Πέρασαν 10 χρόνια από το 2008, όταν ξεκίνησε η τελευταία παγκόσμια οικονομική κρίση, με τη χρεοκοπία της Lehman Brothers, με την οποία χάθηκαν 600 δισ. δολάρια. Οι κυβερνήσεις παγκοσμίως έχουν βάλει πολύ γερά έκτοτε το χέρι στην τσέπη, είτε με άμεση «διάσωση», με στιγμιαία επιβάρυνση του φορολογούμενου, που συνοδεύτηκε με μακρόχρονα προγράμματα λιτότητας, είτε με «ποσοτική χαλάρωση», δηλαδή με εξαγορά χρηματοοικονομικής σαβούρας από τράπεζες και αντικατάστασή του με καθαρά μετρητά των φορολογουμένων! Μέσω του προγράμματος «ποσοτικής χαλάρωσης», δαπανήθηκαν άμεσα στις ΗΠΑ 2,1 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση πάει για 2 τρισεκατομμύρια ευρώ, ποσά στα οποία αν προσθέσουμε τις διασώσεις τραπεζών, μιλάμε για κόστος που προσεγγίζει το 2% του παγκόσμιου ΑΕΠ ετησίως! Δηλαδή η παγκόσμια ανάπτυξη, που ανέρχεται σε 2% ετησίως, ουσιαστικά είναι μηδενική, καθώς το 2% του παγκόσμιου πλούτου κάθε χρόνο πηγαίνει σε μια βαθιά τσέπη, εκείνη των αδίστακτων Μεγαλο-Τραπεζιτών!
Οι 7 ισχυρότερες χώρες του κόσμου (G7), που διέθεταν το FSF που ήταν ένα Υπερόργανο Ελέγχου των Τραπεζών, το επέκτειναν, μετά αίτηση και άλλων 13 ισχυρών χωρών, μέσω της διάσκεψης 20 ισχυρών χωρών (του G20) και δημιουργήθηκε το 2009 το Financial Stability Board (FSΒ), που είναι, πλέον, σε συνεργασία με την BIS (το παγκόσμιο υπερόργανο των Κεντρικών τραπεζών), τα 2 νέα «Υπεραφεντικά» των τραπεζιτών. Διοικούμενα από τραπεζίτες, ο σκοπός τους είναι να καθορίσουν κοινά «στάνταρντς» και να σταματήσουν την καταστροφική πορεία χρεοκοπιών τραπεζών!
Για να περιορίσουν την πιθανότητα χρεοκοπίας τραπεζών, μετά τη συνάντηση των G20 το 2013 στην Αγία Πετρούπολη, το FSB πήρε εντολή και καθόρισε, σε συνεργασία με την BIS, τα λεγόμενα ελάχιστα κεφαλαιακά στάνταρ, επονομαζόμενα ως TLAC (total loss-absorbing capacity), δηλαδή Δυναμικότητα Απορρόφησης Όλων των Ζημιών! Κάτι σαν ένα μαξιλάρι, ή σωστότερα Αερόσακο, που σε περίπτωση κρίσης, ή μάλλον μετωπικής σύγκρουσης(!), θα ήταν εκεί να μαζέψει τις ζημιές, ώστε να μην σκάνε η μία τράπεζα μετά την άλλη σαν καρπούζια από χρεοκοπία και να χρειάζονται διάσωση!
Ο «Αερόσακος» του TLAC φτιάχτηκε για τις λεγόμενες «Παγκόσμια Συστημικές Τράπεζες», δηλαδή τους 30 Τραπεζικούς Ελέφαντες που έχουν παγκόσμιες δραστηριότητες, καθώς αν ένας από τους «Ελέφαντες» σκάσει, τότε θα χρεοκοπήσουν όχι μία, αλλά 5 – 6 από τις 20 μεγάλες χώρες του κόσμου, καθώς όταν αφήνει κανόνι μια τράπεζα, την πληρώνουν και όσοι έχουν «πάρε – δώσε» με αυτή (κίνδυνος του αντισυμβαλλόμενου), και έτσι μια «τρύπα» 150 δισ. γίνεται ξαφνικά… 2 τρισ.! Είχε λοιπόν συμφωνηθεί όλοι οι Τραπεζικοί Ελέφαντες, συγνώμη οι «Παγκόσμια Συστημικές Τράπεζες», να φτιάξουν τον δικό τους «αερόσακο κεφαλαίων», που σήμαινε ένα μαξιλάρι ίσο με 1% – 3,5% του Ενεργητικού τους μέχρι το τέλος του 2018, ή στο 16% – 20% των «επικίνδυνων κεφαλαίων» τους, η 6,75% συνολικών υποχρεώσεων, ότι μεγαλύτερο σταδιακά ως το 2022, ανάλογα στο πόσο μεγάλες και διεθνείς είναι! Όσο μεγαλύτερες και πιο διεθνείς, τόσο μεγαλύτερος, ως ποσοστό, ο αερόσακος!
Για να μαζέψουν κεφάλαια όμως, οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες έβγαλαν ειδικά ομόλογα με τα οποία μάζεψαν κάτι ψίχουλα για να ταΐσουν ένα πεινασμένο λιοντάρι! (Crédit Agricole 3 δισ., BNP Paribas 1,5 δισ., Deutsche Bank 1,25 δισ.). Όλα αυτά ως χτες! Μετά το χτεσινό πρόβλημα των ιταλικών τραπεζών, οι 5 Γάλλοι Μεγαλο-Τραπεζίτες χτες συνασπίστηκαν με τους 4 Ιταλούς Μεγαλο-τραπεζίτες και… στύλωσαν τα πόδια, υψώνοντας το λάβαρο της επανάστασης! Τώρα ζητάνε το…κράτος να βάλει τα επιπλέον, ώστε αν «σκάσουν», να τις διασώσει εκείνο, με τα λεφτά των φορολογουμένων! Δηλαδή, φαίνεται ότι παρότι οι λαοί παγκοσμίως έχουν χρεοκοπήσει με τεράστια προγράμματα λιτότητας, από την Ιαπωνία ως την Ελλάδα για να διασώζουν τράπεζες, οι Μεγαλοτραπεζίτες θέλουν να συνεχίζουν να παίζουν το δικό τους παιχνίδι. Το παιχνίδι του «μηδενικού κινδύνου», δηλαδή της κερδοσκοπίας σε βάρος των φορολογουμένων! Να παίρνουν ό,τι ρίσκα θέλουν και όταν χρεοκοπούν, να τους διασώζουν οι…άλλοι!
Το τι θα κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή αν θα αγνοήσει ή αν θα συνταχτεί με τους 9 αυτούς Μεγαλοτραπεζίτες εις βάρος 600 εκατομμυρίων κορόιδων φορολογουμένων, είναι άγνωστο! Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά! Δηλαδή, οι Μεγαλοτραπεζίτες προέβησαν σε αυτήν την κίνηση, διότι έχουν πλέον ξεκάθαρα πολλούς «σκελετούς» στην ντουλάπα τους! Οι τραπεζίτες δεν φωνάζουν χωρίς λόγο! Φωνάζουν, διότι ξέρουν το σπίτι τους, ξέρουν την κατάστασή τους, ότι είναι ήδη φαληρισμένοι και δεν θέλουν αλλά και δεν μπορούν να βρουν νέα φτηνά κεφάλαια! Η κρίση, αποτέλεσμα της πολιτικής του χερ Σόιμπλε, χρεοκόπησε την οικονομία στην Ευρώπη, αύξησε τα «κρυμμένα πτώματα στο κελάρι»! Και πλέον η δυσοσμία από την αποσύνθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει καταστήσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες, ξεκινώντας από τις ιταλικές και γαλλικές, σε «νεκροταφείο» απλήρωτων δανείων και μηδενικών κεφαλαίων.
Ας ετοιμαστούμε, λοιπόν, για ένα νέο παγκόσμιο πόλεμο, που τα θύματα θα είναι η τσέπη μας! Θα είμαστε θύματα είτε με νέα βαριά προγράμματα λιτότητας, για να διασώσουν μια χούφτα «κακόμοιρους ΜεγαλοΤραπεζίτες», είτε με απομείωση των κεφαλαίων ομολογιούχων – μετόχων και εκατομμυρίων καταθετών τραπεζών, με εφαρμογή bail-in, καθώς αυτό που παρουσιάζουν ως «κεφάλαια» οι Κοστουμαρισμένοι Τραπεζίτες, είναι αέρας κοπανιστός, και οδεύουν προς «εξαέρωση» με μεγάλο κρότο…!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου