Παιδοφιλία. Μία διαστροφή και ταυτόχρονα ένα συνεχές έγκλημα που δεν εισέβαλε τώρα στις κοινωνίες μας. Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, ακούμε όλο και πιο συχνά -ακόμα και καθημερινά- τέτοια περιστατικά. Ο λόγος είναι ότι μέσω του διαδικτύου, ο παιδόφιλος βρήκε πιο εύκολα τρόπο «εισβολής» σε κάθε παιδικό υπνοδωμάτιο που μπορεί να στοχοποιήσει, σε κάθε κοινωνία. Μάλιστα, το διαδίκτυο, έδωσε τη δυνατότητα στους παιδόφιλους να ανταλλάξουν μεταξύ τους εμπειρίες και αρχεία με αρρωστημένο περιεχόμενο, να βγουν από την «κρυψώνα» τους και να δημιουργήσουν διαδικτυακά «κοινόβια» και «καταφύγια» ανταλλαγής της διαστροφής τους η οποία πλέον μετατρέπεται από μεμονωμένο έγκλημα σε μαζική απειλή.
Αυτή ακριβώς την απειλή, ήρθε να αντιμετωπίσει στη χώρα μας -αλλά και διεθνώς- η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Οι συνεχείς συλλήψεις και οι συνεχείς επιτυχίες αυτής της διωκτικής Υπηρεσίας είναι που έχει κάνει το φαινόμενο να φαίνεται στην καθημερινότητά μας ως διογκωμένο, ενώ στην πραγματικότητα πάντοτε υπήρχε και παραμόνευε.
Ο επικεφαλής της υπηρεσίας Μανώλης Σφακιανάκης μιλά για το πώς ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια κυριολεκτικά από το μηδέν, εξηγεί τι ακριβώς συμβαίνει με την παιδοφιλία στην χώρα μας αλλά και διεθνώς, δίνει συμβουλές για το πώς μπορούμε να προστατέψουμε τα παιδιά μας, ενώ αφηγείται φρικιαστικές υποθέσεις που έμειναν βαθιά χαραγμένες στην μνήμη του.
Η Αρχή έγινε με έναν υπολογιστή και έναν άνθρωπο που είδε τον κίνδυνο νωρίς
Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ιδρύθηκε το 1995 με μόνο στέλεχος τον εμπνευστή και ιδρυτή της Μανώλη Σφακιανάκη, όταν ακόμα ήταν υπαστυνόμος στη Δίωξη Οικονομικού Εγκλήματος. Έχοντας σπουδάσει Ανάλυση και Προγραμματισμό Ηλεκτρονικών Υπολογιστών έβλεπε μπροστά και προσπαθούσε να πείσει τους ανωτέρους του, πως μέσα από το διαδίκτυο θα διαπράττονταν πολλά εγκλήματα και ιδιαίτερα απάτες, γι' αυτό ήταν αναγκαία η ίδρυση μίας τέτοιας Υπηρεσίας. Ο τότε προϊστάμενος του Μανώλη Σφακιανάκη Αστυνόμος Α΄Νίκος Δαβίλας είδε πως ο νεαρός υπαστυνόμος είχε δίκιο και του έδωσε την ευκαιρία να ασχοληθεί αποκλειστικά και επί κάθε ηλεκτρονικού εγκλήματος.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι τον πρώτο ηλεκτρονικό υπολογιστή του νεαρού τότε υπαστυνόμου , έναν compact pressario, αναγκάστηκε να του τον αγοράσει ο εκλιπών σήμερα πατέρας του, Ιερέας Ευάγγελος Σφακιανάκης, αφού κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί από την φυσική τότε ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ., πως θα μπορούσαν να τελεστούν εγκλήματα μέσω του διαδικτύου, όπως και έγιναν.
Η μία επιτυχία της Υπηρεσίας του ενός ανθρώπου τότε διαδεχόταν την άλλη και όλες οι υποθέσεις που εξιχνίαζε γίνονταν πρωτοσέλιδα, αφού ήταν περίεργες και πρωτόγνωρες και προκαλούσαν μεγάλη αίσθηση στην ελληνική κοινωνία. Από νωρίς ο Μανώλης Σφακιανάκης άρχισε να εντοπίζει ότι υπήρχε θέμα με την παιδοφιλία και την εισχώρησή της στο διαδίκτυο. Οι όλο και συχνότερες περιπτώσεις που εξιχνίαζε ο Μανώλης Σφακιανάκης και οι αναφορές του στην ηγεσία οδήγησαν στο να του δοθεί ένας βοηθός τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη των προσπαθειών του. Το 2004 η Δίωξη απέκτησε τέσσερα στελέχη για να φτάσει εδώ που είναι σήμερα ως μία άρτια στελεχωμένη Υπηρεσία.
Το ελλιπές νομικό οπλοστάσιο και η κραυγαλέα αθώωση παιδόφιλου με 400.000 αρχεία
«Εξαιτίας αυτού του νόμου άλλωστε», επισήμανε στο WE ο Μανώλης Σφακιανάκης «ένας 75χρονος που εντοπίστηκε και συνελήφθη στην Κηφισιά έχοντας στην κατοχή του 400.000 αρχεία παιδοφιλίας, στο τέλος, στο δικαστήριο… αθωώθηκε!».
Η πολιτική ηγεσία άρχισε σιγά-σιγά να βλέπει πως παρά τις επίπονες προσπάθειες μια χούφτας ανθρώπων να πολεμήσουν κυριολεκτικά μία Λερναία Ύδρα, δεν υπήρχε το κατάλληλο νομικό οπλοστάσιο και η πλειονότητα αυτών των ανθρώπων απλά δεν σωφρονίζονται. Στις 23 Δεκεμβρίου του 2007 ψηφίστηκε ο νόμος που επιτέλους, όπως χαρακτηριστικά λέεο ο Μανώλης Σφακιανάκης, «έδινε φτερά στις προσπάθειες της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος». Πρόκειται για το άρθρο 10 του Ν. 3625/2007, ο οποίος προβλέπει ότι όποιος με πρόθεση διακινεί, προμηθεύεται ή κατέχει υλικό παιδικής πορνογραφίας αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης που μπορεί να ξεπεράσει και τα 10 έτη.
Ο νόμος αυτός τροποποιήθηκε προς το καλύτερο ακόμα περισσότερο το 2014 πλέον, κατόπιν και σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας, όπου πλέον ο δράστης μίας τέτοιας πράξης αντιμετωπίζει ποινές που μπορούν να τον οδηγήσουν σε κάθειρξη τουλάχιστον 10 ετών και χρηματικό πρόστιμο ακόμα και 500.000 ευρώ, ειδικά αν αποδειχθεί το κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια.
Μύθοι και αλήθειες για την παιδοφιλία στη χώρα μας
Εξηγούμε στον επικεφαλής της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ότι η συχνότητα με την οποία έρχονται στο φως περιστατικά παιδοφιλίας προκαλούν την αίσθηση πως στην Ελλάδα έχουμε τεράστιο πρόβλημα. Όπως μας εξηγεί ο Μανώλης Σφακιανάκης, στην πραγματικότητα, «από το 1995 έως και σήμερα έχουν εξιχνιαστεί 1.200 τέτοιες υποθέσεις, που δεν δικαιολογούν μία τέτοια αίσθηση, αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας». Μάλιστα, ο ίδιος τονίζει ότι «η Ελλάδα παγκοσμίως είναι στις τελευταίες θέσεις αναφορικά με την παιδοφιλία».
Αυτό που τονίζει ο Υποστράτηγος της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, είναι η τάση αυτών των ανθρώπων να μην σωφρονίζονται, παρότι συλλαμβάνονται και φυλακίζονται. Ακόμα κι αν γνωρίζουν πως θα συλληφθούν και πάλι, συνεχίζουν και συνεχίζουν ακάθεκτοι. «Πρόκειται για διαστροφή. Η ποινή πρέπει να επιβάλλεται αλλά πρέπει να επιβάλλεται και ψυχιατρική παρακολούθηση στον παιδόφιλο», επισημαίνει.
Βιασμοί ανηλίκων σε ζωντανή μετάδοση. Από που προέρχονται τα βίντεο, πόσο κοστίζουν και που καταλήγουν τα θύματα
Τα βίντεο παιδοφιλίας γυρίζονται κυρίως σε ασιατικές χώρες, όπως η Ταϊλάνδη και οι Φιλιππίνες, καθώς και σε βαλκανικές και πρώην σοβιετικές χώρες, ενώ μοιράζονται στους παιδόφιλους μέσω διαδικτύου με προγράμματα ανταλλαγής ή επί πληρωμή.
«Σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα, οι παιδόφιλοι πληρώνουν ακριβά για να δουν τα θύματα να βιάζονται σε ζωντανή μετάδοση μέσω διαδικτύου. Δυστυχώς υπάρχουν πολλές περιπτώσεις τέτοιων βιασμών ακόμα και σε βάρος βρεφών και νηπίων. Ο κοινός τόπος όλων αυτών των περιπτώσεων είναι ότι μετά από αυτές τις πράξεις ποτέ δεν έχει εντοπιστεί από την Interpol ένα τέτοιο παιδί, συνεπώς είναι πολύ πιθανόν να πεθαίνουν και μετά οι δράστες τα εξαφανίζουν… Ένα τέτοιος βιασμός σε ζωντανή μετάδοση που μπορεί να τον παρακολουθούν μέσω διαδικτύου και 50-100 άτομα μπορεί να κοστίσει στον παιδόφιλο, ανάλογα με την ηλικία και την περίπτωση από 6.000-15.000 ευρώ», τονίζει ο διώκτης των διεστραμμένων αυτών κακοποιών.
Τέτοια περίπτωση μάλιστα έχει υπάρξει και στην Ελλάδα πριν από 3 χρόνια ένας εισοδηματίας εντοπίστηκε και συνελήφθη στην Αττική γιατί πλήρωσε για να δει σε ζωντανή μετάδοση τον βιασμό ενός παιδιού, έναντι 5.000 ευρώ. Μόλις την περασμένη Τρίτη εξιχνιάστηκε από την Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, περίπτωση που ένας 60χρονος πάμπλουτος Βρετανός επιχειρηματίας που ζούσε στην Ελλάδα, είχε προσλάβει έναν 26χρονο Φιλιππινέζο, για να συγκεντρώνει μωρά, νήπια και παιδιά στις Φιλιππίνες, έναντι αμοιβής στους γονείς τους και να τα βιάζει σε ζωντανή μετάδοση προς τέρψη του.
Ο Βρετανός πλήρωνε τον 26χρονο Φιλιππινέζο από 2.500 ευρώ, που ήταν η μικρότερη τιμή για βιασμό του μεγαλύτερου παιδιού ηλικίας 7 ετών και η αμοιβή του βιαστή κυμαινόταν και έφτανε τα 12.000 ευρώ για τα βρέφη και τα νήπια! Τέλος στην τετραετή εγκληματική δράστη αυτού του ανθρώπου και όσων επίσης πλούσιων παιδόφιλων μοιράζονταν μαζί του αυτή την σαδιστική και κακουργηματική «συνήθεια», έβαλε η δική μας Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος χάρη στον αμίμητο επαγγελματισμό και την επιμονή των στελεχών της.
«Δυστυχώς βλέπουμε πράγματα που δεν περιγράφονται και πρέπει να διατηρούμε την ψυχραιμία μας πάντα ως οφείλουμε, γιατί είμαστε αστυνομικοί. Από όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε τουλάχιστον μία περίπτωση θύματος που έχει χαραχθεί βαθιά μέσα στην μνήμη μου. Πριν 4 χρόνια, εδώ στην Αττική, ήταν ένα 13χρονο κοριτσάκι που το είχαν απαγάγει και οι δράστες το είχαν μεταφέρει και το κρατούσαν φυλακισμένο σε αγροτική περιοχή στην Αττική, όπου του βίαζαν επί 2,5 μήνες και έδειχναν τις εικόνες αυτές μέσω διαδικτύου. Τότε μέχρι και οι δύστυχοι γονείς είχαν ξεγράψει το παιδί τους, όχι όμως εγώ και πραγματικά κάναμε υπεράνθρωπες προσπάθειες και στο τέλος καταφέραμε και την εντοπίσαμε.
Όταν την βρήκαμε και την απελευθερώσαμε βρισκόταν σε ημιθανή κατάσταση από τα όσα συγκλονιστικές και απερίγραπτες καταστάσεις είχε τραβήξει στα χέρια των δραστών. Ο Θεός μας βοήθησε να μπορέσουμε να γυρίσουμε το παιδάκι αυτό πίσω στους γονείς του και σήμερα είναι καλά στη ζωή του και το γνωρίζω καλά αυτό. Οι δράστες αυτής της ειδεχθούς πράξης βρίσκονται ακόμα μέσα στην φυλακή και θα βρίσκονται για πολλά χρόνια ακόμα.
Είναι τρομερό να αντικρίζεις παιδάκια που έχουν πέσει θύματα τέτοιων κακοποιών και μάλιστα στην χώρα μας. Αυτό που θέλω να τονίσω πάντως είναι ότι τέτοιου είδους βίντεο δεν γυρίζονται κατά κανόνα στην χώρα μας», τονίζει ο Μανώλης Σφακιανάκης.
Σπάζοντας τον «κώδικα των παιδόφιλων» στα άδυτα του «Dark Web»
Τον περασμένο Μάρτιο η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κατάφερε μια τριπλή επιτυχία. Μπόρεσε να εντοπίσει και να συλλάβει έναν 40χρονο παιδόφιλο στο Περιστέρι, ο οποίος «ψάρευε» τα ανήλικά θύματά του μέσω διαδικτύου και αφού τα επιβίβαζε στο ειδικά τροποποιημένο από τον ίδιο βανάκι του, τα βίαζε. Ταυτόχρονα με αυτή την υπόθεση όμως, τα στελέχη της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κατάφεραν να εξιχνιάσουν την περίπτωση ενός 33χρονου, ο οποίος προσποιούνταν τον εργαζόμενο σε πρακτορείο μοντέλων και προέτρεπε τα ανήλικα θύματα του στην ανταλλαγή παιδικού πορνογραφικού υλικού, με το πρόσχημα της αποστολής του παραπάνω υλικού σε πρακτορείο μοντέλων στην Αργεντινή, έναντι υψηλής αμοιβής.
Έτσι μπόρεσαν τα στελέχη της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, για πρώτη φορά στα χρονικά, να διεισδύσουν στα άδυτα του «Dark Web» και να εντοπίσουν εγχειρίδιο με τον λεγόμενο κώδικα επικοινωνίας των παιδόφιλων.
Το εν λόγω εγχειρίδιο, καλύπτει σε 7 κεφάλαια οτιδήποτε αφορά στην παιδοφιλία, από την ψυχολογία των παιδιών μέχρι και την προετοιμασία που απαιτείται, ώστε να πραγματοποιήσει ο παιδόφιλος τις ασελγείς του πράξεις. Περιγράφονται οι τρόποι με τους οποίους ένας παιδόφιλος μπορεί να προσεγγίσει ένα παιδί και να το αποπλανήσει, ενώ επίσης αναλύονται οι τρόποι με τους οποίους μπορεί να προστατέψει τον εαυτό του, αν τυχόν αποκαλυφθεί.
Ενδεικτικά στο 4ο Κεφάλαιο αυτού του εγχειριδίου αναφέρονται τρόποι για τον εντοπισμό παιδιών. Το συγκεκριμένο κεφάλαιο που χωρίζεται σε επτά ενότητες, αναφέρει τρόπους με τους οποίους ένας παιδεραστής μπορεί να πλησιάσει ένα παιδί και πως μπορεί να αναπτύξει φιλία και σχέσεις μαζί του:
-1η ενότητα: Foreword (Πρόλογος)
-2η ενότητα: Single moms (Ανύπαντρες μητέρες)
-3η ενότητα: Schools (Σχολεία)
-4η ενότητα: Kiddie magnets («Μαγνήτες» παιδιών)
-5η ενότητα: Babysitting and scouting (Babysitting και προσκοπισμός)
- 6η ενότητα: Hunting season («Εποχή κυνηγιού»)
- 7η ενότητα: Befriending children (Ενεργώντας σαν φίλος των παιδιών)
Το 5ο κεφάλαιο αναφέρεται στην 6η ενότητα του 4ου κεφαλαίου (Hunting season/«Εποχή κυνηγιού»), ενώ το 7ο κεφάλαιο αναφέρεται στην 5η ενότητα του 6ου κεφαλαίου «Penetration Training» (εξάσκηση διείσδυσης) και μαθαίνει στον παιδόφιλο, πως θα πραγματοποιήσει τις ασελγείς του πράξεις…
Ακολουθούν σύμβολα που χρησιμοποιούν οι παιδόφιλοι για να αναγνωρίζουν τις μεταξύ τους σεξουαλικές προτιμήσεις και αποτελούν εργαλείο τόσο για τις διωκτικές Αρχές όσο και τους πολίτες πλέον, που μπορούν να έχουν τον νου τους, εάν τυχόν δουν τέτοια σύμβολα σε διαδικτυακές συνομιλίες:
Το αριστερό σύμβολο αναφέρεται στους παιδόφιλους που προτιμούν μικρά αγόρια.
Το μεσαίο σύμβολο αναφέρεται στους παιδόφιλους που προτιμούν μικρά κορίτσια.
Το δεξί σύμβολο αναφέρεται γενικά στους παιδόφιλους.
Οδηγίες προς γονείς από τον Μανώλη Σφακιανάκη
«Έχει σημασία να τονίσουμε πως ο παιδόφιλος δεν είναι ένας άνθρωπος που κουβαλάει μια ταυτότητα πάνω του, που «φωνάζει» πως είναι παιδόφιλος. Γι αυτό τον λόγο και έχω εντοπίσει και έχω συλλάβει από διάφορους επαγγελματικούς χώρους ανθρώπους που ήταν παιδόφιλοι και μπορεί πραγματικά να τους βρεις ανάμεσα στους πάντες και στους ψαράδες και στους αγρότες λόγου χάρη. Αυτό που πρέπει να προσέχουμε είναι να μην εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας σε τρίτους και βέβαια σε άτομα που δεν γνωρίζουμε.
Πρέπει να παρατηρούμε την συμπεριφορά ενός ανθρώπου που βρίσκεται κοντά στο παιδί μας και να μας βάζει σε υποψία αν είναι πολύ εκδηλωτικός προς το παιδί και μάλιστα ειδικά όταν δεν βρίσκεται κοντά στο παιδί ο γονέας του ή άλλος ενήλικος.
Πρέπει να παρατηρούμε εάν για παράδειγμα αυτός ο άνθρωπος είναι ελεύθερος και δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια για να αποκτήσει σχέση, παρά προτιμά με κάθε τρόπο να βρίσκεται μόνο κοντά σε παιδιά. Αυτό πρέπει να μας παραξενεύει, όπως και το αν αναπτύσσει γενικά πιο εύκολα φιλικές σχέσεις με παιδιά απ’ ότι με ενήλικες και επιμένει για παράδειγμα να μας κρατήσει το παιδί αντί να βγει έξω να γνωρίσει άλλους ανθρώπους.
-Επιβάλλεται να προσέχουμε τυχόν απότομες αλλαγές στην συμπεριφορά του παιδιού μας.
-Εάν τυχόν βλέπει συχνά εφιάλτες
-Εάν αναπτύσσει σεξουαλική συμπεριφορά που δεν ταιριάζει με την ηλικία του.
-Εάν μιλάει τον τελευταίο καιρό για έναν ενήλικο για τον οποίο στο παρελθόν δεν μιλούσε
-Εάν προσπαθεί να μας πει κάτι ή σταματάει απότομα όταν βλέπει αυτόν τον άνθρωπο
-Εάν το παιδί μας έρχεται στο σπίτι με λερωμένα ρούχα ή εσώρουχα ή σκισμένα ρούχα
-Αν έχουμε τέτοιες υποψίες πρέπει να παρατηρούμε εάν το παιδί δυσκολεύεται να καθίσει κλπ.
Δεν θεωρώ ότι το πρόβλημα είναι η τεχνολογία ή πρέπει να κρατάμε τα παιδιά μας μακριά από την τεχνολογία όπως το κινητό τηλέφωνο ή τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Θεωρώ πως η τεχνολογία είναι απλά ένα εργαλείο και αυτό πρέπει να περάσουμε στο παιδί μας, πως είναι ένα εργαλείο όχι όμως για παιχνίδι αλλά λόγους ανάγκης – alert. Ένα επιπλέον εργαλείο για να ενημερώνει άμεσα τους γονείς του για οποιαδήποτε ανάγκη παραστεί».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου