσον αφορά το πραξικόπημα, έχουν γραφτεί πολλά αν ήταν «μαϊμού» ή όχι. Το πιθανότερο είναι ότι ο Ερντογάν ήξερε, (από καιρό ???), πως κάτι ετοιμάζεται για να τον ανατρέψει καθώς ο ίδιος ετοίμαζε προδιαγραφές χιλιάδων αξιωματικών στις κρίσεις του Αύγουστου. Άφησε όμως να εξελιχτεί με το σκεπτικό της μεγάλης παγίδας που θα έπεφταν οι πραξικοπηματίες, προσφέροντας του την χρυσή ευκαιρία και το δικαίωμα με το πατατράκ που θα πάθαιναν, (όπως και έπαθαν), να αρχίσει το από καιρό σχεδιαζόμενο μεγάλο πογκρόμ εναντίον όλων των αντιπάλων του. Το γεγονός ότι είχε ουσιαστικά εξαφανιστεί μια εβδομάδα πριν από το πραξικόπημα μακριά από την Άγκυρα, δείχνει πολλά.
Εκείνο όμως που του ξέφυγε ήταν η μεγάλη έκταση που είχε πάρει το κίνημα και εδώ πραγματικά η κατάσταση κρίθηκε για λίγες ώρες, θέτοντας σε κίνδυνο την όλη παγίδα. Αυτό φάνηκε από τον τεράστιο και αναπάντεχο αριθμό των στελεχών και ανωτάτων αξιωματικών που συνελήφθηκαν σε όλη την Τουρκία, γεγονός που δίνει την αφορμή σε πολλούς να υποστηρίξουν ότι η κατάσταση ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί και ότι ο στρατός «βράζει». Αυτό όμως τον έκανε ακόμα πιο έξαλλο εναντίον όλων των αντιπάλων του.
Η απόδοση εκ των υστέρων της ηγεσίας του πραξικοπήματος σε Αμερικανούς, αν και μπορεί να έχει κάποια δόση αλήθειας, γίνεται κυρίως για να πιέσει ασφυκτικά τις ΗΠΑ να του αποδώσουν τον Φετουλάχ Γκιουλέν, παλιό πνευματικό του πατέρα που φθόνησε την αίγλη του και θέλησε γίνει ο ίδιος νέος Φετουλάχ Γκιουλέν, απόστολος του Ισλάμ και ηγέτης των απανταχού μουσουλμάνων.
Αυτή όμως η αντιαμερικανική υστερία, καθώς και η ολοένα και μεγαλύτερη σύγκρουση του με την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να εξασφαλίζει την πλήρη στήριξη της Ρωσίας που ακόμα τον αντιμετωπίζει με καχυποψία, δημιουργεί έντονες συνθήκες μεγάλης και ανεξέλεγκτης αποσταθεροποίησης.
Ο πλήρης ευτελισμός των ενόπλων δυνάμεων, ο αποκλεισμός μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας και η σκληρή απομόνωση τους σε συνδυασμό με την επαναφορά και εδραίωση όλων των ισλαμικών συμβολών που ήταν επί δεκαετίες μισητά από μεγάλη μερίδα του τουρκικού λαού, σε μια συγκύρια με ένα καυτό εξωτερικό περιβάλλον, προδιαγράφουν από μια θριαμβευτική αφετηρία, μια πολύ σκοτεινή και εκρηκτική συνέχεια. Τα νεοοθωμανικά οράματα που έχουν συσσωρεύσει εκατόμβες, προκαλούν την νέμεση στο υπερφίαλο και αλαζονικό του προφίλ.
Είναι γνωστό άλλωστε πως πολλά στρατηγικά κέντρα είχαν χαρακτηρίσει τον Ερντογάν σαν τον μοιραίο άνθρωπο που θα διαλύσει την χώρα του.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου