«Μην φοβάσαι, είναι απλά μια ταινία» ή μήπως όχι; Όταν παρακολουθούμε ταινίες τρόμου εύκολα κάποιος μπορεί να καταφύγει στη σκέψη ότι αυτό που βλέπει μια φανταστική δημιουργία προκειμένου να κατανικήσει το φόβο.
Δεν είναι όμως όλες οι ταινίες τρόμου, προϊόντα νοσηρής φαντασίας. Αρκετές από αυτές έχουν βασιστεί σε πραγματικά γεγονότα και περιστατικά που κάνουν και τον πλέον ψύχραιμο να ανατριχιάσει.
Δείτε 10 παραδείγματα ταινιών τρόμου που βασίζονται σε πραγματικά γεγονότα...
Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες
Ο σκηνοθέτης Γουές Κρέιβεν της γνωστής ταινίας τρόμου «Εφιάλτης στο Δρόμο με τις Λεύκες», είχε δηλώσει ότι βάσισε το φιλμ του σε μια σειρά άρθρων στους Los Angeles Times για μια σειρά περίεργων θανάτων ασιατών προσφύγων κατά τη διάρκεια του ύπνου. Σύμφωνα με το άρθρο πολλοί έφτασαν να φοβούνται να κοιμηθούν, αναφέροντας τρομερούς εφιάλτες που μπορεί να τους οδηγούσαν στο θάνατο.
Ψυχώ
Ο πρωταγωνιστής της πασίγνωστης ταινίας του Άλφρεντ Χίτσκοκ, βασίζεται εν μέρει στη φιγούρα του καταδικασμένου δολοφόνου και τυμβωρύχου Ed Gein, ο οποίος στα τέλη του ’50 σκότωνε γυναίκες και ξέθαβε πτώματα και κρατούσε τρόπαια και «αναμνηστικά» από τα οστά και το δέρμα τους.
Ο συγγραφέας του Ψυχώ, Πήτερ Μπλοχ, βάσισε τον ήρωα του έργο στον Gein, κάτι που έκαναν και οι συγγραφείς του «Σχιζοφρενή Δολοφόνου Με Το Πριόνι» και της «Σιωπής των Αμνών».
Eaten Alive
Ο δημιουργός του «Σχιζοφρενή Δολοφόνου Με Το Πριόνι», Τομπ Χούπερ λίγα χρόνια μετά την περίφημη ταινία τρόμου, παρουσίασε στο κοινό το «Eaten Alive». Ο ήρωας Neville Brand που είχε την κακή συνήθεια να σκοτώνει όποιον και κυρίως όποια τον τσάντιζε και κατόπιν να τον δίνει για τροφή στους αγαπημένους κροκόδειλους, βασίζεται στον Joe Ball. Ο «άντρας-αλιγάτορας» ξεπάστρεψε στη δεκαετία του ’30, γύρω στις 20 γυναίκες, οι οποίες κατέληξαν τροφή στους αλιγάτορες. Ωστόσο, δεν βρέθηκε ποτέ ενώπιον της δικαιοσύνης γιατί όταν ένας αστυνομικός επιχείρησε να τον ανακρίνει, ο Ball έβγαλε το όπλο του και αυτοκτόνησε.
Εξορκιστής
Πηγή έμπνευσης για το συγγραφέα του «Εξορκιστή», William Peter Blatty, που ανέλαβε και την προσαρμογή για τη μεταφορά του έργου στη μεγάλη οθόνη, στάθηκε ένα άρθρο στην Washington Post, το 1949, με τίτλο «Ιερέας απελευθερώνει τον γιο του κ. Rainier που φέρεται να είχε πιαστεί από το Διάβολο». Το άρθρο αφηγούνταν ένα περιστατικό όπου 4 ιερείς είχαν συμμετάσχει σε μια τελετή εξορκισμού ενός αγοριού στο Μέριλαντ. Σύμφωνα με τους ιερείς, κατά τη διάρκεια της τελετής, το αγόρι διατύπωνε ακατανόητες φράσεις (γλωσσολαλιά), το κρεβάτι του έτρεμε και σηκώνονταν στον αέρα και αντικείμενα εκσφενδονίζονταν προς κάθε κατεύθυνση.
Primeval
Στο ταινιάκι τρόμου του ‘07 που στη χώρα μας κυκλοφόρησε μόνο σε DVD υπό τον τίτλο «Πρωτόγονος» (!), μια ομάδα αμερικανών δημοσιογράφων ταξιδεύει στο Μπουρούντι προκειμένου να φιλμογραφήσει και να αιχμαλωτήσει έναν τεράστιο, ανθρωποφάγος κροκόδειλο!
Πράγματι στην κεντροαφρικανική χώρα ζει (ή τουλάχιστον ζούσε, μιας και έχουμε να τον δούμε από το 2008), ένας 6μετρος κροκόδειλος, που πιστεύεται ότι είναι άνω των 65 ετών! Ο Γκουστάβ, όπως ονομάζεται, θεωρείται πως έχει φάει περίπου 300 ανθρώπους και αποτελεί το φόβο και τον τρόμο των γηγενών.
The Blob
Στην ταινία τρόμου του ΄58 που στη χώρα μας έχει κυκλοφορήσει με διάφορους τίτλους («Εισβολή από άγνωστο πλανήτη», «Επικίνδυνες επαφές απ’ το διάστημα» και άλλες), πρωταγωνιστεί μια μυστηριώδης, εξωγήινη μορφή ζωής, η οποία τρομοκρατεί μια μικρή πόλη, κατασπαράζοντας τα πάντα στο πέρασμά της και μεγαλώνοντας διαρκώς.
Και όμως πρόκειται για ακόμη μια ταινία τρόμου που βασίστηκε σε ένα άρθρο των New York Times, το 1950. Σύμφωνα με αυτό 4 αστυνομικοί από τη Φιλαδέλφεια ήρθαν σε επαφή με ένα παράξενο, κολλώδες πράγμα που σήμερα πιστεύεται ότι ήταν μια διάφανη, ζελατινώδης ουσία που ονομάζεται «Star jelly» και για το τι ακριβώς είναι, έχουν προταθεί διάφορες ερμηνείες. Όταν ένας από τους αστυνομικούς επιχείρησε να τη σηκώσει, η περίεργη ουσία διαλύθηκε και εξατμίστηκε.
Ο εξορκισμός της Έμιλυ Ρόουζ
Η ταινία που έφερε ξανά στο προσκήνιο τη θεματολογία του εξορκισμού, βασίζεται στην περίπτωση ενός 16χρονου κοριτσιού από τη Γερμανία, ονόματι Anneliese Michel, το οποίο πιστεύονταν ότι είχε καταληφθεί από δαίμονες, το 1968. Το 1975, δύο ιερείς έλαβαν άδεια από τον τοπικό επίσκοπο να πραγματοποιήσουν τελετή εξορκισμού, δίχως αποτέλεσμα, αφού το κορίτσι έχασε τελικά τη ζωή του.
The Hills Have Eyes
Η ταινία του ’77 του Γουές Κρέιβεν που έγινε κλασσική και ξαναείδαμε το 2006, πηγή έμπνευσης είχε μια οικογένεια Σκωτσέζων που έζησε τον 15ο ή 16ο αιώνα, που ζούσε σε μια σπηλιά και σαν «χόμπι» είχαν τον κανιβαλισμό των άτυχων που θα περνούσαν από τα λημέρια τους. Η συμμορία έφτασε να αριθμεί 48 μέλη, τα περισσότερα τέκνα αιμομικτικών επαφών.
Το Κάλεσμα
Η ταινία βασίζεται στα όσα έζησαν οι ερευνητές Ed και Lorraine Warren που ασχολούνταν με παραφυσικές δραστηριότητες με τους Perrons, μια οικογένεια που μετακόμισε το 1971 σε μια φάρμα στο Rhode Island που θεωρούσαν ότι ήταν στοιχειωμένη. Το ζευγάρι έκανε λόγο για μια γριά με κομμένο κεφάλι, φωνές παιδιών και άλλα περίεργα συμβάντα για το όποια «ευθύνονταν» μια μάγισσα, ονόματι Bathsheba Sheran που είχε ζήσει εκεί τον 19ο αιώνα.
Το Κορίτσι της διπλανής πόρτας
Η ταινία φρίκης του ’07 βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Jack Ketchum το οποίο με τη σειρά του περιγράφει μια αληθινή ιστορία εγκλήματος που συντάραξε την πολιτεία της Ιντιάνας. Το καλοκαίρι του 1965, ένα 16χρονο κορίτσι, η Sylvia Likens, βασανίστηκε με κάθε πιθανό τρόπο, μέχρι θανάτου από την Gertrude Baniszewski, τα παιδιά της και άλλους νεαρούς γείτονες!
Το κορίτσι εντοπίστηκε από τους αστυνομικούς νεκρό, με το σώμα του καλυμμένο από πάνω από 100 πληγές, μώλωπες, κοψίματα και εγκαύματα. Κάποια από τα δόντια της ήταν σπασμένα, ενώ τα γενετικά όργανα του κοριτσιού ήταν φρικτά μωλωπισμένα. Στο στήθος και στην κοιλία του κοριτσιού είχε χαραχτεί το γράμμα «S» και η φράση «Είμαι μια πόρνη και είμαι περιφανή γι’αυτό». Οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες του φρικτού βασανισμού που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο, ανάγκασαν τον εισαγγελέα να περιγράψει το έγκλημα σαν «το πιο φρικτό που έχει ποτέ διαπραχθεί στην πολιτεία της Ιντιάνας».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου