Ο πόνος και ο βασανισμός χρησιμοποιούνταν από αρχαιοτάτων χρόνων τόσο για την τιμωρία εγκληματιών, όσο και για την απόσπαση ομολογιών. Το Μεσαίωνα, ωστόσο, η υπόθεση «βασανισμού» εξελίχτηκε σε ολόκληρη επιστήμη με όργανα ειδικά σχεδιασμένα για την επίτευξη του μέγιστου δυνατού πόνου ή κι ενός μαρτυρικού θανάτου! Πολλές εκ των συσκευών προκαλούν φρίκη ακόμη και μόνο κοιτάζοντάς τες.
Τα περισσότερα μεσαιωνικά κάστρα διέθεταν άλλωστε υπόγεια μπουντρούμια όπου τα βασανιστήρια λάμβαναν χώρα. Το howitworksdaily παρουσιάζει την εικόνα ενός τέτοιου δωματίου βασανιστηρίων με 8 όργανα που θα έκαναν όλη τη δουλειά! Ας τα δούμε αναλυτικά…
1. Ο τροχός
Τα άκρα του θύματος ήταν δεμένα στις ακτίνες ενός μεγάλου ξύλινου τροχού, ο οποίος περιστρέφεται αργά. Καθώς περιστρέφεται, ο δήμιος χτυπά τα χέρια και τα πόδια του θύματος με ένα σιδερένιο σφυρί, σπάζοντας τα οστά του ένα προς ένα. Αν το θύμα επιζήσει από αυτό, τοποθετείται πάνω σε ένα μεγάλο παλούκι έτσι ώστε τα πουλιά να μπορούν να κατασπαράξουν το σώμα μέχρι τελικά να πεθάνουν από αφυδάτωση, μια φρικτή κατάσταση που διαρκούσε για αρκετές ημέρες.
2. Ο τροχός βασανιστηρίων
Τα χέρια και τα πόδια δένονταν σε κυλίνδρους σε κάθε άκρο του ξύλινου πλαισίου και το θύμα βίωνε φρικτούς πόνους. Αν το θύμα δεν «έσπαγε» και δεν ομολογούσε όλα εκείνα που θα έκαναν το δήμιο να δείξει έλεος, τότε με τη βοήθεια ενός μηχανισμού, συνήθως μιας τροχαλίας, τα σχοινιά σφίγγονταν και τραβούσαν το σώμα μέχρι να εξαρθρωθούν τα μέλη.
3. Η Σιδηρά Κυρία (Iron Maiden)
Μια διαβολική συσκευή που μόνο σαν κυρία δε φερόταν... Πρόκειται για μια σαρκοφάγο που οι διπλές της πόρτες διέθετα καρφιά στις εσωτερικές επιφάνειες. Έτσι όταν έκλειναν οι πόρτες, τα στρατηγικά τοποθετημένα καρφιά έβλαπταν ανεπανόρθωτα τα ζωτικά όργανα του ανθρώπου. Ωστόσο, τα καρδιά δεν ήταν αρκετά μεγάλα ώστε να είναι άμεσα θανατηφόρα. Αντ' αυτού, το θύμα θα πρέπει να αφεθεί να αιμορραγεί αργά μέχρι θανάτου.
4. Θραύστης κρανίου
Το πηγούνι του θύματος τοποθετούνταν στη βάση της συσκευής και το κεφάλι κάτω από το μεταλλικό καπέλο. Ο βασανιστής, με αργές κινήσεις περίστρεφε τη χειρολαβή και σταματούσε αν τελικά το θύμα ενέδιδε και ομολογούσε τα πάντα... Όταν όμως δεν άνοιγε το στόμα του, ο δήμιος γύριζε συνθλίβοντας τα κόκαλα του προσώπου και το κρανίο. Πριν το μοιραίο, τα μάτια πετάγονταν έξω από τις κόγχες…
5. Σφιγκτήρας αντιχείρων
Το χρησιμοποιούσαν για τιμωρία ή ως μέθοδο απόσπασης πληροφοριών. Τα δάχτυλα του θύματος, ή τα δάχτυλα των ποδιών τοποθετούνταν ανάμεσα σε δυο οριζόντιες μεταλλικές ράβδους. Όταν γύριζε η βίδα, τότε το μεταλλικό έλασμα συνέθλιβε τα δάχτυλα ανεπανόρθωτα. Μερικές τέτοιες συσκευές, διέθεταν και μεταλλικά καρφιά για… εξτρά πόνο.
6. Το αχλάδι του πνιγμού
Γνωστό και ως «αχλάδι της αγωνίας», η φρικτή αυτή συσκευή σχεδιάστηκε για να εισέρχεται σε σωματικές κοιλότητες, όπως το στόμα. Η κυλινδρική συσκευή εισερχόταν στο άνοιγμα, και τα ξεχωριστά «φύλλα» του άνοιγαν μέχρι που έσπαγαν το σαγόνι ή ξέσκιζαν τη σάρκα.
7. Το Πιρούνι του Αιρετικού
Συνήθως το χρησιμοποιούσαν στους βλάσφημους. Το μεταλλικό αυτό εργαλείο με τις δυο αιχμές σε κάθε άκρο, τοποθετούνταν μεταξύ στέρνου και πηγουνιού και ασφαλιζόταν στη θέση του με ένα δερμάτινο λουρί. Το ένα άκρο τρυπούσε το πηγούνι, ενώ το απειλούσε το στέρνο προκαλώντας απέραντο πόνο καθώς ο σκοπός ήταν να μην μπορούν να ανοίξουν το στόμα τους και να σκεφτούν έτσι την αποκοτιά τους να λοιδορήσουν τα θεία.
Το θύμα δεν μπορούσε ούτε να κοιμηθεί, καθώς αν τολμούσε και έριχνε το κεφάλι από την κούραση, τότε το πιρούνιασμα στο σαγόνι θα σε ξυπνούσε στη στιγμή. Η εφεύρεση κρατούσε το θύμα χωρίς ύπνο για μέρες, προκαλώντας του απίστευτο παραληρήματα.
8.Ο μπρούτζινος ταύρος
Επρόκειτο για ένα κούφιο ορειχάλκινο άγαλμα που έμοιαζε στην όψη σε πραγματικό ταύρο. Τα θύματα τοποθετούνταν εντός του, με τις γλώσσες τους να κόβονται συνήθως πριν. Η πόρτα έκλεινε και μετά ξεκινούσε η ιεροτελεστία της φωτιάς: πύρινες γλώσσες τύλιγαν τον ταύρο, αφήνοντας το θύμα να «βράσει» στο εσωτερικό του, μέσα σε κραυγές αγωνίας και πόνου. Οι κινήσεις απόγνωσης και οι φωνές του θύματος έκαναν τον ταύρο να μοιάζει ζωντανός, γεγονός που έκανε το φιλοθεάμον κοινό να παραληρεί από το θέαμα. Ο θρύλος το θέλει να είναι Έλληνας ο εφευρέτης της αποτρόπαιης αυτής συσκευής, ο Πέριλλος (Perilaus σε κάποιες πηγές), που τον κατασκεύασε για τύραννο της εποχής. Κι ενώ περίμενε μια γενναιόδωρη αμοιβή για την επινοήτικότητά του, ο Πέριλλος έμελλε να γινόταν ο πρώτος που θα τον δοκίμαζε...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου