Απομονωμένο, μολυσμένο, σκοτεινό και πάνω απ’ όλα κρύο… το Νόριλισκ βρίσκεται 250 μίλια βόρεια του Αρκτικού Κύκλου, μια πόλη χτισμένη πάνω στη δυστυχία και το αίμα, με πολικές θερμοκρασίες που φτάνουν ακόμα και τους -55 βαθμούς Κελσίου.
Σε εμάς που έχουμε συνηθίσει τις υψηλές θερμοκρασίες, οι -55 βαθμοί Κελσίου ακούγονται εξωπραγματικοί.
Οκτώ με εννιά μήνες τον χρόνο, το Νόριλισκ είναι καλυμμένο με χιόνι, ενώ για δύο μήνες είναι βουτηγμένο στο απόλυτο σκοτάδι.
Περίπου 170.000 Ρώσοι πολίτες ζουν στο παγωμένο Νόριλισκ μια φυσιολογική ζωή, παρά τις αντίξοες συνθήκες. Αθλούνται, κάνουν ηλιοθεραπεία, πικ νικ και κολυμπούν… απλά σε κλειστούς χώρους, λόγω ψύχους.
Την περίοδο του βαρύ χειμώνα τα παιδιά μένουν μονίμως μέσα, ενώ για όσους είναι αναγκαστικό να βγαίνουν έξω, ένα κομβόι λεωφορείων που κάνει τον γύρο της πόλης τρεις φορές την ημέρα, αναλαμβάνει τη μετακίνησή τους.
Το Νόριλισκ άρχισε να κατοικείται για πρώτη φορά το 1900, όταν και διαπιστώθηκε ότι κάτω από τα στρώματα πάγου κρύβεται ένας… θησαυρός: πλούσια κοιτάσματα ορυκτών νικελίου, χαλκού και παλλαδίου.
Το 1935 η Σοβιετική Ένωση ίδρυσε την πόλη, η οποία έγινε κέντρο του Στρατοπέδου Διορθωτικής Εργασίας Norillag, ενός από τα γκουλάγκ της Σιβηρίας, μεταφέροντας εκεί πάνω από 500.000 κρατούμενους, οι οποίοι δούλευαν στα ορυχεία.
Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, η πόλη γνώρισε μια ιδιαίτερη ακμή και σήμερα είναι η πρώτη δύναμη στην παραγωγή νικελίου και παλλαδίου. Οι εξορύξεις αυτές αντιστοιχούν στο 2% του ΑΕΠ της Ρωσίας.
Για τους ανθρακωρύχους του Νόριλισκ προβλέπονται διακοπές 90 ημέρες τον χρόνο και συνταξιοδότηση στα 45, ως αντάλλαγμα για τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης και τις ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας.
Και αν αυτά μοιάζουν θετικά, θα πρέπει κανείς να λάβει υπόψη ότι το προσδόκιμο ζωής στο Νόριλισκ είναι κατά 10 χρόνια μικρότερο από ότι στις υπόλοιπες περιοχές της Ρωσίας και ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου δύο φορές υψηλότερος.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου